به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .

خوش آمدید

هر گونه نظر و پیشنهاد و انتقادی داشتید، در قسمت نظرات اعلام کنید.

حجاب از دیدگاه امام خمینی (ره) / برتری مادر نسبت به زن به علت عفاف اوست

امام خمینی(ره) که برای زنان و جایگاه آن ها در اجتماع ارزش ویژه ای قایل بودند در بیانات مختلف خود بر رعایت حجاب برای حفظ این جایگاه تاکید کرده اند.

حجاب از دیدگاه امام خمینی (ره) / برتری مادر نسبت به زن به علت عفاف اوستبه گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام خمینی(ره) که برای زنان و جایگاه آن ها در اجتماع ارزش ویژه ای قایل بودند در بیانات مختلف خود بر رعایت حجاب برای حفظ این جایگاه تاکید کرده اند. در صحیه سجادیه سخنان ایشان درباره حجاب موجود است:« باید توجه داشته باشید که حجابی که اسلام قرار داده است، برای حفظ آن ارزش‌های شماست. هر چه را که خدا دستور فرموده است –چه برای زن و چه برای مرد- برای این است که، آن ارزش‌های واقعی که این ها دارند و ممکن است به واسطه وسوسه‌های شیطانی با دست های فاسد استعمار و عمال استعمار پایمال می‌شدند. این‌ها ، این ارزش‌ها زنده بشود.»

«در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولی لازم نیست که چادر باشد. بلکه زن می‌تواند هر لباسی را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند.»
با دکتر فروغ نیلچی زاده مدرس دانشگاه درباره حجاب از منظر امام خمینی(ره) و ضرورت حجاب و عفاف گفتگو کردیم:

فروغ نیلچی زاده با بیان اینکه امام خمینی(ره) احیاگر معنویت در قرن کنونی است درخصوص دیدگاه ایشان درباره حجاب گفت: امام(ره) بازگشتی به ارزش های ناب توحیدی و الهی برای همه بشریت ارمغان آوردند. و زنان به جایگاه حقیقی خودشان که آن ها را در جایگاه برتر بعنوان مظهر خالقیت خدا و در مقام تقدس مادرانه قرار می دهد، بازگشتند. ایشان تاکید داشتند که این موضوع به عنوان عاملی برای مصونیت زن و حفظ جایگاه و ارزش زن در جامعه جدی بشود که استفاده ابزاری و استفاده کالایی و جنسی از زنان به صفر نزدیک شود. 
وی افزود: این دیدگاه امام با این ویژگی خاص کمک می کند به اینکه در حقیقیت نسبت به نقش و جایگاه انسان در کل عالم هستی بازنگری صورت بگیرد. با این دیدگاه وقتی حجاب نقش انسان را در عالم هستی مشخص کند،می تواند به عنوان یک کارکرد بزرگ باشد. حجاب به عنوان یکی از ره آوردهای ناب توحیدی که در تمام مکاتب آسمانی است و موضوع اصلی نیست بلکه عفاف و حیا مدنظر است. 
نیلچی زاده تصریح کرد: طبیعتا وقتی می گوییم مادر دومین کلمه مقدس عالم بعد از خدا است، آن چیزی که مادر را نسبت به زن برتری می دهد موقعیت عفیفانه اوست یعنی یک مادر فرزند خود را از همسر خود داشته باشد. با این ویژگی ها زن جایگاه مقدسی پیدا می کند. رفتار عفیفانه زنانه هم پایداری و ثبات خانواده و هم سلامتی ویژه زنان را فراهم می کند که بتواند در جایگاه حقیقی خودش کانون خانواده را حفظ کند.

انتهای پیام/

ادامه مطلب
سه شنبه 20 تیر 1396  - 5:12 PM

حدیث امام هادی (ع)درباره حسد

هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت منتشر می‌شود.

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت منتشر می‌شود. 

امام هادی (ع) فرمودند:

الحَسَدُ ماحِقُ الحَسَناة

حسد نیکوییها را نابود سازد

(مسند الامام الهادی، ص302)

انتهای پیام/

ادامه مطلب
سه شنبه 20 تیر 1396  - 5:11 PM

ضرورت کنترل زبان در کلام امام علی (ع)

امام علی (ع)در این حکمت ها به موضوعات اخلاقی، اجتماعی و تربیتی می پردازد

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع)در این حکمت ها به موضوعات اخلاقی، اجتماعی و تربیتی می پردازد

حکمت56:
ثروتمندی در غربت چون در وطن بودن و تهیدستی در وطن غربت است.

حکمت57:
قناعت ثروتی است پایان ناپذیر.

حکمت58:
ثروت ریشه شهوت ها است.

حکمت 59:
آن کس که تو را هشدار داد، مانند کسی است که مژده داد.

حکمت 60:
زبان تربیت نشده درنده ای است که اگر رهایش کنی می گزد.

 

انتهای پیام/

ادامه مطلب
سه شنبه 20 تیر 1396  - 5:11 PM

حدیث امام علی(ع)درباره سخت ترین گناه

هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت منتشر می‌شود.

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت منتشر می‌شود.

امام علی (ع) فرمودند:

اَشَّدُ الذّنُوبِ مَا استَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ
سخت ترین گناهان، گناهی است که انجام دهنده ی آن، آن را ناچیز بشمارد

(جهاد با نفس، ح 398)


انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 19 تیر 1396  - 1:26 AM

این گناه کبیره نام یک سوره در قرآن است

زشتی گناه تهمت آنقدر زیاد است که خداوند نام آن را بر روی سوره ای گذاشته است .

حجت الاسلام سید جلال موسویان در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درخصوص مذمت تهمت گفت: اما مساله ای که آنقدر اهمیت داشته باشد که خداوند نام آن را بر روی سوره ای بگذارد نداریم.یکی از پرآسیب ترین مسائل اخلاقی مسئله تهمت است و آنقدر آسیب و خطر دارد که خداوند در قرآن شریف یک سوره به این مساله اختصاص داده و حتی اسم سوره هم همان است. خداوند در سوره همزه می فرماید: «وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ واى بر هر بدگوى عيب جويى» در مورد بعضی گناهان آیات متعددی داریم اما مساله ای که آنقدر اهمیت داشته باشد که خداوند نام آن را بر روی سوره ای بگذارد نداریم. 
وی افزود: همزه یعنی تهمت و تهمت یعنی چیزی را که بر شخص روا نیست، در مورد او بگوییم یا در مورد او فکر کنیم. حتی اجازه اینکه تهمت بزنیم یا فکر بد داشته باشیم هم نداریم. آیه ای هم برای این موضوع در سوره حجرات داریم: « يا أيها الذين آمنوا اجتنبوا كثيرا من الظن إن بعض الظن إثم . اى كـسانى كه ايمان آورده ايد! از بسيارى گمانها اجتناب كنيد كه بعضى از گمانها گـنـاه اسـت.» شما مومنین حق ندارید در مورد دیگران فکر بد کنید.

این کارشناس مذهبی درخصوص لزوم قرار نگرفتن در مظان اتهام بیان کرد: اما در مورد بعضی رفتار ها و اعمال باید آنقدر دقت کنیم که خودمان را در مظان اتهام قرار ندهیم. نقل شده که زمانی رسول خدا با هسرش در جلو درب منزل صحبت می کردند که یکی از صحابه از آنجا گذشت. حضرت او را صدا کردند و گفتند: این خانمی که با او صحبت می کنم همسرم است. شخص گفت من در مورد شما فکر بدی نکردم. حضرت فرمودند: ترسیدم که جلوتر بروی و من را متهم کنی و برای پیشگیری از تاثیر شیطان این را گفتم. 
حجت الاسلام موسویان در پایان تصریح کرد: رسول خدا(ص) می فرماید:« اتقوا من مواضع التهم یعنی از جاهایی که ممکن است به شما تهمت و افترا بزنند، دوری کنید. »
روایت ها در مورد این مساله و حسن ظن رفتاری صحیح زیاد است.امیر المومنین حضرت علی(ع) می فرماید: مساله تهمت مساله ای است که دین انسان و شرافت انسان را از بین می برد.
امام صادق(ع) می فرماید اگر مومنی جایی رفت که فسق و فجور انجام می دادند، به عنوان مومن موظف است هفتاد دلیل بیاورد که آن شخص آنجا مرتکب گناه شده است. یعنی باید رفتار مومن را پیش خود توجیه کنیم و گمان بد به او نبریم.

انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 19 تیر 1396  - 1:25 AM

آیا انسان اجازه تفکر به ذات خدا را دارد؟

علامه طباطبایی (ره)با ذکر حدیثی قدسی و استناد به سخن امامان معصوم(ع)به این سوال پاسخ می دهد.

آیا انسان اجازه تفکر به ذات خدا را دارد؟ به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛علامه طباطبایی(ره)با ذکر حدیثی قدسی و استناد به سخن امامان معصوم(ع)به سوالی مربوط به ذات خدا  پاسخ می دهد.

سوال:معنای این روایت چیست که می فرماید:هرگاه سخن به خدا رسید لب فرو ببندید و در ذات خدا نیندیشید و پیرامون زیر عرش سخن بگویید و درباره امور بالای عرش سخن نگویید.

آیت الله طباطبایی در پاسخ این سوال می گوید:بیان معارف توسط ایمه معصومین (ع) در توحید و معارف در حد اعلا است.برای نمونه امام علی (ع)سخنانی درباره توحید و متن ذات حضرت حق گفته است که در کلام احدی از مردم نیست.بنابراین نهی از تکلم در ذات در این روایت متوجه کسانی است که توانایی توصیف ذات را آنگونه که حق ایجاب می کند ندارد و توصیف آنها تشبیه و کفر است واشکال متوجه مستمعان نیست.زیرا در پای منبر امام علی (ع)به هنگام ایراد خطبه بیان معارف الهی افراد مختلف بوده اند.بنابراین بیان معارف توسط اصل معرفت یا کسانی نظیر ایمه (ع)اشکال ندارد و نهی و اشکال فقط متوجه گویندگان غیر لایق است.
ایشان در انتها با ذکر حدیثی قدسی به بحث پایان می دهد و می گوید:خداوند می فرماید:منزه است خداوند از آنچه آنان توصیف می کنند مگر بندگان پاک خدا.

منبع:کتاب در محضر علامه طباطبایی (ره)، ص11

انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 19 تیر 1396  - 1:25 AM

نگاهی به شخصیت بزرگ عملی و جهادی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)

حضرت عبدالعظیم علیه السلام از این موهبت و نعمت ارزشمند الهی برخوردار بودند، که نسب ایشان با چهار واسطه به امام حسن مجتبی علیه السلام می رسد.

نگاهی به شخصیت بزرگ عملی و جهادی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگیباشگاه خبرنگاران جوان؛حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السّلام ، یکی از شخصیت های بزرگ علمی ، عملی و جهادی است که تاکنون آن گونه که شایسته است ، شناخته نشده است .

نَسَب و نیاکان حضرت عبدالعظیم علیه السلام                                                                                                           
از عوامل مؤثر در سعادت و موفقیّت انسان ها داشتن نیاکان شایسته است؛ چرا که در سایه وجود چنین بستر مناسبی است که مقدمات پرورش انسان های شایسته فراهم می گردد. حضرت عبدالعظیم علیه السلام از این موهبت و نعمت ارزشمند الهی برخوردار بودند. نَسَب وی با چهار واسطه به امام حسن مجتبی علیه السلام می رسد. مادربزرگ مادری او «لبابه» از طایفه بنی هاشم و دختر عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب است. به شهادت اسناد تاریخی تک تک اجداد حضرت عبدالعظیم علیه السلام انسان های پرهیزگار، مجاهد، اندیشمند و همواره در پیروی و حمایت از خاندان پیامبر علیهم السلام ثابت قدم بودند و در هر برهه ای با توجّه به اوضاع حاکم بر جامعه به انجام دادن وظیفه و نشر معارف و حفظ ارزش های اسلامی پرداخته اند.


تولد،وفات حضرت عبدالعظیم علیه السلام                                                                                                                             
تاریخ دقیق تولّد و وفات حضرت عبدالعظیم علیه السّلام مشخّص نیست ؛[15] امّا در برخی از منابع متأخّر ، این گونه آمده است :
حضرت شاه عبدالعظیم که کنیه اش ابوالقاسم و ابوالفتح نیز بوده ، در روز پنج شنبه چهارم ماه ربیع الآخر سنه 173 هجری قمری ، مطابق 25 تیر ماه 158 یزدگردی ، در زمان هارون الرشید در مدینه در خانه جدّش حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام متولّد شده … و پس از مدّت 79 سال و شش ماه و یازده روز قمری عمر ، در روز آدینه پانزدهم شوّال المکرّم سنه 252 هجری قمری ، مطابق سیزده مهر ماه قدیم سنه 235 یزدگردی ، در زمان المعتزّ بالله عبّاسی به سرای آخرت رحلت نمود


منزلت حضرت عبدالعظیم علیه السلام


حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام در دانش و تقوا به منزلتی رسید که همواره مورد احترام و اعتماد امام معصوم زمان خویش بود. نقل شده است که شخصی به نام اَبا حَمّاد رازی با تحمّل زحمت های فراوان خود را به سامرّا می رساند تا از امام علی النقی علیه السلام مسائلی را بپرسد. امام علیه السلام پس از پاسخ گفتن به پرسش های حمّاد فرمودند: «ای اباحمّاد، هرگاه با مشکلی از مشکلات دینی یا پرسشی از مسائل اسلامی روبه رو شدی آن مشکل و سئوال خود را با عبدالعظیم حسنی در میان بگذار و از او بخواه تا پاسخ سؤالات تو را بیان نماید و ضمنا سلام مرا هم به او برسان». امام هادی در جای دیگر به شخصی از اهالی ری می فرمایند: «اگر قبر عبدالعظیم علیه السلام را که در نزد شماست زیارت می کردی مانند کسی بودی که امام حسین علیه السلام را در کربلا زیارت کرده است».


ظلم ستیزی حضرت عبدالعظیم علیه السلام


هرچند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام همانند بسیاری از فرزندان سادات حسنی در مقابل حکام ظالم عصر خود به قیام مسلحانه و مبارزه نظامی دست نزد، امّا از طریق فعالیت های فرهنگی و روشنگرانه جلوی بسیاری از توطئه های آنان را می گرفت. وی در این شیوه مبارزه به تحکیم جایگاه امامان معصوم و افشای ستم غاصبان حکومت اسلامی می پرداخت و در سخت ترین اوضاع به گسترش معارف اسلامی و نشر معارف اهل بیت مشغول بود. نقل می کنند وقتی خلیفه عباسی امام هادی علیه السلام را زیر نظر گرفته و مانع ارتباط آن حضرت با مردم بود، حضرت عبدالعظیم به هر زحمتی که بود خود را به آن حضرت رساند تا عهده دار مسئولیت هایی از طرف امام هادی علیه السلام شود. چون متوکل این موضوع را شنید، دستور دستگیری آن حضرت را صادر کرد. در این زمان بود که حضرت عبدالعظیم علیه السلام مجبور به مهاجرت به ری می شود. در اشاره به این حقیقت، در تاریخ می نویسد: از ترس حاکمان ستمگر مجبور به کوچ از شهری به شهر دیگر شد.


یار واقعی امام هادی علیه السلام


حضرت عبدالعظیم علیه السلام در کسب فضایل و معارف و دوستی و اطاعت از اولیا به منزلتی رسیده بودند که در طول عمر خود، هر یک از سه امام معاصر او(امام رضا، امام جواد و امام تقی علیه السلام ) از وی راضی بودند و رفتار، عقاید و موضع گیری های او را تایید می کردند. وقتی برای انجام دادن پاره ای وظایف و کسب تکلیف و رهنمود از امام هادی علیه السلام ، با زحمت فراوان از مدینه به سامرا مسافرت کرد، چون چشم امام هادی علیه السلام به حضرت عبدالعظیم علیه السلام افتاد فرمود: «ای ابوالقاسم، خوش آمدی به راستی تو از یاران حقیقی ما هستی». به جهت همین منزلت و اطمینان بود که امام هادی علیه السلام او را وکیل و نماینده خود در شهرری معرفی می کند و به مردم توصیه می فرماید که در حلّ مشکلات دینی خود به ایشان مراجعه کنند».


سفارش امام رضا علیه السلام به حضرت عبدالعظیم


حضرت عبدالعظیم علیه السلام مورد اعتماد امام رضا علیه السلام بودند و توصیه های ایشان را به شیعیان می رساندند. روزی امام رضا علیه السلام به او می فرمایند: «ای عبدالعظیم! سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو که شیطان را به خودشان راه و ندهند. آنان را به راست گویی و امانت داری و سکوت و ترک مجادله در کارهای بیهوده و دیدار از همدیگر و توجّه به یکدیگر دستور بده؛ چرا که اینها مایه نزدیک شدن به من است. خود را هرگز مشغول دشمنی با یکدیگر نکنید. من با خود پیمان بسته ام که هرکس چنین کند و یکی از دوستانم را به خشم آورد، از خدا بخواهم که او را در دنیا به شدیدترین صورت عذاب کند و در آخرت نیز چنین کسی را از زیان کاران قرار دهد».


اهمیّت زیارت حضرت عبدالعظیم علیه السلام


زیارت از شیوه های مهمّ زنده نگه داشتن نام و یاد و خاطره پاکان و صالحان است که همواره در فرهنگ اسلامی بر آن تاکید شده است. تشویق های بسیاری در مجموعه روایات نسبت به زیارت مرقد رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و زیارت سیدالشهداء علیه السلام و ائمه اطهار و امام زادگان به چشم می خورد که این کار علاوه بر آثار تربیتی برکات معنوی فراوانی در پی دارد. از جمله کسانی که در روایات نسبت به زیارت او سفارش شده است، حضرت عبدالعظیم علیه السلام است که از این سفارش تا حدودی عظمت شخصیت و جایگاه والای او در نزد اهل بیت علیهم السلام معلوم می گردد. حتی در ضمن یکی از روایت های حضرت هادی علیه السلام آمده است که فرمودند: «هرکس قبر اباالقاسم [حضرت عبدالعظیم علیه السلام ] در ری(با شروط آن) زیارت کند، خداوند پاداش او را بهشت قرار می دهد».

 

آثار علمی حضرت عبدالعظیم علیه السلام


یکی از ابعاد مهمّ در شخصیّت حضرت عبدالعظیم علیه السلام مقام و منزلت علمی و دانش و خدمات علمی اوست. وی علاوه بر نقل احادیث از ائمه معاصر خویش کتاب هایی نیز تالیف نموده است که این دو اثر از آن جمله است:
1. خطبه های امیرالمومنین علیه السلام : این اثر مشتمل بر چند خطبه مولای متقیان امیرالمومنان علی علیه السلام است.
2. کتاب یوم و لیله: در این اثر درباره وظایف و اعمال مستحب و اخلاقی افراد در هر شبانه روز مطالبی عرضه شده است. با کمال تاسف اصل این اثر همانند بسیاری از آثار ارزشمند اسلامی در طول تاریخ از بین رفته است. در هر حال توضیحات علمای تاریخ و سیره به خوبی گویای این حقیقت است که حضرت عبدالعظیم علیه السلام علاوه بر تلاش برای آموزش عقاید سالم و مراقبت بر عبادات و اعمال فردی و دفاع از اهل بیت علیهم السلام ، به منظور ارشاد تعلیم و تربیت صحیح دینی مردم آثاری را تألیف کردند که هر یک در نوع خود بسیار مفید و موثر بوده اند.

انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 19 تیر 1396  - 1:25 AM

مداحی به مناسبت شهادت حضرت حمزه و وفات حضرت عبدالعظیم حسنی

مداحی شهادت حضرت حمزه سید الشهدا و وفات حضرت عبدالعظیم(ع) در این گزارش قابل دریافت است.

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگیباشگاه خبرنگاران جوان؛حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السّلام ، یکی از شخصیت های بزرگ علمی ، عملی و جهادی است که تاکنون آن گونه که شایسته است ، شناخته نشده است .به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم(ع) در این گزارش لینک مداحی قابل دریافت است.

مداحی به مناسبت شهادت حضرت حمزه حاج منصور ارضی

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنیروضه حضرت عبدالعظیم حسنی

مداحی به مناسبت شهادت حضرت حمزه حاج ماشاء اللله عابدی

 مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنیروضه حضرت حمزه

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حاج سعید حدادیان

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنیروضه حضرت عبدالعظیم

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنیروضه حضرت حمزه

 مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنی سید مهدی میرداماد

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنیروضه حضرت عبدالعظیم و سیدالشهدا(ع)

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنیروضه حضرت زهرا(س)وحضرت حمزه

مداحی به مناسبت وفات حضرت عبدالعظیم حسنیمهربونی هات یادم نمیره ارباب:سینه زنی

مداحی به مناسبت شهادت حضرت حمزه حنیف طاهری

مداحی به مناسبت شهادت حضرت حمزه و وفات حضرت عبدالعظیم حسنیشعر خوانی:شهادت حضرت حمزه

مداحی به مناسبت شهادت حضرت حمزه و وفات حضرت عبدالعظیم حسنیروضه حضرت حمزه سید اشهدا

 

 

 

انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 19 تیر 1396  - 1:25 AM

راه جذب قلوب مردم در کلام امام علی (ع)

امام علی (ع)در این حکمت ها به موضوعات اخلاقی، اجتماعی و سیاسی می پردازد

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع)در این حکمت ها به موضوعات اخلاقی، اجتماعی و سیاسی می پردازد

حکمت 46:
گناهی که تو را پشیمان کند بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی وادارد.

حکمت47:
ارزش مرد به اندازه همت اوست و راستگویی او به میزان جوانمردی اش و شجاعت وی به قدر ننگی است که احساس می کند و پاکدامنی او به میزان غیرت اوست.

حکمت 48:
پیروزی در دوراندیشی و دوراندیشی در به کارگیری صحیح اندیشه و اندیشه صحیح در راز داری است.

حکمت49:
از یورش بزرگوار به هنگام گرسنگی و از تهاجم انسان پست به هنگام سیری بپرهیز.

حکمت50:
دل مردم گریزان است به کسی روی آورتد که خوش رویی کند.

انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 19 تیر 1396  - 1:25 AM

گر قبر حسن جدّ تو دور از نظر ماست

حضرت عبدالعظیم حسنی و مقام وی همواره مورد توجه شاعران فارسی‌زبان بوده و به همین واسطه شاعران زیادی در خصوص مدح و مرثیه وی شعر سروده‌اند.

شعر/ گر قبر حسن جدّ تو دور از نظر ماست.به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛حضرت عبدالعظیم حسنیاز نوادگان امام دوم شیعیان بوده و آرامگاه وی در شهر ری واقع شده است. این حضرت به گواه تاریخ چهارم ماه ربیع‌الآخر سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه متولد شده و در پانزدهم شوال سال ۲۵۲ هجری قمری درگذشته است.
شایان ذکر است؛ آنچه در این گزارش می‌خوانید بخشی از اشعار سروده شده در مرثیه حضرت عبدالعظیم حسنی است.

اسمتو می‌برم دلم واشه
روزنه‌ی امیدی پیداشه
باید زیارتت بیاد آقا
هر کی می‌خواد تو کربلا باشه
از روز اول به خدا یار دلم هستی
نوکرمو تنها کس و کار دلم هستی
تموم فخرم اینه زیر سایه‌ی سلطان
همسایه‌ی دیوار به دیوار دلم هستی
کریم بن کریم حبیب بن حبیب
عظیم بن عظیم غریب بن غریب
"ابالقاسم سیّدی یا عبدالعظیم"
***
مهاجر از یار و وطن بودی
مرد به میدون اومدن بودی
من شنیدم که آقاجون خیلی
گریه کن امام حسن بودی
برای ما فقیرا سفره‌ی کرم داری
هنوز به روی شونه کوه رنج و غم داری‌ ای نوه‌ی امام حسن زائر تو می‌گه
خدارو شکر می‌کنم آقاجون حرم داری
کریم بن کریم حبیب بن حبیب
عظیم بن عظیم غریب بن غریب
"ابالقاسم سیّدی یا عبدالعظیم"
***
هرشب تو گذشته با ناله‌
می‌بارید از چشم ترت لاله
روضه‌ی تو روضه‌ی عاشوراست
گریه‌ی تو برای گوداله‌
می‌دیدی انگار توی خون مقتل آقارو
به روی سر نیزه سر حسین زهرا رو
نشد تحمل بکنی یه لحظه هم داغ
بزم شراب و غربت زینب کبرارو
کریم بن کریم حبیب بن حبیب
عظیم بن عظیم غریب بن غریب
"ابالقاسم سیّدی یا عبدالعظیم"


حاج محمد فراهانی


بیا به نوکرت نگاهی کن
که سائل نگاهتم آقا

شکر خدا که اهل این شهرم
تو سایه‌ی پناهتم آقا

اسم منو برا گداییتون
نوشتن از قدیم شب جمعه

برات کربلامونو دادن
به سیدالکریم شب جمعه

(به دامان تو دستم
غلام سلطان شهر ری هستم) ۲

آقام آقام ... آقام آقام ...
آقام آقام ... آقام آقام ...
کربلایی حسین طاهری


کعبه اجلال


تا خطّه‌ی ری بوی تو آمد به مشامش
سرزد به سما بوی خدا از دَرو بامش
آرند ملایک همگان عرض سلامش
تا مذهب خود عرضه کند نزد امامش
بی مهر شما بوی بهشت است حرامش
ری گشت سپهر و تو شدی ماه تمامش
بردند زمین‌ها همه حسرت به مقامش
کز کوثر عرفان تو شیرین شده کامش
لطفی که شمارید در این کوی غلامش
هرکس که سلامی دهد از دور به قبرت
در قدر و شرف بنده همانند تو باید
با طاعت کونین اگر بنده در آید
ایران ز. تجلّای تو شد کعبه اجلال
تا پیکر پاک تو نهان گشت به خاکش
من رشک به آن تشنه برم‌ای یم توحید
«میثم» نه ثنا خوان شما بوده از آغاز
گر قبر حسن جدّ تو دور از نظر ماست
ری یثرب و قبر تو بقیع دگر ماست


غلامرضا سازگار (میثم)


چراغ روشن عشق
فروغ عترت و قرآن توان دید
حریم یک تن از آل پیمبر
مزار حضرت عبد العظیم است
که زوّارش"کَمَن زارَ اَلْحُسَین"است
به دل‌ها این حرم شد پرتوافکن
دَرِ باغی ست از گلزار جنّت‌
نمی‌گردد خزان، هرگز بهارش
ببوس این درگه پر نور و طاهر
بیا جان خود اینجا شستشو کن
اجازت از خدا گیر و رسولش
به اذن یازده معصوم دیگر
بگو بسم الّه و، الله اکبر
به گوش جان او آید ندائی
محبّ آل عصمت کامیاب است
که بی حد است الطاف الهی
به دیوار و در این بیت توحید
بُوَد این بارگاه روح پرور
در اینجا قبر مولایی کریم است
به اولاد حسن، او فخرو زین است
چو اینجا شد چراغ عشق روشن
بُوَد این درگه از ابواب رحمت
که اشک عاشقان، شد جویبارش
تو‌ای زائر به تعظیم شعائر
بیا اینجا به اشک خود وضو کن
بپا خیز و بخوان اذن دخولش
به اذن حیدر و زهرای اطهر
قدم، چون می‌نهی داخل از این در
زند، چون حلقه براین در گدائی
که‌ای سائل دعایت مستجاب است
بخواه از رحمت حق آنچه خواهی
(حسان) اینجا مطاف مومنین است
در گلزار جنّت در زمین است


حبیب چایچیان (حسان)


نجل کریم آل محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلم)‌

ای اهل فیض تشنه‌ی جام ولای تو‌

ای اوفتاده جود و کرامت به پای تو
من کیستم که مدح بگویم برای تو
تنها نه اهل ری همه عالم گدای تو
از آفتاب روی محمّد (ص) نمای تو
بردار سر که در دل ما هست جای تو
علم حدیث درسخن دلربای تو
واجب بود زیارت صحن و سرای تو
بر شاعری سلام که گوید ثنای تو 
بر شهر ری درود که شد نینوای تو
ایران نیازمند بود بر دعای تو
آرند سجده بر حرم با صفای تو 
رو آورد به جانب دارالشّفای تو‌ای نجل مجتبی که دو عالم فدای تو.
چون مرغ جان به جانب دارالولای تو
گردند دور گنبد و گلدسته‌های تو
هر کس به هر طریق شود آشنای تو
بسته به هم حوائج ما و عطای تو
هر صبح و شام خون جگر شد غذای تو
ری هم گریست بر تو و انزوای تو
در خاک تیره رفت چو قدّ رسای تو
در روز رحلت تو و بزم عزای تو
دیگر نشد بریده گلو از قفای تو
خورشید نی نگشت رخ دلربای تو
دیگر نشد حصیر کفن از برای تو
چوب جفا به لعل لب جانفزای تو
«میثم» هماره اشگ فشاند به پای تو‌ ای دامن مدینه ری، کربلای تو
ریحانه امام حسن، سیدالکریم
مدح تو را امام زمان تو گفته است
نجل کریم آل محمّد (ص) تویی تویی
ماه حسن، که نور گرفتند اهلبیت
جسم مطّهر تو و آغوش خاک ری
آیات وحی در نفس روح پرورت
بر اهل ری نه، بر همه عالم وجود
بر زائری درود که گردد به دور تو
بر اهل ری سلام که همسایه تواند
در موج فتنه‌های اجانب خدا گواست
نبود عجب که هر شب و روز اولیای حق
بیمار نا امید ز. درمان، به صد امید
بوی بقیع می‌وزداز خاک تربتت
پرواز می‌کند دل اهل ولا مدام
همچون کبوتران حریمت فرشتگان
با مکتب ائمه اطهار آشناست
تو سیدالکریمی و ما سائل درت
دردا که از جنایت عباّسیان دون
ترک مدینه گفتی و وارد به ری شدی
گرد عزا نشست به رخسار اهل ری
شوّال شد محرّم و ری گشت کربلا
پرواز کرد روح شریفت ز. تن ولی
تشییع گشت پیکر پاکت به احترام
پیچیده شد درون کفن جسم اطهرت
بر خاک سر نهادی و دیگر کسی نزد
تا چشم ابر، باران ریزد به پای گل
غلامرضا سازگار (میثم)
بهشت مجسّم
کسی که راه به باغ تو، چون نسیم گرفته
صراط را زهمین راه مستقیم گرفته
تو از عشیرۀ عشقی تو از قبیلۀ قبله
که عطر، مرقدت جنة النّعیم گرفته
گدای کوی تو امروزه نیستم من و دانی
سرم به خاک درت اُنس از قدیم گرفته
همیشه سفرۀ دل باز کرده ام به حضورت
که فیض باز شدن، غنچه از نسیم گرفته
برین بهشت مجسّم قسم که زائر قبرت
به کف برات نجات خود از جحیم گرفته
همیشه عبد، حقیر است در برابر معبود
به جز تو کی سِمت عبد با عظیم گرفته؟
مَلک غبار زِ قبر تو تا نرُفته نرفته
در این مُقام، فلک خویش را مقیم گرفته
چگونه چشم کرم زین حرم نداشته باشم
که هر کبوتر تو ذکر یا کریم گرفته
کسی که زائر تو شد، حسین را شده زائر
که رنگ و بو حرم تو از آن حریم گرفته
علی انسانی 
صفای دل عاشقان
حریم تو بوی خدا می‌دهد
شمیم خوش ربّنا می‌دهد
رواق تو رونق فزای بهشت
ضریح تو دل را جلا می‌دهد
نسیمی که از کوی تو می‌وزد
دل عاشقان را صفا می‌دهد
هر آن کو، که شد زائر کوی تو
دلش بوی مهر و وفا می‌دهد
حدیثی دل انگیزم آمد بیاد
پیامی که آن مقتدا می‌دهد
که «مَن زارَ عَبدالعَظیم بِرِِی»
که «مَن زارَ کَرب و بَلا» می‌دهد
تو آن سرو بالا بلندی که عشق
بدستت گُل «هَل اَتی» می‌دهد
تو از نسل پاکان و پاکی تو راست
و حق نور تقوا تو را می‌دهد
محیط کریمانه ات سبز باد
که گنج سعادت به ما می‌دهد
جگر گوشه‌ی سبط پاک رسول
که بوی خوش مجتبی می‌دهد
کلید در گنج عزّت، خدای
به حکمت بدست شما می‌دهد
سراج منیری و نور امید
نگاهت به عالم ضیا می‌دهد
هر آن کس که مهر تو دارد به دل
کجا دل به راه خطا می‌دهد
عبّاس براتی پور
در رثای حضرت عبدالعظیم علیه السّلام
غریب ملک ری
چشم ما، چون چشم زمزم از فراقت اشکبار
او غریب شهر یثرب، تو غریب این دیار
داشتی از کینه‌های خصم بر چهره غبار
تیره بُد هَمواره از ظلم عدویت روزگار
گوهر اشک ملائک می‌شود اینجا نثار
حنجر دلدادگانت ناله دارد – زار زار
قطره قطره اشک ما شد لاله‌های داغدار
جان هستی از غم جانسوز تو اندوهبار
جان زِ ماتم در جنون، یعنی که گشته بی قرار
ماه شد گلبرگ خون و مهر شد گلگون عذار
قلب ما، چون قلب هستی در عزایت سوگوار‌ ای چو جدّت مجتبی دیده جفا از دشمنان
در طریق پیروی از اهل بیت مصطفی‌ ای مطیع امر حق یا حضرت عبدالعظیم
نی زِ چشم عاشقان تنها بریزد اشک غم
سینه‌ی دلبستگانت شعله دارد – آه آه
در عزای جانگدازت‌ای غریب ملک ری
قلب عالم از شرار داغ تو اندوهگین
دل زِ غم لبریز خون، یعنی که گشته بی شکیب
بس که ازچشمان"یاسر"ریخت خوناب جگر
محمود تاری (یاسر)

دنیا مثال حمزه علمدار دیده؟ نه
پیغمبری شبیه تو غمخواردیده؟ نه
کوه احد زخویش قویتر ندیده بود
مانند تو امیرِ قلندر ندیده بود
وقتی که تو مدافع آزادگی شدی
روحِ شکوهِ مردی و مردانگی شدی
پس راستی برای پیمبر سپر شدی
روزی که‌ای به شیعه جگر! بی جگر شدی
مُثلِه شدن نصیب کسی میشود که او
سرتا به پا مطیعِ رسول است مو به مو
تو عاشق تمام عیار پیمبری
بی وقفه تحت پوشش فرمان حیدری
یک ذره هم ارادتِ اعدا نداشتی
بالاتر از اراده‌ی مولا نداشتی
آری تو عبد صالح درگاه ایزدی
تنها به نام فاطمه شمشیر می‌زدی
در صحنه‌ی نبرد، علیِّ مجسمی
شیرخدا و شیر رسول مکرّمی
از بس که پاره پاره شد از تیغ تو ستم
شد پاره پاره پیکرت‌ای صاحبِ علم‌ ای آنکه طعم نیزه و خنجر کشیده‌ای
آیا تنِ امام به گودال دیده‌ای
حمزه! امامِ بی کفن آیا شنیده‌ای
یا طعم نیزه را به دهانت چشیده‌ای
آیا شده عدوی تو رَزّازی اَت کنند
یا، چون سری بهانۀ یک بازی اَت کنند
آیا شده به نیزه شوی قاریِ سپاه
یاکه کنی ز. نیزه عَلَم داریِ سپاه
آیا شده عمود به فرقت فرو رود
یا جای آب، دشنه به حلقت فرو رود
حمزه! هنوز قوم جگرخوار، جانی اند.
اما قسم به خون تو این قوم، فانی اند

محمود ژولیده‌ای به شهر ری مزارت رشک جنات النعیم
آیت عظمای حق نجل الحسن عبدالعظیم
آفتاب فاطمه چشم و چراغ اهل بیت
منشأ فضل و کرامت صاحب لطف عمیم
هم شریف ابن شریف ابن شریف ابن شریف
هم کریم ابن کریم ابن کریم ابن کریم
قبلۀ دل کعبۀ اهل ولایی نی عجب
گر زند بیت الحرامت بوسه بر خاک حریم
در پی احیای دل کار مسیحا می‌کند
بامدادی گر وزد از تربت پاکت نسیم
زائر قبر تو یعنی زائر قبر حسین
خادم کوی تو یعنی خادم حجر و حطیم
شهر ری تا متکی بر آستان قدس تو است
تا قیامت نیستش از فتنۀ بیگانه بیم
نی عجب گر سائل درگاهت از احسان کند
دامن طفل یتیمی را پر از در یتیم
چارمین نجل کریم اهل بیتی میتوان
هشت جنت را ببخشایی به شیطان رجیم
طلعت نورانیت مرآت الله الصمد
طاق ابروی تو بسم الله رحمان الرحیم
مظهر توحیدی و در بیت دل داری مقام
آفتاب عرشی و در شهر ری گشتی مقیم
شاهراه زائرت "انا هدیناه السبیل"
چل چراغ تربتت شمع صراط المستقیم
بر مشام جان دهد در هر نفس عطر حسین
هر کجا آرد نسیم از تربت پاکت شمیم
اینکه من امروز می‌گردم به دور تربتت
مرغ جانم زائر کوی تو بوده از قدیم
دست من گر کوته است از مرقد پاک حسین
یافتم از تربتت اینجا همان فوز عظیم
هر که در این سرزمین بر خاک تو صورت نهاد
در ثواب زائران کربلا گردد سهیم
خورده از اول دل «میثم» گره بر مرقدت
وصل اجداد تو خواهد از خداوند کریم

غلامرضا سازگار


انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 19 تیر 1396  - 1:24 AM

صفحات سایت

تعداد صفحات : 5

جستجو

آمار سایت

کل بازدید : 1712507
تعداد کل پست ها : 20595
تعداد کل نظرات : 20
تاریخ ایجاد بلاگ : جمعه 29 مرداد 1389 
آخرین بروز رسانی : پنج شنبه 25 مرداد 1397 

نویسندگان

مهدی گلشنی

امکانات جانبی

کد ذکر ایام هفته
اوقات شرعی

حدیث