فضیلت شب بیست و سوم ماه رمضان

روایت است شخصی محضر امام صادق(ع) عرض کرد:از میان شب نوزدهم ،بیست و یکم،بیست وسوم کدام اهمیت بیشتری دارد؛ حضرت فرمودند : شب بیست و سوم مهم تر است.

سید جلال موسویان کارشناس مسائل مذهبی در گفتگو باخبرنگارحوزهحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: روایت است شخصی محضر امام صادق(ع) عرض کرد:از میان شب نوزدهم ،بیست ویکم،بیست وسوم کدام اهمیت بیشتری دارد؛ حضرت فرمودند : شب بیست و سوم مهم تر است.

البته در روایت اینکه یک شب را معین کرده باشند نداریم اما ائمه معصومین و امام صادق (ع) فرمودند اگر ما یک شب را شب قدر بگیریم شب بیست وسوم است چرا که حضرت زهرا (س) که خودشان مصداق شب قدر هستند در روایت متعددی از امام صادق (ع) آمده است که وی در خصوص ویژگی شب بیست وسوم عنوان کرد: امام رضا (ع) فرمودند:تمام مقدرات یک سال را از برکات شب بیست وسوم دریافت می کنند .

کارشناس مذهبی در خصوص فضیلت دهه آخر ماه رمضان بیان کرد : امام صادق فرمودند: حضرت محمد(ص) در دهه آخر ماه رمضان رختخواب خود را جمع می کردند و اعمال عبادی خود را در دهه آخر ماه رمضان انجام می دادند البته در مفاتیح الجنان آمده است که ائمه معصومین برای هر شب دهه آخر ماه رمضان دعای مخصوص خود را دارد.

وی افزود:به تعبیر امام رضا (ع) دهه آخر ماه رمضان ،دهه غفران است یعنی دهه ای که خداوند همه انسان ها را آمرزیده و می خواهد آنها را مغفرت کند لذا دهه آخر ماه رمضان بسیار مهم است. البته می توانیم بگوییم که دهه اول ماه رمضان دهه مقدمه سازی ،دهه دوم ذخیره کردن اعمال ودهه سوم را سکوی پرش می توان نامید.
انتهای پیام/

ابن ملجم مرادی کیست؟

نام ابن ملجم تنها در آخرین روزهای زندگی و در نتیجه به شهادت رساندن علی‌بن‌ ابی‌طالب (علیه‌السلام) زبانزد شده است.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گروهی از  خوارج در جنگ نهروان از لشکر امام علی (ع) جدا شده و در مقابل حضرت قد علم کردند و دیری نگذشت که عبدالرحمن بن ملجم از قبیله کنده، برک بن عبدالله و عمرو بن بکر تمیمی سوگند یاد کردند تا علی(ع)، معاویه و عمرو عاص را به اعتقاد خوارج که مسئول وضع اسفبار مسلمانان و گمراه شدن آنها بودند، با انگیزه انتقام از کشتار یاران‌شان در نهروان، بکشند.

تصمیم‌گیری برای قتل علی بن ابی‌ابیطالب

در کتاب طبری آمده که سه تن از خوارج به نام عبدالرحمن بن ملجم از قبیله کنده، برک بن عبدالله و عمرو بن بکر تمیمی که همدیگر را در مکه ملاقات کردند و با هم به مذاکره پرداختند و پس از اتمام مراسم حج، سوگند یاد کردند که علی، معاویه و عمرو عاص را به اعتقاد خوارج مسئول وضع اسفبار مسلمانان و گمراه شدن آنها بودند و با انگیزه انتقام از کشتار یارانشان در نهروان، بکشند. روز کشتن را ۱۷ رمضان تعیین نمودند و هر کسی به شهر قربانی خود رفت. عبدالرحمن به کوفه، برک به دمشق و عمرو به مصر رفتند.

اشعث بن قیس و توطئه کشتن علی بن ابی‌طالب

نحوه مجازات ابن ملجم مرادی

«پسران عبدالمطلب! نبینم در خون مسلمانان فرو رفته‌اید -و دست‌ها را بدان آلوده- و گویید امیر مؤمنان را کشته‌اند! بدانید جز کشنده من نباید کسی به خون من کشته شود. بنگرید! اگر من از این ضربت او مردم، او را تن‌ها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام او را مبرید که من از رسول خدا (ص) شنیدم می‌فرمود: بپرهیزید از بریدن اندام مرده هرچند سگ دیوانه باشد.»
نهج البلاغه، ترجمه شهیدی، نامه ۴۷، صص ۳۲۰ - ۳۲۱.

گزارش‌های متفاوتی از سرنوشت ابن ملجم در منابع تاریخی آمده است. اما آن چه شهرت دارد این است که امام علی (ع) در آخرین ساعات زندگی به مدارا با ابن ملجم فرزندانش را وصیت فرمود: و پس از شهادت امام (ع)، ابن ملجم را برای قصاص نزد امام حسن (ع) آوردند و ایشان نیز با یک ضربۀ شمشیر ابن ملجم را قصاص فرمود: و این واقعه در ۲۱ رمضان روی داد. مشهور است ام الهیثم دختر اسود نخعی جنازه او را گرفته و آن را به آتش کشید.
 
ابن بطوطه می‌نویسد: هنگامی که به کوفه مسافرت کردم، در غربی جبانه کوفه، در زمینی سرتاسر سفید، زمینی بسیار سیاه دیدم و از روی کنجکاوی علت آن را پرسیدم، و، چون به تحقیق مشغول شدم مردم آن دیار گفتند: این جا قبر ابن ملجم، قاتل حضرت علی (ع) است و عادت اهل کوفه این است که هر سال هیزم زیادی در سر قبر ابن ملجم جمع می‌کنند و به مدت ۷ روز آن‌ها را در این مکان می‌سوزانند.

مکان قبر ابن ملجم

درباره ی مکان و جایگاه قرار گرفتن قبر ابن ملجم از ابن بطوطه، سیاح معروف نقل شده است که:هنگامی که به کوفه مسافرت کردم، در غربی جبانه کوفه، در زمینی سرتاسر سفید، زمینی بسیار سیاه دیدم و از روی کنجکاوی علت آن را پرسیدم، و چون به تحقیق مشغول شدم مردم آن دیار گفتند:اینجا قبر ابن ملجم، قاتل حضرت علی (ع)، است و عادت اهل کوفه این است که هر سال هیزم زیادی در سر قبر ابن ملجم جمع می کنند و به مدت 7 روز آن ها را در این مکان می سوزانند. 

انتهای پیام/

فضیلت شب قدر از منظر حجت‌الاسلام و المسلمین ادیب یزدی

حجت‌الاسلام و المسلمین ادیب یزدی کارشناس مذهبی از فضیلت‌های شب قدر گفت.

حجت‌الاسلام و المسلمین ادیب یزدی کارشناس مذهبی در گفت‌‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در  خصوص فضیلت شب قدر گفت: شب قدر شب عظیم و پر عظمتی است در معنی شب قدر مطالب متنوعی روایت شده است که وجه مشترک همه آنها این است مقدرات آحاد انسانی در صفحه علم پرودگار منعکس می‌شود البته مسائل مهم زندگی افراد نیز مثل حج خرید و فروش، مرگ، تولد در شب قدر مشخص خواهد شد.

وی ادامه داد: این نشان دهنده شدت نظم انتظام پروردگار عالمیان در پهنای هستی است که حتی در بعضی از روایت آمده است که تعداد دفعات که آدمی چشمانش را می‌بندد در شب قدر مقدر و معین می‌شود این نشان دهنده این است که حضرت حق تعالی نظم و انتظام را پیش‌بینی می‌فرماید و سرنوشت عموم کائنات را مقدر می‌کند لذا بدیهی است آن لحظه‌ای که فرشتگان ماموربه تقدیر و مقدرات من هستند اگر خودم حاضر و بیدار باشم بسیار موثر است. 
 
لیالی قدر ساعات بسیار حساسی است و صدیقه طاهره که خودشان در آموزش ملائکه برای رقم زدن سرنوشت شیعیان حضور داشتند فرزندانشان‌ امام حسن (ع) و امام حسین(ع) را بیدار نگه می‌داشت و می‌فرمودند: امشب شب خواب نیست بلکه شب حضور و بیداری است و درخواست از پروردگار عالمیان است.

انتهای پیام/ 

اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان

شب قدر همان شبى است كه در تمام سال شبى به خوبى و فضيلت آن نمى‌رسد.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شب قدر همان شبى است كه در تمام سال شبى به خوبى و فضيلت آن نمى‌رسد و عمل در آن بهتر است از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدير امور سال مشخص مى‌شود.  

اعمالى است كه در هر سه شب قدر بايد انجام داد.

اول: غسل یکی از اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان است.

علاّمه مجلسى فرموده بهتر است غسل اين شبها در هنگام غروب آفتاب انجام گيرد كه نماز شام را با غسل بخواند.

دوم: از اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان، دو ركعت نماز كه در هر ركعت پس از سوره «حمد»، هفت مرتبه «توحيد»  خوانده و پس از فراغت از نماز هفتاد مرتبه بگويد، أَسْتَغْفِرُ اللّه وَ أَتوبُ الَيْهِ . در روايت نبوى است: كه از جاى برنخيزد تا خدا او و پدر و مادرش را بيامرزد.

سوم: قرآن مجيد را باز كند و در برابر خود گرفته و بگويد:اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكِتَابِكَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِيهِ وَ فِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَ أَسْمَاؤُكَ الْحُسْنَى وَ مَا يُخَافُ وَ يُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ عُتَقَائِكَ مِنَ النَّارِ.

خدایا از تو درخواست می‌كنم به حق كتاب نازل شده‌ات و آنچه در آن است و در آن است نام بزرگترت، و نام هاى نيكوترت و آنچه بيم انگيز است و اميدبخش، اينكه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهى.

سپس هر حاجتی كه دارد بخواهد.

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ

خدايا به حق اين قرآن، و به حق كسی كه آن را بر او فرستادى و به حق هر مؤمنى كه او را در قرآن ستودى و به حق خود بر آنان، پس احدى شناساتر از تو به حق تو نيست

چهارم: قرآن به سرگرفتن در شب قدر و خدا را به چهارده معصوم سوگند دادن از دیگر اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان است.

 پنجم: خواندن زیارت امام حسین علیه السلام در شب قدر.

ششم: اين شبها را احيا بدارد، روايت شده هركه شب قدر را احيا بدارد، گناهانش آمرزيده مى شود. هرچند به شماره ستارگان آسمان و سنگينى كوه ها و پيمانه درياها باشد.

هفتم: صد ركعت نماز بجا آورد كه فضليت بسيار دارد و بهتر آن است كه در هر ركعت پس از سوره «حمد» ، ده مرتبه «توحيد» بخواند.

هشتم: اين دعا را بخواند : اللَّهُمَّ إِنِّي أَمْسَيْتُ لَكَ عَبْداً دَاخِراً لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً وَ لا ضَرّاً وَ لا أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءاً أَشْهَدُ بِذَلِكَ عَلَى نَفْسِي وَ أَعْتَرِفُ لَكَ بِضَعْفِ قُوَّتِي وَ قِلَّةِ حِيلَتِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ مَا آتَيْتَنِي فَإِنِّي عَبْدُكَ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ الضَّعِيفُ الْفَقِيرُ الْمَهِينُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِي نَاسِياً لِذِكْرِكَ فِيمَا أَوْلَيْتَنِي وَ لا [غَافِلا] لِإِحْسَانِكَ فِيمَا أَعْطَيْتَنِي وَ لا آيِساً مِنْ إِجَابَتِكَ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي فِي سَرَّاءَ [كُنْتُ ] أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلاءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ

خدايا شام كردم درحالی كه براى تو تنها بنده كوچك و خوارى هستم كه براى خويش سود و زيانى را به دست ندارم و نمى توانم از خود پيش آمد بدى را بازگردانم، به اين امر بر خويش گواهى مى دهم، و در پيشگاهت به ناتوانى و كمى چاره ام اعتراف مى كنم، خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و آنچه را به من و همه مردان و زنان مؤمن، از آمرزش در اين شب وعده دادى وفا كن، و آنچه را به من عنايت فرموده اى كامل ساز، كه من بنده بيچاره، درمانده، ناتوان، تهيدست خوار توام.

خدايا مرا فراموش كننده ذكرت قرار مده در آنچه سزاوار آنم فرمودى، و نه فراموش كننده احسانت در آنچه عطايم نمودى، و نه نااميد از اجابتت، گرچه مدّت زمانى طولانى گردد، چه در خوشى يا ناخوشى، يا سختى، يا آسانى، يا عافيت، يا بلا، يا تنگدستى، يا در نعمت همانا تو شنونده دعايى.

اين دعا را كفعمى از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده كه در اين شبها، در حال قيام و قعود و ركوع و سجود مى‌خواندند. علاّمه مجلسى فرموده: بهترين اعمال در اين شبها، درخواست آمرزش و دعا است برای حوائج دنيا و آخرت خود، و پدر و مادر و خويشان، و برادران و خواهران مؤمن، چه آنان كه زنده اند، و چه آنان كه از دنيا رفته اند، و خواندن اذكار، و صلوات بر محمّد و آل محمّد عليهم السّلام به هر اندازه كه بتواند و در بعضى از روايات وارد شده: دعای جوشن كبير را در اين سه شب بخواند.

اعمال مخصوص شب بیست و سوم رمضان

اول: خواندن سوره عنکبوت و روم که حضرت صادق علیه السلام قسم یاد فرموده  که خواننده این دو سوره در این شب از اهل بهشت است.

دوم: خواندن سوره حم دخان 

سوم :خواندن سوره قدر هزار مرتبه از اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان توصیه شده است.

 چهارم: آنکه تکرار کند در این شب بلکه در تمام اوقات دعای فرج را. 

پنجم: بخواند: اللَّهُمَّ امْدُدْ لِی فِی عُمُرِی وَ أَوْسِعْ لِی فِی رِزْقِی وَ أَصِحَّ لِی جِسْمِی وَ بَلِّغْنِی أَمَلِی وَ إِنْ کُنْتُ مِنَ الْأَشْقِیَاءِ فَامْحُنِی مِنَ الْأَشْقِیَاءِ وَ اکْتُبْنِی مِنَ السُّعَدَاءِ فَإِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ عَلَى نَبِیِّکَ الْمُرْسَلِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَمْحُو اللَّهُ مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتَابِ

ششم: بخواند: اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ فِیمَا تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ فِیمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَکِیمِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِی لا یُرَدُّ وَ لا یُبَدَّلُ أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمْرِی وَ تُوَسِّعَ لِی فِی رِزْقِی

هفتم: بخواند این دعا را که در اقبال است:

یَا بَاطِنا فِی ظُهُورِهِ وَ یَا ظَاهِرا فِی بُطُونِهِ وَ یَا بَاطِنا لَیْسَ یَخْفَى وَ یَا ظَاهِرا لَیْسَ یُرَى یَا مَوْصُوفا لا یَبْلُغُ بِکَیْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ یَا غَائِبا [غَائِبُ‏] غَیْرَ مَفْقُودٍ وَ یَا شَاهِدا [شَاهِدُ] غَیْرَ مَشْهُودٍ یُطْلَبُ فَیُصَابُ وَ لا یَخْلُو [لَمْ یَخْلُ‏] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَیْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَیْنٍ لا یُدْرَکُ بِکَیْفٍ [بِکَیْفَ‏] وَ لا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ [بِأَیْنَ‏] وَ لا بِحَیْثٍ [بِحَیْثُ‏] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِیعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا وَ لا هَکَذَا غَیْرُهُ

پس دعا می‌کنی به آنچه بخواهى.

هشتم: آنکه غیر از غسل اوّل شب غسلى نیز در آخر شب کند و بدان که از براى  غسل و احیاء این شب و زیارت امام حسین علیه السلام و صد رکعت نماز فضیلت بسیار و تاکید شده شیخ در تهذیب روایت کرده از ابوبصیر از حضرت صادق علیه السلام که فرمود در شبى که امید مى رود شب قَدر باشد، صد رکعت نماز کن. بخوان در هر رکعت قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ را ده مرتبه. 

گفتم فدایت شوم اگر قوّت نداشته باشم ، ایستاده بجا آورم؟ فرمود: نشسته بجا آور . گفتم اگر قوّت نداشته باشم، نشسته بجا آورم؟ فرمود: بجا آور به همان حالى که به قفا خفته اى در فراش خود. 

و از دعائم الاسلام روایت است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله در دهه آخر ماه رمضان رخت خواب خود را جمع مى کرد و کمر همت خود را محکم مى بست براى عبادت و در شب بیست و سیم اهل خود را بیدار مى کرد و آنها را که خواب رُبُوده بود آب به صورتشان می‌پاشید و حضرت فاطمه صلوات الله علیها نمى گذاشت در این شب احدى از اهلش بخوابد و علاج مى فرمود خواب آنها را به کمى طعام و مهیا مى کرد آنها را براى احیای آن شب از روز. 

یعنى امر مى فرمود که روز را خواب و استراحت کنند که شب خوابشان نبرد و احیا بدارند و مى‌فرمود محروم کسى است که از خیر امشب محروم بماند و روایت شده که حضرت صادق علیه السلام سخت مریض شده بود، چون شب بیست و سوم ماه رمضان شد موالى خود را امر فرمود که حرکتش دادند، به مسجد بردند و آن شب را در مسجد بود تا به صبح علامه مجلسى (ره) فرموده که هر مقدار قرآن که ممکن باشد در این شب بخواند و دعاهاى صحیفه کامله را بخواند. خصوصاً دعاى مکارم الاخلاق و دعاى توبه و روزهاى این شبها را نیز باید حرمت داشت و به عبادت و تلاوت و دعا به سَر آورد؛ زیرا که در احادیث معتبره وارد شده است که روز قدر در فضیلت مثل شب قدر است.

انتهای پیام/

متن روضه شب بيست و سوم ماه رمضان

متن روضه شب بيست و سوم ماه رمضان برای استفاده در هیأت‌های مذهبی را در اینجا بخوانید.

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان از لیالی قدر است که با شهادت حضرت علی (ع) مصادف می‌شود. در اینجا متن روضه شب بيست و سوم ماه رمضان از حجت‌الاسلام و المسلمین پناهیان را در اینجا بخوانید.

«بیاید بریم تو کوچه‌های مدینه، یه آقایی رو دارن رو زمین می‌کشن، طناب به گردنش بستن، بریم سر رو دامن این آقا بذاریم... بگیم آقا یا امیرالمومنین یا علی! ما بریدیم...ما ناتوانیم...ما خسته‌ایم...ما از خودمون ناامیدیم... ما دلمون شکسته... یا علی ما دیگه آدم نمی‌شیم... آدم شدن کجا ما کجا؟!! حالا بریم در خونه علی...آقا مگه جوابمونو میده؟! به... شما علی رو نشناختید، علی جواب قاتلای همسرش رو داده جواب ما رو نمی‌ده؟!! مگه ما کاری کردیم؟! به بن‌بست که رسیدی یه دفعه‌ای خودتو... جهنمتو، بهشتتو، همه رو رها کن.

السلام‌علیک یا امیرالمومنین یا علی بن ابیطالب ای یعسوب المومنین، پناه مومنین، سرمایه مومنین، بعد آقا بفرمایند: چیه؟ چی میخوای؟ هیچی، فقط خواستم همین جوری صدات بزنم...دارم آتیش می‌گیرم...می‌خوام با آب محبت تو وجودم رو خنک کنم... آرام بگیرم... بعضیا فکر می‌کنند ما شراب نداریم میل کنیم، مست بشیم... همه غم‌های عالم رو کنار بگذاریم... ما هم داریم... ما می‌ریم اون کوچه‌های باریک بنی هاشم سر به دیوار می‌گذاریم، یه ناله مادر مادر می‌زنیم دنیا و عقبی را فراموش می‌کنیم... آرام می‌گیریم...: ما هم داریم... بالاخره این جور نیست که همش ما بسوزیم که... روز قیامت آخر علی میاد دستمونو می‌گیره...

آخرشم آقا میاد، یه جمله بگم؟!!قدیما چاقو کشا، قداره بندا، می‌خواستن یه کسی رو بزنند می‌رفتند در خونش در می‌زدند می‌گفتند: بیا سر کوچه بزنیمت... سر بسته می‌خوام بگما ... می‌گفت: نه، حرفی داری بزن، می‌گفت: نه، بیا ... اینجا خانوم بچه‌هات می‌بینن، زشته ... بعد اگر خانومش می‌اومدن، دم در برمی‌گشتن ... می‌گفتن نامردیه آدم با زن طرف نمیشه ... چاقوکشای قدیم اینطوری بودن ... نامرد رفت عده‌ای اراذل و اوباش رو جمع کرد، بهشون پول داد ... گفت: اینا شعور ندارن...؛ اینا رو می‌برم در خونه علی رو آتیش بزنند، گفت: اینا نمی‌فهمند، راحت دستور اجرا می‌کنند، اینا رو آورد در خانه علی رو آتیش زد، همچین که صدای فاطمه از پشت در بلند شد می‌دونید اینجا خونه کیه؟ کجا اومدید؟ اراذل و اوباش برگشتند، به اون نامرد گفتند: برگردیم ... این صدای فاطمه زهراست... ما دیگه حاضر نیستیم از این جلوتر بیایم ... دید نقشش داره به هم می‌ریزه آن چنان لگد به در زد ... همه ناله بزنیم یا زهرا ...

الا لعنة الله علی القوم الظالمین ...»

متن روضه شب بيست و سوم ماه رمضان حاج محمود کریمی

*اَصبَغ بن نُباته ﻣﯿﮕﻪ: ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺁﻗﺎﻡ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ، ﮔﻔﺘﻢ ﺍﯼ ﻛﺎﺵ ﻛﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ، ﯾﻪ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﺯﺭﺩﯼ ﺑﻪ ﺳﺮِ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ، ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺒﻮﺩ، ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﺯﺭﺩﺗﺮﻩ ﯾﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﻠﯽ ...

ﺭﺍﺣﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺎﺑﺎﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻛﺮﺩﻥ ...

 ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎ ﺳِﻤﺎﺟﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﻫﺮ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻦ: ﻫﻤﺘﻮﻥ ﺑﺮﯾﺪ، ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﻟﻤﻼﻗﺎته، ﺩﯾﺪﻥ اَصبَغ بن نُباته، ﭘﺸﺖِ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ، ﺯﺍﻧﻮﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ نمی‌رﻩ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﻭﻣﺪ ﮔﻔﺖ: اَصبَغ ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺑﺮید

ﮔﻔﺖ: ﺁﻗﺎ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡ، ﺍﻣﺎ ﺩﻟﻢ ﺟﺎﻣﻮﻧﺪﻩ ﺍﯾﻨﺠﺎ، ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﯽ‌ﻛﺸﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮﻡ، ﻣﻦ ﺑﺎﺑﺎﻡُ می‌خوﺍﻡ .... ﺗﺎ ﻋﻠﯽ ﺭﻭ ﻧﺒﯿﻨﻢ ﺩِﻟﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ...

ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺮﺍ اَصبَغ ، اَصبَغ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﻪ ﻋﯿﺎﺩﺕ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ‌ﺍﻟﺴﻼﻡ، ﺍﻣﺸﺐ ﻋﺮﺿﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﺳﻤﺎﺟﺖ ﻛﻨﯿﺪ، ﺩﺭُ ﺑﻪ ﺭﻭﺗﻮﻥ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻦ، جمله ﺷﻬﺪﺍ ﺭﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻜﻨﯿﻢ، ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ‌ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﺟﻮﺍﺑﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ...*

ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩَﺭ می‌زﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭ ... ﺁﻗﺎﻡ ﺁﻗﺎﻡ

ﺗﺎ ﺑِﺒﯿﻨﻢ ﺭﻭﯼِ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭ ... ﺁﻗﺎﻡ ﺁﻗﺎﻡ

*ﻫﻤﻪ ﺭﻭ ﻛﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻛﺮﺩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎﻡ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﺴﺘﺮﻡ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺣﺴﻨﯿﻦ ﻭ ﺯﯾﻨﺒﯿﻦ ﺩﻭﺭِ ﺑﺴﺘﺮ ﺑﺎﺑﺎ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻧﺪ، ﯾﻪ ﻭﻗﺖ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺑﯽ‌ﺭﻣﻖِ ﺧﻮﺩﺵُ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺍﺩ، ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮِ ﺧﻮﺩﺵُ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﻋﺒﺎﺱ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟!! ﺍﻭﻣﺪﻧﺪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺩﯾﺪﻥ ﻋﺒﺎﺱ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ، ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺭﻩ ﮔﺮﯾﻪ می‌ﻜﻨﻪ....

ﺳﺌﻮﺍﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠیهﺍﻟﺴﻼﻡ، ﺳﺮﺍﻍ ﺷﻤﺎﺭﻭ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﯿ‌‌ﮕﯿﺮﻩ ، ﻣﮕﻪ نمی‌یاید ﻛﻨﺎﺭِ ﺑﺴﺘﺮ ، ﮔﻔﺖ: ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻡ ﺑﯿﺎﻡ، ﺍﻣﺎ ﺍﺩﺏ ﻣﯿﻜﻨﻢ، ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻛﻪ ﺩﻭﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻥ،  ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﻼﻡ‌ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻬﺎ ﺍﺳﺖ ، ﺍﻣﺎ ﻣﺎﺩﺭِ ﻣﻦ ﺍﻡ البنینِ، ﻣﻦ ﻛﺠﺎ ﻭ ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻛﺠﺎ؟ ...

اﻣﺸﺐ ﻫﺮ ﻛﯽ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺎﺷﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺿﺮﺭ ﻛﺮﺩﻩ، ﻧﺎﻟﻪ زن‌ها ﯾﻪ ﺷﺄﻥ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺍﺭﻥ ﺍﻭﻥ ﺑﺎﻻ  ... ) مَعالِی السّبْطَیْن ﻣﯿﻨﻮیسِد: ﺗﺎ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻭﻣﺪ ﻛﻨﺎﺭ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺯﯾﻨﺐ ﺭﻭ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎﺑﺎﺟﺎﻥ، ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﺎﺹُ ﻭﯾﮋﻩ ﺑﻪ ﺯﯾﻨَﺒِﺖ ﺩﺍﺷﺘﯽ، ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ، ﯾﻜﯽ ﺭﻭ ﺟﻠﻮ ﺟﻠﻮ می‌فرﺳﺘﺎﺩﯼ، ﺷﻤﻊ‌ﻫﺎﯼ ﺑﯿﻦ ﺭﺍﻩ ﺭﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻛﻨﻨﺪ، ﻛﺴﯽ ﻗﺪ ﻭ ﻗﺎﻣﺖ ﺯﯾﻨﺐ ﺭﻭ ﻧﺒﯿﻨﻪ، ﺷﻤﺎ ﺟﻠﻮ ﺟﻠﻮ ﻣﯿﺮﻓﺘﯽ، ﯾﻪ ﺩﺍﺩﺍﺷﻢ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ، ﯾﻜﯽ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ، ﻣﺜﻞ ﻧﮕﯿﻨﯽ ﺣﻠﻘﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺑﺮ می‌‌گرﻓﺘﯿﺪ، ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﺩاش‌ها ﺭﻭ ﻣﻮﻇﻒ ﻛﻨﯿﺪ، ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ، ﻣﻦ ﻛﻨﯿﺰ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﻢ، ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻣﺆﻇﻒ ﺑﺎﺷﻪ ﻛﻨﺎﺭﻡ ﺑﺎﺷﻪ، ﻫﻮﺍﯼ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ، ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﯽ، ﻛﺎﺭﯼ ....

ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﺮﻛﺪﻭﻡ ﺭﻭ ﺑﮕﯽ، ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻬﺶ ﻣﯿﮕﻢ، ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﭼﻬﺮۀ ﻣﺒﺎﺭک ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻦ هستند. ﺑﻪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻛﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ‌ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮕﻢ، ﻧﮕﺎﻩ ﺯﯾﻨﺐ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺖ: ﺍﮔﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﯾﺪ ﻋﺒﺎﺱ ﻛﻨﺎﺭﻡ ﺑﺎﺷﻪ، ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﻛﻢ ﺟﻮﻫﺮ، ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻋﺒﺎﺳﻢ ﺑﯿﺎ ﺟﻠﻮ، ﻋﺒﺎﺱ ﻛﻪ ﺟﻠﻮ ﺍﻭﻣﺪ ﺩﺳﺖِ ﺯﯾﻨبُ گذاﺷﺖ ﺗﻮ ﺩﺳﺖِ ﻋﺒﺎﺱ، ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻋﺒﺎﺱ ﺟﺎﻥ، هذه وَدیعتی مِنی علیه، ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻣﻦ ﭘﯿﺶِ ﺗﻮﺳﺖ، ﻫﻮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ، ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﻛِﯽ ﺯﯾﻨﺐ ﯾﺎﺩِ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺍُﻓﺘﺎﺩ؟؟ ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻥُ ﺑﭽﻪ ﺭﻭ ﺍﻭﻣﺪ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﻧﺎﻗﻪ ﻛﻨﻪ ... ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻛﺮﺩ ﺳﻤﺖ ﻋﻠﻘﻤﻪ، ﮔﻔﺖ : ﻋﺒﺎﺱ ﺟﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﻛﯽ می‌سپرﯼ میری ؟ ﺑﺒﯿﻦ ﯾﻪ ﻣﺸﺖ ﺣﺮﺍﻣﺰﺍﺩﻩ ﺩﻭﺭ ﻣﺤﻤﻞِ ﺯﯾﻨﺐ

 متن روضه شب بيست و سوم ماه رمضان حاج محمد طاهری

 بریم ببین بی‌بی چه درد دل‌هایی تو  خونه داره امشب پا به پای روضه‌های زینب باید اشک بریزیم*

هر قدر غصه در بر تو جمع می‌شود

غم با نگاه آخر تو جمع می‌شود

با رنگ زرد گشته‌ات از هوش می‌روی

*صعصعة بن صوحان میگه یه صحنه‌ای میدیدم که کنار بستر جیگرم تیر می‌کشید گاهی می‌دیدم آقا از درد پاهاشو روی خاک می‌کشید*

با رنگ زرد گشته‌ات از هوش می‌روی

تا درد می‌کشی پر تو جمع می‌شود

این قطره‌های سرخ که یک عمر خاطره است

در قاب دیده تر تو جمع می‌شود 

لب می‌گزم  کنار تو می‌پرسم از خودم

این چاک زخم بر سر تو جمع می‌شود

*بابا ... بابا ...*

وا کن نگاه بی‌رمقت را خودت بگو

پا می‌شوی و بستر تو جمع می‌شود ...

هر چه یتیم هست به کوفه به پشت در

با گریه‌های قنبر تو جمع می‌شود

***

کم کم بساط غربت و هجران و خون دل

از پای قلب مضطر تو جمع می‌شود

لب باز کن ز آه تو آنقدر گریه کن

در روضه پای منبر تو جمع می‌شود

*حالا فرض کن مولا می‌خواد برات روضه بخونه*

از روضه‌ای بخوان که تو دیدی به شعله‌ها

ریحانه پیمبر تو جمع می‌شود

حالا که دلت رفته مدینه من و حلال کن برای این بیت ان شالله امام زمان هم حلالم میکنه*

دیدی که زیر پای چهل بی‌حیا ز درد

پهلو شکسته همسر تو جمع می‌شود

*بابا*

میخواهم از زبان خودت بشنوم پدر

این شهر دور دختر تو جمع می‌شود؟!!

*حالا که گفت میخوام از زبان خودت بشنوم، مولا براش میگه از نگفته ها میگه فرمود زینبم*

لشگر به تیر و نیزه و شمشیر و با عصا

دور عزیز مادر تو جمع می‌شود

پای مغیره ها به حرم باز می‌شود

در بوریا برادر تو جمع می‌شود

این حرف و آقایی داره می‌زنه وقتی شنید یه خلخال از پای یه زن یهودی بردن مولا فرمود اگه آدم بمیره از غصه آدم جا داره حالا داره میگه زینبم*

خلخال و گوشواره و پوشیه، مشت مشت

از خیمه‌ها برابر تو جمع می‌شود

دور و برت اسیر گرفتار سلسله

بر نیزه ماه و اختر تو جمع می‌شود

چوب حراج میخورد از دست کوفیان

هر چه شبیه معجر تو جمع می‌شود

یک روز می‌رسد که طنین صدای من

در خطبه‌های حنجر تو جمع می‌شود

*زیاد این روز بر زینب نگشت خیلی زود اون روز رسید تو همین شهر کوفه، وقتی صدای اسکتو زینب بلند شد، صدای زنگ شترها هم افتاد؛همه نفس‌ها تو سینه‌ها حبس شد، دختر حیدر کرار می‌خواد حرف بزنه، پیرمردای این شهر کسانی که صدای مولا رو شنیده بودند دویدند گفتند یا ذالعجب انگار دوباره حیدر زنده شده، جلو اومدن دیدن یه خانومی سوار ناقه عریان دست‌هاشو پشت هم بستن ... اما تیغ زبانش کاخ عبیدالله رو داره ویران میکنه، اومدن گفتن عبیدالله ایستادی زینب هر چی می‌خواد بگه بگه؟! نانجیب گفت شما زیاد نگران نباشید من این خواهر و خوب می‌شناسم چند روزه داداششو ندیده زینب عاشق حسینه، فقط بگید نیزه داری که داره سر حسین و حمل میکنه این نیزه رو بیارن جلو ناقه‌ای که زینب داره حرف میزنه*

سری به نیزه بلند است در برابر زینب ... *هنوز حرفاش تموم نشده هنوز صحبت‌هاش نیمه کاره است یه وقت دید صدای قرآن داره میاد، عجب صدای قرآنی با دل زینب داره بازی میکنه، سرشو  بیرون آورد دید سرخون آلود حسین بالا نیزه است*

ای جان من به نیزه اعدا چه میکنی

آغوش ماست جای تو آنجا چه میکنی

یه حرفی زده زیاد حرف زده اما این یه حرف خیلی آتیش می‌زنه صدا زد: حسین جواب زینب و نمیدی نده، من صبرم زیاده اما نگاه کن ببین رقیه‌ات رو پام نشسته الان جیگرش آب میشه جواب دخترتو بده ...حسین ...

متن روضه شب بيست و سوم ماه رمضان سید مهدی میرداماد

وقتی که با نان و نمک افطار می کرد

انگار که با فاطمه دیدار می کرد ...

*ام کلثوم دید اصلا حواس باباش یه جای دیگه س *

هی شیر را از پیش خود میزد کنار و

هی دخترش با چشم تر اصرار میکرد

*بابا جان شیر بخور ... اخه رنگ و روت پریده ...دخترا میدونن، دختر همه عشقش اینه بابا بیاد خونه افطار سفره براش پهن کنه ... بابا برات شیر آوردم شیر رو زد کنار ... حواس علی جای دیگه ست، دل امیرالمؤمنین یه جا دیگه بهانه می‌گیره*

***

هی شیر را از پیش خود میزد کنارو

هی دخترش با چشم تر اصرار می‌کرد

در آسمان انگار چیز تازه می‌دید

با اشک دیده چشم را خونبار می‌کرد

امشب ز شب‌های دگر مظلوم‌تر بود

این را اذان وقت سحر اقرار می‌کرد

*همه کنایه کجا نشستن، همه چیزو نمیشه وا کرد *

( آن پهلوانی که غرورش را شکستن

انا الیه الراجعون تکرار می کرد .... ) 2

*سادات منو ببخشن، بریم در خونه حضرت زهرا ، امیرالمومنین بعد سی سال به آرزوش رسید چه خبره تو دل علی؟ بزار بگم:*

***

دلتنگ زهرا بود و این شب های آخر

گریه به یاد آن در و دیوار میکرد ... 

*می‌خواست از در بره بیرون ، شال امیرالمؤمنین گرفت به قلاب در، آماده‌ای یه جایی ببرمت ؟*

قلاب در تا بوسه زد بر روی شالش

یاد قلاف و زخم دست یار می کرد ...

*سی سال پیشم یه نفر این شال رو گرفته بود هی نانجیب با قلاف شمشیر زد ... وای .... برم جلوتر ، *

 از بس که دلتنگ نگاه فاطمه بود

دیدند قاتل را خودش بیدار میکرد ...

*پاشو دیگه فاطمه رسیده، پاشو علی رو خلاص کن ...*

از بس که دلتنگ نگاه فاطمه بود

دیدند قاتل را خودش بیدار میکرد ...

***

الله اکبر ... فرق شکافته شد ، تا فرق علی شکافته شد، صدا بلند شد «فزت و رب الکعبه» بابا هر کی یه ضربه می‌خوره، بالاخره یه صدا می‌زنه، هر کی یه ضربه می‌خوره بالاخره یه ناله‌ای میزنه، یه اهی، وایی، فریادی .... استغاثه‌ای ... امیرالمؤمنین سحر نوزدهم وقتی ضربه شمشیر خورد صدا زد «فزت و رب الکعبه» آخ ... یاد خدا رو زنده کرد تو آون حالت، حرفی از درد نزد، اصلا دردش حس نشد ... شمشیر تا ابرو رو شکافت، علی از زخم گله نکرد، یه آقایی رم سراغ دارم تو گودال قتلگاه، دیدن زیر لب داره ناله می‌کنه .... میگه جلو اومدم، دیدم میگه «الهی رِضاً بِرِِضِاکَ... لا معبود سواك یا غیاث المستغیثین ... » نمی دونم اجازه دارم جلوتر برم ... فقط نگفت رضا به رضائک، فقط نگفت یا غیاث المستغیثین .... امام رضا می‌گه جد ما رو با دوازده ضربه کشتن ... هر ضربه‌ای که زد یه بار گفت وا اماه ... یه بار گفت وامحمدا ... یه بار گفت واعلیا ... حالا بگو حسین ....

انتهای پیام/ 

از امام علی(ع) بیشتر بدانیم

در این گزارش کتاب‌هایی را که در ارتباط با پیشوای اول شیعیان، امام علی(ع) است؛ پیشنهاد می‌کنیم.

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در شب‌های قدر و احیا علاوه بر خواندن دعا و نیایش‌های مخصوص این شب‌ها، خواندن کتاب‌های مرتبط نیز توصیه می‌شود. به مناسبت شب‌های قدر و ضربت خوردن و شهادت مولای متقیان امام علی(ع) در این گزارش کتاب‌هایی را درباره آن بزرگوار پیشنهاد می‌کنیم: 

تجلی امامت:

این کتاب اثر آیت‌الله سید اصغر ناظم‌زاده قمی است و در 660 صفحه توسط موسسه بوستان کتاب منتشر شده است. کتاب «تجلّى امامت» شامل تحلیل‌هایی از رفتارهاى حکومت حضرت على(ع) و رویدادهاى آن دوره است. امامت و حکومت على(ع)، سیاست على(ع)، على(ع) و کارگزاران، على(ع) و اقتصاد و جنگ‏هاى على(ع) در دوران حکومت مباحث کتاب را تشکیل می دهند. دوران پنج ساله حکومت امام علی(ع) و چگونگی برقراری حکومت دینی، عدالت و سایر ارزش‌های دینی در آن زمان موضوعات این کتاب هستند.

ولایت در کتاب و سنت:

كتاب ولایت در كتاب و سنت نوشته غلامرضا مغیثه با تدوین پژوهشكده حج و زیارت و از سوی مؤسسه فرهنگی هنری مشعر منتشر شده است. در این کتاب ولایت امام علی(ع) از منظر كتاب و سنت بررسی شده است. کتاب دو بخش دارد: بخش نخست درباره نقد و بررسی ادله خلافت ابوبكر از منظر اجماع، كتاب و سنت است و آیات قرآنی درباره امامت حضرت علی(ع) بررسی شده است. در بخش دوم با استناد به چهار حدیث، ولایت آن حضرت اثبات شده است. کتاب در در قطع وزیری و 216 صفحه منتشر شده است. 

جاذبه و دافعه امام علی:

این کتاب نوشته  شهید مرتضی مطهری است و از نشر صدرا منتشر شده است. همانطور که از نام این کتاب پیداست، درباره تأثیر امام علی(ع) بر روی‏ انسانها به شکل مثبت یا منفی است. در قسمتی از این کتاب آمده است:« به هر نسبت که شخصیت حقیرتر است کمتر خاطرها را به خود مشغول می‏دارد و در دلها هیجان و موج ایجاد می‏کند و هر چه عظیم‌تر و پرنیروتر است خاطره‏». این کتاب مجموعه‌ای است از چهار سخنرانی که در روزهای 18 تا 21 ماه مبارک رمضان در حسینیه ارشاد ایراد شده است. یک مقدمه و دو بخش دارد و در بخش اول، جاذبه علی علیه‌السلام- که همواره دل‌هایی را به سوی خود کشیده و می‌کشد- ، و فلسفه آن و فایده و اثر آن، موضوع بحث قرار گرفته است. در بخش دوم، دافعه نیرومند آن حضرت که چگونه عناصری را به سختی طرد می‌کرد و دور می‌انداخت، توضیح و تشریح شده است.

ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر:

نقش و جایگاه امام علی(ع) و ولایت او (و امامان بعد از او) با استناد به برخی آیات قرآنی، احادیث و کتاب‌های شیعه و سنی، تبیین و بررسی شده است. « نامه‌های برخی از دانشمندان سنی که شیعه شده‌اند»، « امامت اهل بیت (ع) از دیدگاه روایات»، « چرا موضوع امامت در قرآن مطرح نشده است»، « چرا نام علی (ع) در قرآن نیامده است»، « حفظ و اجرای شریعت توسط اوصیای پیامبر (ص)»، « جایگاه مهدی (عج) در منابع مکتب خلفا» از موضوعات این کتاب است. سید مرتضی عسگری نویسنده کتاب است و نشر دانشکده اصول دین آن را در قطع رقعی و 179 صفحه منتشر کرده است.

علی از زبان علی: 

در کتاب «علی از زبان علی» زندگانی امیرالمومنین از زبان خودش به شکل جذابی روایت می‌شود. نویسنده کتاب سید جعفر شهیدی است و انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی آن را منتشر و روانه بازار کتاب نموده است. شهیدی در مقدمه کتاب نوشته است: «ماه‌ها و می‌توان گفت سال‌هاست می‌خواهم قلم بردارم و صفحه‌هایی پیرامون زندگانی امیرمومنان علی (ع) بنگارم. هر بار که خود را آماده می‌کنم، ندایی از درونم می‌شنوم: «آهسته باش! چه گستاخی! می‌خواهی در این میدان پهناور درآیی و بضاعت اندک خود را بنمائی؟ نمی‌دانی مهتاب به گز پیمودن است و دریا را با مشت تهی نمودن. درمیا! که عرصه سیمرغ نه جولانگه توست».

انتهای پیام/

آنچه درباره اهمیت توبه و شرایط آن نمی‌دانید

انسان به دلیل آزادی و اختیار در معرض خطا و گناه قرار دارد اما توبه، مسیری برای بازگشت از گناه است.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ توبه، بازگشت از گناه و استغفار و جبران گناه است. انسان به دلیل آزادی و اختیار و نیز نفس اماره، شیطان، غفلت در معرض خطا و گناه قرار دارد. در این گزارش به اهمیت توبه می‌پردازیم.

اهمیت و آثار توبه

محبوب‌ترین: عن ابی الحسن موسی بن جعفر علیهما السلام قال: «‌أحَبُّ العِبادِ إلَی اللهِ الْمُنیبُونَ التَّوَّابُونَ ؛ محبوب‌ترین بندگان نزد خدا، انابه‌کنندگان و توبه‌کنندگان هستند.»

آمرزش گناهان: عن ابی جعفر علیه السلام قال: «‌کُلَّما عَادَ المُؤمِنُ بِالاستِغْفارِ وَالتَّوبَةِ  عَادَ اللهُ عَلَیهِ بِالمَغْفِرَةِ وَإنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحیمٌ یقبَلُ التَّوبَةَ وَیعفُو عَنِ السَّیئاتِ فَإیاکَ أنْ تَقنُطَ المؤمِنینَ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ ؛ هر گاه مؤمن [از کار بد خویش] بازگردد و در مقام استغفار و توبه برآید، خدا بر او باز می‌گردد و او را می‌آمرزد؛ چرا که خداوند بخشنده و مهربان است، توبه را قبول می‌کند و گناهان را می‌آمرزد، پس مبادا که مؤمنین را از رحمت خداوند ناامید سازی.»

سردکننده آتش: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنّه قالَ: «‌إنَّ الذُّنُوبَ لَتَشُوبُ  أهلَها لِتَحرِقَتِهِم لایطفَئُها شَیءٌ إلاّ الاستِغفَار؛ همانا گناهان، گناهکاران را برای سوزاندنشان آلوده می‌سازند و چیزی جز استغفار آن را خاموش نمی‌کند» 

شرایط توبه

عن امیر المؤمنین علیه السلام، قال لِمَن قالَ بِحَضْرَتِهِ أستَغْفِرُ اللهَ: «‌ثَکَلَتْکَ أُمُّکَ أتَدری ما الاسْتِغفارُ؟ هُوَ دَرَجَةُ العِلِّیینَ وَهُوَ اسْمٌ واقِعٌ عَلَی سِتَّةِ مَعانٍ أوَّلُهَا النَّدَمُ عَلَی ما مَضی وَالثّانِی العَزْمُ عَلَی تَرکِ العَوْدِ عَلَیهِ أبَداً وَالثَّالِثُ أن تُؤَدِّی إلی المَخْلُوقینَ حُقُوقَهُم حَتّی تَلقَی اللهَ لَیسَ عَلَیکَ تَبِعَةٌ وَالرَّابِعُ أن تَعمِدَ إلی کَلِّ فَریضَةٍ عَلَیکَ ضَیعْتَهَا فَتُؤَدِّی حَقَّها وَالخَامِسُ أنْ تَعْمِدَ إلَی اللَّحْمِ الَّذی نَبَتَ عَلَی السُّحتِ فَتُذیبَهُ بِالاحْزانِ حَتّی یلصِقَ الجِلدُ بِالعَظْمِ وَینشَأَ مِنها لَحمٌ جَدیدٌ وَالسَّادِسُ أن تُذیقَ الجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ کَمَا أذِقْتَهُ حَلاوَةَ المَعْصِیةِ فَعِنْدَ ذلکَ تَقُولُ أسْتَغفِرُ اللهِ؛ 

حضرت علی علیه السلام در پاسخ به فردی که در حضورش گفت: «‌استغفر الله»، فرمود: مادرت به عزایت بنشیند. آیا می‌دانی که استغفار چیست؟ استغفار درجه کسانی است که در بالاترین جای بهشت مکان خواهند کرد و استغفار اسمی است که به شش معنی به کار برده می‌شود [و کامل می‌شود] 

اول پشیمانی از گذشته، 

دوم تصمیم گرفتن بر عدم بازگشت به معصیت برای همیشه

سوم اینکه حقوقی که از آفریدگان خدا برگردنت هست بپردازی تا آنکه وقتی خدا را  ملاقات می‌کنی گناهی برایت نمانده باشد. 

چهارم آنکه به فرائضی که آن را تباه ساخته‌ای بپردازی و حقش را به جای آوری

پنجم آنکه گوشتی که از غذای حرام روئیده است را با اندوه فراوان ذوب کنی تا  پوست به استخوان بچسبد و] پس از آن] گوشت جدیدی بر آن بروید

ششم آنکه به بدن [خود] سختی فرمان برداری را بچشانی همان گونه که شیرینی  گناه را به آن چشانده‌ای. هر گاه که چنین کردی آن وقت بگو استغفر الله» 

توبه‌پذیری خداوند

یکی از عرفا شبی از کنار خانه‌ای می‌گذشت و صدای ناله زنی را شنید که به شوهرش می‌گفت: حتی اگر به من غذا هم ندهی و مرا هم بزنی و یا اگر زن دیگری اختیار کنی و از من روی بگردانی، من از این خانه، جای دیگری نمی‌روم. آن عارف نعره‌ای زد و روی زمین افتاد و از هوش رفت. وقتی به هوش آمد، از او پرسیدند: چه اتفاقی برای شما افتاد که این گونه از هوش رفتید؟ گفت: ندایی به گوشم رسید که می‌گفت: اگر هزار بار هم گناه کنی و توبه نمایی از گناه تو خواهیم گذشت اما اگر از در خانه ما به کس دیگری پناه ببری از تو نخواهیم گذشت. 

غرق گنه ناامید مشو ز دربار ما 

که عفو کردن بود در همه دم کار ما 

بندة شرمنده تو، خالق بخشنده من 

بیا بهشت‌ات دهم، مرو تو در نار ما 

توبه شکستی بیا، هر آنچه هستی 

امیدواری بجو ز نام غفار ما 

در دل شب خیز و ریز، قطره اشکی زچشم 

که دوست دارم کند، گریه گنهکار ما

انتهای پیام/

از فرصت شب قدر آخر چگونه بهره ببریم؟

در این شب‌ها ما باید به دنبال چراغ باشیم، به دنبال تابلوهایی باشیم که ملائکه الهی آن سمت و سو هستند و به دستور پروردگار آمده‌اند که دست ما را بگیرند و به خدا برسانند.

حجت‌الاسلام والمسلمین علی صابری در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در مورد فضیلت شب‌های قدر گفت: شب‌های قدر، شب‌هایی ویژه و طلایی است که خداوند در اختیار بنده‌ها قرار داده است. آنقدر لحظه به لحظه‌اش نورانی، ارزشمند و زیباست که انسان نفس و وجودش آسمانی می‌شود چرا که همه آسمانی‌ها روی زمین هستند (تنزل الملائکه و الروح). همه ملائکه و روح اعظم که شاید همان حضرت جبرائیل باشد، روی زمین هستند. اینها به دنبال آدم‌هایی می‌گردند که خدا، خودشان، راه کمال انسانی و خوشبختی را گم کرده‌اند. ملائکه می‌خواهند دست آنها را بگیرند. بنابراین در این شب‌ها ما باید به دنبال چراغ باشیم، به دنبال تابلوهایی باشیم که ملائکه الهی آن سمت و سو هستند و به دستور پروردگار آمده‌اند  که دست ما را بگیرند و به خدا برسانند. در این شب‌ها باید این قابلیت را در خودمان به وجود بیاوریم که دستمان به دست فرشته‌های الهی و امام زمان(عج) بخورد. 

وی ادامه داد: برای به وجود آرودن این قابلیت‌ها بهترین وسیله‌ای که می‌توان به آن استناد کرد، دعاست. «دعاء مخ العبادت» دعا مغز عبادت است و در انسان قابلیت دریافت رحمت الهی را به وجود می‌آورد. خدا به واسطه دعا  بنده‌ها را می‌بخشد. دست آن‌ها را می‌گیرد، از آنها حمایت می‌کند، حوائج آنها را برآورده می‌کند و عاقبت بخیرشان می‌کند. همچنین بسیار به نماز توصیه شده است: خداوند می‌فرماید: «استعینو بالصبر و الصلات». هر وقت گرفتار شدید اولا صبر کنید و سپس از نماز کمک بگیرید. در هر موقعیتی نماز کمک می‌کند. وقتی در نماز ایاک نعبد و ایاک نستعین می‌گوییم دیگر برای غیر خدا چیزی نمی‌ماند.

این کارشناس مذهبی پیرامون نماز شب قدر بیان کرد: صد رکعت نماز در شب قدر برای این است که بگوییم خدایا فقط تو را می‌پرستم و فقط تو را می‌شناسم که قابلیت عطا کردن داری. کن فیکن هر چیزی که خداوند اراده کند، می‌شود. به شرط اینکه بنده هم سمت و سو را گم نکند. دعا، تضرع، قرآن و توجه به امام زمان در این شب‌ها بسیار اهمیت دارد.  چون امام زمان زنده و حاضر است و ما را می‌بیند، چقدر خوب است که امام زمان(عج) را راضی کنیم که حضرت زهرا(س) راضی باشد. 

حجت‌الاسلام صابری پیرامون فرصت باقیمانده در شب بیست و سوم بیان کرد: مرحوم امام(ره) می‌فرمودند: حتی نخود و لوبیا را از خدا بخواهید. در شب نوزدهم هر آن چیزی که از خداوند می‌خواهیم فرشته‌های الهی می‌نویسند. در شب بیست و یکم شروع به بررسی می‌کنند که آیا قابلیت برآورده شدن آن را داریم یا نه. بهتر است در این فرصت باقیمانده قابلیت در خودمان به وجود بیاوریم، خدا را قسم به بدهیم و بگوییم هر چند من بنده‌ام ولی هر چه هستم بنده توام. اگر بدی از من سر زده هرچه خوبیست از توست. قرار است در شب 23 رمضان بررسی‌هایی که شده امضا و تصویب شود بنابراین باید خیلی تلاش کنیم. اگر بگویند که در یک سوپرمارکت سکه پخش می‌کنند، مردم صف می‌بندد. اما اگر بگویند در مساجد و تکایا قسمت و روزی فراوان پخش می‌کنند، آن وقت چه؟ شب بیست و سوم شب امضاست. غافل نشویم. از امام حسین بخواهیم شفاعت‌مان بکند. در این شب‌های عزیز توجه کنیم که آن کسی که می‌تواند مشکلات ما را حل کند و آن کسی که دعایش مستجاب می‌شود امام زمان است. به ایشان توسل کنیم.

انتهای پیام/

خداوند چه کسانی را به حال خود واگذار می‌کند؟

امام علی (ع) می‌فرمایند: همانا دشمن‌ترین مردم نزد خدا کسی است که معبود او را به حال خود وا گذاشته است.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امام علی (ع) می‌فرماید: همانا دشمن ترین مردم نزد خدا کسی است که معبود او را به حال خود واگذاشته است و از راه راست منحرف شده. اگر به کارهای دنیایی دعوت شود، با نشاط آن را انجام دهد و وقتی نوبت به کارهای آخرت می رسد، کسل است.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح این حدیث می‌گوید: من یادم است که پدری پسرش را که نا اهل بود، از خانه بیرون کرد و گفت: برو. بعد از گذشت مدتی کلانتری آن پسر را گرفت و زندانی کرد. مامور کلانتری به پدر آن پسر گفت: بچه ات در زندان است. پدر پاسخ داد: او فرزند من نیست. بسیار زیاد از دست پسرش عصبانی بود و او را به حال خودش واگذاشت. خدا نیز گاهی برخی بندگان را به حال خود وا می گذارد.

مرحوم مجتهدی در ادامه می‌گوید: حالا مشخصات بنده‌ای که به حال خودش واگذار شده، این است:

اول: این فرد راه خدا را نمی‌رود. دیگر در پیمودن راه دلیل و راهنمایی ندارد.

دوم: به این فرد اگر بگویند به مجلس گناه بیا با نشاط خاصی می رود؛ اما در مجلسی که مرتبط با خداست، کسل است. حال دارد یک ساعت پای فیلم بنشیند یا فوتبال نگاه کند اما حال خواندن یک صفحه قرآن را ندارد. این فرد رها شده است.

منبع: کتاب احسن الحدیث، ص 42

انتهای پیام/

چه کسانی در شب قدر بخشیده نمی شوند؟

کسانی هستند که به دلایل مختلفی در شب قدر بخشیده نمی شوند.

حجت الاسلام والمسلمین سید جلال موسویان کارشناس مذهبی در گفتگو با خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص افراد بخشیده نشده در شب قدر گفت: روایت داریم که چند نفر در شب قدر بخشیده نمی شوند؛ امام رضا (ع) در این خصوص فرمودند: کسانی که حرمت پدر و مادر را می شکنند و عاق والدین هستند. البته در روایاتی داریم که کسانی که می خواهند بخشیده شوند به پدر و مادر خود احترام بگذارند. 

وی افزود: دوم کسانی که شراب خوارند و گروه سوم کسانی هستند که صله رحم نمی کنند، علت آن این است که خداوند می فرماید: کسی که از رحم ( پدر و مادر، برادر و خواهر) خود قطع رحم کند، بخشیده نمی شوند.

انتهای پیام/