امام هادی علیه السّلام فرمودند:
خداوند دنيا را سراي امتحان و آزمايش ساخته و آخرت را سراي رسيدگي قرار داده است، و بلاي دنيا را وسيلهي ثواب آخرت و ثواب آخرت را عوض بلاي دنيا قرار داده است.
تحفالعقول/512
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
خداوند دنيا را سراي امتحان و آزمايش ساخته و آخرت را سراي رسيدگي قرار داده است، و بلاي دنيا را وسيلهي ثواب آخرت و ثواب آخرت را عوض بلاي دنيا قرار داده است.
تحفالعقول/512
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
بخل، نكوهيدهترين خويهاست.
مسند الامامالهاديعلیه السّلام/302
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
خشم بر زيردستان، از پستي است.
مسند الامامالهاديعلیه السّلام/304
امام هادي علیه السّلام فرمودند:
فروتني در آن است كه با مردم چنان باشي كه دوست داري با تو چنان باشند.
المحجهالبيضاء/5/225
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
هركه بر طريق خداپرستي محكم و استوار باشد، مصائب دنيا بر وي سبك آيد، گرچه تكه تكه شود.
تحفالعقول/511
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
شخص شكرگزار به سبب شكر، سعادتمندتر است تا به سبب نعمتي كه باعث شكر شده است، زيرا نعمت، كالاي دنياست و شكرگذاري، نعمت دنيا و آخرت است.
تحفالعقول/512
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
من التقی الله یتقی ، و من أطاع الله یطاع ، و من أطاع الخالق لم یبال سخط المخلوقین . و من أسخط الخالق فلییقن أن یحل به سخط المخلوقین؛
هر کس از خدا بترسد، مردم از او بترسند ، و هر که خدا را اطاعت کند، از او اطاعت کنند ، و هر که مطیع آفریدگار باشد، باکی از خشم آفریدگان ندارد و هر که خالق را به خشم آورد باید یقین کند که به خشم مخلوق دچار می گردد .
تحف العقول ، ص 510
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
إن الله جعل الدنیا دار بلوی و الَخرة دار عقبی ، و جعل بلوی الدنیا لثواب الَخرة سببا ، و ثواب الَخرة من بلوی الدنیا عوضا،
خداوند دنیا را سرای امتحان و آزمایش ساخته و آخرت را سرای رسیدگی قرار داده است ، و بلای دنیا را وسیله ثواب آخرت ، و ثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است .
تحف العقول ، ص 512
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
من كان علی بینة من ربه هانت علیه مصائب الدنیا و لو قرض و نشر
هر كه بر طریق خداپرستی محكم و استوار باشد، مصائب دنیا بر وی سبك آید، گر چه تكه تكه شود.
تحف العقول ، ص 511
امام هادی علیه السّلام فرمودند:
الحسد ماحق الحسنات؛
حسد نیکوییها را نابود سازد .
مسند الامام الهادی ، ص 302