خوش آمدید

امام صادق علیه السلام فرمودند:

کانَ عَلِىٌّ عَلَیْهِ السَّلامُ یَحْتَطِبُ وَیَسْتَقِى وَ یَکنِسُ وَ کانَتْ فاطِمَةُ تَطْحَنُ و تَعجِنُ وَ تَخبِزُ!؛

على(علیه السلام) (براى خانه خود) از بیابان هیزم جمع آورى مى کرد و آب مى آورد و نظافت مى کرد، و فاطمه(علیها السلام)آرد مى کرد، و خمیر مى نمود و نان مى پخت.

سفینة البحار، جلد 2، صفحه 195.

شرح حدیث:

از این حدیث کوتاه یک جهان عظمت و روح و بلندى مقام انسانى از بزرگ پیشواى اسلام امیرمؤمنان على(علیه السلام) و بانوى نمونه جهان فاطمه زهرا(علیها السلام)مى بارد، زندگى آنها در نهایت سادگى و بى آلایشى مملوّ از صفا و صمیمیّت و همکارى و همگامى بود، کار عیب نبود و همکارى و تفاهم اصل اساسى محسوب مى شد، و بى پیرایگى امتیاز بزرگ آن بود.
همان امورى که از خانه و خانواده هاى امروز رخت بربسته و به دنبال آن آسایش و آرامش هم رفته است.

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اِحْذَرُوا اَهْوائَکُمْ کَما تَحْذَرُونَ اَعْدائکُمْ فَلَیْسَ شَىءٌ اَعْدین لِلَّرجالِ مِنْ اِتِّباعِ اَهْوائِهِمْ وَ حَصائِدِ اَلْسِنَتِهِمْ؛

از هوس ها بترسید همان طور که از دشمنان (سر سخت) خود مى ترسید زیرا براى انسان هیچ چیز دشمن تر از پیروى هوس ها و نتایج زبان او نیست!

سفینة البحار - جلد دوم، ماده «هوى».

شرح حدیث:

بدون شک دشمنان داخلى از دشمنان خارجى خطرناکترند و به همین دلیل هوس هاى سرکش که از درون وجود انسان او را تحت تأثیر قرار مى دهند از هر دشمنى براى انسان خطرناکتر محسوب مى شود.
هواپرستى چشم و گوش انسان را کر و کور مى کند. فروغ عقل را مى گیرد، چهره حقایق را در نظر او دگرگون مى سازد و سرانجام وى را به پرتگاه فساد مى کشاند.

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَنْ ساءَ خُلْقُهُ عَذَّبَ نَفْسَهُ؛

آن کسى که داراى سوء خلق است خود را شکنجه مى دهد.

تحف العقول، صفحه 270.

شرح حدیث:

معمولا مى گویند افراد بد اخلاق که با همه کس ترشرویى مى کنند باعث شکنجه دوستان و اطرافیان و بستگان خود هستند؛ در حالى که بزرگترین شکنجه ها را خودشان مى بینند که شهد زندگى حیات را در کام خود تلخ و آب زلال را ناگوار مى سازند.
افراد کج خلق عمرشان کوتاه، و روحشان ناراحت، و جسمشان در عذاب است، و بیش از هرکس خودشان رنج مى برند.
حسن خلق یکى از عباداتى است که اسلام پیروان خود را با تأکید فراوان به آن دعوت کرده است و یک عامل مهم وصول به بهشت جاودان شمرده شده است.

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعُک وَ بَصَرُکَ وَ شَعرُکَ وَ جِلدُکَ؛

هرگاه روزه گرفتی، پس گوش، چشم، مو و پوستت نیز روزه باشد.

فروغ کافی، ج4، ص87

شرح حدیث:

از بهترین و سازنده ترین عبادتها «روزه» است.
روزه، مایه ی تقویت اراده، تقویت اخلاص، همدردی با محرومان و چشیدن طعم گرسنگی و تشنگی بینوایان است. به تعبیر قرآن کریم، خداوند، روزه ی ماه رمضان را واجب ساخته است تا مردم به تقوا برسند.(1)
امّا روزه، فقط پرهیز از خوردن و نوشیدن نیست.
روزه دار، باید چشم، گوش، زبان و اعضا و جوارح خود را از هر گونه حرام نگه دارد، تا روزه او واقعی، با ارزش و اثرگذار باشد.
در احادیث آمده است:
چه بسیار روزه داری که بهره اش از روزه، چیزی جز گرسنگی و تشنگی نیست.(2)
در مراحل بالاتر، «روزه ی قلب» مطرح است. به فرموده امام علی(علیه السلام): «روزه ی قلب، بهتر از روزه ی زبان است و روزه ی زبان بهتر از روزه ی شکم است».(3)
در سخنان حضرت زهرا(علیه السلام) نیز آمده است: «روزه دار، چه نفعی از روزه ای می برد که زبان، چشم، گوش و اعضای او را از حرام باز ندارد؟(4)»
ماه رمضان و فریضه ی روزه داری، وسیله ی نزدیکی به خدا، دوری از گناهان و رها شدن از وسوسه های شیطان است.
برترین روزه، روزه ای است که بر چشم، گوش و زبان انسان نیز تأثیر بگذارد و این عوامل را در مسیر رضای الهی قرار دهد.

پی نوشت: 
1. بقره(2)، آیه 183.
2. نهج البلاغه، حکمت145.
3. غررالحکم، حدیث5890.
4. میزان الحکمه، حدیث 10953.
منبع: حکمت های صادقی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام صادق علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390)

امام صادق علیه السلام فرمودند:

کَیْفَ یَنْتَفِعُ النّاسُ بِالْحُجَّةِ الْغائبِ الْمَستُور؟
قالَ کَما یَنْتَفِعُوْنَ بِالشَّمسِ إذا سَتَرَها السَّحابُ؛

از امام صادق(علیه السلام) پرسیدند:
چگونه مردم از وجود امام غائب و پنهان بهره مى گیرند؟
امام فرمود: همان گونه که از آفتاب در پشت ابرها!

بحارالنوار، جلد 52، صفحه 92.

شرح حدیث:

نور آفتاب سرچشمه تمام جنبش هاى حیاتى در روى کره زمین است و هیچ موجود زنده اى بدون آن قادر به ادامه حیات نیست، و همین گونه است نور آفتاب وجود امام و رهبران آسمانى در زندگى معنوى و انسانى بشر.
آفتاب در پشت ابر، درست مانند یک چراغ در پشت شیشه مات، قسمت قابل توجهى از نور خود را به بیرون مى فرستد و ظلمت شب را از میان مى برد و روى گیاهان و موجودات زنده اثر مى گذارد، همین طور برکات روحانى و معنوى امام(علیه السلام) حتى از پشت پرده غیبت به جهان انسانیّت مى تابد; منتها همان طور که هر عمارتى به اندازه روزنه هاى خود از روشنایى آفتاب استفاده مى کند، بهره مردم از نور آفتاب ولایت نیز متناسب با چگونگى و مقدار ارتباط و پیوند آنها با اوست.

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السلام فرمودند:

سِتَّةٌ لا تَکُونُ فِى مُؤْمِن: اَلْعُسْرُ وَالنَّکْدُ والْحَسَدُ وَالْلَّجاجَةُ وَالْکِذْبُ وَالْبَغْىُ؛

شش چیز است که در افراد با ایمان وجود ندارد: سختگیرى، کج خلقى حسد، لجاجت، دروغ و ظلم و ستم!

از تحف العقول، صفحه 282.

شرح حدیث:

آنها که از ایمان تنها به نام قناعت کرده اند، مؤمنان خیالى هستند نه واقعى، حدّاقل در یک فرد با ایمان باید صفات زشت ششگانه بالا نباشد، جالب این که صفات بالا همه بازگشت به روابط و پیوند انسانها به یکدیگر و مسائل اجتماعى مى کند، مؤمنان راستین آنها هستند که آسان گیر خوش خلق، خیرخواه، تسلیم در برابر حق، راستگو و عادل و دادگرند، و انتخاب این نام مقدّس و بزرگ بدون داشتن این صفات زشت است و نادرست!
اکنون بیازماییم مؤمن هستیم یا نه!

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اِتَّقِ الله بَعْضَ التُّقَى وَاِنْ قَلَّ وَدَعْ بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ سِتْراً وَاِنْ رَقَّ!؛

از خدا ملاحظه کن و بپرهیز هر چند کم باشد و میان خود و او پرده اى نگاهدار هر چند نازک باشد.

تحف العقول، صفحه 268.

شرح حدیث:

کسانى هستند که وقتى در مسیر گناه و خطا گام نهادند آنچنان پیش مى تازند که تمام پیوندها را در میان خود و خدا قطع مى کنند، همه پل ها را پشت سر خود ویران ساخته و تمام درهاى بازگشت را به روى خود مى بندند و به اصطلاح به سیم آخر مى زنند.
امام صادق(علیه السلام) در گفتار حکمت آمیز فوق مى گوید لااقل راه بازگشت را به روى خود مبند و تمام پرده را پاره مکن، بگذار آن روز که پشیمان مى شوى راه برگشت داشته باشى.

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اَلنَّاسُ سَوَاءٌ کَأَسْنانِ الْمِشْطِ وَالْمَرْءُ کَثِیْرٌ بِأَخِیْهِ وَلا خَیْرَ فِى صُحْبَةِ مَنْ لَمْ یَرَلَکَ مِثْلَ الَّذِى یَرَنى لِنَفْسِهِ؛

مردم (در حقوق اجتماعى) برابرند همانند دندانه هاى یک شانه! یک فرد با داشتن برادران (دینى) جمع کثیرى مى شود. و همنشینى با آن کس که آنچه براى خود مى خواهد براى تو نمى خواهد سزاوار نیست.

تحف العقول، صفحه 274.

شرح حدیث:

سه اصل مهم زندگى اجتماعى در حدیث بالا آمده است:
نخست مساوات و برابرى همه انسانها از هر نژاد و زبان و طبقه در تمام حقوق اجتماعى، دوّم پیوند فرد به اجتماع و اجتماع به فرد که از یک فرد به ضمیمه برادران، جامعه اى مى سازد، سوّم لزوم احترام به منافع دیگران به اندازه منافع خویشتن به عنوان شرط اساسى دوستى و رفاقت.
و جامعه اى که این اصول سه گانه در آن حکومت نکند نه یک جامعه اسلامى است و نه انسانى.

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَنْ یَمُوتُ بِالذُّنوبِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَمُوتُ بِالآجالِ وَ مَنْ یَعِیشُ بِالإِحْسانِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَعِیشُ بِالأَ عمارِ؛

آنها که بر اثر گناه مى میرند از آنها که با مرگ طبیعى از دنیا مى روند بیشترند!، و آنها که بر اثر نیکوکارى عمر مى کنند از آنها که با عمر طبیعى زندگى مى نمایند زیادترند!

نقل از کتاب سفینة البحار.

شرح حدیث:

امروز ثابت شده است که سرچشمه قسمت قابل توجهى از بیمارى هاى جسمى، عوامل روحى و معنوى است، و یکى از مهم ترین عوامل ناراحتى روانى فشارهاى شدیدى است که از ناحیه وجدان به خاطر انجام گناه بر روح آدمى وارد مى شود. انسان گناهکار در دادگاه وجدان محاکمه مى شود و با مجازات هاى دردناک معنوى وجدان روبه رو مى گردد و عکس العمل آن در جسم و جان و حتى در مرگ و میرها آشکار مى گردد، بعکس، افراد نیکوکار از درون وجدان خود تشویق مى شوند و همین تشویق معنوى نیرو و نشاط تازه اى به آنها مى دهد و بر طول عمر آنها مى افزاید نتیجه این که گناه عمر را کوتاه، و کار نیک عمر آدمى را طولانى مى سازد.

منبع: makarem.ir

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اَلْمُؤْمِنُ حَسَنُ الْمَعُوْنَةِ خَفِیْفُ الْمَؤُْنَةِ جَیِّدُ التَّدْبِیرِ لِمَعِیْشَتِهِ لا یَلْسَعُ مِنْ جُحْر مَرَّتَیْنِ؛

آدم با ایمان کمک او پر ارزش، هزینه او کم، در زندگى با تدبیر، و هرگز از یک سوراخ دوباره گزیده نمى شود (هیچ گاه از یک ناحیه دوبار غافلگیر نخواهد شد.

از کتاب سفینة البحار.

شرح حدیث:

ایمان جلوه ها و نشانه هاى علمى و اخلاقى و اجتماعى دارد که بدون اسم بى مسمایى بیش نیست، در حدیث فوق به چهار نشانه آن اشاره شده است:
1- افراد با ایمان کمک هاى ارزنده اى در اختیار برادران مسلمان خود مى گذارند، چرا که کمک هاى آنها با دلسوزى و اخلاص و آگاهى همراه است.
2- آنها زندگى پرخرج و تجملاتى که براى تهیه وسایل آن آلوده همه گونه خلافکارى شوند ندارند.
3- آنها در امر زندگى و مخصوصاً امور اقتصادى با تدبیر و هوشیارند.
4- آنها از هر حادثه اى فوراً درس عبرت مى گیرند و به همین دلیل هرگز از یک ناحیه دو بار ضربت نمى خورند.

منبع: makarem.ir