اصلا حسين جنس غمش فرق ميكند

مرحوم کربلایی محمود بهجت پدر آيت الله بهجت در دی ماه 1285 شمسی در فومن چشم به جهان گشود و در روز بیست و هفتم صفر 1325 شمسی و درسن 67 سالگی چشم از جهان فرو بست.

یکی از اشعارش به مناسبت اسارت اهل‌بیت‌ (ع) و خطبه حضرت زینب این گونه آمده است:

ای آسمان ز دست تو دارم بسی نوا
ریزم سرشک حسرت و هجران ز دیده‌ها

ظلمی چنین ندیده کسی اندر این جهان
کردی تو با سلاله سلطان انبیاء

سرهای سروران جهان را جدا زتن
کردی، زدی به نیزه و بُردی به شهرها
 
زینب که آفتاب نتابید بر رُخش
در شرم بود و داشت ازو حرمت وحیا
 
بردی سر برهنه اسیری به سوی شام
زنجیر کین به گردن و با سختی و بلا
 
آه از دمی که گشت اسیران اهل بیت
وارد به کوفه با سر بی‌معجر از جفا
 
مخلوق کوفه بهر تماشا به دورشان
گشته جمع طعنه‌زنان لب به ناسزا
 
بعضی به خنده کاین اسرا ماه طلعتند
برخی دگر که خارج دینند و مصطفی
 
زینب چو دید هلهله و ازدحام خلق
بی‌اختیار گشت پس انداخت مرتضی
 
آه از جگر کشید و بگفت ای ستمگران
مائیم نص آیه عصمت و «إنمّا»
 
آل محمدیم (ص) و جگر گوشه بتول
گشتیم از جفای شما خوار و بی‌نوا