امام صادق علیه السّلام فرمودند:
انى اذا سافرت فى شهر رمضان ما آكل الا القوت و ما اشرب كل الرى.
هرگاه در ماه رمضان به مسافرت مى روم (به احترام ماه رمضان اگر چه مسافرم و روزه بر من واجب نيست ولى) جز به اندازه رمق داشتن غذا نمى خورم و هرگز از آب در حد سيراب شدن نمى نوشم.
وسائل الشيعه 7: 147 ح 5
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
انى لاسارع الى حاجة عدوى خوفا ان اراده فيستغنى عنى.
من با شتاب نياز دشمن را بر آورده مى سازم از بيم آنكه مبادا او را رد كنم و او از من بى نياز شود.
بحارالانوار 78: 207 ح 64
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
كان على بن الحسين عليه السلام يلبس الصوف و اءغلظ ثيابه اذا قام الى الصلاة، و كان عليه السلام اذا صلى يبرز الى موضع خشن فيصلى فيه و يسجد على الارض. عععع؛
امام سجاد عليه السلام هنگام نماز لباس پشمى خشن مى پوشيد و در مكان زبر و سخت به نماز مى ايستاد و بر زمين سجده مى كرد.
بحار الانوار، ج 46، ص 108.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان على بن الحسين عليه السلام كان اءحسن الناس صوتا بالقرآن و كان يرفع صوته حتى يسمعه اهل الدار.:
امام على بن الحسين عليه السلام از نظر صوت قرآنى نيكوترين فرد بود و صداى قرآن خواندنش را بلند مى كرد تا اهل خانه بشنوند و بهره مند گردند.
وسائل الشيعه، ج 4، ص 858.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
كان على بن الحسين عليه السلام اذا كان شهر رمضان لم يتكلم الا بالدعا و التسبيح و الاستغفار و التكبير فاذا اءفطر قال: اللهم ان شئت اءن تفعل فعلت.
امام سجاد عليه السلام در ماه مبارك رمضان جز به دعا و تسبيح و استغفار و تكبير لب نمى گشود و سخن نمى گفت، هنگامى كه افطار مى كرد مى فرمودند: معبودا! هر كارى را خواسته باشى انجام دهى انجام خواهى داد.
كافى، ج 4، ص 88، ح 8.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
كان على بن الحسين عليه السلام يصل ما بين شعبان و رمضان و يقول: صوم شهرين متتابعين توبة من الله.
امام سجاد عليه السلام روزه ماه شعبان و رمضان را بهمديگر مى چسباند، و مى فرمودند: روزه دو ماه پشت سر هم موجب پذيرش توبه از طرف خداست .
كافى، ج 4، ص 92، ح 3.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
کان على بن الحسین علیه السلام اذا کان الیوم الذى یصوم فیه، یاءمر بشاة فتذبح و تقطع اءعضاؤ ه و تطبخ، و اذا کان عند المساء اءکب على القدور حتى یجد ریح المرق و هو صائم، ثم یقول: هاتوا القصاع اغرفوا لال فلان، و اغرفوا لال فلان حتى یاءتى على آخر القدور، ثم یؤ تى بخبز و تمر فیکون ذلک عشاءه.
روزى که امام سجاد علیه السلام روزه مى گرفت دستور مى داد گوسفندى تهیه و ذبح شود و تکه شود و پخته شود هنگامى که شب مى شد سر خود را بالاى دیگها خم مى کرد تا بوى آبگوشت را با دهان روزه بچشد و بعد از چشیدن مى فرمودند: کاسه ها را بیاورید براى فلان خاندان و فلانى پر کنید تا اینکه به آخرین دیگها مى رسید نان و خرما آورده مى شد، پس این شامش مى شد.
بحارالانوار، ج 46، ص 71 ؛ من لا یحضره الفقیه 90، ح 1955.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
انا نامر صبياننا بالصلاة والصيام ما اءطاقوا اذا كانوا اءبناء سبع سنين ؛
ما هنگامى كه كودكانمان هفت ساله مى شوند به اندازه اى كه طاقت دارند آنان را به انجام نماز و روزه فرمان مى دهيم .
دعائم الاسلام 1/194.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
کان (على بن الحسین علیه السلام) یقبل الصدقة قبل ان یعطیها السائل، قیل له: ما یحملک على هذا؟ قال: فقال: لست اقبل ید السائل انما اقبل ید ربى، انها تقع فى ید ربى قبل اءن تقع فى ید السائل...
امام سجاد علیه السلام قبل از اینکه صدقه را به فقیر بدهد مى بوسید، از امام سؤال شد، حکمت این کار شما چیست؟ فرمودند: من دست پروردگارم را مى بوسم نه دست فقیر را، زیرا صدقه قبل از اینکه به دست فقیر برسد در دست خدا قرار مى گیرد.
بحار الانوار، ج 46، ص 74.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
کان على بن الحسین علیه السلام یمشى مشیة کاءن على راءسه الطیر لا یسبق یمینه شماله.
امام سجاد علیه السلام چنان با آرامش راه مى رفت مثل این که بالا سرش پرنده اى قرار دارد (که نمى خواهد او حرکتش را متوجه شود و پرواز کند) طرف راست او جلوتر از طرف چپش پیشى نمى گرفت.
مشکاة الانوار، 227.