خوش آمدید

پاسخ: 
برخى سؤال مى كنند كه مطابق برخى روايات امام زمان عليه السلام با شمشير قيام خواهد كرد و با آن به مقابله با مخالفان حق و حقيقت و ظالمان خواهد پرداخت . اين مساءله قابل پذيرش نيست ، زيرا چگونه ممكن است يك نفر با شمشير در مقابل تسليحات كشتار جمعى جديد و مخرب كه مى تواند كل كره زمين را چندين بار نابود كند ايستاده و مقابله كند؟
اصل اين مساءله در روايات به آن اشاره شده است . محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه فرمود:... و اما شبهه من جده المصطفى صلى الله عليه و آله فخروجه بالسيف و قتله اعداء الله و اعداء رسوله صلى الله عليه و آله و الجبارين و الطواغيت و اءنه ينصر بالسيف و الرعب ...(1) ؛((... و اما شباهت مهدى به جدش مصطفى صلى الله عليه و آله به خروج با شمشير و كشتن دشمنان خدا و دشمنان رسولش و جباران و طاغوت ها است . و همانا او به توسط شمشير و ترس نصرت و يارى خواهد شد ...)). 
ولى بحث در آن است كه مقصود از شمشير چيست ؟ آيا شمشير موضوعيت و خصوصيت دارد يا اشاره به چيزى ديگر است ؟
پاسخ :
اولا : چه اشكالى دارد كه شخصى با شمشير ولى همراه با اعجاز الهى كه حضرت را مساعدت مى كند با شمنان خود به مقابله پردازد؟
ثانيا : به احتمال زياد مقصود از شمشير ، قوت و اسلحه است ؛ زيرا مسلمانان در آن عصر يعنى قبل از هزار سال اسلحه اى به جز شمشير نداشته و هرگز به ذهن آنها چنين تسليحاتى خطور نمى كرده است ، لذا از((اسلحه))به شمشير تعبير شده است .
ر اين صورت دو احتمال وجود دارد:
الف : اينكه امام زمان عليه السلام نيز به قدرت و اعجاز الهى و يا از راه تسلط بر تسليحات موجود بر ضد مخالفان و ظالمان استفاده مى كند.
ب : احتمال ديگر آن است كه امام زمان عليه السلام با تسلط بر مراكز تصميم گيرى و از كار انداختن وسايل جنگى آنها كه با هسته هاى مركزى ارتباط دارد تمام آنها را از راه اعجاز يا طريق عادى از كار مى اندازد.
ثالثا : مطابق برخى روايات شمشيرهاى اصحاب حضرت از آهن است ولى نه مثل اين آهن هايى كه در دسترس ‍ ما قرار دارد ، بلكه به گونه اى است كه اگر يكى از آنان با شمشير خود بر كوه زند آن را دو نيم مى كند. و بنابر تعبير ديگر وسيله دفاعى آنان به گونه اى است كه اسلحه دشمن هرگز بر آنها كارگر نيست . (2)
لذا ممكن است اسلحه اى را كه حضرت و ياورانش به كار مى برند از وسايلى باشد كه بتواند همه دستگاه هاى دشمنان را از كار بيندازد ولى در مقابل هيچ دستگاهى بر آن كارگر نباشد ، همان گونه كه در ين زمان بشقاب پرنده ها و اشياى نورانى شناخته نشده را مشاهده مى كنيم .
رابعا : پيروزى عمده امام زمان عليه السلام و سيطره آن حضرت بر جهان از راه اقبال مردمى به سوى ايشان است و ديگر از راه ترس و رعبى است كه خداوند در قلوب مخالفان و ظالمان قرار مى دهد تا تمام تسليحات خود را بر زمين گذارده فرار كرده يا تسليم مى شوند ، خصوصا آنكه در ابتداى ظهور وقتى مقدارى از معجزات حضرت را مشاهده كردند مى فهمند كه امر او الهى است و نمى توان با مرد الهى مقابله كرد بدين جهت تسليم حضرت مى شوند و گروه اندكى نيز كه به مخالفت و مقابله مى پردازند نابود ى شوند.
خامسا : از كجا كه در زمان ظهور حضرت مهدى عليه السلام اين اسلحه خطرناك در اختيار بشر باقى مانده باشد زيرا ممكن است كه در اثر حوادث و آشوب ها و جنگ هاى جهانى كه پيش از ظهور آن حضرت اتفاق ى افتد اين اسحله ها نابود شود.
سادسا : جنگ ها و كشتارهاى بى رحمانه نتيجه جهل و ضلالت و بى خردى بشر است . حال اگر در عصر ظهور عقل مردم كامل شود بر فرض كه سلاح هاى خطرناك در اختيار داشته باشند آن را بر ضد يكديگر به كار نمى گيرند و نيروهايى كه آن سلاح ها را در اختيار دارند پى به حقانيَّت حضرت برده و يا با ايجاد رعب و وحشت كه در دلشان قرار مى گيرد از به كار بردن آن بر ضد حضرت خوددارى مى كنند.
پی نوشتها:
1- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 218.
2- بصائر الدرجات ، ص 141.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
 

 آيا پيروزى حضرت مهدى عليه السلام بر مخالفان و گسترش حكومتش همراه با اعجاز است ؟ 

• با امكان هدايت بشر از راه دعوت اخلاقى و تربيت انسانى ، چرا امام زمان عليه السلام از شمشير استفاده مى كنند؟ 

حجم كشتارها و خونريزى ها در هنگام قيام حضرت مهدى عليه السلام چه مقدار است ؟ 

 آيا امام زمان عليه السلام در مقابله خود با منحرفان ، از منحرفان شيعه شروع مى كند؟

• آيا امام زمان عليه السلام بعد ظهور با اعراب به جنگ برمى خیزند؟ 

پاسخ: 
ابو هريره در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى كند كه فرمود:((... او از آسمان فرود مى آيد با مردم به جهت دعوت به اسلام جنگ خواهد كرد صليب را خرد كرده و خوك را مى كشد و جزيه وضع مى كند. خداوند در عصر او همه ملت ها به جز اسلام را نابود مى گرداند و مسيح دجال را نيز به هلاكت مى رساند. در روى زمين چهل سال درنگ مى كند و بعد از وفات مسلمانان بر او نماز مى گزارند)). (1) 
ممكن است كه مقصود از كشتن خوك كنايه از تحريم خوردن آن بر مسيحيان آن عصر باشد و مقصود از وضع جزيه كنايه از ابطال جميع اديان است . (2)
پی نوشت:
1- سنن ابى داوود ، ج 2 ، ص 319 ، ح 4324؛ كنز العمال ، ج 14 ، ص 333 ، ح 38843.
2- المسيح المنتظر و نهاية العالم ، ص 240.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

از برخى روايات استفاده مى شود كه حضرت عيسى عليه السلام بعد از فرود آمدن از آسمان به شريعت اسلام عمل مى كند نه به شريعت خود.
سمره از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كرده كه فرمود:((عيسى بن مريم در حالى كه تصديق كننده به محمد صلى الله عليه و آله و بر ملت او است نزول مى كند آن گاه دجال را به قتل مى رساند ...)). (1)
ابن حبان در صحيح خود از ابو هريره نقل كرده كه گفت : از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود:((... و هنگامى كه سر از ركوع بر مى داردسمع الله لمن حمدهمى گويد ...)). (2) 
پی نوشت:
1- مسند احمد ، ج 5 ، ص 13؛ المعجم الكبير ، ج 7 ، ص 221.
2- صحيح ابن حبان ، ج 5 ، ص 223.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

پاسخ: 
در دوران ظهور دين و مذهب به سوى هدف اصلى هدايت مى شود و جهت گيرى و حركت مذهبى در راه سعادت و رفاه و تعالى انسان قرار مى گيرد ، و از قشرى گرى و سطحى نگرى و تجمل گرايى زايد - كه كار مذاهب باطل يا منحرف است - دور مى گردد. از اين رو امام مهدى عليه السلام در آغاز رستاخيز خويش به پيرايش و آبادى ها از مظاهر تجمل گرايى ها و مصرف زدگى ها به ويژه در سازمان ها و موسسات مذهبى مى پردازد. امام همه امكانات و نيروها را صرف هدف هاى اصلى مذهب مى كند؛ يعنى برپايى عدالت و رفاه عمومى و نجات انسان ها از چنگال اهريمنى ظلم و محروميت براى تحقق اين آرمان ها به ضرورت تزيين معابد و مساجد و ظاهرسازى هاى بى محتوا و تشكيلات عريض و طويل به نام مذهب و دين ممنوع مى گردد و همه مظاهر اين گونه معابد ويران مى شود و معابد به صورت ساده و بى آرايش و دور از هر گونه تزيين و تجمل در مى آيد. 
عمر بن جميع از امام باقر عليه السلام سؤال كرد: نماز گزاردن در مساجدى كه نقش و نگار دارد (آيينه كارى ، كاشى كارى و تزيينات دارد) چگونه است ؟ امام فرمود:اكره ذلك و لكن لا يضركم اليوم و لو قد قام العدل لرايتم كيف يصنع فى ذلك(1) ؛((اين كار را خوش ندارم و در اين روزگار اين موضوع ضررى براى شما ندارد ، ليكن اگر عدالت حاكم گردد خواهيد ديد كه در اين امور چگونه عمل مى كند.))
پی نوشت
1- كافى ، ج 3 ، ص 368؛ بحارالانوار ، ج 52 ، ص 374.منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران

این که امام زمان (عليه السلام) بعد از ظهور دین جدیدی می آورند، يعنى چه ؟