خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

لا يَحِلُّ بيعُ الغِناء و لا شِراءُه و استماعُه نفاقٌ و تعليمهُ كُفر.

خريد و فروش (آلات) غناء و ساز وآواز حلال نيست و گوش دادن به آن، نفاق و دوروئي و آموزش دادنش، كفر و بي ديني است.

دعائم الاسلام، ج 2، ص 209

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اِستماعُ اللَّهو و الغناء يُنبِتُ النفاقَ كما يُنبت الماءُ الزَّرع.

گوش كردن به چيزهاي بيهوده و غناء و آوازه خواني، نفاق را مي روياند همان گونه كه آب كشتزار را مي روياند.

وسائل الشيعه، ج 12، ص 236

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

مَنْ اَنْعم الله عليه بِنعمةٍ فَجاءَ عند تلك النّعمة بِمِزمارٍ فقد كَفَرَها.

كسي كه خداوند به او نعمتي عطا فرمايد و با وجود آن نعمت به ني و ساز و آواز روي آورد، كفران نعمت كرده است.

وسائل الشيعه، ج 12، ص 233

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

أنهَاكُم أن تَطرَحُوا التُّرَابَ عَلَي ذَوِي الأرحَامِ، فَإِنَّ ذَلِكَ يُورِثُ القَسوَةَ في القَلبِ، وَ مَن قَسَي قَلبُهُ بَعُدَ مِن رَبِّهِ.

شما را از ريختن خاك روي (جنازه) خويشاوندانتان نهي مي كنم؛ زيرا اين كار، سختدلي به بار مي آورد و هر كه دلش سخت گردد، از پروردگارش دور مي شود.

الدعوات، ص 269، ح 767

عاصم بن حميد از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: آيا در بهشت غناء و ساز و آوازي وجود دارد؟ حضرت فرمودند:

اِنَّ في الجنّةَ شجراً يَأمُرُ اللهُ رياحَها فَتَهُبُّ فتضرب تلك الشجرةَ باَصواتٍ لم يَسمعِ الخلائقُ بمثلها حُسناً ... .

در بهشت درختي وجود دارد كه خداوند به بادهاي بهشت فرمان مي دهد به آن درخت بوزند و از آن درخت آوازهايي برمي آيد كه خلائق به زيبايي آن هرگز نشنيده اند، سپس فرمودند: اين در عوض پرهيز كسي است كه در دنيا از شنيدن ساز و آواز به خاطر ترس از خدا اجتناب ورزيده است.

بحار الانوار، ج 8، ص 126

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اَلمُغَنّيةُ ملعونةٌ و مَن آواها و أكَلَ كسبَها ملعونٌ.

زن آوازه خوان ملعون است و كسي كه او را جاي دهد و از درآمد آوازه خواني او بخورد (روزي خود را بگذراند) نيز ملعون است.

بحار الانوار، ج 79، ص 211

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

النظرةُ بَعدَ النظرةِ تزرعُ في القلب الشهوةَ و كفي بها لصاحبها فتنةً.

نگاهِ بعد از نگاه، بذر شهوت را در دل مي كارد و همين براي به فتنه (و گناه) كشاندن صاحب آن نگاه كافي است.

وسائل الشيعه، ج 14، ص 139

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ما اعتَصَمَ أحدٌ بمثل ما اعتصم بغَِضِّ البصر فانّ البصرَ لا يُغَضُّ عن مَحارم الله إلاّ و قد سبق إلي قلبه مشاهدةُ العظمة والجلال.

هيچ كس به چيزي (محكم تر از) فروبستن چشم (از گناه) چنگ نزده است، زيرا چشم از محرّمات الهي بسته نمي گردد مگر اين كه قبلا عظمت و جلال خداوند را در دل خويش مشاهده كرده باشد.

بحار الانوار، ج 104، ص 41

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

سُئل اميرالمؤمنين عليه السّلام : بما يُستعان علي غَمضِ البصر؟ فقال: بالخُمُود تحت سلطان المطّلع علي سترك.

از امير المؤمنين عليه السّلام پرسيده شد: براي فرو بستن چشم (از گناه) از چه چيز مي توان كمك گرفت؟ فرمودند: با آرامش يافتن )و خاموش كردن شعله شهوت) در تحت قدرت و حكومت كسي كه آگاه بر اسرار توست (خداوند متعال).

بحار الانوار، ج 104، ‌ص 41

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اَليَأسُ مِن رَوحِ اللهِ أَشَدُّ بَرداً مِنَ الزَّمهَرِيرِ.

نوميدي از رحمت خدا، سردتر از زمهرير است.

بحار الأنوار، ج 72، ص 338