خوش آمدید

سعد از امام رضا علیه السلام نقل مى کند که حضرت فرمودند:

یا سَعْدُ عِنْدَکُمْ لَنا قَبْرٌ، قُلْتُ: جُعْلِتُ فِداکَ قَبْرُ فاطِمَةَ بِنْتِ مُوسى علیه السلام؟ قالَ: نَعَمْ، مَنْ زارَها عارِفا بِحَقِّها فَلَهُ الجَنَّةُ؛

اى سعد! ما پیش شما (مردم قم) قبرى داریم،گفتم: فداى شما شوم، منظورشما قبر حضرت فاطمه معصومه علیها السلام دختر امام کاظم علیه السلام است؟ حضرت فرمودند: بله، کسى که با شناخت حقش، او را زیارت کند بهشت براى اوست.

بحارالانوار، ج 102، ص 266

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

عَنْ أَبِى الحَسَنِ الرِّضا عليه السلام قالَ: اِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمانِيَةَ أَبْوابٍ، وَ لاَِهْلِ قُم واحِدٌ مِنْها، فَطُوبى لَهُمْ، ثُمَّ طُوبى لَهُمْ ثُمَّ طُوبى لَهُمْ؛

بهشت داراى هشت در است، يكى از آنها براى قمّى هاست، پس خوشا به حالشان و آفرين بر آنان و آفرين بر آنان.

بحارالانوار، ج 60 ، ص 215

ابا صلت مى گويد:

كُنْتُ عِنْدَ الرِّضا علیه السّلام فَدَخَلَ عَلَيْهِ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ قُم فَسَّلِّمُوا عَلَيْهِ فَرَدَّ عَلَيْهِمْ وَقَرَّبَهُمُ ثُمَّ قالَ لَهُمْ: مَرْحَبَا بِكُمْ وَ أَهلاً! فَاَنْتُمْ شيعَتُنا حَقّاَ؛

خدمت امام رضا (عليه السلام) بودم، گروهى از اهل قم بر ايشان وارد شدند، به امام سلام كردند. امام (عليه السلام) پاسخ داد و آنان را نزد خود خواندند. سپس فرمودند: مرحبا بر شما، خوش آمديد!

بحارالانوار، ج 60 ، ص 231

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

إِنَّ النَّجاشى لَمّا خَطَبَ لِرَسُولِ اللّهِ آمَنَةَ بِنْتَ أَبى سُفْيانَ فَزَوَّجَهُ دَعا بطَعامٍ وَ قالَ: إِنَّ مِنْ سُنَنِ الْمُرسَلينَ ألإِطْعامُ عِنْدَ التَّزْويجِ؛

نجاشى وقتى آمنه دختر ابوسفيان را براى پيامبر خدا خواستگارى كرد و پيامبر با او ازدواج كرد، مردم را به غذا دعوت كرد و گفت: غذا دادن هنگام ازدواج از روشهاى پيامبران است.

تهذيب الاحكام، ج 7، ص409 ، ح 1933

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

اَلطيّبُ مِنْ أَخْلاقِ الْأَنْبِياءِ عليهم السلام؛

استعمال بوى خوش از اخلاق پيامبران است.

اصول كافى، ج 6، ص 51، ح 1

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

ما مِنْ نَبِىٍّ إِلاّ وَقَدْ دَعا لِأَكْلِ الشَّعيرِ وَبارَكَ عَلَيْهِ وَ ما دَخَلَ جَوْفا اِلاّ وَ أَخْرَجَ كُلَّ داءٍ فيهِ وَ هُوَ قُوتُ الْأَنْبِياءِ وَ طَعامُ الْأَبْرارِ، أَبَى اللّه ُ تَعالى أَنْ يَجْعَلَ قُوتَ أَنْبِيائِهِ إِلاّ شَعيرا؛

هيچ پيامبرى نيست مگر اين كه به خوردن [نان] جو دعا كرده و آن را مبارك شمرده است و بر هيچ معده اى داخل نمى شود مگر اين كه همه دردهاى آن را بيرون مى راند، و آن غذاى پيامبران و نيكان است، خداوند غذاى پيامبرانش را غير از نان جو چيز ديگرى قرار نداده است.

بحارالانوار، ج 11، ص 66، ح 15

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

إنَّ اللّه أمَرَ بِالشُّكرِ لَهُ و لِلوالِدَينِ ، فَمَن لَم يَشكُر والِدَيهِ لَم يَشكُرِ اللّه ؛

خداوند به سپاس گزارى از خود و پدر و مادر فرمان داده است ؛ پس هر كه از پدر و مادرش سپاس گزارى نكند ، خداوند را سپاس نگفته است .

الخصال ، ص 156

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

فَانظُر ما يُوافِقُكَ و يُوافِقُ مِعدَتَكَ و يُقَوَّى عَلَيهِ بَدَنُكَ ويَستَمرِئُهُ مِنَ الطَّعامِ فَقَدِّرهُ لِنَفسِكَ وَاجعَلهُ غَذائَكَ ؛

بنگر چه چيزى با تو و معده تو سازگار است ، و بدنت از آن نيرو مى گيرد و آن را گوارا مى داند ؛ چنين غذايى را براى خود برگير و آن را خوراك خود بدان .

بحار الأنوار ، ج 62 ، ص 310

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

كُلُّ نافِعٍ مُقوٍّ لِلجِسمِ فيهِ قُوَّةٌ لِلبَدَنِ فَحَلالٌ و كُلُّ مُضِرٍّ يَذهَبُ بِالقُوّةِ أو قاتِلٌ فَحَرامٌ؛

هر چيز سودمند و نيروزا براى جسم كه موجب تقويت بدن مى شود، حلال است، و هر چيز زيان آور كه نيروى آدمى را مى گيرد، يا كشنده است، حرام است .

فقه الرّضا عليه السلام ، ص 254.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:

طَبائِعُ الجِسمِ عَلى أربَعَةٍ: فَمِنها الهَواءُ الَّذي لاتَحيَا النَّفسُ إلاّ بِهِ و بِنَسيِمِهِ ؛

طبيعت جسم بر چهار گونه است: يكى از آنها هوا است كه جان با آن و با نسيمش زنده مى شود .

اصول کافى ، ج 8 ، ص 230