خوش آمدید

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اِنَّما جُعِلَتِ الْخُطْبَةُ فِى يَوْمِ الْجُمُعَةِ فى أَوَّلِ الصَّلاةِ وَجُعِلَتْ فِى الْعِيْدَيْنِ بَعْدَ الصَّلاةِ لاَِنَّ الْجُمُعَةَ اَمْرٌ دائِمٌ وَيَكُونُ فِى الشُّهُورِ وَالسَّنَةِ كَثِيرا وَاِذا كَثُرَ عَلَى النَّاسِ مَلوُّا وَتَرَكوا وَلَمْ يُقِيمُوا عَلَيْها وَتَفَرَّقُوا عَنْهُ وَالْعِيْدُ اِنَّما هُوَ فِى السَّنَةِ مَرَّتَيْنِ وَهُوَ أَعْظَمُ مِنَ الْجُمُعَةِ وَالزَّحامُ فِيهِ أَكْثَرُ وَالنَّاسُ فِيهِ أَرْغَبُ فَاِنْ تَفَرَّقَ بَعْضُ النَّاسِ بَقِىَ عامَّتُهُمْ؛

به اين دليل خطبه هاى نماز جمعه قبل از نماز است و خطبه هاى عيد پس از نماز كه: روز جمعه در طول ماه و سال زياد تكرار مى شود و به همين دليل مردم از حضور در تمام مراسم و همه بخشهاى آن خسته مى شوند، و براى شنيدن خطبه ها نمى نشينند، اما روزهاى عيد در طول سال فقط دوبار اتفاق مى افتد و ازدحام و حضور و رغبت مردم نيز در آن بيشتر است، بنابراين اگر تعدادى هم بعد از نماز متفرق شوند، اكثريت آنان خواهند ماند.

[وسائل الشيعه، ج 5، 112]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

إِذا كانَ يَوْمُ الْقِيامَةِ زُفَّتْ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ اِلَى اللّه ِ كَما تُزَفُّ الْعَرُوسُ اِلى خِدْرِها، قيلَ: ما هَذِهِ الْأَيّامُ؟ قالَ عليه السلام: يَوْمُ الْأَضْحى وَيَوْمُ الْفِطْرِ وَيَوْمُ الْجُمُعَةِ وَيَوْمُ الْغَدِير؛

در روزقيامت، چهار روز را به پيشگاه خداوند هديه مى برند، گويى كه عروس را به خانه بخت مى برند، پرسيدند: اين چهار روز چه روزهايى است؟ حضرت رضا عليه السلام فرمودند: روز عيد قربان و عيد فطر و روز جمعه و عيد غدير،

[اقبال الاعمال، 464]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ لِلأمامِ عَلاماتٌ: يَكُونُ اَعْلَمَ النّاسِ وَاَحْكَمَ النّاسِ وَاَتْقَى النّاسِ وَاَحْلَمَ النّاسِ وَاشْجَعَ النّاسِ وَاَسْخَى النّاسِ وَاَعْبَدَ النّاسِ وَيُولَدُ مَخْتُونا وَيَكُونُ مُطَهَّرا… ؛

براى «امام»، نشانه هايى است: از همه مردم داناتر، حكيم تر، باتقواتر، بردبارتر، شجاع تر، بخشنده تر و عابدتر است. ختنه شده به دنيا مى آيد و پاك و پاكيزه است...

مستدرك سفينة البحار، ج 7، ص 370.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

... وَ اِنّ يَوْمَ الْغَديرِ بَيْنَ الأَضْحى وَالْفِطْر وَالْجُمُعَةِ كَالْقَمَرِ بَيْنَ الكَواكِبِ... وَ هُوَ يَوْمَ التَهْنِئَةِ يُهَنِّىُ بَعْضُكُمْ بَعْضا... يَقُولُ: «اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى جَعَلَنا مَنَ الْمُتَمَسِكينَ بِـوِلايَةِ أَميرِالْمُؤْمنِينَ وَ الأَئِمَةَ عليهم السلام» وَ هُوَ يَوْمُ التَّبَسُّمِ فِى وُجُوهِ النّاسِ مِنْ أَهْلِ الأيمانِ ... وَ هُوَ يَوْمُ الزّينَةِ…؛

... والبته روز عيد غدير در ميان عيد فطر و اضحى و جمعه همانند ماه در ميان ستارگان است. روز تبريك و تهنيت به يكديگر، و زمان گفتن اين سخن است كه: حمد و ستايش خدائى را كه به ماتوفيق تمسّك به ولايت اميرالمؤمنين و فرزندان معصومش را عنايت فرمود. آنگاه فرمودند: روز عيد غدير، روز شگفتن لبخند بر چهره مؤمنان و روز آرايش و زينت است.

[اقبال الاعمال، ص 464]

فضل بن شاذان مى گويد: شنيدم كه حضرت رضا عليه السلام مى فرمودند:

عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ اِنَّهُ سَمِعَها مِنَ الرِّضا علیه السّلام اِنَّهُ: اِنَّما جُعِلَ يَوْمُ الْفِطْرِالْعِيْدَ لِيَكُونَ لِلْمُسْلِمِينَ مُجْتَمَعا يَجْتَمِعُونَ فِيهِ وَيَبْرُزُونَ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ فَيُمَجِّدُونَهُ عَلى ما مَنَّ عَلَيْهِمْ فَيَكُونُ يَوْمَ عِيدٍ وَاجْتِماعٍ وَيَوْمَ فِطْرٍ وَ يَوْمَ زَكاةٍ وَ يَوْمَ رَغْبَةٍ وَ يَوْمَ تَضَرُّعٍ،…؛

بدان جهت روز فطر، عـيد قرار داده شده است تا در آن روز مسلمانان جمع شوند و به خاطر خداى بزرگ به صحنه آيند، و خدا را در برابر نعمتهايش به شكوه و بزرگى ياد كنند (بستايند) تا هم روز عيد باشد و هم روز اجتماع، هم روز بالندگى باشد و هم روز زكات دادن، هم روز رغبت و توجه به نعم الهى باشد و هم روز تضرع و دعا به درگاه خدا

[من لايحضره الفقيه، ج 1، 522]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

عَلَيْكُمْ بِصَلاةِ اللَّيْلِ فَما مِنْ عَبْدٍ يَقُومُ آخِرَ اللَّيْلِ فَيُصَلِّى ثَمانَ رَكَعاتٍ وَ رَكْعَتَىِ الشَّفْعِ وَ رَكْعَةَ الْوَتْرِ وَاسْتَغْفَرَ اللّهَ فى قُنُوتِهِ سَبْعينَ مَرَّةً اِلاّ، اُجيرُ مِنْ عَـذابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ عَذابِ النّارِ، وَمُدَّلَهُ فِى عُمْرِهِ، وَوُسِّعَ عَلَيْهِ فِى مَعِيْشَتِهِ، ثُمَّ قالَ عليه السلام:اِنَّ الْبَيَوتَ الَّتى يُصَلّى فِيها بِاللَّيْلِ يَـزْهَرُنُورُها لاَِهْلِ السَّماءِ كَما يَزْهَرُ نُورُ الْكَواكِبِ لاَِهْلِ اْلاَرْضِ؛

بر شما باد به نماز شب، هيچ بنده اى نيست كه آخر شب بيدار شود و هشت ركعت نماز شب و دو ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن هفتاد بار استغفار كند مگر اينكه خداوند او را از عذاب قبر و آتش پناه داده و عمر او را طولانى كرده، به زندگى او گشايش خواهد داد. سپس امام (عليه السلام) فرمودند: خانه هائى كه در آنها نماز شب خوانده مى شود نورش براى اهل آسمان مى درخشد همانطور كه نور ستارگان براى مردم زمين مى درخشد.

[ بحارالأنوار، ج87، ص161 .]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

سَمِّهِ بِاَحْسَنِ الاِْسْمِ وَ کَنِّهِ بِاَحْسَنِ الْکُنى، وَ لا تُکَنَّ بِاَبِى عیسى وَ لابِاَبِى الْحَکَمِ وَ لابِاَبِى الْحارِثِ ولابِاَبِى الْقاسِمِ اِذا کانَ الاِْسْمُ مُحَمَّدا، وَ سَمِّهِ یَوْمَ السّابِـعِ؛

کنیه و نام فرزند را نیکوترین نام و کنیه انتخاب کن، و او را ابوعیسى و ابوالحَکَمْ و ابوحارث انتخاب نکن و اگر نام او محمّد است کنیه اش را ابوالقاسم نگذار و روز هفتم نامگذارى کن.

[ بحار الانوار، ج 104، ص 130.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اَلْبَيْتُ الَّذِى فيهِ مُحَمَّدٌ يُصْبِـحُ اَهْلُهُ بِخَيْرٍ وَ يُمْسُونَ بِخَيْرٍ؛

خانه اى كه در آن نـام محمّد باشـد، صبح و شامِ اهل آن خانه به خير ونيكى خواهد بود.

[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 127.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ؛

كسى كه از انسانهاى نيكوكار تشكر و قدرانى نكند، از خداوند سبحان هم قدرانى نكرده است.

[ بحارالأنوار، ج 71، ص 44 .]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اِتَّقُوا اللّهَ وَعَلَيْكُمْ بِالتَّواضُعِ وَالشُّكْرِ وَالْحَمْدِ؛

تقوا داشته باشيد و تواضع و سپاسگزارى و ستايش خدا را پيشه خود سازيد.

[ بحار الانوار، ج 71، ص 54 .]