در آيين خرد، در هر كاري انديشه بايد.((بزرگمهر))
برترين دانش ها يزدان پرستي است.((بزرگمهر))
دانايان روشندل مي دانند كه دوران زندگي دراز نيست؛ تن آدمي از اين جهان است و روان از سراي ديگر.((بزرگمهر))
در آيين خرد، در هر كاري انديشه بايد.((بزرگمهر))
برترين دانش ها يزدان پرستي است.((بزرگمهر))
دانايان روشندل مي دانند كه دوران زندگي دراز نيست؛ تن آدمي از اين جهان است و روان از سراي ديگر.((بزرگمهر))
ديوِ كين و ديوِ سخن چيني گزنده است. سخن چين هرگز جز به دروغ لب نمي گشايد. گفتارش هميشه بي فروغ است. [ افراد ] دو رو و سخن چين از مهر يزدان بي بهره اند و از او در هراسند.((بزرگمهر))
اگر كوه با همه سنگيني و عظمت و استواري كه براي اوست فرمان شاه را سبك دارد، تيره رايِ خيره سري بيش نيست.((بزرگمهر))
آن چه دلخواه همه است جز تندرستي نيست؛ كه اگر كسي روزي از آن محروم شد آرزويي جز بدست آوردنش ندارد.((بزرگمهر))
اگر روزي به چيزي نيازمند شدي، به ملك و مال و ديگر اسباب حشمت و بزرگي خويش مناز، به كار و پيشه اي بپرداز كه نامت سبك و ننگين نشود.((بزرگمهر))
اگر كسي نه در وقت ضرورت سخن گفت قدرش شكسته مي شود.((بزرگمهر))
اگر بپرسند كيستي بايد هنرهاي خويش را بشماري.((بزرگمهر))
تقدير، ارباب مردان ترسو است و برده مردان شجاع.((بزرگمهر))
خوشا به حال پيمان منشاني كه وجودشان به پيرايه پاكي و شرم آراسته شده است.((بزرگمهر))
خرد در نظر گاه مردمان آزاده و نيك سرشت جهان، پر از شادي و شكوه مي نمايد. بهره خردمندان و اميدواران، هميشه شادكامي است.((بزرگمهر))
اگر خرسند و خشنود باشي، زندگي به دلخواه مي سپاري.((بزرگمهر))
اگر شاه با تو مهربان باشد، دلير و گستاخ مشو؛ زيرا طبع شاه چون آتش است و دل شير از آن مي هراسد.((بزرگمهر))
دوستي براي خود برگزين كه به گاه سختي و درماندگي مددكارت باشد.((بزرگمهر))
حرص و طمع مايه نگراني و پريشاني خاطر است.((بزرگمهر))
آن كه پيرو خرد است، دل به هوس نمي سپارد.((بزرگمهر))
در نظر مردم سخن سنج، ارزش سخن بيش از گنج است.((بزرگمهر))
آنچه هستيد شما را بهتر معرفي مي كند تا آنچه مي گوييد.((بزرگمهر))
آنكه كردار به سخاوت بيارايد و گفتار به راستي، در اين جهان نيكبخت است.((بزرگمهر))
دوستان براي شكار دشمنان چون تير و پيكان اند.((بزرگمهر))
براي آدمي دشمن دانا از دوست نادان بهتر است.((بزرگمهر))
به بسيار گفتن آبروي خود مبر.((بزرگمهر))
بيهوده گويان پندآموزند، زيرا هشياران عيب ايشان را به ديده مي نگرند و از بيهوده گويي مي پرهيزند.((بزرگمهر))
بهترين خو، سازش و آشتي خواهي است.((بزرگمهر))
توانگر راستين كسي است كه حرص و طمع در دلش راه نيافته است.((بزرگمهر))
بدخو چنان به رنج اندر است كه از زندگاني و تندرستي و خواسته لذت نمي برد.((بزرگمهر))
اگر باخردي، هرگز گرد بدي نگرد كه نيكوترين كسان آن بود كه بيرون و درونش پاكيزه و نيك باشد.((بزرگمهر))
اگر اميدواري كه رنج تو بار نيكو دهد، هرگز گفتار آموزگاران را خوار مدار و از فرمانشان سرپيچي نكن.((بزرگمهر))
براي نادان پيرايه اي سزاوارتر و زيباتر از خاموشي نيست.((بزرگمهر))