پاسخ : تشبیب در اصطلاح به غزلی می‌گویند که شاعر در مقدمه‌ی قصیده‌ی خویش بیاورد و در آن به ذکر وصف طبیعت و احوال عاشق و معشوق و کامرانی‌ها و لذایذ ایام جوانی بپردازد. ضمناً تشبیب همان نسیب است.

پاسخ : اثر ویلیام فالکنر – ضمناً نام صحیح آن the merbel faun است.

پاسخ : شاتو بریان

پاسخ : ایتالیا

پاسخ : از مسعود سعد سلمان.

پاسخ : یکی از قالب‌های شعری است که در آخر هر بیت یا هر مصراع آن، جمله‌ای می‌آید که وزن آن جمله‌ها با هم یک‌سان است و در عین حال با وزن مصراع‌های اصلی نیز متناسب است. مستزاد در واقع نوع مستقی از انواع شعر نیست بلکه قسمی تفنن شعری به شمار می‌آید. به یک مستزاد از خواجوی کرمانی توجه کنید:
کسی نیست که گوید زمن آن ترک خطا را
با وعده وفایی
باز آی که داریم توقع ز تو، ما را
با وعده وفایی
باز آی که سر در قدمت بازم و جان را
ردْ پای سمندت
چون می‌ندهد دست، من ِ بی سر و پا را
جز نعل بهائی

پاسخ : قافیه خطی (Eye rhyme) به کلماتی می‌گویند که در مقام قافیه، در نوشتن هم‌قافیه اما در تلفظ متفاوت باشند. این مورد در شعر فارسی کاربردی ندارد، اما می‌توان به عنوان مثال کلمات خِرَد و خُرد را ذکر کرد. شاید بتوان این قافیه را با یکی از انواع عیوب قافیه (اقوا) مشابه دانست. در انگلیسی، برای نمونه، کلمات laughter و daughter قافیه‌ی خطی هستند.

پاسخ : با کمال میل، تمام سؤالات خود را یک به یک مطرح بفرمایید.
آیوس لوکوسیوس از خدایان مرموز و منزوی بود و تنها موقعی که او ظاهر شد وقتی بود که "گلواها" به یونان حمله کردند و او به صورت ندایی خبر حمله‌ی گلواها را داد و چون یونانیان اعتنایی به او نکردند گلواها بر آن‌ها مسلط شدند. بعدها برای او معبدی ساخته شد.

پاسخ : یک یک، دو دو، دوتا دوتا، پی در پی، پیاپی

پاسخ : در این باره نظر شما را به سخنان علیرضا قزوه، دبیر نخستین جشنواره شعر فجر، جلب می‌کنم، این سخنان نشان از عدم قطعیت شرایط برگزاری این جشنواره دارد. (خبرگزاری مهر - ۲۳/۸/۱۳۸۵):

دکتر علیرضا قزوه گفت : پیشنهاد برگزاری جشنواره در ده استان شعرخیز کشور و داوری با استفاده از ده تیم برجسته و اینکه مثلا امسال به ده شاعر برتر یا ده شعر برتر در بیست و هفت سال گذشته جایزه داده شود ، در دست بررسی است .

دبیرنخستین جشنواره بین المللی شعر فجر در گفتگو با خبرنگار مهر ، با بیان اینکه این جشنواره در بهمن ماه امسال برگزار می شود ، افزود : تا امروز در رسانه ها نظرات و پیشنهادات شاعران و منتقدان بسیاری را خوانده ام ، با تعدادی از شاعران معاصر نیز پیرامون شکل برگزاری جشنواره و داوری ها بحث و تبادل نظر داشته ایم .

علیرضا قزوه با سازنده خواندن پیشنهادات شاعران کشوردرارتباط با برگزاری جشنواره ملی شعر ، تصریح کرد : در پاره ای از موارد با دوستان شاعر به نتایج خوبی هم رسیده ایم . مثلا در صحبتی که با دکترمحمد رضا ترکی داشتم ، موضوع بررسی کارنامه شعری شاعران کشور در سالهای مختلف مطرح شد که این مسئله در نهایت می تواند معدل واقعی شعر و شاعر امروز را در وادی فرهنگ و هنر برجسته کند .

وی به ضرورت فعال سازی دپارتمان های نقد ادبی در دانشگاه ها در جریان داوری اشعار درجشنواره شعر فجر اشاره کرد و یادآور شد : در این زمینه می توان ازاستادان و صاحبنظران دانشگاهی نیز مدد گرفت . با این حساب اگر تعداد داوران هر استان را پنج یا هفت نفر تصور کنیم در ده استان پنجاه تا هفتاد داور خواهیم داشت که همه آنها از حق داوری برابر با داوران پایتخت برخوردار خواهند بود .

دکتر قزوه در ادامه گفت : علاوه بر داوری ، جشنواره را با میهمانان خارجی اش می توان به استانها هم کشاند و مثلا در پنج استان با زمان بندی خاصی مثلا 12 و 14 و 16 و 18 و 20 بهمن درچهار استان برنامه شعر فجر داشت و جمع بندی آراء داوران و برنامه نهایی را در تهران اجرا کرد. البته همه این حرف ها پیشنهاد است و در حال حاضر یک هیات علمی و برنامه ریزی مشغول بررسی و تحقیق در این زمینه است .

پاسخ : انگارش در اصطلاح نقد ادبی، واقعی پنداشتن جریان داستان از سوی خواننده و تماشاگر است. در این حالت، خواننده یا تماشاگر چنان تحت تأثیر دنیای داستان قرار می‌گیرد که با وجود علم به فرضی بودن رویدادها، خود را در تجربیات حسی و عاطفی داستان سهیم می‌یابد و بر این توهم که گویی همه چیز برای خودش رخ می‌دهد، گردن می‌نهد.

پاسخ : از سهراب سپهری نامه‌های متعددی در دست است، مانند نامه‌هایی به مادر و خواهر و دوستانش. یکی از آن‌ها نامه‌ی وی به کیهان ورزشی است. متن نامه به نقل از وب‌سایت سهراب سپهری از این قرار است:

به مجله شما علاقمندم ، تنها نشریه فارسی است كه می خوانم ، به اندازه كافی با كتابها و محلات فرهنگی سر و كار دارم . آنچه می خوانم به قلمروی دیگر مربوط است ، چون كارم چیزی دیگر است ، حاشیه نروم ، حرفهایی دارم ، از حرفها شروع كنم آن هم به ترتیب و در پی ارقام :

1- كلمه فوتبالیست را از كجا آورده اید ؟ در فارسی كلماتی ساخته ایم مثل "فیلمساز" ، در این جا ریشه یك فعل را گرفته ایم و دنبال یك واژه فرنگی گذاشته ایم. اما در تركیب این كلمه تابع دستور زبان خودمان بوده ایم. شما "فوتبالیست" را از فرنگی ها گرفته اید و یا با ابتكار خود ساخته اید ؟ برای ما ساخته اید و یا به خاطر آنان؟ و تابع چه دستوری ؟ همینظور واژه "كلر" را ؟

2- آیا بهتر نیست پاره ای را با حروف لاتینی هم بنویسید ؟ البته خوانندگان شما می دانند " جرج بست " را چگونه تلفظ كنند . اما
"Everton" را چطور ؟ بارها شنیدیم كه این نام را ارتون (به ضم الف و سكون را) تلفظ كرده اند.

3- نویسندگان شما گاه می نویسند "سنتر فوروارد" و گاهی "سانترفوروارد" . یك بار "بریان كید" و بار دیگر "بارایان كید" . آیا تلفظ كلمه ای واحد آن هم در این گونه موارد همیشه همان نیست ؟

4- صبح شنبه در كیهان ورزشی می خوانیم كه روز پیش تماشاگران امجدیه بیست و پنج هزار نفر بوده اند ، عصر در صفحه ورزشی روزنامه كیهان ، سخن از بیست هزار نفر در میان است. آیا برای تعیین ارقام درست راهی نیست؟ مگر تعداد بلیت های فروش رفته را نمی توان پرسید ؟

5- قیمت بلیتهای امجدیه بر چه مبنایی بالا و پایین می رود ؟ یك روز پنج شنبه بهای بلیت زیر جایگاه صد ریال است و درست فردای آن روز قیمت آن به دویست ریال می رسد ، چه حسابی در كار است ؟ اگر اهمیت مسابقه مطرح باشد پس با این همه تیم كه بازی هركدام در سطح خاصی است ، قیمت بلیت زیر جایگاه باید پنج ریال و پانصد ریال نوسان پیدا كند ، نكند عوامل جدی هم موثر باشد ، خودتان می دانید كه در سرزمین های دیگر بهای بلیت مسابقات نمی تواند چنین نوسان های تند و نا به هنگامی داشته باشد.

6- چه می شد اگر ما بهای اشتراك بلیتهای مسابقات را به فدراسیون و یا باشگاهها می پرداختیم و آنها بلیت مسابقه را برای ما می فرستادند ، چه موانعی در سر راه موضوع اشتراك هست ؟ در كشورهای پیشرفته چه می كنند؟

7- چرا بلندگوی امجدیه قبل از هر مسابقه (چه بزرگ و چه كم اهمیت) اسامی بازیكنان و داوران را اعلام نمی كند ، مگر این كار چقدر وقت گوینده را می گیرد؟ این را چطور باید یاد آوری كرد؟

8- جمعه ها درست در همان وقتی كه در امجدیه مسابقه فوتبال در جریان است ، تلویزیون ملی فیلم مسابقات فوتبال را پخش می كند. آیا مسئول برنامه ورزشی تلویزیون تا این حد از آن چه در زمینه ورزشی می گذرد بی خبر است ؟ و نمی داند كه علاقه مندان واقعی برنامه او همان تماشاگران امجدیده اند ؟ اگر میسر است این را از مجله گوشزد كنید.

9- آیا بهتر نیست كیهان ورزشی هرهفته برنامه مسابقات فوتبال را به اطلاع خوانندگان خود برساند ؟ این كاری بود كه در گذشته ها می كرد و كاری درست بود ، انگار جواب خود را باید در بی نظمی كار فدراسیون جستجو كنم؟

10- مفسرین ورزشی كه زیر جایگاه می نشینند تا آن جا كه ما دیده ایم ، كمتر به جریان بازی توجه دارند ، حرف می زنند ، شوخی می كنند ، می خندند. تفسیر و گزارش آنان تا چه میزان می تواند دقیق باشد ؟ وقتی تمام دقایق بازی را در مجله ای شرح می دهند ، جز این كه فكر كنم از روی نوار مسابقه نوشته اند چاره ای ندارم. آیا چنین نیست ؟ و یا این كه من قادر نبودم در جمع پر هیاهوی خبرنگاران ، نویسندگان دقیق و تیزبین را هم زیر نظر داشته باشم؟

11- چرا هیچ وقت كار یك داور را بررسی نمی كنید و همه جنبه های خوب و بد آن را باز نمی مایید؟ مگر انتقاد درست داوری مجاز نیست ؟ چه كس باید داور را به خوب و بدش آگاه كند ؟ اگر باز نمودن لغزش های یك داور اعتقاد مردم را نسبت به او سست می كند ، چه بهتر كه این اعتقاد سستی گیرد. چرا باید مردم به داور بد ، اعتقاد بی جهت داشته باشند ؟ اما جنبه مثبت قضیه را هم در نظر باید گرفت. شاید انتقاد اصولی شما مددكار داور بود و قدرت داوری اش را افزونی دهد ، همیشه این تماشاگران نیستند كه در سر راه داوری خوب ، سنگ می اندازند . مگر همین داور مسابقه تاج - عقاب (در روز جمعه اول بهمن ماه) اعصاب همه ما را در امجدیه به بازی نگرفت . از شما می پرسم ، اگر همین داور باز هم داوری یك مسابقه را به عهده بگیرد و سط