آداب معاشرت با مردم در کلام امام علی (ع)

امام علی (ع)در این حکمت ها به تشریح موضوعات اخلاقی ، اجتماعی و تربیتی می پردازد.

به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع)در این حکمت ها به تشریح موضوعات اخلاقی ، اجتماعی و تربیتی می پردازد.

حکمت 36:
کسی که آرزوهایش طولانی باشد،کردارش نیز ناپسند است.

حکمت 37:
امام در پاسخ به رفتار مردم شهر انبار که پیشاپیش آن حضرت می دویدند، فرمود:به خدا سوگند که امیران شما از این کار سودی نمی برند و شما در دنیا با این کار خود را به زحمت انداخته اید.در آخرت نیز دچار رنج و زحمت می گردید و چه زیانبار است رنجی که عذاب در پی آن باشد و چه سودمند است آسایشی که با آن امان از آتش جهنم باشد.

حکمت 38:
پسرم چهار چیز از من یاد بگیر و چهار چیز به خاطر بسپار تا با عمل به آن زیان نبینی؛
1.همانا ارزشمندترین بی نیازی عقل است
2.بزرگترین فقر بی خردی است
3.ترسناکترین تنهایی خودپسندی است
4.گرامی ترین ارزش خانوادگی اخلاق نیکو است.
هشدارها نیز به شرح زیر است:
1.پسرم از دوستی با احمق بپرهیز چرا که می خواهد به تو نفعی برساند اما دچار زیانت می کند.
2.از دوستی با بخیل بپرهیز زیرا آنچه که سخت به آن نیاز داری از تو دریغ می دارد.
3.از دوستی با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایی تو را می فروشد.
3.از دوستی با دروغگو بپرهیز که او مانند سراب است دور را به تو نزدیک و نزدیک را دور می کند.

حکمت 39:
عمل مستحب انسان را به خدا نزدیک نمی کند، اگر به واجب زیان برسد.

حکمت40:
زبان عاقل در پشت قلب اوست و قلب احمق در پشت زبانش قرار دارد.

انتهای پیام/

اعمال شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان

اعمال شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان را در اين گزارش بخوانيد.

به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگیباشگاه خبرنگاران جوان؛ در شب بیست و هفتم ماه رمضان، غسل كردن وارد شده و روايت است كه حضرت زين العابدين عليه السّلام اين دعا را در اين شب از اول تا آخر شب مكرّر مى خواند:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي التَّجَافِيَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ

خدايا دورى از خانه فريب و بازگشت به خانه جاويدان و آمادگى براى مرگ پيش از رسيدن آن را روزی ام گردان.

از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده است:

فَمَنْ صَلَّى فِي اللَّيْلَةِ السَّابِعَةِ وَ الْعِشْرِينَ أَرْبَعاً بِالْحَمْدِ وَ تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ فَإِنْ لَمْ يَحْفَظْ تَبَارَكَ فَالتَّوْحِيدِ خَمْساً وَ عِشْرِينَ مَرَّةً غُفِرَ لَهُ وَ لِوَالِدَيْهِ

هر کس در شب بیست و هفتم ماه رمضان، این نماز را بخواند:

چهار رکعت در هر رکعت سوره حمد و سوره ملک را قرائت کند و اگر سوره ملک را حفظ نبود، سوره توحید را بیست و پنج مرتبه تلاوت کند.

با خواندن اين نماز خداوند گناهان خود و والدینش را می آمرزد.

انتهای پیام/

برای پرداخت فطریه تا چه زمانی مهلت داریم؟

در این گزارش استفتاء مقام معظم رهبری در خصوص زمان پرداخت فطریه را بخوانید.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛پرداخت مبلغ فطریه از اذان مغرب و رویت هلال ماهشوال شروع می  شود و تا پیش از اقامه نماز عید و نماز ظهر اولین روز شوال برای آن فرصت باقی است.

در ادامه استفتاء مقام معظم رهبری در خصوص زمان پرداخت فطریه را بخوانید:

پرداخت زکات فطره

سؤال: زمان کنار گذاشتن فطریه و پرداخت آن چه موقع است؟

جواب: بعد از اثبات حلول ماه شوال فرد می‌‌تواند آن را کنار بگذارد. اگر نماز عید فطر می‌ خواند، بنا بر احتیاط واجب باید پیش از نماز زکات فطریه را پرداخت کند یا  کنار بگذارد و اگر نماز عید نمی‌ خواند، تا ظهر روز عید فطر مهلت دارد.

انتهای پیام/

چگونه نماز عید فطر بخوانیم؟

در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان هستیم و در گزارشی کوتاه چگونگی خواندن نماز عید فطر را آماده کرده‌ایم.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترتگروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان هستیم و همه خود را برای خواندن نماز عید فطر آماده  می‌کنند. ما هم در گزارشی کوتاه به آداب و چگونگی خواندن نماز عیدفطر می‌پردازیم:

شرایط خواندن نماز عید فطر

نماز عید فطر در زمان حضور امام علیه السلام واجب است و باید با جماعت خوانده  شود و در زمان ما که امام علیه السلام غائب است، مستحب بوده و می‌شود آن را با جماعت یا فرادی خواند.

وقت نماز عید فطر و قربان از اوّل آفتاب روز عید تا ظهر است.

در روز عید فطر مستحب است مسلمانان بعد از بلند شدن آفتاب افطار کنند وزکات فطره را هم بدهند و بعد نماز عید را بخوانند.

روش خواندن نماز عید فطر

نماز عید فطر  دو رکعت است که نمازگزار در هر رکعت باید بعد از خواندن حمد و سوره، سه تکبیر بگوید. بهتر آن است که در رکعت اوّل پنج تکبیر بگوید و میان هر دو تکبیر یک قنوت بخواند، و بعد از تکبیر پنجم تکبیر دیگری بگوید به رکوع رود ودو سجده بجا آورد و برخیزد و در رکعت دوّم چهار تکبیر بگوید و میان هر دو تکبیر یک قنوت بخواند. بعد از تکبیر چهارم تکبیر دیگری بگوید و به رکوع رود و بعد از رکوع دو سجده کند و تشهّد بخواند و نماز را سلام دهد.

در قنوت نماز عید فطر و قربان هر دعا و ذکری بخوانند کافی است ولی بهتر است،  نمازگزار این دعا را بخواند:

«اللهمَّ اَهْلَ الکبْریاءِ وَالعَظَمَةِ، وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ، وَاَهْلَ العَفْوِ وَالرَّحْمَةِ، وَاَهْلَ التَّقْوَی وَالمَغْفِرَةِ، اَسْأَلُک بِحَقِّ هذَا الیوْمِ، الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِین عِیداً، وَلِمُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وسلم ذُخْراً وَشَرَفاً وَکرامَةً وَمَزِیداً، اَنْ تُصلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، و آن تُدْخِلَنِی فِی کلِّ خَیرٍ اَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ، و آن تُخْرِجَنِی مِنْ کلِّ سُوءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلیهِمْ، اللهمَّ اِنِّی اَسْأَلُک خَیرَ ما سَأَلَک بِهِ عِبادُک الصّالِحُونَ، وَاَعُوذُ بِک مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُک المُخْلَصُونَ».

در زمان غایب بودن امام علیه السلام، اگر نماز عید فطر به جماعت خوانده شود،  احتیاط لازم آن است که بعد از آن دو خطبه بخواند. و بهتر است که در خطبه عید فطر احکام زکات فطره گفته شود.

انتهای پیام/

اشعار زیبای عید فطر

شاعران اشعاری درباره عید فطر سروده اند و در این گزارش به برخی از آنان اشاره می کنیم.

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  عید فطر روز اول ماه شوال و پایان ماه رمضان است. از آن‌جایی که شرط اعلام ماه شوال با رویت هلال ماه به وقوع می‌پیوندد، همواره در کشورهای مسلمان، بر حسب موقعیت مکانی آن کشور، رویت هلال ماه اول ماه شوال و روز عید فطر متغیر است.

شاعران هم اشعاری درباره عید فطر سروده اند که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم: 

سید هاشم وفایی

دردا كه ماه رحمت حق باز هم گذشت

با آن كه لحظه لحظه او مغتنم گذشت

درهای مغفرت به روی ما گشوده بود

مهمانی خدا به وسعت جود و كرم گذشت

شب های قدر او چقدر باشكوه بود

ساعات غرق عفو گنه دم به دم گذشت

بر خرمن گناه من آتش كشيد دوست

با آن كه ديد معصيتم از رقم گذشت

دست مرا گرفت خدا و نجات داد

وقتی ز پا فتادم و آب از سرم گذشت

ای دل به هوش باش پس از ماه مغفرت

ماهی كه می‌زدند گنه را قلم گذشت

هركس نبُرد بهره از اين چشمه زلال

باور كنيد زندگي‌اش در عدم گذشت

در عيدفطر خوان كرم چيده می‌ شود

دگر ماه رحمت و كرم ذوالكرم گذشت

يارب به وصل دوست سروری به ما ببخش

اين روزهای هجر كه با درد و غم گذشت

همسايه رضاست «وفائی» و می سرود

اوقات خوب ما همه در اين حرم گذشت

**********

علیرضا قزوه 

دلم تنگ است و دلتنگند دلتنگان و دل ریشان
شب قدر است، لبخندی بزن، مولای درویشان!

اگر همسو نمی‌گردند با فریادهای تو
نمی‌گریند دل ریشان، نمی‌چرخند درویشان

هنوز آن سوی دنیا قدر خوبی را نمی‌فهمند
فراوانند بدخواهان و بسیارند بدکیشان

رها از خود شدم آن قدر این شب‌ها که پنداری
نه با بیگانگانم نسبتی باشد نه با خویشان

به مرگ زندگی!... من مرگ را هم زندگی کردم
جدا از زندگانی کردن این مرگ‌اندیشان

شب قدر است لبخندی بزن تا عید فطر من
تبسم عیدی من باد، بادا عیدی ایشان

*****

جعفر ناظم الرعایا

سلام ما به کسی کز سوی خدای ودود

به بزم عرش علا ماه روزه مهمان بود

شد آنچنان سوی لاهوتیان سبک پرواز

که گرد عرصه ناسوت را زبال ز دود

ز خوان رحمت او شد هماره برخوردار

به روزی نه سزاوار خویش لب نگشود

ز عمر خویش غنیمت شمرد فرصت را

نشست هر دم با میزبان به گفت و شنود

چنان سپرد دل و جان خود به خلوت انس

که عاشقانه ز دل راند فکر بود و نبود

خرید گوهر مقصود را به قیمت جان

ز نقد اندک خود برد بیشماران سود

شبان قدر به خوبی شناخت ارزش عمر

فرشته اش به سلام آمد از فراز فرود

ملک گشود شبانگه بر او دریچه صبح

که راه امن بیابد به روزگار خلود

که را که دوست فراخواند و نا شنیده گرفت

چه بهره برد اگر دشمنش به یاوه ستود

به ما گذشت عزیران من, چه زود, چه زود

ز میزبان به تمنا هماره می طلبیم

که باز وعده بگیرد به یک چنین مو عود

هلا شما که پذیرفته گشته اید به ناز

همین بس است شما را از این جهان وجود

به عید فطر بمانید خرم و پیروز

********

حسین ایمانی

عید عبادت آمده الحمدلله
فصل سعادت آمده الحمدلله

حیف از شب و روزی که رفت از دست ما حیف
امّا حلاوت آمده الحمدلله

گاه خدایی بودن و پاکی رسیده
اوقات رحمت آمده الحمدلله

شرح حدیث عاشقی پیداست امروز
پاداش غیرت آمده الحمدلله

می بارد ابر مغفرت دنیا چه زیباست
نور حقیقت آمده الحمدلله

هر کس گرفته نمره از حق با جواز ِ ...
شش دانگ جنـــّــت آمده الحمدلله

در سایه سار لطف رحمان جا بگیرید
حرف از شفاعت آمده الحمدلله

هر چند ماه فاطمه رویت نگردید
حتما ً به هیأت آمده الحمدلله

**********

علی اکبر لطیفیان

باطن ترین من، نه خدا حافظی مکن
هرچند ظاهراً، نه خدا حافظی مکن

من نیمه توأم جلویت ایستاده ام
با نیمِ خویشتن، نه خدا حافظی مکن

یک اهل بیت را ته گودال میبری
ای خمس پنج تن، نه خدا حافظی مکن

اصلاً بدون من سفری رفته ای ؟ بگو ...
...حالا بدون من، نه خدا حافظی مکن

پس حرف می‌زنی که خداحافظی کنی
اینگونه نه نزن، نه خدا حافظی مکن

شاید کسی نبُرد خدا را چه دیدی
با کهنه پیرهن، نه خداحافظی مکن

این سمت عزیز، محترم، با کفن ، ولی
آن سمت بی کفن، نه خداحافظی مکن

بعد از تو چند مرد به دنبال چند زن
بعد از تو چند زن.... نه خدا حافظی مکن

انتهای پیام/

علل سقوط یک جامعه از دیدگاه امام علی (ع)

امام علی (ع) در نامه 78 نهج البلاغه به ابوموسی اشعری پیرامون موضوع حکمیت پاسخ می‌دهد.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امام علی (ع) در نامه 788 نهج البلاغه به ابوموسی اشعری پیرامون موضوع حکمیت پاسخ می دهد.

امام علی (ع) در نامه 78 کتاب شریف نهج البلاغه خطاب به ابوموسی اشعری می‌فرماید: هر آينه بسيارى از مردم تغيير كردند، و از سعادت و رستگارى بى‏ بهره ماندند. به دنيا گرويدند و سخن از روى هوا گفتند و من از اين كار در شگفت شده‌ام.

امام متقیان در ادامه می‌فرماید: در آنجا گروهى مردم خودپسند گرد آمدند و من اكنون زخمى را معالجه خواهم كرد كه می‌ترسم به صورت خون لخته در آيد. و بدان  كه هيچكس آرزومندتر از من به گرد آمدن امت محمد (ص) و الفت و مهربانى آنها با يكديگر نيست. من در اين كار خواستار پاداش نيكو و بازگشت به جايگاه نيكو هستم.

امام عدالت گستر شیعیان در ادامه این نامه می‌فرماید: بزودى بر آنچه بر خود مقرر داشته‌ام، وفا خواهم كرد. هر چند كه تو آن شايستگى را كه به هنگام جدا شدن داشتى، از دست داده باشى.

امام علی (ع) در وصف انسان‌های کوچک می‌فرماید: بدبخت آنكه از سود عقل و تجربه‌ای كه او را داده اند، بى بهره ماند. من نمى توانم سخن باطل و نادرست را تحمل كنم، يا كارى را كه خدا به صلاح آورده، تباه سازم. پس آنچه را كه نمى دانى چيست رها كن؛ زيرا مردم بد كردار با اين سخنان نابكارانه تو به سوى تو خواهند شتافت.

انتهای پیام/

چه کسانی از شفاعت ائمه اطهار (ع) محروم می‌مانند؟

نماز میزان است؛ هرکس آن را کامل کند پاداش کامل می برد.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیامبر اسلام  (ص) فرمودند: نماز میزان است؛ هرکس آن را کامل کند پاداش کامل می برد.

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح این حدیث می‌گوید: اولین چیزی که در روز قیامت از ما می‌پرسند، نماز است. در حدیث است که نماز ستون دین است. اگر نماز پذیرفته شود، دیگر اعمال نیز پذیرفته می‌شود و اگر نماز رد شود، سایر اعمال هم پذیرفته نمی‌شود.

ایشان در ادامه می‌گوید: زمانی که ما مدرسه می‌رفتیم، قانون مدرسه این بود که هرکس در درس های ریاضی و هندسه رد می شد مردود بود. ولو تمام درس های دیگر را قبول می‌شد. نماز هم همان حکم ریاضی و هندسه را دارد.

مرحوم مجتهدی تهرانی در ادامه می گوید: در روایت است زمانی که امام صادق (ع) در حال شهید شدن بودند، از اطرافیان خواستند که نزد ایشان بیایند. سپس ایشان فرمود: هر کس نماز را سبک بشمارد و به جایگاه آن اعتنا نکند، شفاعت ما نصیب وی نخواهد شد.

منبع: کتاب احسن الحدیث، ص 55

انتهای پیام/

مژده برای کسانی که استغفار می کنند

پاره اى از امور، امورى حتمى هستند که ناگزیر واقع مى شوند، و پاره اى دیگر امورى مشروط و موقوفند که خداوند هر کدام را بخواهد پیش مى اندازد و یا محو مى کند و یا اثبات می نماید.

به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ خداوند سبحان در این ماه با فضیلت، میهمانی ویژه ای برای تربیت روح ترتیب داده است. به گونه ای که می تواند در حیات معنوی تحولی شگرف پدید آورد، تحولی که او را به سعادت ابدی رهنمود می سازد و کامیابی همیشگی را برای وی تضمین می نماید. 

ماه آزادی از آتش جهنم 

شکوه و اهمیت برکات فراوان مادی و معنوی ای که در ماه مبارک رمضان و شب های قدر، نصیب روزه داران و اهل ایمان و تقوا می شود، قابل توصیف و درک نیست. در اهمیت و ارزش این ماه خدا همین بس که در کتب روایی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) این چنین نقل شده است: «هر کس ماه رمضان را روزه بدارد و پاک دامنی ورزد و زبانش را حفظ کند و آزارش را به مردم نرساند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد و از آتش آزادش می کند و در سرای ابدی جایش می دهد و شفاعت او را در باره موحدان گنهکار به تعداد کوه های به هم پیوسته می پذیرد».[1] 

هر کس ماه رمضان را روزه بدارد و پاک دامنی ورزد و زبانش را حفظ کند و آزارش را به مردم نرساند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد و از آتش آزادش می کند و در سرای ابدی جایش می دهد و شفاعت او را در باره موحدان گنهکار به تعداد کوه های به هم پیوسته می پذیرد 

قلب این ماه زیبا شب های قدر است، که بر اساس آیات الهی از هزار ماه بهتر است و سرنوشت و تقدیر افراد در این شب رقم می خورد : «حم، وَ الْکِتابِ الْمُبینِ، إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی  لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرینَ، فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ؛[سوره دخان، آیات4-1] حم، سوگند به این کتاب روشنگر، که ما آن را در شبى پر برکت نازل کردیم ما همواره انذارکننده بوده ایم! در آن شب هر امرى بر اساس حکمت (الهى) تدبیر و جدا مى گردد.» 

طرح سوال: 

از آنجا که بر اساس آموزه های روایی و قرآنی سرنوشت افراد در شب قدر رقم می خورد، این سوال مطرح است که چه عمل و رفتاری نقش تعیین کننده در این سرنوشت دارد؟ و  اینکه در صورت ثبت شدن سرنوشت افراد آیا قابل تغییر است و یا اینکه هیچ گونه تغییر در آن سرنوشت و تقدیر رقم نمی خورد؟ 

جواب مفسران در خصوص تغییر تقدیر انسان: 

بر اساس اذعان مفسران قرآن می توان این چنین بیان داشت که، در مواردی این تقدیر الهی می تواند مورد تغییر واقع شود،  علامه طباطبایی در این خصوص در ذیل آیات سوره مبارکه قدر این چنین بیان می دارد هیچ منافاتى ندارد که در شب قدر مقدر بشود ولى در ظرف تحققش طورى دیگر محقق شود، چون کیفیت موجود شدن مقدر، امرى است، و دگرگونى در تقدیر، امرى دیگر است، هم چنان که هیچ منافاتى ندارد که حوادث در لوح محفوظ معین شده باشد، ولى مشیت الهى آن را تغییر دهد، هم چنان که در قرآن کریم آمده:" یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ" علاوه بر این، استحکام امور به حسب تحققش مراتبى دارد، بعضى از امور شرایط تحققش موجود است، و بعضى ها ناقص است، و احتمال دارد که در شب قدر بعضى از مراتب احکام تقدیر بشود، و بعضى دیگرش به وقت دیگر موکول گردد.[2] 

در کافى به سند خود از هشام بن سالم و حفص بن بخترى و غیر آن دو، از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که در ذیل آیه «یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ» فرموده: و آیا جز این است که چیزى که ثابت است محو مى شود، و چیزى که محو و نابود است اثبات مى گردد.[3] این روایت را عیاشى هم در تفسیر خود از جمیل از آن جناب نقل کرده و در تفسیر عیاشى از فضیل بن یسار روایت آورده که گفت: من از حضرت ابى جعفر (علیه السلام) شنیدم که مى فرمود: پاره اى از امور، امورى حتمى هستند که ناگزیر واقع مى شوند، و پاره اى دیگر امورى مشروط و موقوفند که خداوند هر کدام را بخواهد پیش مى  اندازد و یا محو مى  کند و یا اثبات می  نماید.[4] 

کارهای تأثیر گذار در سرنوشت انسان 

1-توبه و بازگشت به سوی خدای متعال: 

در شب قدر سرنوشت انسان رقم می خورد، اگر انسان این را خوب درک کرده باشد، چاره ای برای آینده پیش روی خود می اندیشد و از کردار زشت و تأثیر گذار در سر نوشت از خدای متعال پوزش می طلبد و تصمیم به ترک آن افعال زشت را می نماید تا اینکه، بدین وسیله هم رضایت الهی را جلب نماید و هم محبت پروردگار را . «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ؛[سوره بقره، آیه 222] هر آینه خدا توبه کنندگان و پاکیزگان را دوست دارد».  در روایتی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و الله و سلم) در خصوص اشتیاق خداوند به توبه بنده اش این چنین نقل شده است: «أللهُ أفرَحُ بِتَوبَةِ العَبدِ مِنَ العَقیمِ الوالِدِ وَ مِنَ الضّالِّ الواجِدِ؛[5]خداوند از توبه بنده اش بیش از عقیمی که صاحب فرزند شود و گم کرده ای که گمشده اش را پیدا می کند خوشحال می شود». 

2-استغفار به درگاه الهی: 

در خصوص جایگاه و اهمیت استغفار لازم به ذکر است که در فرهنگ و آموزه های اسلامی استغفار و توبه به درگاه خداوند متعال از اهمیت و جایگاه ممتازی بر خوردار است و برای آن آثار و برکات فراوانی در قرآن کریم ذکر شده است. 

در کتاب شریف وسایل الشیعه از امام محمد باقر(علیه السلام) این چنین نقل شده است: «هر کس در شب قدر احیاء کند، گناهانش آمرزیده می شود اگر به عدد ستارگان آسمان باشد» 

از جمله اینکه خدای متعال در سوره مبارکه نوح می فرماید:« فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً؛[نوح/12-10] و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است. [تا] بر شما از آسمان بارانِ پى در پى فرستد.و شما را به اموال و پسران، یارى کند، و برایتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پدید آورد». 

خداوند متعال در این آیات نورانی پنج نوید و مژده نیکو به کسانی که از استغفار و توبه به درگاه الهی استفاده می کنند می دهد: 

الف). مژده ی بخشش گناهان: « إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً؛[نوح/10]او همواره آمرزنده است». 

ب). بهره مندی از برکات و ارزاق آسمانی: «یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً؛[نوح/11] بر شما از آسمان بارانِ پى در پى فرستد». 

پ). توسعه و وسعت مالی در زندگی: « وَیُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ؛[نوح/12] و شما را به اموال یارى کند». 

ت). بهره مندی از فرزندان در حیات دنیوی: « وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ؛[نوح/12] و شما را به اموال و پسران، یارى کند». 

ث). موجبات آبادانی دنیا و آخرت: « وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً؛[نوح/12] و برایتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پدید آورد». 

3-احیا و شب زنده داری: 

یکی از کارها و اعمال عبادی با ارزش و تأثیر گذار در شب قدر، شب زنده داری و عبادت و بندگی است. روایات فراوانی روزه داران و مومنین را به این عمل تشویق نموده است، کما اینکه در کتاب شریف وسایل الشیعه از امام محمد باقر(علیه السلام) این چنین نقل شده است: «هر کس در شب قدر احیاء کند، گناهانش آمرزیده می شود اگر به عدد ستارگان آسمان باشد».[7]

مرحوم علامه مجلسی در بحار الانوار از امام باقر(علیه السلام) و او از پدرانش نقل کرده اند که:« إِنَّ رَسُولَ اللهِ (صلی الله علیه و اله) نَهی أَنْ یُغْفَلَ عَنْ لَیْلَةِ إِحْدی وَ عِشْرینَ وَ عَنْ لَیْلَةِ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ وَ نَهی أَنْ یَنامَ اَحَدٌ تِلْکَ اللَّیْلَةَ؛[8] پیامبر خدا (صلی الله و علیه وآله) نهی کرده که از شب 21 و 23 غفلت شود و نهی کرده که کسی در آن شب بخوابد».

سخن آخر: 

خدای متعال در میهمان سرای رمضان، جان و روح دوستانش را به ضیافت فرا خوانده است، نه تن و وجود مادی ایشان را و این ضیافتی است که جز خدای رحمان کسی ارزش آن را نمی داند، از اینرو در حدیث این چنین نقل شده است: « وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ تَعَالَى الصَّوْمُ لِی وَ أَنَا أَجْزِی بِه ؛[9] روزه از آن من است و من خود پاداش آن را می دهم». 

پی نوشت ها: 

[1]. الامالی(صدوق): ص71، ح38. 

[2]. ترجمه المیزان: ج 20، ص563. 

[3]. الکافى: ج 1، ص 146، ح 2. 

[4]. تفسیر عیاشى: ج 2، ص 217، ح 65. 

[5]. نهج الفصاحه: ص 620 ، ح 2199. 

[6]. ر.ک: مستدرک الوسائل: ج7، ص474. 

[7]. همان. 

[8]. همان. 

[9]. دعائم الإسلام: ج 1، ص.270. 

انتهای پیام/

در این چند روز به احسن الحال برسیم

باید کاری کنیم که این چند روز باقیمانده در این ماه به محکم کردن پایه های توحید عملی در رفتارمان بیانجامد.

حجت الاسلام و المسلمین مرتضی ادیب یزدی در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛درخصوص روزهای باقیمانده ماه رمضان گفت: خدا نکند که تا به حال کسی دست خالی مانده باشد. در این چند روز باقیمانده آنچه بسیار مطلوب و محبوب است، همان چیزهایی است که در ایام گذشته مطلوب بود. اما بهتر است اگر کسی کسالت و تنبلی در روزهای گذشته داشته، جبران کند. مهمترین مساله در ماه رمضان احسن الحال است. این که به بهترین حال برسیم. احسن الحال عبارت است از درک مظهر پروردگار عالمیان و اینکه خود را در محضر خدای متعال ببینیم و حریم پروردگار را رعایت کنیم.

وی ادامه داد: باید کاری کنیم که این چند روز باقیمانده در این ماه به محکم کردن پایه های توحید عملی در رفتارمان بیانجامد و خودمان را در محضر خداوند متعال ببینیم. عباداتی که گاهی بسیار مختصر است و در شرع مقدس توصیه شده را با حضور و اخلاص به جا بیاوریم و این پسندیده ترین عملی است که باید به آن مبادرت بدهیم. خداوند در قرآن می فرماید: يا ايّها الّذين امنوا اذكرا الله ذكراً كثيراً ، و سبّحوه بكرهً و اصيلاً ؛ اي كساني كه ايمان آورده‌ايد خدا را بسيار ياد كنيد و صبح و شام او را تسبيح نماييد. عمده ترین کار این است.

حجت الاسلام والمسلمین ادیب تصریح کرد: نکته دیگری که باید در این چند روز به آن توجه کنیم این است که کوتاهی هایی که در ایام گذشته شده را بهتر است جبران کنیم. اگر پیوندی قطع شده باید جبران شود، اگر صله رحم انجام ندادیم هم همینطور. به دست آوردن دل پدر و مادر بسیار اهمیت دارد. به امور یتیمان و مخصوصا ایتام فامیل باید توجه شود. به امور همسایگان نیز توجه شود، به ساحت همسایگان احترام گذاشته شود. همه اینها در کنار هم باعث می شود که از این چند روز باقیمانده نهایت استفاده را ببریم و خداوند از ما راضی باشد.

انتهای پیام/

دعای دهه آخر ماه رمضان

خدايا از ما حق آنچه را كه از ماه رمضان گذشته ادا فرما، و كوتاهى ما را از عبادت در اين ماه بيامرز .

به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوانشيخ كلينى در كتاب كافى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده: كه در دهه آخر ماه رمضان در هر شب بخوان:أَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ عَنِّي شَهْرُ رَمَضَانَ أَوْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ وَ لَكَ قِبَلِي ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِي عَلَيْهِ.

پناه می آورم به عظمت ذات كريمت، از اينكه ماه رمضان از من سپرى شود، يا سپيده اين شب طلوع كند، و از سوى من نزد تو گناهى يا نتيجه كارى مانده باشد، كه مرا بر آن عذاب نمايى

كفعمى در حاشيه «بلد الامين» نقل كرده كه امام صادق عليه السّلام در هر شب از دهه آخر اين ماه پس از نمازهاى واجب و مستحب میخواندند:اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَى مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِيرَنَا فِيهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولا وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَى أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِينَ وَ لا تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِينَ

و ماه رمضان را از ما پذيرفته تحويل گير، و ما را از زياده روي هاى بر عليه خويشتن مؤاخذه مكن، و از رحمت شدگان قرار ده، نه از محرومان.

فرمودند: هركه اين دعا را بخواند، خدا تقصيرى كه در گذشته از ماه رمضان از او سر زده بيامرزد، و او را در باقيمانده ماه از گناهان بازدارد.

سيّد ابن طاووس در كتاب «اقبال» از ابن ابى عمير از مرازم نقل كرده؛ امام صادق عليه السّلام در هر شب از دهه آخر اين ماه مى خواند:

اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلائِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ،

خدايا تو در كتاب نازل شده ات فرمودى: ماه رمضان، ماهى كه قرآن براى هدايت مردم در آن نازل شده و دلايلى روشن از هدايت و تميز دادن حق از باطل است، با نازل كردن قرآن در آن حرمتش را بزرگ شمردى، و آن را به شب قدر اختصاص دادى، شبى كه آن را از هزار ماه ماه بهتر قرار دادى.

خدايا اين روزهاى ماه رمضان است كه گذشت، و شب هاى آن است كه از دست رفت، من از اين ماه چنان شده ام كه تو از من به آن داناترى، و شماره آن را از تمام آفريدگانت شمارنده ترى، در نتيجه از تو درخواست میكنم به آنچه از تو درخواست كردند فرشتگان مقرّبت، و پيامبران مرسلت،

وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي وَ تَمُنَّ عَلَيَّ [إِلَيَ ] بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلالِكَ الْعَظِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ إِذْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ،

و بندگان شايسته ات، اين كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و وجودم را از آتش آزاد كنى، و به رحمتت به بهشتم وارد نمايى، و به عفو و كرمت بر من تفضّل آرى، و نزديك جويى ام را بپذيرى، و دعايم را به اجابت رسانى، و به امان دادنم در روز وحشت، از هر هراسى كه براى قيامتم آماده ساخته اى بر من منت نهى، خدايا به ذات كريم و به جلال بزرگت پناه میآورم، از اينكه روزها و شبهاى ماه رمضان سپرى گردد، و براى من نزد تو نتيجه كارى يا گناهى باشد كه مرا به سبب آن مؤاخذه كنى، يا خطايى كه بخواهى انتقامش را از من بگيرى، و مرا در آنها نيامرزيده باشى، اى آقاى من، اى آقاى من، اى آقاى من از تو میخواهم كه معبودى جز تو نيست، آنگاه كه معبودى جز تو نبود،

إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ و بسيار بگو يَا مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِدَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلامُ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْكُرَبِ الْعِظَامِ عَنْ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلامُ أَيْ مُفَرِّجَ هَمِّ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ السَّلامُ أَيْ مُنَفِّسَ غَمِّ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلامُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ

اگر در اين ماه از من خشنود بوده اى، بر خشنودی ات از من بيفزا، و اگر خشنود نبوده اى از هم اكنون از من خشنود شو اى مهربان ترين مهربانان، اى خدا، اى يكتا، اى بینياز، اى كه نزاييده و زاده نشده، و احدى برايش همتا نبود.

و بسيار بگو: اى نرم كننده آهن براى داود (درود بر او) ، ای بردارنده بدحالى و بلاهاى بزرگ از ايّوب (درود بر او) ، اى از بين برنده اندوه شديد يعقوب (درود بر او) ، اى زايل كننده غم يوسف (درود بر او) ، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، چنان كه تو سزاوارى كه درود فرستى بر جمله آنان، و با من چنان كن كه تو شايسته آنى نه چنان كه من سزاوار آنم.

 انتهای پیام/