امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنّه لَيكونُ لِلعبدِ مَنزِلةٌ عند اللّه فما يَنالُها إلاّ بإحْدى خَصْلتَينِ: إمّا بذَهابِ مالِهِ أو ببَلِيّةٍ في جَسدِهِ .
بنده را نزد خدا مقام و منزلتى استكه بدان نرسد مگر با يكى از اين دو: از بين رفتن مال و دارايى اش يا رسيدن بلايى به جسمش .
الكافي: 2 / 257 / 23
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنّ في الجَنّةِ مَنزِلةً لا يَبلُغُها عبدٌ إلاّ بالابْتِلاءِ في جَسدِهِ .
همانا در بهشت منزلتى است ، هيچ بنده اى بدان نرسد مگر با بلايى كه (در دنيا) به بدنش رسد .
بحار الأنوار: 81 / 212 / 16
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
المَعروفُ زكاةُ النِّعَمِ ، والشَّفاعةُ زكاةُ الجاهِ ، والعِلَلُ زكاةُ الأبدانِ ،والعَفوُ زَكاةُ الظَّفَرِ ، وما أدّيتَ زكاتَهُ فهُو مَأمونُ السَّلْبِ .
نيكى ، زكات نعمتهاست و وساطت كردن ، زكات مقام و موقعيت ، و بيماريها زكات بدنها ، و گذشت زكات پيروزى ، و هر چيزى كه زكاتش را بدهى ، از خطر نابودى در امان است .
بحار الأنوار: 78 / 268 / 182
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
تَمامُ العِيادَةِ للمَريضِ أن تَضَعَ يَدَكَ على ذِراعِهِ وتُعَجِّلَ القِيامَ مِن عِندِهِ ؛ فإنَّ عِيادَةَ النَّوكى أشَدُّ علَى المَريضِ مِن وَجَعِهِ .
عيادت كامل ، اين است كه دستت را روى بازوى بيمار بگذارى و زود از پيش او برخيزى؛زيرا عيادت احمق ها براى بيمار سخت تر از درد خود اوست .
الكافي: 3 / 118 / 4
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن عادَ مَريضا فِي اللّه ِ ، لَم يَسأَلِ المَريضُ لِلعائِدِ شَيئا إلاَّ استَجـابَ اللّه ُ لَـهُ .
هر كس بيمارى را براى خدا عيادت كند ، آن بيمار براى عيادت كننده ، از خداوند چيزى نخواهد مگر آن كه خداوند دعايش را استجابت كند.
بحار الأنوار ، جلد 81 ، صفحه 217 ، حديث 10 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 210
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن عادَ مَريضا مِنَ المُسلِمينَ ، وَكَّلَ اللّه ُ بِهِ أبَدا سَبعينَ ألفا مِنَ المَلائِكَةِ يَغشَون رَحلَهُ ويُسَبِّحونَ فيهِ ويُقَدِّسونَ ويُهَلِّلونَ ويُكَبِّرونَ إلى يَومِ القِيامَةِ ، نِصفُ صَلاتِهِم لِعائِدِ المَريضِ .
هر كس بيمارى از مسلمانان را عيادت كند ، خداوند براى هميشه ، هفتاد هزار فرشته را با او مى گمارد كه به خانه او در مى آيند و در آن تا روز قيامت ، تسبيح و تقديس خداوند و «لا اله إلاّ اللّه » و «اللّه اكبر» مى گويند و نيمى از نماز آنان براى عيادت كننده بيمار است .
الكافي ، جلد 3 ، صفحه 120 ، حديث 5 عن صفوان الجمّال ، بحار الأنوار ، جلد 59 ، صفحه 187 ، حديث 36 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 204
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
أيُّما مُؤمِنٍ عادَ مُؤمِنا مَريضا في مَرَضِهِ حينَ يُصبِحُ شَيَّعَهُ سَبعونَ ألفَ مَلَكٍ ، فَإِذا قَعَدَ غَمَرَتهُ الرَّحمَةُ وَاستَغفَرُوا اللّه َ عز و جل لَهُ حَتّى يُمسِيَ ، وإن عادَهُ مَساءً كانَ لَهُ مِثلُ ذلِكَ حَتّى يُصبِـحَ .
هر مؤمنى كه مؤمن بيمار ديگرى را در زمان بيمارى اش به هنگام صبح عيادت كند ، هفتاد هزار فرشته ، او را همراهى كنند و چون [ در نزد او] بنشيند ، رحمت ، او را در ميان مى گيرد و فرشتگان براى او از خداوند عز و جل آمرزش طلبند تا زمانى كه شامگاه فرا رسد ؛ و اگر هم او را شامگاهان عيادت كند ، او را پاداشى همانند باشد تا زمانى كه شب را به صبح برساند .
بحار الأنوار ، جلد 81 ، صفحه 224 ، حديث 32 نقلاً عن الدعوات دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 202
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا تَتَّكِ فِي الحَمّامِ ؛ فَإِنَّهُ يُذيبُ شَحمَ الكُليَتَينِ .
در حمّام [به ديوار] تكيه مزن ؛ چرا كه پيهِ كليه ها را آب مى كند .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 501 ، حديث 24، دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 588 ممكن است اين اثر ، مربوط به حمّام هاى آن دوران باشد .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
كانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و سلّم لا يَتَداوى مِنَ الزُّكامِ ، ويَقولُ: «ما مِن أحَدٍ إلاّ وبِهِ عِرقٌ مِنَ الجُذامِ ، فَإِذا أصابَهُ الزٌكامُ قَمَعَهُ» .
پيامبر خدا ، زكام را درمان نمى كردند و مى فرمودند: «هيچ كس نيست كه رگى از جذام در او نباشد ؛ و چون زكام به شخص برسد ، اين رگ را درهم مى كوبد» .
الكافي ، جلد 8 ، صفحه 382 ، حديث 579 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 185 ، حديث 8 دانش نامه احاديث پزشكي: 1 / 332
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما أعرِفُ لِلسُّمومِ دَواءً أنفَعَ مِن سَويقِ التُّفّاحِ .
براى مسموميّت ، دارويى سودمندتر از سويق سيب ، سراغ ندارم .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 356 ، حديث 7 دانش نامه احاديث پزشكي: 2 / 384