خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

انما سمیت فاطمة (سلام الله علیها) محدثة لان الملائکة کانت تهبط من السمأ فتنادیها کما تنادى مریم بنت عمران فتقول: یا فاطمة ان الله اصطفاک و طهرک و اصطفاک على نسأ العالمین یا فاطمة اقنتى لربک و اسجدى و ارکعى مع الراکعین فتحدثهم و یحدثونها.

(حضرت) فاطمه علیها السلام به آن جهت ((محدثه)) نام گرفت که ملائکه از آسمان فرود مى آمد و او را صدا مى زد همان گونه که مریم علیه السلام را ندا مى داد و مى گفت: ((اى فاطمه، خدا تو را برگزید و پاکیزه ساخت و بر همه زنان عالم برترى داد. اى فاطمه همواره خدا را عبادت کن و براى او سجده نما و همراه با رکوع کنندگان به درگاه او رکوع کن)). او با فرشتگان سخن مى گفت و آنان نیز با او سخن مى گفتند.

علل الشرائع: 216.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

البكائون خمسة: آدم، و يعقوب، و يوسف، عليه السلام و فاطمة (سلام الله عليها) بنت محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و على بن الحسين عليه السلام. ... اما فاطمة (سلام الله عليها) فبكت على رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) حتى تأذى بها اهل المدينة فقالوا لها: قد اذيتنا بكثرة بكائك، فكانت تخرج الى المقابر - مقابر الشهدأ - فتبكى حتى تقضى حاجتها ثم تنصرف.

گريه كنندگان - معروف تاريخ - پنج نفرند: آدم و يعقوب و يوسف عليه السلام و فاطمه زهرا (سلام الله عليها) و امام سجاد عليه السلام آنگاه حضرت صادق عليه السلام در بيان علت گريه آنان مى فرمايد: ... فاطمه (سلام الله عليها) نيز آن قدر بر فراق پدر گريست كه مردم مدينه به زحمت افتاده و گفتند: با گريه بسيارت ما را آزردى، او نيز ناچار به سوى مزار شهداى احد مى رفت و آن قدر گريه مى كرد تا آرام مى گرفت و بر مى گشت.

الخصال: 272، ح 15.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

كان على عليه السلام قد جعل بيتا فى داره ليس بالصغير و لا بالكبير لصلاته و كان اذا كان الليل ذهب معه بصبى ليبيت معه فيصلى فيه.

حضرت امير المؤمنين عليه السلام در خانه خود اتاقى را كه نه كوچك بود و نه بزرگ، اختصاص به نماز خود داده و هر شب كودكى را براى خوابيدن بهمراه خود مى برد و در همانجا نمازهايش را مى خواند.

المحاسن 2: 452 ح 2557

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

كان أمير المؤمنين عليه السلام اذا توضأ لم يدع أحدا يصب عليه المأ قال: لا احب أن اشرك فى صلاتى أحدا.

حضرت امير المؤمنين عليه السلام: به هنگام وضو گرفتن اجازه نمى داد كسى برايش آب بريزد و مى فرمودند: دوست ندارم در نمازم به درگاه خدا كسى را شريك قرار دهم.

علل الشرايع 1: 323

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ان فاطمة عليهاالسلام بنت رسول الله (ص) كانت مسبحتها من خيوط صوف مفتل عليه عدد التكبيرات فكانت عليهاالسلام تديرها بيدها تكبر و تسبح الى ان قتل حمزة بن عبد المطلب فاستعملت تربته و عملت التسابيح فاستعمها الناس

تسبيح حضرت فاطمه عليهاالسلام نخى بود كه بر آن به تعداد تكبيرات - 34 عدد - گره زده بود و آن را در دستش مى چرخانيد و تكبير و تسبيح مى گفت تا وقتى كه حمزه شهيد شد، تسبيح از تربت او ساخت. و از آن پس ‍ ساختن تسبيح در ميان مردم رواج يافت.

وسائل الشيعه ج 4: 1033

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ان عليا عليه السلام كان اذا أصبح يقول: مرحبا بكما من ملكين حفيظين املى عليكما ما تحبان ان شأ الله. فلا يزال فى التسبيح و التهليل حتى تطلع الشمس و كذالك بعد العصر حتى تغرب الشمس.

حضرت امير عليه السلام هر بامداد - در خطاب به دو فرشته نويسنده اعمال - مى فرمودند: مرحبا بر شما دو فرشته بزرگوار و يادداشت كننده اعمال - به خواست خدا امروز نيز - آنچه دوست داريد بر شما املأ خواهم كرد، و به دنبال اين تعهد به ذكر: ععع سبحان الله و لا اله الا الله مشغول مى شد تا خورشيد طلوع مى كرد. و هنگام عصر نيز تا غروب آفتاب، به همان ذكرها مى پرداخت.

بحارالانوار 84: 267 ح 38

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

... و الله ما أكل على بن أبى طالب عليه السلام من الدنيا حراما قط حتى مضى لسبيله و ما عرض له أمران كلاهما لله رضا الا أخذ بأشدهما عليه فى بدنه - دينه - و ما نزلت برسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) نازلة قط الا دعاه ثقة به و ما أطاق أحد عمل رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) من هذه الامة غيره و ان كان ليعمل عمل رجل كان وجهه بين الجنة و النار يرجو ثواب هذه و يخاف عقاب هذه.

به خدا سوگند على بن ابى طالب عليه السلام تا روزى كه از اين دنيا رفت مال حرامى نخورد و هيچگاه بر سر دو راهى - كه هر دو راه مورد خشنودى خدا باشد - قرار نگرفت مگر اينكه پر زحمت ترين آنها را برگزيد و هر حادثه مهمى كه براى پيامبر خدا پيش مى آمد - به دليل اعتمادى كه به على داشت - از او كمك مى گرفت. و در ميان اين امت هيچ كس نتوانست همانند على عليه السلام: راه پيامبر را - بى كم و كاست - طى كند و با اين همه تلاش و كوشش همواره چنان بيمناكان كار مى كرد، چشمى به بهشت و چشم ديگر بر آتش داشت، از سويى اميدوار پاداش بهشت و از سوى ديگر هراسناك از كيفر آتش بود.

الارشاد: 255

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

كان أميرالمؤمنين عليه السلام أشبه الناس طعمة برسول الله عليه السلام كان يأكل الخبز و الخل و الزيت و يطعم الناس الخبز و اللحلم.

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در نوع غذا شبيه ترين افراد به پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) بود. او خود نان و سركه و روغن زيتون مى خورد و به مردم - مهمانان خود - نان و گوشت مى داد.

الكافى 6: 328

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

بر تو باد پرهیز از افراد پست! همانا، شیعه علی، کسی است که شکم را از حرام پر نسازد و از مفاسد جنسی بر حذر باشد و سخت کوش باشد، برای خدا کار کند و به پاداش او، امیدوار باشد و از عذاب او، بهراسد. زمانی که آنها، را [این چنین] دیدی، [بدان که] شیعه ی من، هستند.

کافی 2/233/9.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إنّما الاسرافُ فيما أتلفَ المالَ و أضَرَّ بالبدن.

اسراف آن است كه مال را از بين ببرد و به بدن زيان برساند.

بحار الانوار، ج 75، ص 303