محمد بن عثمان عمرى[نايب امام مهدی عليه السلام] گويد: از حضرت شنيدم كه مى فرمودند:
وَاللّه ِ إنَّ صاحِبَ هذَاالْأمْرِ لَيَحْضُرَالْمَوْسِمَ كُلَّ سَنَةٍ، فَيَرى النّاسَ وَ يَعْرِفُهُمْ وَ يَرَوْنَهُ وَ لايَعْرِفُونَهُ؛
به خدا قسم صاحب الامر هرسال در مراسم حج حضور پيدا مى كند و مردم را مى بيند و آنان را مى شناسد ولى مردم او را مى بينند ولى او را نمى شناسند.
[كمال الدين و تمام النعمه، ص440 ح 8.]
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
وَ أنَا أعُوذُ بِاللّه ِ مِنَ الْعَمى بَعْدَ الْجَلاء، وَمِنَ الضَّلالَةِ بَعْدَ الهُدى وَ مِنْ مُوبِقاتِ الْأعْمالِ، وَ مُرْدياتِ الْفِتَنِ فَإنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: الم أحَسِبَ النّاسُ أنْ يُتْرَكُوا أنْ يَقُولُوا آمَنّا وَهُمْ لا يُفْتَنُون؛
به خدا پناه مى برم از كورى بعد از روشنايى و روشن بينى و از گمراهى بعد از هدايت، و از چيزهايى كه موجب نابودى اعمال مى شود و به او پناه مى برم از آزمايشهاى هلاك كننده. زيرا خداوند متعال فرمايد: آيا مردم تصور مى كنند همين كه گفتند ايمان آورديم رها مى شوند و مورد آزمايش قرار نمى گيرند؟
[بحارالانوار، ج 53 ص 190.]
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
وَأمّا الْمُتَلَبَسُونَ بِأمْوالِنا فَمَنِ اسْتَحَلَّ شَيْئاً مِنْها فَأكَلَهُ فَإنَّما يَأكُلُ النّيرانَ؛
اما كسانى كه اموال ما را در دست گرفته اند، پس هر كس چيزى از آن را مباح شمارد و بخورد همانا آتش خورده است.
[بحارالانوار، ج 53 ص 181.]
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ حَمْداً لا شَريكَ لَهُ عَلى إحْسانِهِ إلَيْنا وَ فَضْلِهِ عَلَيْنا، أبَى اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لِلْحَقِّ إلاّ إتْماماً وَ لِلْباطِلِ إلاّ زَهُوقاً؛
حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است و همتايى ندارد. ستايش به خاطر احسانش به ما و نيكى او بر ما، خداوند بزرگ و با عظمت براى حق جز پايدارى و كمال چيزى نمى پسندد و براى باطل نيز جز نابودى چيزى مقدر نكرده است.
[بحارالانوار، ج 53 ص 193.]
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
وَ إنّى لَأمانٌ لِأهْلِ الْأرْضِ كَما أنَّ النُّجُومَ أمانُ لِأهْلِ السَّماءِ؛
من مايه امنيت زمينيان هستم، همان طور كه ستارگان موجب امنيت آسمانيانند.
[بحارالانوار، ج 53 ص 181.]
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
أنَا بَقِيَّةٌ مِنْ آدَمَ وَ ذَخيرَةٌ مِنْ نُوحٍ وَمُصْطفى مِنْ إبراهيمَ وَصَفْوَةٍ مِنْ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله؛
من باقيمانده از آدم و ذخيره نوح و برگزيده از ابراهيم و خلاصه محمد[كه درود خدا بر آنان باد]مى باشم.
[غيبت نعمانى: ص 281، ح 67.]
حسن بن مثله (جمكرانى) از حضرت مهدى عليه السلام نقل مى كند كه امام مهدی عليه السلام (بعد از دستور ساختن مسجد جمكران) فرمودند:
مَنْ صَلاّها فَكَاَنّما صَلاّها (هُما) فِى الْبَيْتِ العَتيقِ؛
كسى كه در آن مسجد نماز بخواند، همانند اين است كه در خانه عتيق (يعنى كعبه) نماز خوانده است.
مستدرك الوسائل، ج 3، ص 447
امام زمان(علیه السلام) می فرمایند:
وَالْعاقِبَةُ بِجَمیلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَکُونُ حَمیدَةً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا الْمَنْهِیَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوبِ
با ساخت نیکوى خداوند، فرجام کار، مادامى که شیعیان از گناهان دورى گزینند، پسندیده و نیکو خواهد بود.
احتجاج، ج2، ص325 ؛ بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 .
شرح حدیث:
این حدیث، بخشى از نامه اى است که امام زمان(علیه السلام) براى شیخ مفید(رحمه الله)مرقوم داشته اند. حضرت(علیه السلام) به نکته اى مهم اشاره کرده اند که اگر شیعیان ما، عاقبت به خیرى را مى خواهند، سببش لطف و توجّه خاصّ خداوند است؛ پس باید از گناهانى که خداوند متعال از آن ها منع کرده است، اجتناب کنند؛ زیرا هر عملى، اثر مخصوص خود را دارد و نَفْس ما، مطابق کارها، سخنان و حتّى افکارى که داریم، ساخته مى شود. آن کس که از انجام دادن گناه باکى ندارد ـ حال آن گناه کم باشد یا زیاد، کوچک باشد یا بزرگ ـ بداند که حقیقت خود را تیره و تار کرده، شایستگى ورود به جایگاه نور و پاکى را ندارد. یک گناه، آتشى است که در خرمنى مى افتد. انسان سال ها تلاش مى کند و ثواب ها براى خویش فراهم مى آورد، ولى با یک گناه، حاصل عمرى را به هدر مى دهد؛ از این رو، حضرت، در این حدیث، خطر گناه را گوشزد کرده است.
منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).
امام مهدى علیه السّلام فرمودند:
كان [الإمامُ العَسكَري عليه السلام] نُورا ساطِعا و قَمَرا زاهِرا اختارَ اللّه لَهُ ما عِندَهُ فَمَضى عَلى مِنهاجِ آبائِهِ حَذوَ النَّعلِ بِالنَّعلِ ؛
او (امام حسن عسکری علیه السّلام) نورى فروزان و ماهى درخشان بود كه خداوند آنچه را نزد خود بود براى او برگزيد . او راه و روش پدران بزرگوار خود را گام به گام دنبال كرد تا رحلت فرمود .
بحار الأنوار ، ج 53 ، ص 191
امام مهدى علیه السّلام فرمودند:
أنَا بَقِيَّةُ اللّه ِ في أرضِهِ و خَليفَتُهُ و حُجَّتُهُ عَلَيكُم ؛
من يادگار خدا در زمين و جانشين و حجّت او بر شما هستم .
كمال الدّين ، ص 331