آخرین وعده صادق روح الله (ره) چه زمانی محقق می‌شود ؟ (2)
دومین وعده صادق حضرت امام (ره) به پیش بینی های ایشان پیرامون ریزش برخی خواص باز می گردد يعني افرادي که با تکیه بر سابقه مبارزه با رژیم شاه خود را انقلابی های تمام عیار می دانستند و با استناد به این موضوع بسیاری از خطاهای خود در افکار عمومی را توجیه می کردند. اما این اتفاق نیز از ابتدا مورد توجه حضرت امام بود به گونه ای که ایشان در روز تنفیذ حکم ریاست جمهوری ابوالحسن بنی صدر « لعنه الله علیه » سخنان خود را با حدیث « حب الدنیا رأس کل خطیئه » آغاز کردند و فرمودند: « هر مقامى که براى بشر حاصل مى شود چه مقام‌هاى معنوى و چه مقام‌هاى مادى ، روزى گرفته خواهد شد و آن روز هم نامعلوم است ، مقام رفتنى است و انسان در حضور خداى تبارک و تعالى ماندنى است. من از آقاى بنی صدر مى خواهم که مابين قبل از رياست جمهور و بعد از رياست جمهور در اخلاق روحی شان تفاوتى نباشد. تفاوت بودن دليل بر ضعف نفس است. » (15 بهمن 1358، بیمارستان قلب تهران)
شاید معنای این سخنان امام زمانی کاملاً آشکار شد که به فاصله حدود یک سال پس از این ماجرا و فرار بنی صدر از کشور ، فرمودند: « اگر شما آن نصیحتی را که آن روز من با حال مریض در بیمارستان (روز تنفیذ) به شما کردم ، گوش کرده بودید، امروز این طور نبود و من نمی خواستم باشد، آن روز من به یکی از حرف ها که اساس همه گرفتاری های بشر است ، تنبه دادم که « حب الدنیا رأس کل خطیئة » ، تمام خطاهایی که از ماها صادر می شود روی این حب نفس و جاه و مال و منال است. اگر این کلمه را گوش کرده بودید و هواهای نفسانی را زیر پا گذاشته بودید، این طور نمی شد. » (صحیفه نور ، ج 15 ، ص 34)
در نهایت نیز قسم تاریخی ایشان در نامه عزل مرحوم منتظری در تاریخ 6 فروردین ماه 68 که تاکید کردند: « و الله قسم ، من رأي به رياست جمهوري بني‌صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان را پذيرفتم. » (صحیفه نور ، جلد 21 ، صفحه 330)
اما پیش بینی های امام در مورد سقوط برخی خواص همچنان ادامه داشت تا جایی که ایشان ضمن تأکیدهاي چندباره در مورد صلاحیت نداشتن لیبرال ها و افراد وابسته به این روشهای فکری از جمله نهضت آزادی صراحتاً در مورد آقای منتظری نیز پیش بینی های مهمی كردند. مواردی که شاید مرور آنها تنها پس از گذشت دو دهه از آن زمان ، معنای حقیقی خود را پیدا می کند.
به موازات نفوذ باند مهدی هاشمی در بیت مرحوم منتظری که این موضوع بارها از سوی حضرت امام (ره) به وي تذکر داده شد، روند جدایی قائم مقام وقت رهبری از رهبری سرعت بیشتری گرفت تا اینکه نهایتاً امام خمینی(ره) در تاریخ 6 فروردین 68 در نامه تاریخی خود خطاب به وي، ضمن عزل او از این منصب و تاکید بر اینکه : « و الله قسم ، من از ابتدا با انتخاب شما مخالف بودم ولي در آن وقت شما را ساده لوح مي‌دانستم كه مدير و مدبر نبوديد » تصریح کردند: « اگر شما نظر من را شرعاً مقدم بر نظر خود مي‌دانيد كه مسلماً منافقين صلاح نمي‌دانند ، شما مشغول به نوشتن چيزهايي مي‌شويد كه آخرت‌تان را خراب‌تر مي‌كند ... از آنجا كه ساده لوح هستيد و سريعاً تحريك مي‌شويد در هيچ كار سياسي دخالت نكنید. » (صحیفه نور، جلد 21- صفحه 330)
عبارت‌هايي که بعدها و در سایه انتشار خاطرات مرحوم منتظری معنا یافت و متأسفانه محتوای خاطرات وي مورد نقدهای جدی یاران حضرت امام (ره) قرار گرفت و تکذیب بسیاری از قسمت های آن با ادله و شواهد متعدد تاریخی نشان داد که او مشغول نوشتن چیزهایی شده است که جز خراب کردن آخرتش ، سود دیگری نداشته است. همچنین ادامه موضع‌گيري‌هاي همسو با منافقین و دشمنان انقلاب پس از رحلت حضرت امام (ره) نیز از مواردی است که مصداقی بر پیش بینی حضرت امام (ره) مبنی بر ساده لوحی و احاطه ایشان توسط منافقین بود.
