خوش آمدید

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اَلاْءيمانُ هُوَ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ اِقْرارٌ بِالّلِسانِ وَ عَمَلٌ بِالْأرْكانِ؛

ايمان عبارت است از: شناخت قلبى، اعتراف زبانى، عمل با اعضاء وجوارح.

[تحف العقول، ص 422.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اَلْمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَمْ يُخْرِجْهُ غَضَبُهُ عَنْ حَقٍّ، وَ اِذا رَضِىَ لَمْ يُدْخِلْهُ رِضاهُ فى باطِلٍ، وَ اِذا قَدَرَ لَمْ يَأْخُذْ اَكْثَرَ مِنْ حَقِّهِ؛

مؤمن، هرگاه خشمگين شود، غضبش او را از حق بيرون نمى برد و هرگاه خرسند شود، خوشنوديش او را به باطل نمى كشاند و هرگاه قدرت يابد، بيش از حق خودش بر نمى دارد.

[بحار الانوار، ج 75، ص 355.].

از امام رضا علیه السلام پرسیدند: بهترین خوشى و لذّت دنیا چیست؟، حضرت فرمودند:

سِعَةُ الْمَنْزِلِ وَ کَثْرَةُ الْمُحِبّینَ؛

خانه وسیع و بسیارى دوسـتان.

[بحار الانوار، ج 71، ص 177.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

مَوَدَّةُ عِشْرينَ سَنَةً قَرابَةٌ؛

دوستى بيست سال، در حكم خويشاوندى است.

[بحار الانوار، ج 71، ص 175.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

مَنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلى زِيارَتِنا فَلْيَزُرْ صالِحى مَوالينا يُكْتَبْ لَهُ ثَوابُ زِيارَتِنا؛

هركس نتواند ما را زيارت كند، دوستان و پيروان شايسته ما را زيارت كند، تا پاداش زيارت ما برايش نوشته شود.

[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 2، ص 254.]

از امام رضا علیه السّلام درباره بهترین بندگان پرسیدند. حضرت فرمودند:

اَلَّذینَ اِذا اَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا، وَاِذا اَساؤُوا اسْتَغْفَرُوا، وَ اِذا اُعْطُوا شَکَرُوا، وَ اِذَا ابْتَلَوْا صَبَرُوا، وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا؛

آنان که هرگاه نیکى مى کنند، خوشحال مى شوند، هرگاه بدى مى کنند، استغفار مى کنند، هرگاه چیزى به آنان داده مى شود، سپاس مى گویند، هرگاه مبتلا و گرفتار مى شوند، شکیبایى مى کنند، و هرگاه خشمگین مى شوند، عفو و گذشت مى کنند.

[مسند الامام الرضا علیه السلام، ج 1 ص 284.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

ما اَفادَ عَبْدٌ فائِدَةً خَيْرا مِنْ زَوْجَةٍ صالِحَةٍ اِذا رَآها سَرَّتْهُ وَ اِذا غابَ عَنْها حَفِظَتْهُ فى نَفْسِها وَ مالِهِ؛

بنده مؤمن، هيچ بهره اى نبرده كه بهتر از همسر خوب و شايسته اى باشد كه هنگام حضور شوهر، مايه خوشحالى او باشد و در غياب شوهر، نگهدار ناموس و مال او باشد.

[مسند الامام الرضا عليه السلام، ج 2، ص 256.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

عَلَيْكَ بِطاعَةِ الأَبِ وَ بِرِّهِ وَ التَّواضُعِ وَ الخُضُوعِ وَالاْءعْظامِ وَ الاْءكْرامِ لَهُ وَ حَفْضِ الصَّوْتِ بِحَضْرَتِهِ؛

بر تو باد كه از پدر، فرمانبردارى كنى، به او نيكى كنى، در برابرش فروتنى و كرنش و بزرگداشت و احترام داشته باشى و صدايت را در حضور او پايين بياورى.

[فقه الرضا عليه السلام، ص 334.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اِجْعَلُوا لِأَنْفُسِکُمْ حَظّا مِنَ الدُّنْیا، بِاِعْطائِها ماتَشْتَهى مِنَ الْحَلالِ وَ مالَمْ یَنَلِ المُرُوَّةَ وَلاسَرَفَ فیهِ، وَاسْتَعینوُا بِذلِکَ عَلى اُمُورِالدّینِ؛

براى خودتان بهره اى از دنیا قرار دهید، به این که خواسته هاى دل را از حلال به آن بدهید، تا حدّى که مروّت را از بین نبرد و اسراف در آن نباشد، و بدین وسیله، بر کارهاى دین کمک بجویید.

فقه الرضا علیه السلام، ص 3

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

كُلَّما اَحْدَثَ الْعِبادُ مِنَ الذُّنُوبِ ما لَمْ يَكُونُوا يَعْمَلُونَ، اَحْدَثَ اللّه ُ لَهُمْ مِنَ الْبَلاءِ ما لَمْ يَكُونُوا يَعْرِفُونَ؛

هرگاه كه بندگان، گناهان تازه پديد آورند كه قبلاً مرتكب نمى شدند، خداوند بلاى تازه اى برايشان پيش مى آورد كه قبلاً نمى شناختند.

[وسائل الشيعه، ج 11، ص 240.]