آیا خدا برای بنده اش کافی نیست ؟
اعتماد به خدا یکی از ویژگیهای انسانهای مؤمن است یعنی مؤمن نه اینکه برای کسب روزی تلاش نکند و نه اینکه برای موفقیت در زندگی برنامه ریزی نکند و نه اینکه با افراد مختلف جامعه تعامل نداشته باشد و نه اینکه درخواست یا خواهشی از دیگران نکند بلکه مؤمن در قلبش باور دارد که همه ، مهره هایی در دست ذات پاک خداوند هستند و باور قلبی اش و اعتماد درونیش به آن مبدأ هستی است ! بنده شخصاً به چنین افرادی غبطه می خورم و اما چند رویداد در همین زمینه :
1) آیا نام شیخ محمد تقی بافقی را شنیده اید ؟ اسم او در کتب رسمی تاریخ زیاد برده نشده و او راد مردی است که در مقابل بی حجابی زمان رضا خان ایستاد و کتک خورد و تبعید شد. او نقل می کند :
زمانیکه در نجف بودم تصمیم گرفتم به ایران و به قم بیایم . پیش خودش گفتم خوب است به ملاقات مراجع معروف نجف بروم و از آنها اجازه ای مکتوب برای دریافت خمس بگیرم ! با این هدف که هر چه خودم برای امرار معاش و تبلیغ دین نیاز داشتم بردارم و بقیه اش را به نجف بفرستم ! اما با خودم گفتم بهتر است ابتدا به قرآن تفأل بزنم که این آیه آمد : « الیس الله بکاف عبده » ، « آیا خدا برای بنده اش کافی نیست » . این آیه گویی برایم دندان شکن ترین سخن بود یعنی ای بنده ام ! درباره رزق و روزی ات به من که خدای تو هستم اعتماد نداری ؟
ایشان می گوید : تا صبح از تأثیر این آیه گریه کردم و هر چه دیگر طلبه ها به پیشم آمدند و برای گرفتن اجازه دریافت خمس مرا ترغیب کردند ، قبول نکردم !
جالب است بدانید ایشان وقتی به قم آمدند مسئول توزیع شهریه از جانب آقای حائری شدند، سمتی که برای آن تلاش نکردند ولی خدا با افتخار به ایشان داد .
2) حتماً نام شهید برونسی را شنیده اید . یکی از رفقایش می گوید در مکه مکرمه در هنگام انجام مراسم حج ایشان را دیدم که تعداد زیادی کفن خریده اند ! گفتم : این همه کفن برای کی خریدی ؟! گفت: مال مادرمه ! مال بابامه ! مال برادرمه ! مال ... . تعجب کردم و با خنده و شوخی گفتم : برای همه کفن خریدی غیر از خودت ! نگاه معنا داری کرد و گفت: مگر من می خواهم به مرگ طبیعی بمیرم که برای خودم کفن بخرم ! لباس رزم من باید کفن من باشد ! این نمونه خوبی از اعتماد کامل بنده مؤمن به خدای خود است ! او به آیات الهی که شهادت را به مجاهدان در راه خدا وعده می دهد اعتماد کامل داشت .
جمله جالبی را می خواندم :
کسی اعتماد کامل به خدا دارد
که وقتی برای نماز باران می رود
چتر با خود ببرد.