امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
فاذا سلم من صلاته ، سلم الله علیه وسلم علیه ملائکته؛
پس زمانی که بنده نمازش را سلام داد، خداوند و ملائکه بر اوسلام می فرستند.
بحار الانوار، ج ,82 ص 221
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
فاذا سلم من صلاته ، سلم الله علیه وسلم علیه ملائکته؛
پس زمانی که بنده نمازش را سلام داد، خداوند و ملائکه بر اوسلام می فرستند.
بحار الانوار، ج ,82 ص 221
امام حسن عسكرى علیه السّلام فرمودند:
یکی از نشانه های مومن، بلند گفتن بسم اللّه الرحمن الرحيم است.
تهذيب الأحكام، ج 6 ، ص 52 ، ح 37.
امام حسن عسكرى علیه السّلام فرمودند:
اِتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا زَيْناً وَ لا تَكونُوا شَيْناً؛
تقواى الهى پيشه كنيد و مايه افتخار و آبرو باشيد نه مايه ننگ و شرمندگى.
تحف العقول، ص 488.
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
ما تَرَكَ الحَقَّ عَزيزٌ إلّا ذَلَّ ولا أخَذَ بِهِ ذَليلٌ إلّا عَزَّ؛
هيچ عزّتمندى حق را ترك نكند ، مگر آن كه خوار شود ، و هيچ خوارى به حق نگرايد ، مگر آن كه عزّت يابد.
تحف العقول، ص 484
امام حسن عسكرى علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ الْمُؤْمِنَ نَعْرِفُهُ بِسيماهُ، وَ نَعْرِفُ الْمُنافِقَ بِميسَمِهِ؛
مؤمن را از سيمايش مى شناسيم و منافق را از نشانه هايش.
الخرائج والجرائح، ج2، ص 737، ح50 .
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
من وعظ أخاه سرا فقد زانه ، و من وعظه علانیة فقد شانه؛
هر که نهانی برادر خود را پند دهد او را آراسته و زیور بسته، و هر که در برابر دیگرانش پند دهد زشتش کرده .
تحف العقول ، ص 520
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
إيّاك وَالإذاعَةَ وطَلَبَ الرِّئاسَةِ فَإنَّهُما يَدعوانِ إلَى الهَلَكَةِ؛
از افشاى اسرار و رياست طلبى بپرهيز كه اين دو آدمى را به هلاكت می كشاند.
تحف العقول ، ص 487
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
بئس العبد عبد یكون ذا وجهین و ذا لسانین، یطری أخاه شاهدا، و یأكله غائبا، إن أعطی حسده، و إن ابتلی خانه
چه بد است آن بنده خدا كه دورو و دو زبان است. در حضور برادرش او را می ستاید و در غیاب او بدگوئیش می كند. اگر عطایی به برادرش رسد حسد برد، و اگر گرفتار گردد او را وانهد.
تحف العقول ، ص 518
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
ما أقبَحَ بِالمؤمِن أَن تَکوُن لَه رَغبَة تَذِلَهی
چه زشت است برای مؤمن دلبستگی به چیزی که او را خوار می کند.
تحف العقول ، ص 520
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
پارساترین مردم کسی است که در هنگام شبهه توقف کند . عابدترین مردم کسی است که واجبات را انجام دهد . زاهدترین مردم کسی است که حرام را ترک نماید . کوشنده ترین مردم کسی است که گناهان را رها سازد .
تحف العقول ، ص 519