استفادهي بهينه از اوقات زندگي ( خاطره ای از شهید مطهری )
در تنظيم وقت، خيلي دقيق بود به طوري كه از تمام اوقات خود، به نحو احسن استفاده ميكرد
نماز ظهر را كه ميخواند، غذا ميخورد و اگر چيزي نبود، نان و ماست صرف ميكرد. يك ساعت ميخوابيد، سپس تجديد وضو نموده، مشغول مطالعه ميشد تا وقتي كه بچههاي مدرسهي علوي، استادان و دانشجويان ميآمدند.
ايشان درس ميگفتند و پس از نماز مغرب، در اتاق مطالعه تا ساعت ده و يازده مشغول مطالعه بودند و جلسه داشتند و بعد كه ميآمد ميگفت: «سرم گيج ميرود».
قبل از خواب، بيست دقيقه تا نيم ساعت قرآن ميخواند و حدود ساعت دوازده شب، ميخوابيد. پس از دو ساعت و نيم از نصف شب، برميخاست و به نماز و مناجات ميايستاد. مناجاتهاي عجيبي داشتند؛ مثلا در مناجات ميگفتند: «تو خود حجاب خودي حافظ از ميان برخيز» (مجله شاهد، ش 212، تير 1371، ص 31.)
راوي: همسر استاد شهيد