امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما أحدٌ من الأوّلين و الآخرينَ الاّ و هُوَ يحتاجُ اِلي شَفاعَةِ محمّدٍ صلي الله عليه و آله ـ يومَ القيامَةِ.
هيچ كس از اولين و آخرين (مخلوقات) نيست مگر اينكه به شفاعت محمّد صلي الله عليه و آله ـ در روز قيامت نياز دارد.
المحاسن، ج 1، ص 293
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
نَحنُ السَّبَبُ بَينكمُ و بينَ اللهِ عزّوجلّ .
ما (اهل بيت) سبب و وسيله خدا بين شما و پروردگار عزّوجلّ هستيم.
بحار الانوار، ج 23، ص 10
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان قائمَنا اذا قام مدَّ اللهُ عزَّوجلَّ لشيعتنا في اسماعهم و ابصارهم حتي لا يكون بينهم و بين القائم بريد، يكلمهم فيسمعون و ينظرون اليه و هو في مكانه.
وقتي قائم ما قيام كند، خداوند چشمان و گوشهاي شيعيان ما را تيز مي كند، به گونه اي كه ميان قائم و شيعيانش پيكي نيست، او صحبت مي كند و آنها مي شنوند و او را مي بينند، در حالي كه او در جاي خود مي باشد.
الکافي، ج 8، ص 241
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّي قال اللهُ تعالي: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جميعاً و لا تَفرَّقوا.
ما (اهل بيت) همان ريسمان الهي هستيم كه خداوند تبارك و تعالي فرمودند: همگي به ريسمان الهي چنگ زنيد و پراكنده نشويد.
بحارالانوار، ج 24، ص 84
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اذا ادرکتَ هذا الزمان فادع بهذا الدعاء:
اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نفسَک فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی نَفسَکَ لَمْ أعرفْ نبیّک. اَللّهم عَرِّفْنی رَسُولَکْ فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی رَسُولَکْ لَمْ أعرفْ حُجَّتَک. اللهم عَرِّفْنی حُجَّتَک فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی حُجَّتَک ضَلَلْتُ عَنْ دینی.
هر گاه زمان غیبت را درک کردی پس این دعا را بخوان:
خداوندا شناخت خودت را به من عطا کن، چرا که اگر تو خود را به من نشناسانی، نبیّت را نخواهم شناخت، خداوندا رسولت را به من بشناسان، چرا که اگر شناخت رسولت را به من عطا نکنی، حجت تو (امام زمان) را نخواهم شناخت، خداوندا حجتت را به من بشناسان، چرا که اگر او را به من نشناسانی از دینم گمراه می شوم.
الکافی، ج 1، ص 337
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اذا قام القائم عرض الايمانَ علي كلِ ناصبٍ فان دخلَ فيه بحقيقةٍ و الا ضَرَبَ عُنُقَهُ او يُؤَدِي الجزيةَ كما يؤديها اليوم اهل الذمه.
زماني كه قائم عليه السّلام قيام كند، ايمان را بر هر ناصبي (غيرمومني) عرضه مي كند، پس اگر واقعاً ايمان آورد او را رها مي كند و اگر ايمان حقيقي نياورد يا گردن او را مي زند و يا او را مجبور به پرداخت جزيه مي كند، چنانكه اهل ذمه امروز جزيه مي دهند.
الکافي، ج 8، ص 227
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قال ابو عبدالله عليه السّلام : انَّ لِصاحِبِ هذا الامر غيبةٌ المتمسك فيها بدينه كالخارط للقتاد.
همانا براي صاحب الامر غيبتي است (پس) كسي در دوران او دين خود را حفظ كند، مانند كسي است كه خار مغيلان را با دست بتراشد.
الکافي، ج 1، ص 335
سلیمان گوید: به امام صادق علیه السّلام عرضه داشتم: مردم چگونه از حجتی (امام) که از نظر پنهان است، نفع می برند؟ حضرت فرمودند:
کما ینتفعون بالشمس اذا سترها السحاب.
همان گونه که از خورشید پشت ابر نفع می کنند (از او نیز نفع می برند).
بحار الانوار، ج 52، ص 92
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
صاحب هذا الامور تعمی ولادته علی (هذا) الخلق لئلا یکون لاحد فی عنقه بیعة اذا خرج.
ولادت صاحب الامر علیه السّلام بر این مردم پوشیده است تا بیعت هیچ کس در هنگام ظهور بر گردن او نباشد.
بحار الانوار، ج 52، ص 95
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قال ابو عبدالله عليه السّلام : من اَقَرَّ بالائمةِ مِن آبائي وَ وُلدي و جَحَدَ المَهديّ من وُلدي كان كمن اقرّ بجميع الانبيا و جحد محمداً - صلّي الله عليه و آله - نبوته.
هر كس به امامت ائمه هدي از پدران و فرزندانم اقرار كند ولي فرزندم مهدي را انكار نمايد، مانند كسي است كه به نبوت تمامي پيامبران اقرار كند اما نبوت محمد - صلّي الله عليه و آله - را انكار نمايد.
بحار الانوار، ج 51، ص 145