امام جواد علیه السّلام فرمودند:
تأخيرُ التّوبَةِ اغتِرارٌ و طولُ التّسويفِ حيرَةٌ؛
به تأخير انداختن توبه (از بي خبري و غفلت) موجب ضرر است و بيش از حدّ امروز و فردا كردن (براي توبه) موجب حيرت و گمراهي است.
بحارالانوار، ج 6، ص 30
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
تأخيرُ التّوبَةِ اغتِرارٌ و طولُ التّسويفِ حيرَةٌ؛
به تأخير انداختن توبه (از بي خبري و غفلت) موجب ضرر است و بيش از حدّ امروز و فردا كردن (براي توبه) موجب حيرت و گمراهي است.
بحارالانوار، ج 6، ص 30
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
التَّواضُعُ زینَهُ الْحَسَبِ، وَالْفَصاحَهُ زینَهُ الْكَلامِ، وَ الْعَدْلُ زینَهُ الاْیمانِ، وَالسَّكینَهُ زینَهُ الْعِبادَهِ، وَالْحِفْظُ زینُهُ الرِّوایَهِ؛
تواضع و فروتنى زینت بخش حسب و شرف، فصاحت زینت بخش كلام، عدالت زینت بخش ایمان و اعتقادات، وقار و ادب زینت بخش اعمال و عبادات; و دقّت در ضبط و حفظ آن، زینت بخش نقل روایت و سخن مى باشد.
بحار: ج 75، ص 80، ح 65.
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
إذا نَزَلَ الْقَضاءُ ضاقَ الْفَضاءُ؛
آنگاه كـه قضاى الهى فرا رسد، فضا هم بر انسان تنگ مى شود.
[بحارالانوار: 78/364]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
... اِنَّ أنْفُسَنا وَأَمْوالَنا مِنْ مَواهِبِ اللّه ِ ألْهَنيئَةِ وَعواريهِ المُسْتَوْدَعَةِ يُمَتَّعُ بِما مَتَّعَ مِنْها فيسُرُورٍ وَغِبْطَةٍ وَيَأخُذُ ما اَخَدَ مِنْها فى اَجْرٍ و حِسْبَةٍ. فَمَنْ غَلَبَ جَزَعُهُ عَلى صَبْرِهِ حَبِطَ أَجْرُهُ وَنَعُوذُ بِاللّه ِ مِنْ ذلِكَ؛
همانا جانها و مالهايمان از موهبتهاى گوارا و امانتهاى سپرده خداوند است، هر چه بخواهد، با خوشحالى وخرسندى از آنها بهره مندمان مى گرداند، و هر چه را كه بخواهد، با دادن ثواب و پاداش مى گيرد، آن كه بى تابيش بر تحمل و استقامت وى افزون شود، اجر او از بين رفته است و از اين حالت به خدا پناه مى بريم.
[تحف العقول، 726.]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
اَوْحَى اللّه ُ اِلى بَعْضِ الأنبِياءِ: أمّا زُهْدُكَ في الدُّنيا فَتُعَجِّلُكَ الرّاحَةَ وَامّا انْقِطاعُكَ اِلىَّ فَيُعَزِّزُكَ بي، وَلكِنْ هَلْ عادَيْتَ لي عَدُوّا وَ والَيْتَ لي وَليّا؛
خداوند به يكى از پيامبران وحى كرد: امّا زُهد تو، آسايشى را به دنبال دارد كه به زودى به تو خواهد رسيد، امّا جدايى از ديگران و پيوستنت به من، تو را عزيز خواهد كرد، (اينها براى خودت بود) امّا آيا براى من با دشمنم دشمنى كردى؟ و با دوستم رفاقت كردى؟
[تحف العقول، ص 726.]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
اَلْقَصْدُ اِلىَ اللّه ِ تَعالى بِالْقُلُوبِ اَبْلَغُ مِنِ اتْعابِ الْجَوارِحِ بِالْأعْمالِ؛
توجه قلبى به خدا، رساتر است از زحمت دادن اعضاء و جوارح به عمل.
[بحارالانوار: 78/364.]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
اَلْمُؤمِنُ يَحْتاجُ اِلى تَوْفيقٍ مِنَ اللّه ِ وَواعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَقَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ؛
مؤمن به سه چيز محتاج است: 1. توفيق الهى، كه كارها را به خوبى به پيش ببرد. 2. واعظ درونى كه هرلحظه او را پند و انذار دهد. 3. پذيرش نصحيت كسى كه او را پند مى دهد.
[تحف العقول، ص 729.]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
قَد عاداكَ مَنْ سَتَرَ عَنْكَ الرُّشْدَ اتّباعا لِما تَهْواهُ؛
كسى كه به دلخواه تو راههاى رشد و ترقّى را از تو پنهان مى كند، با تو دشمنى كرده است. (يعنى اگر با تو دوست باشد راههاى خير و صلاح را به تو نشان خواهد داد).
[بحارالانوار: 78/364.]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
اَلدّينُ عِزٌّ وَالْعِلمُ كَنزٌ وَالصَّمْتُ نُورٌ وَغايَةُ الزُّهدِ ألوَرَعُ وَلاهَدْمَ لِلدّينِ مِثْلُ الْبِدَعَ وَلااَفسَدَ لِلرَّجُلِ مِنَ الطَّمَعِ وَبِالرّاعى تَصْلِحُ الرَّعِيَّةُ وَبِالدُّعاءِ تُصْرَفُ الْبَلِيَّةُ؛
دين سرفرازى است، و دانش، گنج است، و سكوت نورى است، و نهايت زهد پاكدامنى است، و هيچ چيز مثل بدعت دين را از بين نمى برد، و هيچ چيز مثل طمع مرد را تباه نمى كند، و به واسطه رؤساء مردم هم اصلاح مى شوند، و بلا به وسيله دعا بر طرف مى گردد.
[الفصول المهمة 274/275 ؛ مسند امام جواد 246.]
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
ما عَظُمَتْ نِعَمُ اللّه ِ عَلى اَحَدٍ إلاّ عَظُمَتْ إلَيْهِ حوائِجُ النّاسِ فَمَنْ لَمْ يَحْتَمِلْ تِلْكَ الْمَعُونَةَ عَرَّضَ تِلْكَ النِّعمَةَ لِلزَّوالِ؛
عظمت و بزرگى نعمتهاى الهى بر كسى معلوم نمى شود مگر آن كه مردم از او درخواستهاى بزرگى بكنند و هر كس اين سخن (درخواستهاى مردم) را تحمل نكند، (پاسخ نگويد) آن نعمت خداوندى را در معرض نابودى قرار داده است.
[الفصول المهمه 274/275.]