به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همزمان با فرارسیدن نیمه شعبان و شب میلاد صاحب الزمان (عج) که مصادف شده است با شب های انتظار پنجشنبه، شما می توانید دراینجا فایل صوتی دعای کمیل را با صدای حاج علی قربانی دریافت کنید.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سرداب مقدس یا سرداب غیبت زیرزمین خانگی در سامرای عراق که به نظر علمای شیعه علی نقی (ع)، حسن عسکری (ع) و حجت بن حسن (عج) از امامان شیعه در آن به راز و نیاز مشغول بودند و از این رو برای شیعیان مقدس است. در اين باره به شيعه تهمت‌هايي زده‌اند؛ مي‌گويند شيعه معتقد است مأموران خليفه عباسي به منزل حضرت در سامرا هجوم آوردند تا او را دستگير كنند و آن حضرت در آن هنگام در (سرداب) از ديده‌ها پنهان شد اين داستان چنان شهرت يافته كه وي را (صاحب سرداب) لقب داده‌اند.
بر اساس تاریخ و روایات، امام مهدی(ع) از هنگام ولادت در اختفا به سر می‌برد و بنا به مصالحی تولد و زندگی او آشکار نبود و بعد از رحلت پدر گرامی‌شان، غیبت صغرای آن حضرت، آغاز شد. امام مهدی(ع) بعد از نماز گزاردن بر پیکر پاک پدر و تدفین آن حضرت، وارد منزل شد و دیگر کسی آن حضرت را در اجتماع و در میان مردم ندید.
خانه پدر بزرگوار آن حضرت در سامرا، دو قسمت داشت؛ یک سمت برای مردان و قسمت دیگر برای زنان، یک سرداب هم زیر اتاق‌ها قرار داشت. که در روز‌های گرم، اهل خانه در آن سرداب زندگی می‌کردند.
این سرداب، امروز در ضلع شمال غربی صحن‌های عسکریین علیهم‌السلام و در پانزده‌متری بقعه و حرم مطهر قرار دارد. این صحن، به طول شصت و عرض بیست متر و دارای ایوان و شبستان است. روی سرداب، مسجدی وجود دارد که به مسجد صاحب مشهور است. بر فراز سرداب، گنبدی کاشی‌کاری قرار دارد. بر مدخل ورودی سرداب، دری نصب شده که به «باب الغیبة» معروف است و پشت آن، اتاق کوچکی به طول 2 متر و عرض 5.1 متر وجود دارد که به محل غیبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف مشهور است.
چاهی معروف به «چاه غیبت» نیز در گوشه همین اتاق وجود دارد؛ ولی در متون معتبر شیعی، به چاه غیبت یا محل غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف اشاره نشده است و بزرگان شیعه نیز به انکار آن پرداخته‌اند.
علت این نامگذاری این است که چون عده‌ای از زائران در داخل سرداب، از حوضی که محل وضوی امام هادی و عسکری علیهم‌السلام بوده به عنوان تبرک خاک بر می‌داشتند کم‌کم به چاه غیبت معروف شد.
داستان غیبت حضرت مهدی(ع) در سرداب «سامرا» و زندگی کردن آن حضرت در این مکان، دروغ و بهتانی بیش نیست و هیچ یک از بزرگان شیعه، چنین باوری ندارند.
آن حضرت بنا به روایات در میان مردم زندگی می‌کند و در موسم حج حاضر می‌شود، ولی مردم او را نمی‌شناسند.
مسلمانان هم اکنون این خانه و این سرداب را محترم می‌دارند؛ زیرا امامانشان در این خانه زندگی می‌کردند، و در همین خانه، امام هادی(ع)، امام عسکری (ع) و نیز امام مهدی (ع) خداوند سبحان را عبادت می‌کردند.
این یک امر معقول و طبیعی است که به دلیل علاقه‌مندی به پیشوا و رهبر دینی، آنچه متعلق به او است محترم داشته شود، در میان تمامی ادیان و مذاهب چنین است و شیعه از این عشق و احترام به مکان‌های مقدس و مشاهد مشرفه دفاع می‌کند و آن را از مصادیق «فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ » می‌داند.
انتهای پیام/
به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ابوبصیر از امام موسی بن جعفر علیه السلام پرسید: «امام با چه نشانه‌هایی شناخته می‌شود؟»
فرمود: «امام راستین صفاتی دارد که اولین و مهمترین آن این است که امام قبلی معرفی‌اش کرده باشد. همان گونه که رسول خدا علی بن ابیطالب علیه السلام را معرفی کرد، هر امامی نیز باید امام پس از خود را معرفی نماید. نشانه‌ی دیگر آن است که هر چه از او می‌پرسند، جواب بدهد و از هیچ چیز بی‌خبر نباشد. نشانه‌ی دیگر اینکه هرگز در دفاع از حق سکوت نکند، از حوادث آینده خبر بدهد و به همه‌ی زبان‌ها سخن بگوید.»
سپس فرمود: «هم اکنون نشانه‌ای به تو می‌نمایم که قلبت مطمئن شود.»
در همین حال مردی خراسانی وارد شد و شروع کرد به عربی سخن گفتن، اما امام پاسخش را به فارسی داد. مرد خراسانی گفت: «من خیال می‌کردم فارسی متوجه نمی‌شوید.»
امام فرمود: «سبحان الله! اگر نتوانم جوابت را به زبان خودت بدهم، پس چه فضیلتی بر تو دارم؟» سپس فرمود: «امام کسی است که سخن هیچ فردی بر او پوشیده نیست. او کلام هر شخص و هر موجود زنده‌ای را می فهمد. امام با این نشانه‌ها شناخته می‌شود و اگر اینها را نداشته باشد، امام نیست.»
بحار الانوار، ج 48، ص 47 از قرب الاسناد.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛پانزدهمین شب از ماه شعبان، جزو بلندترین شب‌هایی است که منتظران مهدی (عج) تا سحرگاه روز بعد به مناجات می‌پردازند و آن را مانند شب‌های پرفضیلت «قدر» قدر می‌دانند و احیا می‌گیرند.
حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان در خصوص اعمال این شب پر برکت آورده است:
- غسل کردن که باعث تخفیف گناهان مى‌شود.
- احیای این شب به نماز، دعا و استغفار.
- خواندن دعای کمیل.
- شیخ در مصباح از ابویحیى در ضمن خبرى در فضیلت شب نیمه شعبان روایت کرده که از مولاى خودم حضرت صادق (علیه السلام) پرسیدم که بهترین دعا‌ها در این شب چیست؟
فرمود: پس از آن که بجا آوردى نماز عشا را، دو رکعت نماز اقامه کن که در رکعت اول حمد و سُوره قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ خوانده شود و در رکعت دوم حمد و سوره توحید خوانده شود. پس از سلام، تسبیحات حضرت زهرا (سلام الله علیها) گفته شود. پس از آن این دعا خوانده شود:
«یا مَنْ اِلَیْهِ مَلْجَاءُ الْعِبادِ فِى الْمُهِمّاتِ وَ اِلَیْهِ یَفْزَعُ الْخَلْقُ فىِ الْمُلِمّاتِ، یا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِیّاتِ وَ یا مَنْ لا تَخْفى عَلَیْهِ خَواطِرُ الاْوْهامِ، وَ تَصَرُّفُ الْخَطَراتِ یا رَبَّ الْخَلایِقِ وَالْبَرِیّاتِ یا مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ، الاْرَضینَ وَالسَّمواتِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَمُتُّ اِلَیْکَ بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ، فَیا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اجْعَلْنى فى هِذِهِ اللَّیْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ اِلَیْهِ، فَرَحِمْتَهُ وَ سَمِعْتَ دُعاَّئَهُ فَاَجَبْتَهُ وَ عَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَاَقَلْتَهُ، وَ تَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطیئَتِهِ وَ عَظیمِ جَریرَتِهِ فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِکَ، مِنْ ذُنُوبى وَ لَجَاْتُ اِلَیْکَ فى سَتْرِ عُیُوبى اَللّهُمَّ فَجُدْ عَلَىَّ بِکَرَمِکَ، وَ فَضْلِکَ وَاحْطُطْ خَطایاىَ بِحِلْمِکَ وَ عَفْوِکَ وَ تَغَمَّدْنى فى هذِهِ، اللَّیْلَةِ بِسابِغِ کَرامَتِکَ وَاجْعَلْنى فی‌ها مِنْ اَوْلِیاَّئِکَ الَّذینَ اجْتَبَیْتَهُمْ، لِطاعَتِکَ وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ خالِصَتَکَ وَ صِفْوَتَکَ، اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَ تَوَفَّرَ مِنَ الْخَیْراتِ حَظُّهُ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ، سَلِمَ فَنَعِمَ وَ فازَ فَغَنِمَ وَاکْفِنى شَرَّ ما اَسْلَفْتُ وَاعْصِمْنى مِنَ الاْزدِیادِ، فى مَعْصِیَتکَ وَ حَبِّبْ اِلَىَّ طاعَتَکَ وَ ما یُقَرِّبُنى مِنْکَ وَ یُزْلِفُنى عِنْدَکَ، سَیِّدى اِلَیْکَ یَلْجَاءُ الْهارِبُ وَ مِنْکَ یَلْتَمِسُ الطّالِبُ وَ عَلى کَرَمِکَ، یُعَوِّلُ الْمُسْتَقیلُ التّائِبُ اَدَّبْتَ عِبادَکَ بالتَّکَرُّمِ وَ اَنْتَ اَکْرَمُ الاْکْرَمینَ، وَ اَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَکَ وَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ اَللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنى، ما رَجَوْتُ مِنْ کَرَمِکَ وَلا تُؤْیِسْنى مِنْ سابِغِ نِعَمِکَ وَلا تُخَیِّبْنى مِنْ، جَزیلِ قِسَمِکَ فى هذِهِ اللَّیْلَةِ لاِهْلِ طاعَتِکَ وَاجْعَلْنى فى جُنَّةٍ مِنْ، شِرارِ بَرِیَّتِکَ رَبِّ اِنْ لَمْ اَکُنْ مِنْ اَهْلِ ذلِکَ فَاَنْتَ اَهْلُ الْکَرَمِ وَالْعَفْوِ، وَالْمَغْفِرَةِ وَ جُدْ عَلَىَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ لا بِما اَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنّى، بِکَ وَ تَحَقَّقَ رَجاَّئى لَکَ وَ عَلِقَتْ نَفْسى بِکَرَمِکَ فَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ وَ اَکْرَمُ الاْکْرَمینَ، اَللّهُمَّ وَاخْصُصْنى مِنْ کَرَمِکَ بِجَزیلِ، قِسَمِکَ وَاَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَاغْفِر لِىَ الَّذنْبَ الَّذى یَحْبِسُ عَلَىَّ الْخُلُقَ، وَ یُضَیِّقُ عَلىَّ الرِّزْقَ حَتّى اَقُومَ بِصالِحِ رِضاکَ وَ اَنْعَمَ، بِجَزیلِ عَطاَّئِکَ وَاَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْماَّئِکَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِکَ، وَ تَعَرَّضْتُ لِکَرَمِکَ وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ بِحِلْمِکَ مِنْ، غَضَبِکَ فَجُدْ بِما سَئَلْتُکَ وَاَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْکَ اَسْئَلُکَ بِکَ لابِشَىءٍ، هُوَ اَعْظَمُ مِنْکَ»
پس به سجده مى روى و ۲۰ مرتبه یا رَبِّ، ۷ مرتبه یا اَللّهُ، ۷ مرتبه لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ، ۱۰ مرتبه ما شآءَ اللّهُ، ۱۰ مرتبه لاقُوّةَ اِلاّ بِاللّهِ، و ۱۰ مرتبه صلوات مى فرستى بر پیغمبر و آل او و حاجت خود را از خدا بخواه. سوگند به خدا که اگر به سبب این عمل به عدد قطرات باران حاجت بخواهى، هر آینه برساند به تو خداوند عزوجل آن حاجت‌ها را به کَرَم عَمیم و فَضْل جَسیمِ خود.
- زیارت امام حسین (ع) که باعث بخشش گناهان می‌شود.
در شرایطی که امکان زیارت نیست به مکان بلندی رفته و به سمت راست و چپ نگاه کنید. سپس سر را به سمت آسمان بلند نموده و امام حسین (ع) را با این کلمات زیارت کنید:
«اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُاللّهِ وَ بَرَکاتُهُ.»
- خواندن دعای زیر که در حکم زیارت امام زمان (عج) آمده:
«اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنا (هذِهِ) وَ مَوْلُودِ‌ها وَ حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتى قَرَنْتَ اِلى فَضْلِ‌ها فَضْلاً فَتَمَّتْ کَلِمَتُکَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِکَ وَلا مُعَقِّبَ لاِیاتِکَ نُورُکَ الْمُتَاَلِّقُ وَ ضِیاَّؤُکَ الْمُشْرِقُ وَ الْعَلَمُ النُّورُ فى طَخْیاَّءِ الدَّیْجُورِ الْغائِبُ الْمَسْتُورُ جَلَّ مَوْلِدُهُ وَ کَرُمَ مَحْتِدُهُ وَالْمَلاَّئِکَةُ شُهَّدُهُ وَاللّهُ ناصِرُهُ وَ مُؤَیِّدُهُ اِذا آنَ میعادُهُ وَالْمَلاَّئِکَةُ اَمْد ادُهُ سَیْفُ اللّهِ الَّذى لا یَنْبوُ وَ نُورُهُ الَّذى لا یَخْبوُ وَ ذوُالْحِلْمِ الَّذى لا یَصْبوُا مَدارُ الَّدهْرِ وَ نَوامیسُ الْعَصْرِ و َوُلاةُ الاْمْرِ وَالْمُنَزَّلُ عَلَیْهِمْ ما یَتَنَزَّلُ فى لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ اَصْحابُ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ تَراجِمَةُ وَحْیِهِ وَ وُلاةُ اَمْرِهِ وَ نَهْیِهِ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى خاتِمِهْم وَ قآئِمِهِمُ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوالِمِهِمْ اَللّهُمَّ وَ اَدْرِکَ بِنا اءَیّامَهُ وَظُهُورَهُ وَقِیامَهُ وَاجْعَلْنا مِنْ اَنْصارِهِ وَاقْرِنْ ثارَنا بِثارِهِ وَاکْتُبْنا فى اَعْوانِهِ وَ خُلَصاَّئِهِ وَ اَحْیِنا فى دَوْلَتِهِ ناعِمینَ وَ بِصُحْبَتِهِ غانِمینَ وَ بِحَقِّهِ قآئِمینَ وَ مِنَ السُّوَّءِ سالِمینَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلَواتُهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ الْمُرْسَلینَ وَ عَلى اَهْلِ بَیْتِهِ الصّادِقینَ وَ عِتْرَتِهَ النّاطِقینَ وَالْعَنْ جَمیعَ الظّالِمینَ واحْکُمْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ یا اَحْکَمَ الْحاکِمینَ النّاطِقینَ وَالْعَنْ جَمیعَ الظّالِمینَ واحْکُمْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ یا اَحْکَمَ الْحاکِمینَ.»
- صلوات هر روز که در وقت زوال به خواندن آن سفارش شده است.
- شیخ از اسماعیل بن فضیل هاشمى روایت کرده که گفت: حضرت صادق (علیه السّلام) این دعا را به من تعلیم داد که آن را در شب نیمه شعبان بخوانم:
«أَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ الْخَالِقُ الرَّازِقُ الْمُحْیِی الْمُمِیتُ الْبَدِی ءُ الْبَدِیعُ لَکَ الْجَلالُ وَ لَکَ الْفَضْلُ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الْمَنُّ وَ لَکَ الْجُودُ وَ لَکَ الْکَرَمُ وَ لَکَ الْأَمْرُ وَ لَکَ الْمَجْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ اقْضِ دَیْنِی وَ وَسِّعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِی فَإِنَّکَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ کُلَّ أَمْرٍ حَکِیمٍ تَفْرُقُ وَ مَنْ تَشَاءُ مِنْ خَلْقِکَ تَرْزُقُ فَارْزُقْنِی وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ أَنْتَ خَیْرُ الْقَائِلِینَ النَّاطِقِینَ وَ اسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَ إِیَّاکَ قَصَدْتُ وَ ابْنَ نَبِیِّکَ اعْتَمَدْتُ وَ لَکَ رَجَوْتُ فَارْحَمْنِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»
- خواندن دعای زیر که پیامبر (ص) در شب نیمه شعبان میخواندند:
«اَللّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْیَتِکَ ما یَحُولُ بَیْنَنا وَ بَیْنَ مَعْصِیَتِکَ وَ مِنْ طاعَتِکَ ما تُبَلِّغُنا بِهِ رِضْوانَکَ وَ مِنَ الْیَقینِ ما یَهُونُ عَلَیْنا بِهِ مُصیباتُ الدُّنْیا اَللّهُمَّ اَمْتِعْنا بِاَسْماعِنا وَ اَبْصارِنا وَ قُوَّتِنا ما اَحْیَیْتَنا وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنّا وَاجْعَلْ ثارَنا عَلى مَنْ ظَلَمَنا وَانْصُرنا عَلى مَنْ عادانا وَلا تَجْعَلْ مُصیبَتَنا فى دینِنا وَلا تَجْعَلِ الدُّنْیا اَکْبَرَ هَمِّنا وَلا مَبْلَغَ عِلْمِنا وَلا تُسَلِّطْ عَلَیْنا مَنْ لا یَرْحَمُنا بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.»
- ذکرهای «سُبْحانَ اللّهِ»، «الْحَمْدُلِلّهِ»، «اللّهُ اَکْبَرُ» وَ «لا اِلهَ اِلا اللّهُ» صد مرتبه گفته شود.
- خواندن نماز جعفر طیار.
- خواندن چهار رکعت نماز، در هر رکعت حمد و توحید صد مرتبه پس از نماز دعای زیر خوانده شود:
«اَللّهُمَّ اِنّى اِلَیْکَ فَقیرٌ وَمِنْ عَذاِبکَ خائِفٌ مُسْتَجیرٌ اَللّهُمَّ لا تُبَدِّلْ اِسْمى وَلا تُغَیِّرْ جِسْمى وَلاتَجْهَدْ بَلاَّئى وَلا تُشْمِتْ بى اَعْداَّئى اَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عِق ابِکَ وَ اَعُوذُ بِرَحْمَتِکَ مِنْ عَذابِکَ وَ اَعُوذُ بِرِضاکَ مِنْ سَخَطِکَ وَ اَعُوذُبِکَ مِنْکَ جَلَّ ثَناَّؤُکَ اَنْتَ کَما اَثْنَیْتَ عَلى نَفْسِکَ وَ فَوْقَ ما یَقُولُ الْقآئِلُونَ.»
روز نیمه شعبان:
عید مولود شریف امام دوازدهم مَوْلانا وَ اِمامُنا الْمَهْدِىُّ حضرت حجّة بن الحسن صاحبُ الزَّمان صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ است :
وَ یُسْتَحَبُّ زِیارَتُهُ علیه السلام فى كُلِّ زَمانٍ وَ مَكانٍ وَ الدُّعآءُ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ عِنْدَ
و مستحب است زیارت آن حضرت علیه السلام در هر زمان و مكان و در هر جا و دعا براى تعجیل ظهور آن حضرت در هنگام
زِیارَتِهِ وَ تَتَاَكَّدُ زِیارَتُهُ فِى السِّرْدابِ بِسُرَّمَنْ رَاى وَ هُوَالْمُتَیَقَّنُ ظُهُورُهُ
زیارت و بخصوص تاكید شده به زیارت آن حضرت در سرداب سامراء، و ظهور آن حضرت
وَ تَمَلُّكُهُ وَ اَنَّهُ یَمْلاَُ الاْرْضَ قِسْطا وَ عَدْلا كَما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا
و فرمانروائیش مسلم است و او است كه زمین را پر از عدل و داد كند چنانچه پر شده باشد از ستم و بیدادگرى
قَدْرَها غَیْرُكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
نتواند جز تو اى مهربان‌ترین مهربانان.
انتهای پیام/
سید حسین شاهمرادی دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در گفتگو با خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛در مورد وجود مسجد در جامعه اسلامی و نقش آفرینی این پایگاه مهم در میان مردم ابراز داشت:مسجد پایگاه اصلی تفکر اسلامی و دینی ما است.در واقع همه مسلمان ها اذعان دارند که فرهنگ اسلامی که شروع آن از زمان رسول خدا است(ص) از مسجد بود.در کل تاریخ اسلام مرکز تفکر در مسجد به وجود آمد.تمام حرکات انقلاب اسلامی نیز از مسجد شروع شد.
حجت الاسلام شاهمرادی در ادامه در مورد خطرات دور شدن جوانان جامعه از مسجد افزود:اگر مردم و به خصوص جوانان و نوجوانان را از تفکر دینی و مسجدی دور کنیم در واقع تفکر انقلابی را از آنها گرفته ایم.البته در سال های اخیر دستگاه های مختلف تلاش های زیادی کرده اند.اما در مقایسه با آن چیزی که باید باشد کم است.اینکه ما نزدیک به هفتاد هزار مسجد داریم و یک سوم آن به نوعی برنامه های یک مسجد را دارد زیبا نیست.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در مورد نگاه به انجام امورات مسجد خاطرنشان ساخت:باید در انجام کارها و امورات مسجد بازنگری شود.به لحاظ شکل ظاهری کارها انجام می شود اما از حیث محتوا خوب عمل نمی کنیم و این موضوع مرتبط به یک دستگاه و یا ارگان نیست.ایمه جماعات، بسیج مساجد، ارگان های مختلف و از همه مهم تر خود مردم باید به این امر که مساجد رونق داشته باشد توجه فراوان داشته باشند.
وی در بخشی دیگری از سخنان خود به رونق مسجد محل خود پرداخت و ابراز داشت:محل سکونت ما خیابان ایران است و هنگام نماز و انجام امورات دینی و مذهبی به مسجد فایق در این خیابان می رویم.در این مسجد به خاطر پیگیری های مستمر امام جماعت آن رشد محسوسی در امور آن دیده می شود.یک مسجد اگر برنامه های فرهنگی و دینی منسجمی داشته باشد در آن رونق مشاهده می شود.
شاهمرادی در ادامه افزود:اما در برخی از مساجد دیده می شود که این رونق وجود ندارد.امام جماعت و مسیول فرهنگی یک مسجد اگر به مسایل مختلف نگاه بهتری داشته باشند، رونق مساجد بیشتر می شود.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور همچنین در مورد نگاه حزبی و سیاسی نداشتن به موضوعات یک مسجد اظهار داشت:در مساجد نباید رویکرد حزبی و گروهی داشت و باید ارگانها و سازمان های مختلف موازی کاری و دعوا را کنار بگذاریم و فقط به رشد موضوعات مسجد فکر کنند.مهمترین معضل در اداره امروز مساجد کشور این است که دستگاه ها و نهادهای مختلف باهم همدل و همراه نیستند.
حجت الاسلام شاهمرادی در ادامه در مورد ارتباطش با مسجد از دوران کودکی ابراز داشت:من از همان دوران کودکی به دلیل اینکه در یک خانواده مذهبی متولد شدم با مسجد ارتباطی تنگاتنگ داشتم.محله ما و نوجوانان ما همه مسجدی بودند و ما به مسجد آیت الله ضیاآبادی می رفتیم.
وی در انتها در مورد تربیت فرزندی که در مسجد حضور دارد و کسی که با مسجد بیگانه است افزود:قطعا میان تربیت فرزندی که با مسجد در ارتباط است با نوجوانی که به مسجد نمی رود تفاوت فراوانی است.حتی نوجوانانی که با مسجد در ارتباط هستند بعضا بر خانواده ها و والدین خود تاثیر مثبت می گذارند.در این زمانه که جامعه ما در مقابل حملات مختلف فرهنگی چه در فضای واقعی و چه در فضای مجازی قرار دارد هیچ پایگاهی همچون مسجد نمی تواند یک جوان را در مقابل خطرات محفوظ بدارد و ما جایی محکم تر از مسجد نداریم.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ماه شعبان که از راه می‌رسد، پس از سپری شدن آغازین روز‌های آن که مصادف با ولادت امام حسین (ع)، حضرت ابوالفضل (ع) و امام سجاد (ع) است، گویی شهر و دیار، کوی و برزن به جنبش و تکاپو برای گرامیداشت مولود نیمه شعبان می‌افتد و از این رهگذر صحنه‌های زیبای عشق به مهدی موعود (عج) در جنبشی کاملاً مردمی و عاشقانه خلق می‌شود که بدون شک در ایام دیگر سال مثل آن تکرار ناشدنی است.
شما می‌توانید تصاویر جدیدی از چراغانی‌های سطح شهر را در اینجا مشاهده کنید.
مراسم نیمه شعبان در ایران نسبت به کشورهای دیگر پر رونق‌تر است. تدارکات ویژه‌ای که دولت و مردم برای این روز می‌بینند، بسیار وسیع است. چراغانی‌های وسیع، برگزاری جشن، مولودی‌خوانی‌های عمومی و پخش شربت و شیرینی که بسیاری از آنها از سوی مردم و هیات‌های مردمی انجام می‌شود.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ توصيههای مهم حضرت علی(ع) در عهدنامه مالک اشتر برای حاكمان اسلامی در این گزارش بخوانید.
1. زمامدار اسلامی از مشورت با افراد بخیل و ترسو و طمعكار بایستی جداً خودداری كند؛ چرا كه بخل و ترس و حرص از سؤظن به خدا سرچشمه میگیرد.
2. هرگز نباید انسان های نیكوكار و بدكار در نزد زمامدار یكسان باشند؛ زیرا كه این عمل موجب می‌شود نیكوكار در كار نیك خود بیرغبت، و بدكار در كار بد خود تشویق شود.
3. هیچ زمامدار اسلامی نباید سنتهای معقولی را كه موجب هماهنگی مردم جامعه میباشد و صاحبنظران با صلاحیت جامعه اسلامی نیز به آنها عمل میكنند، بشكند. همچنین زمامدار، هرگز نباید سنتی را كه سنتهای خوب مردم را از بین می‌برد، مقرر سازد.
4. از جمله وظایفی دایمی زمامدار اسلامی نظارت كامل بر عملكرد ارگانهای مختلف و كارگزاران است؛ مانند نظارت بر عملكرد قوه قضاییه و قوه مجریه كه شامل همه قوای اجرایی، نظامی و انتظامی كشور است.
5. زمامدار موظف است استیضاح از خود را قانونی بداند و به پاسخگویی در مقابل خطای خود حاضر شود. زمامدار اسلامی باید هر گونه اتهام به ظلم را كه از طرف مردم به او داده می‌شود؛ برطرف سازد. اگر مردم جامعه درباره زمامدار گمان ظلم و تعدی نمودند، عذر خود را درباره موضوع یا رفتاری كه موجب بدگمانی مردم شده است، آشكار كند و گمانهای ناشایسته مردم را از خود منتفی كند.
6. زمامدار نباید در امور، شتابزده یا سست عمل نماید؛ حضرت میفرماید: «از شتابزدگی در امور پیش از آن كه موقعش رسیده باشد، بپرهیز! و از سستی و كاهلی در انجام امری كه موقعش رسیده است، دوری كن!».
7. زمامدار نباید موقعی كه ابهام و تاریكی در امری وجود داشته باشد، به جای كشف حقیقت و پذیرش آن، به لجاجت بپردازد؛ چرا كه پدیده لجاجت بدون هیچ گونه تردیدی از عوارض بیماری مهلك خودخواهی است. از این روی زمامدار باید از لجاجت در پذیرش حقایق دوری جوید و هر زمانی كه حقیقت آشكار شد، در پذیرش و اقدام مطابق آن، سستی نكند.
8. زمامدار نباید در اموری كه مردم همه در آن مساویاند، خود را بر دیگران مقدم بدارد. حضرت میفرماید: «ای مالك! گمان مبر كه برای تو در نزد خداوند امتیازی است كه با آن میتوانی خود را در حق حیات، حق كرامت، حق آزادی و دیگر حقوق، برتر از دیگران تلقی كنی و حقوق مردم را در امور معاش و حیثیت و شرف انسانی پایمال كنی؛ بلكه امتیاز تو در نزد خداوند ناشی از وظایفی است كه باید برای مردم انجام دهی».
9. زمامدار هرگز نباید در اموری كه مسؤولیتش بر عهده اوست و چشمان مردم آنها را میبیند، خود را به غفلت و نفهمی بزند؛ شخصیت هر شخص، در گرو انجام وظیفهای است كه بر عهده گرفته است. از این روی زمامدار و هر مقام مسؤول دیگر نباید با نفهمی و غفلت نمایی از وظایف خود طفره رود؛ چرا كه طفره رفتن از وظایف علاوه بر این كه شدیدترین اهانت و تحقیر نسبت به شخصیت خویش و زیر پاگذاشتن كرامت آن است، برای دیگران نیز قابل تأویل و تفسیر نیست.
منبع:خطبه 53 نهج البلاغه
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ هر سال روز ولادت علی اکبر (ع) به عنوان روز جوان جشن گرفته می‌شود؛ اما خوب است شناخت بیشتری در خصوص شخصیت آن امام پیدا کنیم؛ چرا که نقل قول‌های متفاوتی در خصوص سن و سال و ازدواج او وجود دارد که در این گزارش در گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام بهاری کارشناس مذهبی به این موضوع پرداخته‌ایم. پیش از آن مقدمه‌ای کوتاه از تولد آن حضرت را بخوانید.
حضرت علی اكبر (ع) فرزند ابی عبدالله الحسین (ع) بنا به روایتی در یازدهم شعبان، در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر گرامی‌اش امام حسین بن علی بن ابی طالب (ع) و مادر محترمه اش لیلی بنت ابی مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است.
درباره شخصیت علی اكبر (ع) گفته شد، كه وی جوانی خوش چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه ترین مردم به پیامبر اكرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی ابن ابی طالب (ع) به ارث برده و جامع كمالات، محامد و محاسن بود.
سن حضرت علی اکبر (ع)
حجت الاسلام بهاری درباره نقل قول‌های متفاوتی که ازطول عمر حضرت علی اکبر (ع) وجود دارد، گفت: سید الشهدا فرموده اند: اگر خداوند ۱۰ فرزند هم به من می‌دادند، اسم همه آنها را علی می‌گذاشتم. از سویی اکبر یعنی بزرگتر و با توجه به این نکته می‌توان متوجه شد که حضرت علی اکبر (ع) فرزند بزرگ امام حسین (ع) بودند.
وی افزود: در مورد سن دقیق حضرت هم نقل شده است ثمانیه عشرین؛ البته عده‌ای هم می‌گویند ثمانیه عشر که درست نیست و حضرت ۲۸ سال سن داشتند.
ازدواج حضرت علی اکبر (ع)
بهاری در این باره اظهار داشت: در مورد ازدواج حضرت در برخی زیارات نقل شده است: (السلام علی اولادک) یعنی حضرت علی اکبر (ع) علاوه بر این که ازدواج کرده بودند، فرزند هم داشتند و در برخی مقاتل هم آمده که فرزندان او در کربلا و در زیر مرکب‌ها به شهادت رسیده‌اند. البته قول ضعیفی هم وجود دارد که می‌گوید حضرت علی اکبر (ع) ازدواج نکرده است، اما با توجه به آنچه گفته شد احتمال آن خیلی ضعیف است.
حجت‌الاسلام بهاری در خصوص ارزش و جایگاه آن حضرت در بین خانواده تصریح کرد: وقتی علی اکبر (ع) خواست وارد میدان جنگ شود، اهل خیمه خواستند با گرفتن عبا و عمامه او مانع رفتن او به میدان جنگ شوند. اما امام حسین (ع) فرمودند: دع علی اکبر؛ یعنی علی اکبر را ر‌ها کنید: (علی ممسوس فی ذات الله) علی مجنون و سرگشته ذات الهی است. حضرت سکینه دختر امام حسین (ع) فرموده‌اند: ما در کربلا در سه زمان پدرمان را به حال مرگ دیدیدم؛ یک‌بار زمانی که علی اکبر (ع) می‌خواست به میدان برود. دوم زمانی که او طلب آب کرد و سوم زمانی که او بالای سر برادرم علی اکبر (ع) قرار گرفت.
اولین کسی که از اهل بیت امام حسین (ع) به میدان جنگ رفت، چه کسی بود؟
حجت الاسلام بهاری ابراز داشت: حضرت علی اکبر اولین کسی بود که مقابل دشمن قرار گرفت و وقتی که او به میدان جنگ رفت، نه تن‌ها ظاهر او شبیه پیامبر اکرم (ص) بود؛ بلکه خلق او شبیه خلق پیامبر و مجموع برخوردهای او با اهل مدینه هم شبیه پیامبر بود. لذا فرموده‌اند حضرت علی اکبر (ع) شبه پیامبر است و حتی نحوه سخن گفتن او هم شبیه پیامبر بود. اما او معصوم نبود.
وی تاکید کرد: وجود مبارک حضرت علی اکبر در کربلا هم همراه پدرش امام حسین (ع) بود و از امام حسین (ع) سوال پرسید: من خواب دیده ام که کاروان ما در مسیر مرگ حرکت می‌کند؛ آیا مسیری که ما انتخاب کرده‌ایم درست است. او نه به عنوان فرزند امام حسین (ع) بلکه به عنوان کسی که در کنار امام حسین (ع) قرار داشت و همراه او بود، با بصیرت خود در تبعیت از امام زمانش عمل می‌کند و همراه می‌شود و همه ما باید از این رفتار درس بگیریم و آن را سر لوحه کردار خود قرار دهیم.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نفقه همان نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن است و اگرچه در قانون مدنی و كيفری ايران نسبت به پرداخت آن تاكيد شده اما در مواردی نيز به مردان اجازه داده شده است كه از پرداخت آن خودداری كنند. ماده 1108 قانون مدنی می‌گويد، هرگاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظايف زوجيت امتناع كند، مستحق نفقه نخواهد بود.
بنا بر این گزارش، تا به امروز در قانون میزان مشخصی برای نفقه تعیین نشده و میزان آن متناسب با شئون خانوادگی زن، عرف و عادت ساکنان هر منطقه و وضع مالی مرد تعیین می‌شود البته اگر زن و مردی در رقم تعیین شده توافق نداشته باشند، دادگاه میزان آن را مشخص می‌کند.
شایان ذکر است؛ اگر مردی با توان مالی کم به سراغ دختری از طبقه بالا برود، قانونگذار به نیازهای زن متناسب با شأن او توجه دارد و کار زیادی با توان مالی مرد ندارد. به عبارت دیگر در این مواقع نفقه طبق قانون باید متناسب با شأن زن پرداخت شود.
قانون در بحث نفقه توجهی به توان مالی مرد ندارد، اما مطابق رویه‌های موجود، تمام کارشناسان در هنگام تعیین مبلغ، به توان مالی مرد نیز توجه می‌کنند. به طوری که اگر مرد توان مالی خوبی داشته باشد، حتما نفقه بالایی برای زن تعیین می‌کنند.
گفتنی است؛ اگرچه نفقه حق زن است اما زن برای دریافت آن حتما باید در خانه شوهرش باشد و اگر خانه شوهر را بدون اجازه ترک کند، در صورتی که مرد بخواهد نفقه به او تعلق نمی‌گیرد.
خاطرنشان می‌شود؛ هر فردی که با وجود استطاعت مالی نفقه زن خود را در صورت تمكين ندهد يا از ادای نفقه ديگر اشخاص واجب‌النفقه خودداری كند، از طرف دادگاه به سه ماه و يك روز تا پنج ماه حبس محكوم خواهد شد.
انتهای پیام/
به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آیت‌الله مجتهدی تهرانی (ره) در یکی از سخنرانی‌های خود می‌گوید: اولين عملی که باعث خوب شدن کار و بار انسان می‌شود، «راضی نگه داشتن پدر و مادر» است.
این موضوع در زندگی انسان بسیار مهم و حیاتی است که پدر و مادر از دست فرد ذره‌ای ناراحت نباشند. شاید بسیاری از گره‌های زندگی ما با احترام به پدر و مادر باز شود.
ایشان همچنین در مورد نماز اول وقت می‌گوید: دومين عمل «نماز اول وقت» است. نماز اول وقت در اينکه کارتان خوب شود، مؤثّر است. کسانی که به هر دری می‌زنند، ولی کارشان درست نمی‌شود برای اين است که نماز اول وقت نمی‌خوانند.
ایشان در انتها می‌گوید: جوان‌ها به شما توصيه می‌کنم اگر می‌خواهيد هم دنيا داشته باشيد و هم آخرت، نماز اول وقت بخوانيد.
انتهای پیام/
دعای کمیل حاج علی قربانی