به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .

خوش آمدید

هر گونه نظر و پیشنهاد و انتقادی داشتید، در قسمت نظرات اعلام کنید.

نقشه موکب‌ها، درمانگاه‌ها و مراکز اتصال به اینترنت در راهپیمایی اربعین

نقشه موکب‌ها، درمانگاه‌ها، مراکز راهنمای زائر و مراکز اتصال به اینترنت مورد نیاز در راهپیمایی اربعین را در این خبر دریافت کنید.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  نقشه موکب‌ها و اماکن ضروری در مسیر نجف به کربلا در این مطلب قابل  دریافت است.

 

نقشه موکب‌ها، درمانگاه‌ها و مراکز اتصال به اینترنت در راهپیمایی اربعین

 

در نقشه زیر، موقعیت موکب‌های معروف و مجهز و همچنین درمانگاه‌ها و مراکز اتصال به اینترنت وای فای، آورده شده است.

در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر، می‌توانید به مراکز راهنمای زائر که موقعیت  آن‌ها در این نقشه آورده شده است، مراجعه نمایید.

هم اکنون شما مخاطبان، می‌توانید فایل این نقشه را در دو فرمت عکس و پی دی اف دریافت کنید:

 

نقشه موکب ها، درمانگاه ها و مراکز اتصال به اینترنت در مسیر نجف کربلا

 

همچنین فایل pdf، این نقشه از طریق لینک زیر قابل دریافت است:

نقشه موکب ها، درمانگاه ها، مراکز راهنمای زائر و مراکز اتصال به اینترنت

 

 

انتهای پیام/

ادامه مطلب
دوشنبه 1 آبان 1396  - 7:16 PM

قلبت را با تفکر بیدار کن

آیت الله مجتهدی در شرح این حدیث می گویند:قلبت را با تفکر بیدار کن گاهی اوقات فکر کن از کجا آمده ای،به کجا می خواهی بروی.

قلبت را با تفکر بیدار کن

به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امیرالمومنین علی (ع ) درباره تفکر فرمودند: اول قلبت را با تفکر بیدار کن و شب پهلویت را از رختخواب جدا کن برای اینکه بتوانی نماز شب بخوانی و از پروردگارت بترس.

آیت الله مجتهدی در شرح این حدیث می گویند: امام صادق (ع ) فرمودند: امیرلمومنین علی (ع ) زیاد این حدیث را تکرار می کردند که : اول قلبت را با تفکر بیدار کن و شب پهلویت را از رختخواب جداکن برای اینکه بتوانی نماز شب بخوانی و از پروردگارت بترس.قلبت را با تفکر بیدار کن گاهی اوقات فکر کن از کجا آمده ای،به کجا می خواهی بروی،فکرکن.در حدیث دیگری امیرالمومنین علی (ع ) فرموده اند: خدا رحمت کند آن کسی را که بفهمد کجا بوده و حالا به کجا می رود و بعد به کجا می خواهد برود.خوب است که انسان قلبش را با فکر کردن آگاه کند.نه اینکه دائم در فکر گناه باشد که چطور سر مردم کلاه بگذارد.

او افزود: شب پهلویت را از رختخواب خالی کن.سحرها بلند شو نخواب تا اول اذان.بد است.مرغ به وقت سحر ذکر بگوید و ما مثل مرده در رختخواب خوابیده باشیم.پس شب ها از رختخواب بیرون بیایید.یک مقدار خدا را صدا بزنید.قرآن بخوانید دعا بخوانید نخوابید.روایت دارد که ملائکه سه بار انسان را در طول شب بیدار می کنند: یک بار ساعت دوازده،یک بار ساعت دو و یک بار ساعت چهار،شما هم بلند می شوید،آبی می خورید و شیطان می گوید: بخواب،خیلی تا اذان مانده! شما هم می خوابید.ناگاه اذان صبح را می گویند و شما از خواب بلند می شوید.

مجتهدی در ادامه می گویند:ازپروردگارت بترس.تقوای‌خدااختیار کنید پلیس مخفی داشته باشید که گناه نکنید.چشمتان،گوشتان،زبانتان،اعضا و جوارحتان بترسد از اینکه گناه بکنید.به چراغ قرمز دین که رسیدید ( کارهای حرام ) ترمز کنید.به چراغ سبز دین ( مسائل حلال ) که رسیدید بروید.

انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:22 PM

سرانجام دورانديشى در کلام امام علی(ع)

امام علی (ع) در گفتار حكيمانه خود، نتيجه تفريط و ثمره دورانديشى را در عبارتى كوتاه و پرمعنا بيان كرده است.

سرانجام دورانديشى در کلام امام علی(ع)به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی(ع) فرمودند: مَرَةُ التَّفْرِيطِ النَّدَامَةُ، وَثَمَرَةُ الْحَزْمِ السَّلاَمَةُ. ميوه درخت تفريط پشيمانى و ميوه درخت دورانديشى سلامت است.

 

شرح و تفسير حکمت 181 نهج البلاغه

امام علی (عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه خود، نتيجه تفريط و ثمره دورانديشى را در عبارتى كوتاه و پرمعنا بيان كرده مى‌فرمايد: «ميوه درخت تفريط پشيمانى و ميوه درخت دورانديشى سلامت است»; (ثَمَرَةُ التَّفْرِيطِ النَّدَامَةُ، وَثَمَرَةُ الْحَزْمِ السَّلاَمَةُ). امام(عليه السلام) در اين كلام نورانى واژه «تفريط» را نقطه مقابل «حَزْم» شمرده كه به معناى دورانديشى و تدبير امور و آينده نگرى است، بنابراين «تفريط» در اين كلام به معناى ترك دورانديشى و تدبير در امور و انحراف از حق است; خواه از طريق زياده روى باشد يا كوتاهى و كم كارى. درست است كه تفريط غالباً در مقابل افراط ذكر مى شود و افراط را به معناى زياده روى و تفريط را به معناى كوتاهى و كم كارى تفسير مى كنند; ولى هرگاه تفريط به طور مستقل ذكر شود ممكن است هرگونه انحراف از حق و واقعيت را شامل گردد، همان گونه كه در كلام بالا چنين به نظر مى رسد. صاحب كتاب لسان العرب تفريط را به معناى ضايع كردن چيزى تفسير مى‌كند كه اين ضايع كردن ممكن است عوامل مختلفى داشته باشد.

بنابراين امام(ع) دورانديشى را به درخت بارور و پرثمرى تشبيه كرده كه ميوه آن سلامت است و در نقطه مقابل آن تفريط را به شجره خبيثه‌اى تشبيه فرموده كه ميوه آن ندامت و پشيمانى است. اين همان چيزى است كه بارها در زندگى خود و ديگران تجربه كرده ايم. مخصوصا بسيار مى‌شود كه انسان به امورى به ديده حقارت مى‌نگرد و سرانجام ضربه سنگينى از ناحيه آن مى‌خورد همان گونه كه بعضى از دانشمندان گفته‌اند: شخص عاقل هرگز نبايد چيزى از خطاها و لغزش‌هايش را كوچك بشمرد، زيرا هنگامى كه انسان چيزى را كوچك مى‌شمرد در مشكلات بزرگى مى‌افتد.

در تاريخ ديده‌ايم كه گاه دشمنانى كه به نظر كوچک مى‌آمدند حكومتى را زايل كردند و بسيار ديده‌ايم كه گاه بيمارى كوچكى كه مورد بى‌اعتنايى واقع مى‌شود ضربه سنگينى به سلامت ما مى‌زند و نهرهاى بزرگ و سيلاب‌ها را ديده‌ايم كه از جوى‌هاى كوچك تشكيل مى‌شوند. در اين كه ميوه تلخ نهال تفريط، پشيمانى است جاى ترديد نيست قرآن مجيد نيز به اين حقيقت اشاره كرده و به مسلمانان هشدار مى‌دهد كه: «و از بهترين دستورهايى كه از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده پيروى كنيد پيش از آن كه عذاب الهى ناگهان به سراغ شما درآيد در حالى كه از آن آگاه نيستند.

(اين دستورها براى آن است كه) مبادا كسى روز قيامت بگويد: افسوس بر من از كوتاهى‌هايى كه در اطاعت فرمان خدا كردم و از مسخره‌كنندگان (آيات او) بودم»; (وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِّنْ رَّبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ العَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لاَ تَشْعُرُونَ * أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللهِ). در حديثى نيز از امام هادى(ع) مى‌خوانيم كه فرمود: «اُذْكُرْ حَسَراتِ التَّفْريطِ تَأْخُذْ بِقَديمِ الْحَزْمِ; افسوس‌هاى ناشى از تفريط را به ياد آور تا به دورانديشى اهميت دهى». درباره ثمرات و تفسير مسئله حزم و دورانديشى نيز كه نقطه مقابل تفريط است روايات فراوانى داريم; از جمله در حديثى از امام على بن ابى طالب(ع) مى‌خوانيم: «التَّدْبيرُ قَبْلَ الْعَمَلِ يُؤمِنُكَ مِنَ النَّدَمِ; تدبير پيش از عمل تو را از پشيمانى (بعد از عمل) ايمن مى‌سازد».

در حديث ديگرى از همان حضرت آمده است: «مَنْ نَظَرَ فِى الْعَواقِبِ سَلِمَ مِنَ النَّوائِبِ; كسى كه دورانديش باشد و پايان كار را ببيند از گرفتارى‌ها و مصائب سالم خواهد ماند». در تفسير «حزم» از همان حضرت آمده است كه فرمود: «الْحَزْمُ النَّظَرُ فِى الْعَواقِبِ وَمُشاوَرَةُ ذَوِى الْعُقُولِ; حزم همان عاقبت نگرى و مشورت با صاحبان فكر و انديشه است». گرچه گاه مى‌شود كه تفريط از سستى و تنبلى سرچشمه مى‌گيرد; اما غالباً منشأ تفريط همان ترك دورانديشى است. اين نكته نيز قابل توجه است كه گاه انسان در مطالعه عواقب امور تفريط مى‌كند و گرفتار نوعى وسواس و در نتيجه تفريط مى‌شود.

در اين گونه موارد حزم آن است كه اين گونه عاقبت انديشى‌ها رها شوند و انسان تصميم بگيرد كه با شجاعت وارد كار شود و اين شبيه چيزى است كه بعضى از فقها مى‌گويند: گاه احتياط در ترك احتياط است. در اهميت دورانديشى و آثار و روايات مربوط به آن توضيحات بيشترى ذيل حكمت 48 داده‌ايم. آخرين نكته‌اى كه لازم مى‌دانيم در اينجا به طور فشرده به آن اشاره كنيم اين است كه منظور از سلامت در عبارت بالا تنها سلامت دين نيست، بلكه سلامت دنيا، جسم، خانواده، كسب و كار و سلامت جامعه نيز در دورانديشى و ترك هرگونه تفريط و مسامحه كارى است.

 

انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:22 PM

اعمال مشترک ماه صفر

اعمال مشترک ماه صفر را در اینجا بخوانید.

 اعمال مشترک ماه صفربه گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در زمان دیدن هلال ماه خواندن دعای هلال وارد شده است که سه مرتبه بگوید اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ به شهرِ کَذا.

 

قرآن

خواندن هفت مرتبه سوره «حمد»

روزه

از اموری که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم «علامه مجلسی» در «زادالمعاد» می‌گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اول ماه و پنجشنبه آخر ماه و چهارشنبه اول از دهه وسط ماه است.

نماز

شب اول ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «انعام» را بخواند سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسی و هر دردی ایمن گرداند.

 دعای ویژه ماه صفر نیز از محدث بزرگ مرحوم «فیض کاشانی» نقل شده که مستحب است هر روز 10 مرتبه قرائت شود:
یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ.
ای سخت نیرو و ای سخت عقوبت! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! در برابر عظمت تو همه آفریدگانت خوار شدند، پس کفایت کن از من شر خلقت را. ای نیکو ده، ای زیبایی بخش، ای نعمت بخش، ای فزون بخش، ای که معبودی جز تو نیست! منزهی تو و من از ستمکاران هستم. پس دعای او (یونس) را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم و این چنین نجات دهیم مؤمنان را و درود خدا بر محمد و آل پاک و پاکیزه اش

 

انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:21 PM

حدیث امام صادق (ع) درباره تعلیم معارف اسلامی

هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت بخوانید.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

به دلیل آشنایی بیشتر و تلمذ در پیشگاه پروردگار الهی و ائمه معصومین، هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت منتشر می‌شود.

 

امام صادق (ع) فرمودند:

بادِروا اَحداثَکم بِالحَدیثِ قَبلَ اَن تَسبِقَکم اِلَیهِمُ المُرجِئَةُ

به آموختن حدیث (معارف دینى) به جوانانتان، پیش از آن‏که منحرفین آنان را گمراه سازند، اقدام نمایید.


(تهذیب الأحکام، ج. ۸، ص. ۱۱۱، ح. ۳۸۱)

 

انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:21 PM

آیا بیشتر یاران امام زمان (عج) ایرانی هستند؟

روایاتی درباره اینکه بیشتر یاران امام زمان (عج) را ایرانیان تشکیل می‌دهند.

آیا بیشتر یاران امام زمان (عج) ایرانی هستند؟

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛از آنجایی‌که یکی از اهداف قیام حضرت صاحب الزمان (عج) برپایی عدالت است، یاران امام بر حسب شایستگی گزینش می‌گردند نه برحسب قومیت، اما در روایات زیادی آمده است که بیشتر یاران امام زمان (عج) را ایرانیان تشکیل می‌دهند.

پس از ظهور امام زمان (عج)، گروهی از اصحاب که از افراد ممتاز و برجسته‌اند و گروهی از انصار که خود را به یاری امام زمان (عج) می‌رسانند به یاری امام عصر  (عج) می‌شتابند. در روایاتی آمده است که یاران امام را از عجمان تشکیل می‌دهند. امیرالمؤمنین (ع) در این‌باره فرمود: «وزیران مهدی (عج) از عجم‌ هاست، در میان آن‌ها عربی نباشد، اما با عربی صحبت می‌کنند، درحالی‌ که آن‌ها خالص‌ترین وزرا و بافضیلت‌ترین وزیرانند.»، امام باقر (ع) نیز می‌فرمایند: «یاران حضرت قائم (عج) سیصد و سیزده نفرند و از فرزندان عجم می‌باشند.»

در روایتی از امیرالمؤمنین‌ علی (ع) از اهالی طالقان به عنوان یاران امام زمان (عج)  یاد شده؛ امام علی (ع) فرمودند: «خوشا به حال طالقان! زیرا برای خداوند در آنجا گنج‌هایی ذخیره شده است که هرگز از جنس طلا و نقره نمی‌باشند، در آنجا مردانی هستند که خدا را به حق شناختند، و اینان یاران مهدی‌(عج) در آخر الزمان می‌باشند». در کتاب بحارالانوار نیز درباره مردم طالقان آمده است: «این گنج‌ها، دلاور مردانی اهل جنگ و جهاد هستند که شهادت در راه خدا را دوست می‌دارند و پیوسته ادّعا می‌کنند که خدا شهادت را روزی آنان قرار دهد، شعار خود را «یا لثارات الحسین» می‌دانند، خداوند به وسیله آنها امام حق را پیروز می‌گرداند».

هم‌چنین فضیل بن یسار به نقل از امام صادق (ع) اینگونه بیان کرده: «برای او گنجی است در طالقان،کم از طلا و نقره نیست و پرچمی است که از روزی که پیچیده شده گشوده نشده است و مردانی که گویی دل‌های آن‌ها قطعات آهن است، در ذات خدا شکی به آن راه پیدا نمی‌کند، سخت‌تر از سنگ می‌باشند. اگر به کوه‌ها حمله برند، از جا می‌کنند. با پرچم‌هایشان به شهری نمی‌تازند مگر این‌که آن را ویران سازند، مانند این است به اسبان عقاب‌های مرگ سوارند، زین اسب امام را دست می‌مالند و با این کار طلب برکت می‌نمایند. اطراف او را می‌گیرند و با جان خود او را در جنگ‌ها از گزند نگه می‌دارند و هرچه بخواهد کفایت می‌کنند. شب‌ها نمی‌خوابند، در نمازشان برای آن‌ها زمزمه‌ای است مانند زمزمۀ زنبور عسل، شب‌زنده‌دارانند و بامدادان سوار بر اسبان خود (آمادۀ کارزار) راهبان شب و شیران روز هستند. آنان در اطاعت مولایشان فرمانبردارتر از کنیزان نسبت به مولای خود هستند، مانند چراغ‌های روشنایی‌بخش و دل‌هایشان مانند قندیل‌های پرتوافکن می‌باشد.آن‌ها از ترس خدا هراسانند و خواستار شهادت هستند. آرزویشان کشته‌شدن در راه خداست.شعارشان «یالثارات الحسین» است. هرگاه راه روند، رعب و ترس یک ماه جلوتر از آن‌ها حرکت می‌کند. به‌سوی مولا با متانت می‌روند. خداوند به‌وسیلۀ آن‌ها امام حق را یاری می‌نماید.»

در بسیاری دیگر از روایات، به اهالی خراسان اشاره شده است که به حمایت از حضرت مهدی (عج) به پا می‌خیزند. رسول خدا (ص) در این‌باره فرموده است: «هنگامي که مشاهده کرديد پرچم‌های سياه از سوی خراسان میآيند، با هر وسيله ممکن به سوی آن‌ها بشتابيد؛ هر چند مجبور باشيد براي اين کار روي برف و يخ سينه‌ خيز برويد؛ چرا که خليفة الله مهدی (عج) ميان آن پرچم‌ها حضور دارد. و امام امام باقر (ع) نیز می‌فرمایند: «نیروهایی با پرچم های سیاه (که از خراسان قیام کرده اند) در کوفه فرود می‌آیند و هنگامی که حضرت مهدی (عج) در شهر مکه ظهور می‌کند، با آن حضرت (ع) بیعت می‌کنند.» هر چند که عنوان خراسان  تا  آن طرف بلخ و بخارا را شامل مي‌شود؛ لذا درباره اين‌که خراسانی از کدام قسمت خراسان خروج میکند، در روايات به محل خاصی اشاره نشده است.

شهر قم نیز به عنوان محل خروج برخی از امام زمان (عج) ذکر شده است. عفّان بصری نقل می‌کند که امام صادق(ع) از وی اینگونه پرسیده است: «آیا می‌دانی چرا این شهر را قم نامیده شد؟!» گفتم: «خدا و رسولش و شما می‌دانید.» فرمود: «قم نامیده شد؛چون اهلش با قائم آل محمّد (عج) جمع می‌شوند و با او قیام می‌کنند و با او از خود استقامت به خرج می‌دهند و به امام کمک می‌کنند.» هم چنین از امام صادق‌(ع) سؤال شد: «منظور از آیه «بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شدیدٍ» چه کسانی هستند؟» آن حضرت فرمود: «هم واللَّه أهل قم، هم واللَّه أهل قم. هم واللَّه أهل قم».

منابع:

1- بحارالانوار، جلد 52

2- سیمای جهان در عصر امام زمان (عج)

3- مجله انتظار موعود، شماره 29

4- بامداد بشریت، صفحه 54

5- عصر ظهور صفحه 228

 

انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:21 PM

بیست و نهم محرم؛ بر هم خوردن شادی دشمنان امام حسین (ع) با خشم الهی

شادی دشمنان امام حسین (ع) در منزلگاه مرزین به وسیله ابر و برق به هم خورد.

بیست و نهم محرم؛ بر هم خوردن شادی دشمنان امام حسین (ع) با خشم الهیبه گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛قافله از جبل جوشن گذشت. در راه به دیر راهبی رسیدند. به رسم همیشگی، سر را از صندوق بیرون آوردند و بر نیزه کردند. راهب دیرنشین شبانگاه دید که نوری از آنجا به سمت اسمان تابان است. راهب به سمت لشکر آمد و پرسید:از کجا می‌آیید؟ گفتند:از سرزمین عراق. به جنگ حسین رفته بودیم و این سر اوست که برای یزید می‌بریم. راهب گفت:این حسین، همان است که پدر او پسر عم پیامبر شماست و مادر او دختر پیامبر شماست؟ گفتند:آری. راهب گفت:لعنت بر شما! اگر عیسی پسری می‌داشت ما او را بر دیدگان خود می‌نهادیم. آنگاه گفت:به بزرگ خود بگویید که ده‌هزار درهم از پدرم به ارث رسیده است آن را از من بگیرید و سر این سرور را به من بدهید که امشب نزد من باشد. هنگام رفتن بازپس خوام داد. به عمر سعد گفتند و پذیرفت. راهب دو کیسه زر را از دیر بیرون آورد و به آنان داد و عمر سعد پس از بررسی، کیسه‌ها را مهر کرد و به خزانه‌دار خود سپرد و سر امام را به راهب داد. راهب سر را به دیر خود برد. صومعه او از نور آن سر منور شد و صدای هاتفی را شنید که گفت:خوشا به حال تو و خوشا به حال کسی که حرمت آن بزرگوار را بداند. راهب سر را به گلاب شست و با مشک و کافور معطر گردانید بر سجاده خود گذاشت و رو به اسمان کرد و گفت:خدایا به حق عیسی امر کن که این سر بزرگوار با من سخن بگوید.
بنابراین گزارش، همه آنچه چند منزل پیش و مشابه همین صحنه در دیر راهب اتفاق افتاده بود، در این ماجرا تکرار می‌شود که نشان می‌دهد یا حادثه یکی است و به منازل دیگر نیز نسبت داده شده است یا حادثه در این منزل رخ داده است. یکی از نکات قابل تأمل در ذکر این داستان، همراهی عمر سعد با حاملان سر است که قطعا نادرست است. در شام هیچ گزارشی دال بر حضور عمر سعد در مجلس یزید نیست. بی‌شک اگر عمر سعد همراه قافله بود گزارش کربلا را او به یزید می‌داد.
شایان ذکر است نخستین کتابی که به درنگ در منزلگاه مرزین اشاره کرده است، کامل بهایی است. در این کتاب آمده است:اول شهر از شهر‌های شام است. نصر‌بن‌عتبه لعین حاکم آنجا بود. به پاس پیروزی یزید شادی‌ها کرد و شهر را آیین بست و همه شب به رقص مشغول بودند. ابری و برقی پیدا شد و آیین‌ها را بسوخت. عمر سعد و شمر گفتند:این قوم شوم‌اند.
گفتنی است حرّان از توابع ترکیه کنونی است. نوشته‌اند که حضرت ابراهیم (ع) پس از رهایی از آتش نمرود به این شهر هجرت کرد و این شهر نخستین شهری است که بعد از طوفان نوح بنا شده است. میان شهر رَقه و حران دو روز راه بوده است و در این شهر صابئین و یهود منزل داشته‌اند. وقتی سر‌ها نزدیک شهر حران رسید، مردی یهودی که او را یحیای حرانی می‌گفتند و در دیری مرتفع نزدیک شهر به عبادت مشغول بود، خبر یافت که کاروان اسیران-زن و مرد-همراه سر‌ها به سمت حران در حرکت است. وی بر فراز تپه به تماشا آمد و سر‌های بریده را بر سنان و نیزه‌ها دید و در پی سر‌ها قافله اسیران را که حرکت می‌کردند. چشم یحیی به سر امام افتاد، ناگهان دریافت که لب‌ها در حال حرکت است. نزدیک‌تر آمد و گوش سپرد و شنید که سر زمزمه می‌کند:و سیعلم الَذینَ ظلموا اَیَّ منقلبٍ ینقلبون.
با شنیدن این آیه، شگفت‌زده و هراسان، خود را به حاملان سر نزدیک کرد و از یکی پرسید:این سر کیست؟ پاسخ گفتند:سر حسین پسر علی‌بن‌ابی‌طالب. پرسید:نام مادرش چیست؟ گفتند:فاطمه (س) دختر محمد مصطفی (ص). پرسید:این اسیران کیستند؟ گفتند:فرزندان و خویشان حسین‌اند!
یحیی به شدت گریست و گفت:سپاس خدای را که دریافتم راه حقیقت جز دین محمد مصطفی (ص) نیست و ضلالت جز جدایی از این راه و سرانجام گمراهان آتش جاودان. سپس عمامه خود را بین زنان تقسیم کرد و جامه خز خود را با هزار درهم به امام سجاد (ع) بخشید. گروهی او را از این کار منع کردند، شمشیر کشید و جنگید و پنج تن را کشت و کشته شد. او را نزدیک دروازه حران دفن کردند و مزار او به «قبر یحیی شهید» مشهور است. در الامام‌الحسین و اصحابه آمده است که شهادتین گفت و لباس و غذا برای زنان و کودکان اهل بیت آماده کرد و با سپاه حاملان سر جنگید و تعداد زیادی کشته شدند و در باب جیران پس از شهادت دفن شد که احتمالا جیران همان حران باشد. یحیی را شهید حرانی نیز گفته‌اند.
میافارقین نزدیک دیار بکر است که برخی بنای آن را تا عهد تئودوسیوس می‌رساند. با رسیدن کاروان به میافارقین، رؤسای شهر می‌کوشیدند تا سر‌ها از دروازه‌ای وارد شهر شود که متعلق به آن‌ها بوده است. هر یک از قبایل دروازه‌ای داشته و آن را آراسته بودند. همین اختلاف به جدال و جنگ کشید. عمادالدین طبری تعداد کشته‌شدگان این جنگ را چند هزار نفر ذکر کرده و میزان توقف در این شهر را ده روز دانسته است که هر دو رقم نادرست و اغراق‌آمیز است.
خاطرنشان می‌شود شبدیز واژه‌ای فارسی است به معنای شب‌رنگ. وقتی کاروان به شبدیز رسید مردم شهر تصمیم گرفتند آنان را نه احترام کنند و نه آذوقه بدهند. حتی قصد جنگیدن با آنان کردند. به ناگزیر از آنجا دور شدند، مردم در پی آنان افتادند و آنان را لعن و نفرین می‌کردند تا به ساحل فرات بازگشتند.
منابع:
۱. جلاء‌العیون
۲. مدینة‌المعاجز
۳. اثبات‌الهداة
۴. مقتل ابی‌مخنف
۵. المنتخب
۶. معالی‌السبطین
۷. ینابع‌المودة
۸. ناسخ‌التواریخ
۹. مقتل‌الحسین مقرم
۱۰. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)


انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:21 PM

ثانیه های عمر من تباه شد نیامدی

شعر علی دین پرور درباره امام زمان(عج) را در اینجا بخوانید.

 ثانیه های عمر من تباه شد نیامدیبه گزارش خبرنگار  حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛علی دین پرور درباره امام زمان ( ع ) شعر سروده است در اینجا شعر او را بخوانید:

ثانیه های عمر من تباه شد نیامدی 
روزشمار من پر از گناه شد نیامدی 
سال نمای هجر را صفحه به صفحه خوانده ام 
هجر تو بیشتر زسال و ماه شد نیامدی

نذر ادا نگشته ی خاطره های گمشده 
دفتر خاطرات دل سیاه شد نیامدی 
یوسف یعقوب شده! شهر پر آشوب شده 
یوسف انتظار بین چاه شد نیامدی

وای از این بی خبری، آه از این دربدری 
کوچه ی تنگ سینه ام پر آه شد نیامدی 
خانه به دوش گشته ام، فقر فروش گشته ام 
هستی من فدای یک نگاه شد نیامدی

شریعه ی شعر و غزل! چشمه ی آب و آینه! 
کنایه های ما پر اشتباه شد نیامدی 
علَم به دوش انتقام! دلهره ایست در خیام 
ظهر عطش حسین بی سپاه شد نیامدی

داغ ترین مرهم زخم ریشه ای شاعری 
دست غزل دخیل قتلگاه شد نیامدی 
تو بر گزیدنی ترین به اشکواره ی دلی 
بساط سور و سات ما به راه شد نیامدی

انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:21 PM

دعای ویژه ماه صفر

دعای ویژه ماه صفر از محدث بزرگ مرحوم «فیض کاشانی» نقل شده که مستحب است هر روز 10 مرتبه قرائت شود.

دعای ویژه ماه صفربه گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛دعای ویژه ماه صفراز محدث بزرگ مرحوم «فیض کاشانی» نقل شده  مستحب است هر روز 10 مرتبه قرائت شود:
یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ.
ای سخت نیرو و ای سخت عقوبت! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! در برابر عظمت تو همه آفریدگانت خوار شدند، پس کفایت کن از من شر خلقت را. ای نیکو ده، ای زیبایی بخش، ای نعمت بخش، ای فزون بخش، ای که معبودی جز تو نیست! منزهی تو و من از ستمکاران هستم. پس دعای او (یونس) را اجابت کردیم و از اندوه نجاتش دادیم و این چنین نجات دهیم مؤمنان را و درود خدا بر محمد و آل پاک و پاکیزه اش

انتهای پیام/

ادامه مطلب
جمعه 28 مهر 1396  - 7:20 PM

هشدار امام علی(ع) درباره فهم حق

امام علی(عليه السلام): درحکمت169 نهج البلاغه به كسانى كه حق را با تمام ظهور و بروز آن فهم نمى كنند هشدار مى دهد.

چگونگی آشکار بودن نشانه هادر کلام امیر المومنین(ع)به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (عليه السلام) فرمودند:  قدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ.
صبح براى آنها كه دو چشم بينا دارند روشن است.

شرح و تفسير حکمت 169 نهج البلاغه

امام علی(عليه السلام) در اين كلام حكيمانه به كسانى كه حق را با تمام ظهور و  بروز آن فهم نمى كنند هشدار مى دهد و مى فرمايد: «صبح براى آنها كه دو چشم بينا دارند روشن است»، (قَدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ).

اشاره به اين كه كسانى كه چشم بصيرت دارند حق را به خوبى درك مى كنند، زيرا نشانه هاى آن كاملاً آشكار است، خواه اين حق به معناى ذات پاك پروردگار باشد آن گونه كه قرآن مجيد مى فرمايد: «(سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِى الاْفَاقِ وَفِى أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَىْء شَهِيدٌ)، به زودى نشانه هاى خود را در اطراف عالم و در درون جانشان به آنها نشان مى دهيم تا براى آنان آشكار گردد كه او حق است. آيا كافى نيست كه پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است» و يا اين كه مراد از صبح قرآن مجيد است، همان گونه كه مى فرمايد:  «(قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ)، (آرى) از طرف خدا نور و كتاب روشنگرى به سوى شما آمد».

يا اين كه منظور آيين اسلام و آورنده آن باشد آن گونه كه قرآن مى فرمايد: «(لاَ إِكْرَاهَ فِى الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَىِّ)، اكراهى در قبول دين نيست. (زيرا) راه راست از راه انحرافى روشن شده است» و يا اين كه مراد رسول گرامى اسلام باشد همان گونه كه مى خوانيم: «(يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِداً وَمُبَشِّراً وَنَذِيراً * وَدَاعِياً إِلَى اللهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجاً مُّنِيراً)، اى پيامبر! ما تو را گواه فرستاديم و بشارت دهنده و بيم دهنده، و تو را دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او قرار داديم و چراغى روشنى بخش».

يا مقصود خود حضرت (و امامان اهل بيت) باشد، چنان كه در زيارت «جامعه» آمده است: «خَلَقَكُمُ الله أنواراً فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ». و در خطبه 87 نهج البلاغه نيز به اين معنا اشاره شده است. يا اين كه منظور تمام آنچه گذشت و تمام حقايق عالم هستى است.

قرآن مجيد در سوره «اسراء» آيه 72 نيز مى فرمايد: «(وَمَنْ كَانَ فِى هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ  فِى الاْخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلا)، اما كسى كه در اين جهان (از ديدن چهره حق) نابينا بوده است در آخرت نيز نابينا و گمراه تر است». به هر حال اين جمله به صورت ضرب المثلى در آمده و واژه «صبح» كنايه از حق و «ذى عَيْنَيْن» كنايه از صاحبان بصيرت و آگاه و واژه «أضاء» اشاره به ظاهر بودن حق است. حال اگر كسانى گمراه شوند به علّت نابينايى آنهاست، يا اين كه چشم دارند و بر هم مى گذارند يا خفاش صفت از ديدن آفتاب حق به شب هاى تاريك و ظلمانى پناه مى برند.

انتهای پیام/

ادامه مطلب
شنبه 15 مهر 1396  - 11:36 PM

صفحات سایت

تعداد صفحات : 91

جستجو

آمار سایت

کل بازدید : 1491681
تعداد کل پست ها : 20595
تعداد کل نظرات : 20
تاریخ ایجاد بلاگ : جمعه 29 مرداد 1389 
آخرین بروز رسانی : پنج شنبه 25 مرداد 1397 

نویسندگان

مهدی گلشنی

امکانات جانبی

کد ذکر ایام هفته
اوقات شرعی

حدیث