امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... لم يَرْضَع الْحُسينُ عليه السلام مِنْ فاطمةَ - عليهاالسلام - و مِنْ اُنثي، كانَ يُؤتي به النبي فَيَضعُ اِبهامُه في فيه ... .
امام حسين عليه السلام از فاطمه- سلام الله عليها- و از هيچ زني ديگر شير نخورد، بلكه او را خدمت رسول اكرم صلي الله عليه و آله مي آوردند و حضرت انگشت ابهامش را در دهان او مي گذاشت و او به اندازه اي كه دو يا سه روز او را كفايت كند، از آن مي مكيد.
اصول كافي، ج 2، ص 365
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الْحَسَنَ بن عليَّ بنَ ابيطالب - عليهما السلام - كانَ اَعبُد النّاسِ فيِ زَمانِه و اَزْهَدَهُم و اَفْضَلَهُم ... .
امام حسن عليه السلام عابدترين و زاهدترين و برترين مرد زمانش بود، هرگاه مي خواست به حج برود پياده مي رفت و چه بسا با پاي برهنه مي رفت و هنگامي كه از مرگ و قبر و قيامت يادي مي شد، گريه مي كرد.
بحار الانوار، ج 43، ص 331
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قال ابو عبدالله عليه السّلام : لِفاطمةَ - سلام الله عليها - تِسْعَةُ اسماءٍ عند اللهِ عز و جلّ: فاطمةُ و الصِّدِّيقةُ و المباركةُ و الطاهرةُ و الزكيةُ و الراضيةُ و المرضيةُ و المحدثةُ و الزهراءُ.
نزد خداوند متعال براي فاطمه - سلام الله عليها - نه اسم وجود دارد: 1. فاطمه 2. صديقه 3. مباركه 4. طاهره 5. زكيه 6. راضيه 7. مرضيه 8. محدثه 9. زهراء.
بحار الانوار، ج 43، ص 10
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عن ابي عبد الله عليه السّلام قال: اذا كانَ يومُ القيامةِ جَمَعَ اللهُ الاولينَ و الآخِرينَ في صعيدٍ واحدٍ فينادي منادٍ: غُضُّوا ابصارَكم و نَكِّسُوا رُؤُسَكم حتّي تَجُوزَ فاطمةُ بنتُ محمدٍ - صلّي الله عليه و آله - الصراطَ.
وقتي روز قيامت فرا رسد، خداوند تمامي بشر از اولين و آخرين را در يك جا جمع مي كند پس منادايي ندا مي دهد: چشمانتان را ببنديد و سرهايتان را پايين بيندازيد تا فاطمه دختر محمد - صلّي الله عليه و آله - از صراط بگذرد.
بحار الانوار، ج 43، ص 224
امام صادق علیه السّلام از قول پدرانشان علیهم السّلام فرمودند:
لمّا حضرَتْ فاطمةَ الوفاةُ بَکَتْ، فقالَ لها امیرالمؤمنین یا سیدتی ما یبکیکِ ؟ قالتْ: ابکی لِما تَلقی بَعدی.
زمانی که حضرت فاطمه علیها السلام در حال احتضار بودند و وفاتشان نزدیک شد، شروع به گریه کردند، امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمودند: ای بانوی من چرا گریه می کنی. حضرت حضرت فاطمه علیها السلام فرمودند: بر آنچه بعد از من (از رنجها و سختی ها) می بینی گریه می کنم.
بحار الانوار، ج 43، ص 218
امام صادق علیه السّلام در تفسیر آیه «و رتل القرآن ترتیلاً» فرمودند:
هو ان تنکث فیه و تحسّن فیه صوتک.
یعنی مکث کنی در آن و صدای خویش را نیکو کنی.
مجمع البیان، ج 1، ص 378
امام صادق علیه السّلام از قول پدرشان (امام باقر علیه السّلام) فرمودند:
اِنَّ فاطمةَ - سلام الله علیها - کانتْ تُکَنَّی امَ ابیها.
همانا فاطمه سلام الله علیها به ام ابیها کنیه گذاری شده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 16
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قراءة القرآن في المصحف تخّفف العذاب عن الوالدين و ان کان کافرين.
خواندن قرآن از روي آن عذاب پدر و مادر قاري را سبک مي کند، اگر چه آنها کافر باشند.
الکافي، ج 2، ص 440
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان القرآن لا يقرأ هذرمة و لکن يرتّل ترتيلاً فاذا مررت باية فيها ذکر الجنة فقف عندما و سل الله الجنة و اذا مررت باية فيها ذکر النار فقف عندما و تعوّذ باالله من النار.
به درستي که قرآن با سرعت و عجله خوانده نمي شود بلکه خوانده مي شود شمرده، شمرده و با ترتيل، پس زماني که رسيدي به آيه اي که در آن ذکر بهشت بود توقف کن، پس بخواه از خداوند بهشت را و زماني که رسيدي به آيه اي که در آن ذکر آتش بود توقف کن و پناه ببريد به خدا از آتش جهنم.
الکافي، ج 2، ص 452
از امام صادق عليه السّلام سؤال شد:
عن التعوذ من الشيطان عند کل سورةٍ يفتتحها؟ فقال عليه السّلام : نعم فتعوذّ بالله من الشيطان الرجيم.
آيا استعاذه هنگام شروع هر سوره (راه صواب) را باز مي کند؟ امام صادق علیه السّلام فرمودند: آري، پس پناه ببريد به خدا از شيطان رانده شده.
وسائل الشيعه، ج 2، ص 848