خوش آمدید

پاسخ: 
خداوند متعال مى فرمايد:و نريد ان نمن على الذين استضعفوا فى الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين(1) ؛((اراده ما بر اين قرار گرفته كه بر مستضعفين زمين منت بگذاريم و آنها را پيشوايان و وارثين [روى زمين قرار] دهيم .))
مطابق سياق آيه فوق مفسران اهل سنت و شيعه شاءن نزول آيه را مربوط به قوم بنى اسرائيل مى دانند ، (2) آنان بودند كه روى زمين به استضعاف كشيده و خداوند آنها را بر فرعونيان پيروز گرداند ، ولى ظاهر آيه دلالت بر قانون كلى و اراده و مشيت هميشگى خداوند نسبت به مستضعفين تا روز قيامت دارد خداوند اراده كرده كه به حسب شرايط خاص مستضعفين را بر مستكبرين عالم پيروز گرداند ، كه نمونه اى از آن تحقق مشيت الهى نسبت به پيروزى بنى اسرائيل و زوال حكومت فرعونيان بود. نمونه كامل تر آن حكومت پيامبر اسلام بعد از ظهور اسلام است . و مطابق روايات اسلامى مصداق كامل تر از همه حكومت ها ، حكومت حضرت مهدى عليه السلام در عصر ظهور است كه خداوند حكومت او را كه همان حكومت مستضعفين است در سرتاسر گيتى گسترش خواهد داد و كره زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد اين معنا را مى توان از قرائنى به دست آورد:
1- اراده خداوند در آيه به صيغه مضارع((نريد))آمده كه دلالت بر استمرار دارد.
2- اراده حتمى الهى بر عنوان((مستضعفين))وارد شده و مستضعفين بنى اسرائيل خصوصيت ندارند.
3- رواياتى كه از طرق شيعه و سنى در ذيل آيه وارد شده دلالت بر عموميت اين سنت الهى دارد:
امام صادق عليه السلام فرمود:((همانا آيه مخصوص به صاحب امرى است كه در آخرالزمان ظهور كرده و جباران و فرعونيان را نابود خواهد كرد ، او شرق و غرب زمين را مالك مى شود پس زمين را پر از عدل مى كند همان گونه كه پر از ظلم شده باشد)). (3)
حضرت على عليه السلام فرمود:((دنيا بعد از آنكه در برابر ما همچون شتر بد خلق چموشى و سركشى كرد به سوى ما روى مى آورد و در برابر ما رام مى شود. آن گاه اين آيه را تلاوت نمود:((و نريد ان نمن ...)). (4)
پی نوشتها:
1- سوره قصص ، آيه 5.
2- مجمع البيان ، ج 7 - 8 ، ص 375؛ درالمنثور ، ج 6 ، ص 392.
3- تفسير برهان ، ج 6 ، ص 58.
4- شواهد التنزيل ، ج 1 ، ص 438 ، ح 59؛ ينابيع المودة ، ص 437.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

پاسخ: 
خداوند متعال مى فرمايد:و قاتلوهم حتى لا تكون فتنه و يكون الدين كله لله ...(1) ؛((با آنان پيكار كنيد تا فتنه برچيده شود و دين همه اش مخصوص خدا باشد.))
آيه فوق دلالت دارد بر اينكه بايد شرك و كفر ريشه كن شود و دين همه اش مخصوص خدا باشد و هيچ مشركى در روى زمين نماند جز آنكه كشته شده يا داخل در دين اسلام شود. اين هدف هنوز تحقق نيافته است در حالى كه بايد تحقق يابد و فتنه از روى زمين برچيده شود و دين خالص براى خدا گردد.
مطابق روايات اين هدف در عصر ظهور حضرت مهدى عليه السلام تحقق خواهد يافت همان گونه كه در آيه 33 از سوره توبه به آن اشاره شد.
آلوسى در ذيل آيه فوق مى گويد:((مقصود آن است كه همه اديان باطل از بين برود يعنى يا اهل اديان از بين رفته و هلاك شوند و يا از ترس و جهات ديگر به دين اسلام بازگردند)). (2) 
آن گاه مى گويد:((گفته شده كه تاويل آيه تاكنون محقق نشده است و در هنگام ظهور حضرت مهدى عليه السلام تاويل آن خواهد آمد و در آن عصر هيچ مشركى بر روى زمين باقى نخواهد ماند)). (3)
از امام صادق عليه السلام در مورد آيه فوق سؤال شد ، حضرت فرمود:لم يجى ء تاويل هده الاية ولو قد قام قائمنا بعد سيرى من يدركه ما يكون من تاويل هذه الاية و ليبلغن دين محمد صلى الله عليه و آله ما بلغ الليل حتى لا يكون مشرك على ظهر الارض ...(4) ؛((هنوز تاويل آيه نيامده است و اگر قائم ما قيام كند زود است كسانى كه او را درك مى كنند تاويل اين آيه را ببينند. البته دين محمد به تمام نقاطى كه شب پوشش آرام بخش خود را بر آن مى افكند خواهد رسيد تا اينكه در سراسر زمين شرك و بت پرستى باقى نماند.))
پی نوشتها:
1- سوره انفال ، آيه 39.
2- روح المعانى ، ج 9 ، ص 174.
3- روح المعانى ، ج 9 ، ص 174.
4- تفسير صافى ، ج 20 ، ص 303.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
 

آيه 33 سوره توبه، چگونه بر ظهور امام زمان عليه السلام دلالت دارد؟ 

مقصود از خروج دجال كه از علايم ظهور به حساب آمده چيست ؟ 

پاسخ: 
اين دو علامت در روايات به عنوان علايم ظهور حضرت مهدى عليه السلام معرفى شده است . از امام باقر عليه السلام در حديثى نقل شده :و ان من علائم خروجه ... صيحة من السماء فى شهر رمضان(1) ؛((و همانا از علايم خروج مهدى حدوث صيحه اى در ماه رمضان است .))
از امام صادق عليه السلام در حديثى نقل شده :... و الفزعة فى شهر رمضان ... هى آية تخرج الفتاة من خدرها ، و توقظ النائم و تفزع اليقظان(2) ؛((و فزعى در ماه رمضان حادث خواهد شد كه زنان جوان را سراسيمه از پشت پرده ها بيرون مى آورد و انسان خواب را بيدار و بيدار را به فزع وا مى دارد.)) 
امام زمان عليه السلام در توقيع خود به على بن محمد سمرى فرمود:((... آگاه باش هر كس قبل از خروج سفيانى و صيحه ادعاى مشاهده كند او دروغگو و افترا زننده است)). (3)
در اين روايات دو احتمال وجود دارد:
1- اينكه مقصود از صيحه و فزع همان ندايى باشد كه از جبرئيل بلند مى شود و همه را به فزع مى اندازد.
2- احتمال ديگر اين است كه مقصود از آن دو عذاب دنيوى و جنگ هاى جهانى باشد كه به توسط بشر قبل از ظهور حضرت مهدى عليه السلام تحقق مى يابد ، مانند انفجارهاى اتمى در سرتاسر عالم در يك زمان به اين نحو كه حاصل اين گونه انفجارها در اروپا و آمريكا و روسيه و چين تحقق مى يابد به نحوى كه همه را به جزع و فزع وا مى دارد ، ولى مسلمين از آن در امانند و تنها صدايش به گوش آنان مى رسد.
پی نوشتها:
1- كمال الدين ، ص 328 ، ح 7.
2- الغيبة ، نعمانى ، ص 252.
3- احتجاج طبرسى ، ج 2 ، ص 297.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

پاسخ: 
در روايات علايم ظهور آمده كه يكى از نشانه هاى ظهور كسوف در اواسط ماه و خسوف در اول ماه بر خلاف عادت است . (1)
دار قطنى به سندش از امام محمد باقر عليه السلام نقل كرده كه فرمود:((همانا براى مهدى ما دو نشانه است كه از زمان خلقت آسمان ها و زمين اين گونه نبوده است يكى خسوف ماه در اول شب رمضان و ديگرى كسوف خورشيد در نيمه ماه رمضان)). (2)
در كيفيت حدوث اين دو واقعه غير عادى چند احتمال است :
1- حدوث اين دو به توسط جرمى باشد كه در فضا به طور ناگهانى پيدا مى شود ، اجرامى كه امروزه از آنها به اجرام سرگردان در هوا ياد مى شود كه گاه بين ماه و خورشيد فاصله مى شود و با آنها خسوف و كسوف ايجاد مى گردد. 
2- تحقق خسوف و كسوف به توسط جرمى باشد كه از زمين جدا مى شود زيرا ممكن است كه بشر با پيشرفت علمى و تكنيكى كه دارد بتواند تكه هايى عظيم از كره زمين را جدا ساخته و آن را در هوا معلق گرداند و در نتيجه باعث خسوف و كسوف گردد.
3- تحقق اين دو به نحو اعجاز و خرق قانون طبيعت باشد.
پی نوشتها:
1- ارشاد مفيد ، ص 368؛ اعلام الورى ، ج 2 ، ص 285.
2- سنن دارقطنى ، ج 2 ، ص 51.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

مراد از ظهور اصغر و اكبر چيست ؟ 

 پاسخ: 

همان گونه كه براى تثبيت و جا افتادن غيبت كبرا خداوند متعال براى امام زمان عليه السلام غيبت صغرا را مقدر كرد تا زمينه براى غيبت كبرا فراهم گردد در مورد ظهور حضرت نيز گفته شده كه قبل از ظهور اكبر خداوند براى ايجاد آمادگى براى آن ظهور اصغرى را پيش بينى كرده است .
به اين معنا كه خداوند مدتى قبل از ظهور اكبر ، سطح علمى مردم را در طبقات مختلف جامعه بالا مى برد تا براى درك عصر حضرت مهدى عليه السلام قابليت لازم را پيدا نمايند. اين آمادگى از دو طريق حاصل مى شود:
1- بالا بردن شعور و آگاهى مردم نسبت به احتياج داشتن حكومت جهانى توحيدى . 
2- بالا بردن سطح علمى مردم براى پذيرش چنين حكومتى .
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

پاسخ: 
تعيين تاريخ ظهور امام زمان عليه السلام به چند نحو متصور است :
1- اينكه تاريخ و وقت ظهور حضرت را به طور دقيق و تفصيلى معين كنيم كه در فلان سال و فلان ماه و فلان روز خواهد بود. اين احتمال باطل است ، زيرا در هيچ روايتى به اين اشاره نشده است و مضافا به اينكه در برخى از احاديث تعيين كننده وقت ظهور مورد لعن قرار گرفته است .
2- اينكه موعد ظهور به نحو اجمال تعيين گردد ، به اينكه بگوييم : هر گاه خداوند اراده كند آن حضرت ظهور خواهد كرد. اين احتمال به طور حتم اشكالى نداشته و صحيح است . 
3- اينكه از طريق قواعد حساب و جفر به طور اجمال يا تفصيل به زمان ظهور حضرت علم پيدا كرده و از آن خبر دهيم . اين احتمال گر چه در برخى روايات به آن اشاره شده (1) ولى از سند معتبرى برخوردار نيست . خصوصا آنكه تاريخ ظهور ممكن است مورد بدا واقع شود.
4- اينكه مطابق برخى از روايات به طور كلى و اجمال به زمان ظهور آن حضرت اشاره گردد:
طبرسى از امام صادق عليه السلام نقل كرده كه :لا يخرج القائم الا فى وتر من السنين ، سنة احدى او ثلاث او خمس او سبع او تسع(2) ؛((قائم در سال وتر [فرد] ظهور خواهد كرد ، سال يك يا سه يا پنج يا هفت يا نه .))
و نيز به سند خود از امام صادق عليه السلام نقل كرده كه فرمود:ينادى باسم القائم فى ليلة ثلاث و عشرين من شهر رمضان و يقوم فى عاشوراء ، و هو الذى قتل فيه الحسين بن على عليه السلام ...(3) ؛((به اسم قائم در شب بيست و سوم ماه رمضان ندا داده خواهد شد و در روز عاشورا قيام خواهد كرد و آن روزى است كه حسين بن على در آن روز به شهادت رسيد.))
پی نوشتها:
1- بحارالانوار ، ج 52 ، ص 106 ، ح 13.
2- اعلام الورى ، ج 2 ، ص 286؛ بحارالانوار ، ج 52 ، ص 291 ، ح 36.
3- اعلام الورى ، ج 2 ، ص 286؛ بحارالانوار ، ج 52 ، ص 291 ، ح 36.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

خصوصيات جسمى امام زمان عليه السلام هنگام ظهور چگونه است ؟ 

امام زمان عليه السلام در ظاهر با چه سنى ظهور مى كنند؟