امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن اِستَصغَرَ زَلَّةَ نَفسِهِ اِستَعظَمَ زَلَّةَ غَيرِهِ.
كسي كه لغزش خود را كوچك شمارد، لغزش ديگران را بزرگ بيند.
كشف الغمة، ج 2، ص 370
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن اِستَصغَرَ زَلَّةَ نَفسِهِ اِستَعظَمَ زَلَّةَ غَيرِهِ.
كسي كه لغزش خود را كوچك شمارد، لغزش ديگران را بزرگ بيند.
كشف الغمة، ج 2، ص 370
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنْ كَانَ الشَّيْطَانُ عَدُوّاً فَالغَفْلَةُ لماذَا؟!
اگر شيطان دشمن است، پس غفلت چرا؟
بحار الانوار، ج 78، ص 190
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَليَأسُ مِمَّا في أَيدِي النَّاسِ عِزٌّ لِلمُؤمِنِ في دِينِهِ.
قطع اميد کردن از آنچه مردم دارند، مايه عزت مؤمن در دينش است.
وسائل الشيعه، ج 6، ص 314
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَكَ.
هر كه مبتلا به خودپسندي شود، نابود مي گردد.
الكافي، ج 2، ص 313
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
أَنفَعُ الأَشيَاءِ لِلمَرءِ سَبقُهُ النَّاسَ إِلي عَيبِ نَفسِهِ.
سودمندترين چيزها براي آدمي، اين است كه در رسيدگي به عيب هاي خود بر مردم پيشي گيرد.
الكافي، ج 8، ص 243
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا جَهْلَ أَضَرُّ مِنَ العُجْبِ.
هيچ ناداني اي زيانبارتر از خودپسندي نيست.
الاختصاص، ص 227
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إِذَا كَانَ الزَّمَانُ زَمَانُ جَورٍ وَأَهلُهُ أَهلُ غَدَرٍ فَالطُّمَأنِينَةُ إِلي كُلِّ أَحَدٍ عَجزٌ.
هرگاه روزگار، روزگارِ ستم باشد و مردمش اهل نيرنگ، اطمينان كردن به هر كسي درماندگي است.
بحار الانوار، ج 78، ص 239
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنا نأمر صبیاننا بتسبیح فاطمه علیها السلام کما نأمرهم بالصلاه فالزمه فإنه لم یلزمه عبد فشقی؛
ما همان گونه که فرزندان خود را به نماز وا می داریم به تسبیح حضرت فاطمه(سلام الله علیها) وادار می سازیم پس به آن پایبند باش که هرکس به آن پایبند شود، بدبخت نخواهد شد.
کافی 3/343/13
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن قَضَي حَاجَةَ المُؤمِنِ مِن غَيرِ استِخفَافٍ مِنهُ اُسكِنَ الفِردَوسَ.
هر کس نياز مومني را برآورده کند بدون اينکه او را خوار نمايد، در بهشت اسکان داده شود.
مشكاة الأنوار، ص 556
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
و عَلَيكُم بِحُبِّ المَسَاكِينَ المُسلِمِينَ، فَإنَّهُ مَن حَقَّرَهُم وَ تَكَبَّرَ عَلَيهِم فَقَد زَلَّ عَن دينِ اللهِ، وَ اللهُ لَهُ حَاقِرٌ مَاقِتٌ.
بر شما باد به دوست داشتن فقيران مسلمان که هر کس آنها را تحقير کند و بر آنها تکبّر ورزد، از دين خدا لغزيده است و خدا او را خوار شمارد و بر او غضب کند.
مستدرك سفينة البحار، ج 2، ص 334