خوش آمدید

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

اي احمد! انديشه‌ات را به‌كار گير پيش از آن‌كه از دست برود، زيرا كسي كه انديشه‌اش را به‌كار بندد، اشتباه نمي‌كند و گرفتار سركشي نمي‌شود.

ارشادالقلوب، ج1، ص205.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

اي احمد! مي‌داني به كدام دليل تو را بر ديگر انبيا برتري دادم؟ به دليل يقين و حسن خلق و سخاوت نفس و دلسوزي براي مردم.

ارشادالقلوب، ج1، ص205.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

واي بر كساني كه با فريب، دين را به دنيا مي‌فروشند.

كافي، ج2، ص 299.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

اي احمد! پرهيزكاري، زينت مؤمن و ستون برپايي دين است.

ارشادالقلوب1/203

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

اي احمد! عبادت ده بخش دارد كه نُه بخش آن، به دست آوردن روزي حلال است.

ارشادالقلوب، ج1، ص203.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

بنده‌ام با چيزي بهتر از واجبات به من نزديك نمي‌شود. و با نافله(كارهاي مستحبي) به من نزديك مي‌شود تا اينكه دوستش بدارم. آن‌گاه كه دوستش بدارم، من گوش او خواهم شد كه با آن مي‌شنود و ديده‌ي او كه با آن مي‌بيند و زبان او كه با آن سخن مي‌گويد و دست او كه قدرت‌نمايي مي‌كند. اگر دعايم كند اجابتش مي‌كنم و اگر از من بخواهد به او مي‌دهم.

كافي، ج2، ص353.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

اي محمد! هر‌كه ولي مرا بيازارد به جنگ من برخاسته است.

كافي، ج2، ص352.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

بايد كه زبانت در نهان و آشكار، يكي باشد.

كافي، ج8، ص 134.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

اي داوود! همان‌گونه كه نزديك‌ترين مردم به خدا، فروتنان هستند، دورترين مردم از خدا، متكبران هستند.

كافي، ج2، ص124.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

 

هر‌كه بنده‌ي مؤمن مرا بيازارد، بايد با من اعلام جنگ كند.

كافي، ج2، ص305.