خوش آمدید

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ اللّه َ اِذا أَرادَ بِعَبْدٍ خَيرا إذا عُوتِبَ قَبِلَ؛

اگر خداوند خير كسى را بخواهد، چنان مى شود كه هرگاه مورد توبيخ قرار گيرد، مى پذيرد.

[تحف العقول، ص 481.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

اَبْقُوا النِّعَمَ بِحُسْنِ مُجاوَرَتِها وَالْتَمِسوُا الزِيّادَةَ فيها بِالشُّكرِ عَلَيها؛

نعمتها را با برخورد درست، باقى نـگه داريـد و با شكر نعمتها اسباب فزونى آنها را فراهم آوريد. (استفاده درست از نعمت سبب دوام آن و شكر نعمت سبب فزونى آن است).

[بحار الانوار، ج 78، ص 370.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

إذا كانَ زَمانٌ أَلْعَدلُ فيهِ اَغْلَبُ مِنَ الْجَورِ فَحَرامٌ أنْ يُظَنَّ بِاَحَدٍ سُوءٌ حَتّى يُعْلَمَ ذلِكَ مِنهُ، وَإذا كانَ زَمانٌ الْجَوْرُ أغلَبُ فيهِ مِنَ الْعَدْلِ فَلَيْسَ لِأَحَدٍ اَنْ يَظُنَّ بِأَحَدٍ خَيرا مالَمْ يَعْلَمْ ذلِكَ مِنْهُ ؛

زمانى كه عدل و داد در جامعه بيش از ظلم و ستم باشد، در آن موقع حرام است كه به كسى گمان بد ببرند، مگر وقتى كه آن بـدى از وى معلوم شود، و زمانى كه ظلم و ستم بر عدل و داد غلبه داشته باشد، سزاوار نيست احدى گمان خوب به كسى ببرد، مگر وقتى كه آن خوبى از او معلوم شود.

[بحارالانوار ، ج 17، ص 216.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

لاْتَعْدُ وَلاتَجْعَلْ لِلأيّامِ صُنْعا فى حُكْمِ اللّه؛

از حدّ خود تجاوز نكن و روزگار را در كار خدا دخيل مدان.

[تحف العقول، ص 483.]

يحيى بن عبدالحميد گويد:

سَمِعْتُ ابَاالحَسَنِ علیه السّلام يَقُولُ لِرَجلٍ ذَمَّ اِلَيهِ وَالِدا لَهُ فَقْالَ: اَلْعُقُوقُ ثَكَلُ مَنْ لَمْ يَثْكَلْ؛

از امام هادى عليه السلام شنيدم كه به مردى كه نزد ايشان از پدر خود بدگويى كرد، فرمودند: نافرمانى پدر و مادر داغى است براى كسى كه داغ نديده است.(يعنى مثل آن است كه پدر و مادرش از دنيا رفته باشند.)

[بحارالانوار، ج 78، ص 369.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

اِنَّ الظّالِمَ الْحالِمَ يَكادُ اَنْ يُعْفى عَلى ظُلْمِهِ بِحِلْمِهِ وَإنَّ الْمُحِقَّ السَّفيهَ يَكادُ اَنْ يُطْفِى ءَ نُورَحَقِّهِ بِسَفَهِهِ؛

ظالم بردبار (خردمند) ممكن است كه با بردبارى خود مورد عفو و گذشت از ظلمش قرار گيرد، ولى حق دارِ نادان، ممكن است، به سبب سفاهتش نور حقش را خاموش كند.

[تحف العقول، ص 772.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

راكِبُ الْحَرُونِ اَسيرُ نَفْسِهِ وَالْجاهِلُ اَسيرُ لِسانِهِ؛

سوار بر مركب چموش و خيره سر، اسيرِ جانِ خود و فردِ نادان، اسيرِ زبانِ خود است.

[بحار الانوار ج 78 ص 369.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

اَلْمَقاديرُ تُريكَ ما لَمْ يَخْطُرْ بِبالِكَ؛

حسابرسى ها، آنچه را كه به ذهنت خطور نمى كند به تو نشان خواهد داد.

[بحارالأنوار، ج 78 ص 368.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

أَلدُّنيا سُوقٌ رَبِحَ فيها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ؛

دنيا بازارى است كه جمعى درآن سود مى برند وگروهى زيان مى بينند.

[تحف العقول، ص 774.]

امام هادی علیه السّلام فرمودند:

قالَ أبُوالحَسَنِ الثّالِث علیه السّلام لِرَجُلٍ وقَدْ اَكثَرَ مِنْ اِفراطِ الثَّناءِ عَلَيْهِ: اَقْبِلْ عَلى شَأنِكَ، فإنَّ كَثرَةَ الْمَلَقِ يَهْجُمُ عَلَى الْظِنَّةِ، وَإذا حَلَلْتَ مِنْ اَخيكَ فى مَحَلِّ الثِّقَةِ فَاعْدِلْ عَنِ المَلَقِ إِلى حُسْنِ النِّيَّةِ؛

امام هادى (عليه السلام) خطاب به كسى كه در ستايش از ايشان زياده روى كرده بود، فرمودند: از اين عمل بپرهيز و به كار خودت بپرداز، كه تملّق زياد سبب بدگمانى است و اگر اطمينان برادر مؤمنت از تو سلب شد، تملّق گويى را رها كن و حسن نيّت نشان ده.

[مسند الإمام الهادى عليه السلام، ص 302.]