خوش آمدید

امام صادق علیه السلام درباره کمترین حد شرک فرمودند:

مَن اِبتَدَعَ رَأیاً فَأَحَبَّ عَلَیهِ أَو أَبغَضَ عَلَیهِ.

کسی که رأی و عقیده ای را بدعت گذارد و به آن حبّ و بغض ورزد.

الکافی، ج 2، ص 415

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إنَّ الرَّجعَةَ لَيسَ بِعَامَّةٍ، وَهِيَ خَاصَّةٌ لا يَرجِعُ إلا مَن مَحَّضَ الإيمَانَ مَحضاً أو مَحَّضَ الشِّرک مَحضاً.

رجعت براي همه نيست بلکه اختصاص به عده خاصي دارد. رجعت نمي کند مگر کسي که ايمان خالص داشته باشد يا شرک خالص.

بحار الأنوار، ج 53، ص 39

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

اُحضُروا مَعَ قَومِكُم مَساجِدَكُم .

همراه كسان خود ، در مسجد حاضر شويد .

وسائل الشيعة: ج 8 ص 399 ح 4 .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

قالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: الجُلوسُ فِي المَسجِدِ لِانتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ مالَم يُحدِث ، قيلَ: يا رَسولَ اللّه ِ وما يُحدِثُ؟ قالَ: الاِغتِيابَ .

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «به انتظار نماز در مسجد نشستن ، عبادت است تا زمانى كه ناروايى پديد نياورد» .

بحار الأنوار: ج 75 ص 249 ح 17 .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إنَّ عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السلام استَقبَلَهُ مَولىً لَهُ فی لَیلَةٍ بارِدَةٍ ، وعَلَیهِ جُبَّةُ خَزٍّ ومِطرَفُ خَزٍّ وعِمامَةُ خَزٍّ وهُوَ مُتَغَلِّفٌ بِالغالِیَةِ ، فَقالَ لَهُ: جُعِلتُ فِداکَ ، فی مِثلِ هذِهِ السّاعَةِ عَلى هذِهِ الهَیئَةِ إلى أینَ ؟ قالَ: فَقالَ: إلى مَسجِدِ جَدّی رَسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله ، أخطُبُ الحورَ العینَ إلَى اللّه ِ عَزَّوجَلَّ .

خدمتکار على بن الحسین (زین العابدین) علیه السلام ، ایشان را در شبى سرد ، ملاقات کرد ، در حالى که جامه و ردا و عمامه اى از خَز پوشیده و خود را با عطرى ، خوش بو کرده بود . گفت: فدایت شوم! در چنین ساعتى و با این وضع ، ره سپار کجایى؟ امام علیه السلام فرمود: « به مسجد جدّم پیامبر خدا مى روم تا از خداى عز و جلحوریان را خواستگارى کنم » .

الکافى: ج 6 ص 517 ح 5 ، بحار الأنوار: ج 46 ص 59 ح 13 .

امام صادق علیه السلام به یونس بن یعقوب فرمودند:

مَلعونٌ مَلعونٌ مَن لَم یُوَقِّرِ المَسجِدَ . أتَدری یا یونُسُ لِمَ عَظَّمَ اللّه ُ تَعالى حَقَّ المَساجِدِ ، وأنزَلَ هذِهِ الآیَةَ: «وَ أَنَّ الْمَسَـجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُواْ مَعَ اللَّهِ أَحَدًا» ؟ کانَتِ الیَهودُ وَالنَّصارى إذا دَخَلوا کَنائِسَهُم أشرَکوا بِاللّه ِ تَعالى ، فَأَمَرَ اللّه ُ سُبحانَهُ نَبِیَّهُ أن یُوَحِّدَ اللّه َ فیها ویَعبُدَهُ .

ملعون است ، ملعون کسى که مسجد را حرمت ننهد! اى یونس! آیا مى دانى چرا خداوند، حقّ مسجدها را بزرگ قرار داده و این آیه را فرو فرستاده است که: «وَ أَنَّ الْمَسَـجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُواْ مَعَ اللَّهِ أَحَدًا؛ مساجد ، از آنِ خدایند . پس کسى را با خدا نخوانید»؟ [زیرا] یهودیان و مسیحیان، هر گاه وارد عبادتگاه هاى خود مى شدند، به خداى متعال شرک مى ورزیدند. از این رو، خداى سبحان به پیامبرش فرمان داد تا در مساجد، خدا را یگانه بشمارد و او را پرستش کند.

بحار الأنوار: ج 76 ص 355 ح 21 .

ابو بصیر گوید: از امام صادق علیه السلام در باره علّت بزرگداشت مساجد پرسیدم، حضرت فرمودند:

إنَّما اُمِرَ بِتَعظیمِ المَساجِدِ لِأَنَّها بُیوتُ اللّه ِ فِی الأَرضِ؛

تنها از آن رو به بزرگداشتِ مساجد فرمان داده شده که آنها، خانه هاى خدا در زمین هستند.

علل الشرائع: ص 318 ح 1 عن أبی بصیر ، بحار الأنوار: ج 84 ص 6 ح 78 .

امام صادق علیه السلام به فضل بن عبدالملک فرمودند:

یا فَضلُ ، لا یَأتِی المَسجِدَ مِن کُلِّ قَبیلَةٍ إلّا وافِدُها ، ومِن کُلِّ أهلِ بَیتٍ إلّا نَجیبُها ، یا فَضلُ إنَّهُ لا یَرجِعُ صاحِبُ المَسجِدِ بِأَقَلَّ مِن إحدى ثَلاثٍ: إمّا دُعاءٍ یَدعو بِهِ یُدخِلُهُ اللّه ُ بِهِ الجَنَّةَ ، وإمّا دُعاءٍ یَدعو بِهِ لِیَصرِفَ اللّه ُ بِهِ عَنهُ بَلاءَ الدُّنیا ، وإمّا أخٍ یَستَفیدُهُ فِی اللّه عَزَّوجَلَّ؛

اى فضل! از هر قبیله اى ، جز برگزیده آن ، و از هر خاندانى ، جز اصیل آن ، ره سپار مسجد نمى شود . اى فضل! مسجدرو ، دستِ کم یکى از این سه چیز نصیبش مى شود: یا دعایى مى کند که خداوند با آن او را به بهشت مى برد ، یا دعایى که به سبب آن ، خداوند ، بلاى دنیا را از او دور مى سازد ، و یا برادرى که در راه خداى عز و جل بهره اش مى گردد.

بحار الأنوار: ج 78 ص 195 ح 16 .

ابو عبیده حَذّاء گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى‌فرمودند:

مَن بَنى مَسجِدا بَنَى اللّه ُ لَهُ بَیتا فِی الجَنَّةِ ، قالَ أبو عُبَیدَةَ: فَمَرَّ بی أبو عَبدِاللّه ِ علیه السلام فی طَریقِ مَکَّةَ ، وقَد سَوَّیتُ بِأَحجارٍ مَسجِدا ، فَقُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِداکَ ، نَرجو أن یَکونَ هذا مِن ذلِکَ ، فَقالَ: نَعَم .

هر کس مسجدى بر پا کند، خداوند در بهشت برایش خانه اى بر پا خواهد کرد. 
امام صادق علیه السلام در مسیر مکّه بر من گذشت ، در حالى که با سنگ هایى مسجدى را فراهم کرده بودم . گفتم: فدایتان شوم! امیدوار باشیم که این، از آن جمله است؟ حضرت فرمودند: «آرى»

الکافى: ج 3 ص 368 ح 1

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

إنَّ اللّه َ اختارَ مِن بِقاعِ الأَرضِ سِتَّةً: البَيتَ الحَرامَ ، وَالحَرَمَ ، ومَقابِرَ الأَنبِياءِ ، ومَقابِرَ الأَوصِياءِ ، ومَقاتِلَ الشُّهَداءِ ، وَالمَساجِدَ الَّتي يُذكَرُ فيهَا اسمُ اللّه ِ .

همانا خدا از مكان هاى زمين ، شش مورد را برگزيد: بيت اللّه الحرام ، حرم ، آرامگاه هاى پيامبران ، آرامگاه هاى جانشينان [ ـِ آنان] ، قتلگاه شهيدان ، و مسجدهايى كه در آنها از نام خدا ياد شود .

كامل الزيارات: ص 241 ح 358 عن عبد اللّه بن بكير ، بحار الأنوار: ج 101 ص 66 ح 57 .