خوش آمدید

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

ما مِن مَسجِدٍ بُنِيَ إلّا عَلى قَبرِ نَبِيٍّ أو وَصِيِّ نَبِيٍّ قُتِلَ فَأَصابَ تِلكَ البُقعَةَ رَشَّةٌ مِن دَمِهِ ، فَأَحَبَّ اللّه ُ أن يُذكَرَ فيها ، فَأَدِّ فيهَا الفَريضَةَ وَ النَّوافِلَ ، وَاقضِ فيها مافاتَكَ .

هيچ مسجدى نيست ، جز اين كه بر قبر پيامبرى يا جانشين او كه به قتل رسيده و قطره اى از خونش در آن جا بر زمين ريخته ، ساخته شده است و خداوند ، دوست دارد كه در آن مكان ، ياد شود . از اين رو ، در آن ، هم نماز واجب و مستحب بخوان ، و هم نماز قضا شده ات را به جا آور .

الكافى: ج3 ص370 ح14، تهذيب الأحكام: ج3 ص258 ح723، بحار الأنوار: ج14 ص463ح31.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: شِيعَتُنا أهْلُ الْهُدي وَ أهْلُ التُّقي وَ أهْلُ الْخَيْرِ وَ أهْلُ الإيمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ.

شيعيان ما أهل هدايت و تقوي و أهل خير و نيکي و أهل ايمان و أهل فتح و ظفرند.

الكافي، ج 2، ص 233

امام صادق علیه السلام درباره آیه «وَمَا یُؤمِنُ أَکثَرُهُم؛ و بیشتر آنان به خدا ایمان نمی آورند»، فرمودند:

یُطِیعُ الشَّیطَانَ مِن حَیثُ لا یَعلَمُ فَیُشرِک.

ندانسته از شیطان پیروی می کند و بدین سان مشرک می شود.

الکافی، ج 2، ص 397

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: أَنْتُمْ شِيعَةُ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ أَنْصَارُ اللَّهِ وَ أَنْتُمُ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ وَ السَّابِقُونَالْآخِرُونَ وَ السَّابِقُونَ فِي الدُّنْيَا وَ السَّابِقُونَ فِي الْآخِرَةِ إِلَى الْجَنَّةِ قَدْ ضَمِنَّا لَكُمُ الْجَنَّةَ بِضَمَانِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... .

شما (شيعيان) هستيد پيروان خدا و شماييد ياران خدا و شماييد پيشي گرفتگان اولين و آخرين و پيشي گرفتگان در دنيا و آخرت به سوي بهشت و ما با ضمانت خداوند عز و جل و رسولش صلي الله عليه و آله براي شما ضمانت بهشت کرده ايم، به خدا که در درجات بهشت کسي بالاتر از شما نباشد، پس براي درک فضائل درجات بهشت با يکديگر رقابت کنيد، شمائيد پاکان وزنانتان نيز زناني پاک هستند، هر زن با ايماني حوريه اي است خوش چشم و هر مرد با ايماني يک صديقي است.

الكافي، ج 8، ص 213

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

عَنْ أبِي عَبْد اللهِ - عليهِ السَّلام - قال: خَرَجْتُ أنا و أبي حتّي إذا کنّا بَيْنَ الْقَبْرِ وَ الْمِنْبَر إذا هُوَ بأُناس من الشيعه مِنْفَسَلَّمَ عَلَيْهِمْ ثُمَّ قالَ: إنِّي وَ اللهِ لَاُحِبَّ رِياحَکمْ وَ أرْواحَکمْ فَأعِينُوني عَلي ذلِک ... .

من و پدرم از خانه بيرون رفتيم تا (در مسجد مدينه) به ميان قبر و منبر رسيديم در آنجا به گروهي از شيعه برخورديم، پدرم به آن ها سلام کرد سپس فرمودند: به خدا قسم من شما و جان هاي شما را دوست دارم، پس شما کمکم کنيد بر اين دوستي، به پارسايي و کوشش و بدانيد که به ولايت (و دوستي) ما نتوان رسيد جز به پارسايي و کوشش و هرکس از شما که (بنده اي از بندگان خدا) را امام و پيشواي خود قرار دهد بايد بر طبق رفتار و کردار او عمل کند.

الكافي، ج 8، ص 212

امام صادق علیه السلام در مورد قول پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که فرموده اند: همانا شرک نامحسوس تر از راه رفتن مورچه در یک شب تاریک بر روی تخته سنگی سیاه است؛ فرمودند:

کانَ المُؤمِنُونَ یَسُبُّونَ مَا یَعبُدُ المُشرِکونَ مِن دُونِ اللهِ ... .

مؤمنان به معبودهای مشرکان ناسزا می گفتند و مشرکان نیز متقابلا به معبود مسلمانان دشنام می دادند ... از این رو برای آن که مشرکان به معبود مؤمنان ناسزا نگویند خداوند ایشان را از ناسزا گفتن به معبودهای مشرکان نهی فرمود. بنابراین مؤمنان ندانسته به خدا شرک آورده بودند.

بحار الأنوار، ج 72، ص 93

امام صادق علیه السلام درباره آیه «وَمَا یُؤمِنُ أَکثَرُهُم؛ و بیشتر آنان به خدا ایمان نمی آورند»، فرمودند:

هُوَ الرَّجُلُ یَقُولُ: لَولا فُلانٌ لَهَلَکتُ، وَ لَولا فُلانٌ لَأَصَبتُ کذَا وَکذَا، وَلَولا فُلانٌ لَضَاعَ عَیَالی، ألا تَرَی أَنَّهُ قَد جَعَلَ للهِ شَرِیکاً فی مُلکهِ ... .

مانند این که انسان بگوید: اگر فلانی نبود من از بین می رفتم و اگر فلانی نبود چنین و چنان می شدم و اگر فلانی نبود خانواده ام نابود می شد؛ مگر نمی بینی که او با این حرف‌ها در ملک خدا برایش شریکی قائل شده که روزیش می دهد و از او دفاع و دفع گرفتاری می کند؟ راوی می گوید: عرض کردم: پس بگوید: اگر خداوند به واسطه فلانی بر من منّت نمی نهاد از بین می رفتم؟ حضرت فرمودند: آری، (این گونه گفتن) اشکالی ندارد.

تفسیر عیاشی، ج 2، ص 200

امام صادق علیه السلام درباره آیه «وَ مَا یُؤمِنُ أَکثَرُهُم؛ و بیشتر آنان به خدا ایمان نمی آورند»، فرمودند:

شِرک طَاعَةٍ وَ لَیسَ شِرک عِبَادَةٍ.

(منظور) شرک در فرمانبری است نه شرک در عبادت.

الکافی، ج 2، ص 397

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إنَّ رَجُلاً مِن خَثعَمَ جَاءَ إلي النَّبي صلي الله عليه و آله قَالَ: أَيُّ الأعمَالِ أبغَضُ إلي اللهِ عَزَوَجَلَ؟ فَقَالَ: الشِّرک بِاللهِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: قَطِيعَةُ الرَّحِمِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: الأمرُ بِالمُنکرِ وَالنَّهيُ عَنِ المَعرُوفِ.

مردي از خثعم نزد پيغمبر صلي الله عليه و آله آمد و سوال نمود: کدام يک از اعمال بيشتر از همه مورد غضب خداست؟ پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند: شرک به خدا، گفت: بعد از آن کدام عمل؟ فرمودند: قطع صله رحم، گفت: سپس چه چيزي؟ فرمودند: امر به بدي و نهي از خوبي.

الکافي، ج 2، ص 290

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

لَو أَنَّ قَوماً عَبَدُوا اللهَ وَحدَهُ لا شَرِيک لَهُ، وَأقَامُوا الصَّلاةَ، وَآتَوُا الزَّکاةَ، وَحَجُّوا البَيتَ،وَصَامُوا شَهرَ رَمَضَانَ، ثُمَّ قَالُوا لِشَئٍ صَنَعَهُ اللهُ أو صَنَعَهُ النَّبِيُّ صلي الله عليه و آله: ألا صَنَعَ خِلافَ الَّذِي صَنَعَ؟ ... .

اگر مردمي خداي يگانه و بي شريك را بپرستند و نماز بخوانند و زکات بپردازند و حج بروند و ماه رمضان را روزه بگيرند ولي (از روي اعتراض) به چيزي که خداوند يا پيامبر صلي الله عليه و آله ساخته است، بگويند: چرا خلاف آن را نساخت؟ يا در دلشان چنين اعتراضي کنند (و به زبان نياورند)، به سبب آن مشرک شوند. امام آن گاه اين آيه را تلاوت کرد: «سوگند به پروردگارت که ايمان نياورده باشند مگر آن گاه که در اختلافات ميان خود تو را داور کنند و از داوري تو احساس دلتنگي نکنند و کاملاً تسليم باشند». امام صادق عليه السلام سپس فرمودند: پس تسليم باشيد.

الکافي، ج 2، ص 398