محمدرضا آخرتی

محمدرضا آخرتی

زندگینامه

محمدرضا آخرتی، فرزند علی محمد و شهربانو لوشاتی، در روز 1 اسفند ماه سال 1346 در شهرستان تربت جام متولد شد.
با رسیدن به سن تحصیل به مدرسه رفت و تحصیلاتش را تا سال سوم دبیرستان ادامه داد. 
در دوران انقلاب در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت می کرد. 
مقید به مسایل دینی بود. نمازهای یومیه اش را اول وقت و به جماعت می خواند و نماز شبش ترک نمی شد. 
همیشه به اطرافیان سفارش می کرد: نماز انسان را از زشتی ها و پلیدی ها دور نگه می دارد. 
پس از پیروزی انقلاب وارد بسیج شد. در مدت فعالیت در این نهاد، از فعال ترین اعضای بسیج بود. مدتی به عنوان مسئول کتابخانه و مسئول نگهبانی ها انجام وظیفه کرد. 
در سال 1362 با توجه به فعالیت زیاد در بسیج به عنوان معاون پایگاه مقاومت بسیح برگزیده شد و در این سمت خدمات شایانی را عرضه نمود. 
در کارها اخلاص داشت و همیشه رضای الهی را در نظر می گرفت. 
عاشق امام و پیرو حقیقی ولایت فقیه بود. اگر کسی بر علیه امام و انقلاب حرفی می زد به شدت عصبانی می شد.
به صله رحم اهمیت زیادی می داد. هرگاه فرصتی داشت به خانواده شهدا سر می زد و از آن ها دلجویی می نمود. 
قاری قرآن و از پایه گذاران دوره قرائت قرآن و دعای توسل در مسجد محل بود و همیشه در جلسات احکام شرکت می نمود. 
تأکید زیادی به رعایت حجاب داشت و همیشه دیگران را امر به معروف و نهی از منکر می نمود. 
در برابر مشکلات مقاوم و صبور بود و دیگران را در حل مشکلاتشان یاری می رساند. 
به دوستانش توصیه می کرد: «یار غریبان و ضعیفان باشید و به بی نوایان کمک کنید.» 
در 16 سالگی با هدف اطاعت از فرمان امام و رضای الهی از طریق سپاه به جبهه رفت. 
او مدت 3 ماه در جبهه حضور داشت. عاشق شهادت بود و سرانجام در تاریخ 10 شهریور ماه سال 1365 بر اثر اصابت گلوله در عملیات کربلای2 منطقه حاج عمران در 19 سالگی به شهادت رسید. 
پیکر پاکش پس از تشییع در بهشت رضا(ع) مشهد به خاک سپرده شد.
برادر او غلام حسین نیز از شهدای ایران اسلامی است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

غلام حسین آخرتی

غلام حسین آخرتی

زندگینامه

غلام حسین آخرتی، فرزند علی محمد، در سی امین روز از خرداد ماه سال 1346 در روستای گاودوشه از توابع فریمان متولد شد.
«به نماز خواندن علاقه داشت. در همان دوران کودکی یک قوطی کبریت به جای مهر می گذاشت و نماز می خواند و وقتی بزرگ تر شد نماز را به جماعت در مسجد ادا می کرد. به نماز جمعه اهمیت می داد.» قرآن را در همان دوران کودکی آموخت و به قرائت آن می پرداخت. در جلسات قرآن، مراسم مذهبی، عزاداری ها و سینه زنی ها شرکت می کرد و در این مراسم از حضار پذیرایی می کرد. در روز تولد امام زمان(عج) شربت درست می کرد و در سر چهار راه ها بین مردم پخش می نمود. 
مطیع اوامر پدر و مادر بود. همیشه خنده بر لب داشت. به دیدن اقوام می رفت و اگر احتیاج به کمک داشتند، مضایقه نمی کرد. 
دوران ابتدایی را در همان روستا گذراند. بعد به مشهد آمدند و تا کلاس دوم راهنمایی تحصیل کرد و به علت وضعیت نامساعد اقتصادی خانواده، ترک تحصیل نمود و به شغل گچ بری و بنایی پرداخت و از این راه به خانواده اش کمک می نمود. به افراد مستضعف کمک می کرد. در توزیع مواد غذایی و ارزاق مایحتاج عمومی فعالیت گسترده ای داشت. به مادیات اهمیت نمی داد. به ساده زیستن توجه داشت. نسبت به ناموس و حلال و حرام مقید بود. 
در دوران انقلاب، در صحنه های مختلف فعالیت داشت. به راه پیمایی می رفت. به پخش اعلامیه می پرداخت. در تظاهرات یکشنبه خونین شرکت داشت. 
در سال 1359، عضو بسیج مسجد حجه بن الحسن بود. در کشیک های شبانه شرکت می نمود. 
روزها کار می کرد و شب ها را تا پاسی از شب در مسجد و بسیج به سر می برد. پولی را که از زحمت کشی به دست می آورد خرج انقلاب، بسیج و کتابخانه می کرد. 
او مسئول پایگاه مسجد حجه بن الحسن بود. جلسات دعای توسل، کمیل و ندبه و از همه مهمتر کتابخانه عمومی را راه اندازی نمود. هدفش مقابله با تهاجم فرهنگی بود. او می گفت: «ما باید جوانان را در مقابل تهاجم فرهنگی واکسینه کنیم. این کتابخانه نوعی واکسن است که جوانان به انحراف کشیده نشوند.» 
او برای خدا خدمت می کرد. هیچ چشم داشتی نداشت. اخلاص در عمل داشت. هر جا که اسم یا نام شخص برده می شد او خودش را از چشم دور نگه می داشت که مبادا اسمی از او برده شود واز او تقدیر به عمل آید. می گفت: ما برای خدا کار می کنیم و او خود اجرا و مزد ما را خواهد داد. 
او معلم دلسوزی برای بسیجیان بود. با عطوفت و مهربانی در جذب افراد به بسیج بسیار فعال بود. با وجود کشیک های زیاد، در نماز جماعت و جمعه شرکت می نمود. 
کلاس های نهضت سوادآموزی در پایگاهش برگزار کرد. او انجمن اسلامی را در مسجد بنیان گذاری کرد. مسئول تربیت بدنی ناحیه بود. 
مدت سه ماه در درگیری های کردستان شرکت نمود. 
او به فرموده امام- که جبهه را از همه چیز واجب تر می دانستند- به جبهه رفت. می گفت: «اسلام در خطر است».
در عملیات های مختلفی از جمله والفجر مقدماتی، والفجر1و2 حضور داشت. او در جبهه بی سیم چی، خط شکن و فرمانده گروهان در لشکر5 نصر و در واحد اطلاعات_ عملیات تیپ امام جعفر صادق بود. 
یک بار در منطقه کله قندی مجروع شد که او را به پشت جبهه منتقل کردند که قبل از بهبودی کامل جهت شناسایی به منطقه والفجر3 برگشت. 
در سال 1361، به خاطر علاقه زیادش به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عضو آن نهاد شد. 
به او پیشنهاد ازدواج کردن دادند ولی قبول نکرد، گفت: «با ازدواج مسئولیت زندگی زیادتر می شود و از مسئولیت اصلی_ که حضور در جبهه است- باز می مانم.» 
«از جبهه صبحت می کرد و می گفت: ما از صبح تا شب در سنگر هستیم، چون بعضی مواقع تیر باران دشمن زیاد است و نمی توانیم بیرون بیاییم. فقط نماز می خوانیم. چون نمی توانیم وضو بگیریم با خاک تیمم می کنیم.» 
به خانواده اش توصیه می کرد: «اگر به شهادت رسیدم. گریه و زاری نکنید، ناراحت نباشید، به شهادتم افتخار کنید. صبور و بردبار باشید. حجاب اسلامی را رعایت کنید. قرآن را یاد بگیرید.» 
غلام حسین آخرتی در 24 مرداد 1362 در منطقه مهران در جریان عملیات والفجر3 به علت موج انفجار در 16 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل گشت. پیکر مطهرش در 31 مرداد 1362 تشییع و در بهشت رضا(ع) شهرستان مشهد به خاک سپرده شد. بردارش محمدرضا نیز از شهدای ایران اسلامی است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

عباس علی آخری

عباس علی آخری

زندگینامه

عباس‌علی آخری، فرزند برات‌علی در چهاردهم اردیبهشت ماه سال 1346 در روستای اینچه‌علیا شهرستان بجنورد متولد شد. 
تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند و بعد به شغل کشاورزی و دامداری پرداخت. 
برای امور دینی، نماز و روزه اهمیت زیادی قائل بود. صدای اذان که بلند می‌شد او به مسجد می‌رفت و نماز را سر وقت و با جماعت می‌خواند. 
مادر شهید می‌گوید: «زمانی که در بیابان می‌رفت و گوسفندان را برای چرا می‌برد، گاهی با کمبود آب روبه‌رو می‌شد که تیمم می‌کرد و نمازش را سر وقت می‌خواند. شاید کمتر کسی پیدا می‌شد که در بیابان در حالت چوپانی مثل او نماز بخواند. همیشه یک قرآن کوچک در جیبش داشت و در بیابان می‌خواند.» 
با شروع جنگ تحمیلی از طریق سپاه پاسداران، در نوزده سالگی به جبهه رفت. در یگان آموزشی خدمت می‌کرد. 
عباس‌علی آخری در تاریخ 15 اسفند 1365 در عملیات کربلای 5 با نوزده سال سن به درجه رفیع شهادت نایل گشت. 
پیکر مطهرش بعد از تشییع در روستای اینچه‌علیا، شهرستان بجنورد دفن گردید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 اختر آجوند

اختر آجوند

زندگینامه

اختر در روز هشتم مردادماه سال 1308 در شهرستان ملایر دیده به جهان هستی گشود. درس و مدرسه را تا پایان دوره ابتدایی ادامه داد. با تقوا، با اخلاق و با حجاب بود. با اینکه امکانات مالی اندکی داشت با قالی بافی و کشاورزی در روستای گنجاب توانست 4 فرزند و میوه دل خود را به خوبی به ثمر برساند. 
او در سن 57 سالگی در تاریخ 28 دی ماه سال 1365 در شهرستان ملایر به شهادت رسید. مزارش در گلزار شهدای شمس آباد قرار دارد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمد آجورلو

محمد آجورلو

زندگینامه

محمد در یکم مرداد ماه سال 1344 به دنیا آمد و با قدوم مبارکش چشم و چراغ خانه شد. 
علاقه پدر و مادرش به وی بر آن شد تا الفبای کودکی را با محبت به ائمه اطهار (ع) آموخته و درس مردانگی را پیشه راه خویش سازد. 
پس از اینکه ایام نوجوانی را پشت سر نهاد، با شروع حرکت‌هاي انقلابي مردم غيور ايران به جرگه یاران امام خمینی (ره) پیوست و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشت. 
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران؛ او نیز به منظور دفاع از کیان ایران اسلامی به دعوت امام امت (ره) لبیک گفته و با پیوستن به سپاه پاسداران به میدان رزم شتافت. 
وی سرانجام در 26 فروردین ماه سال 1362 در سن 18 سالگی در خون خود غلطید و به شهادت رسید. 
پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه در بهشت زهرا(س) واقع در تهران به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حسن آجورلو

حسن آجورلو

زندگینامه

حسن در سوم مرداد 1347، در روستای کلنجین از توابع شهرستان بوئین زهرا به دنیا آمد. پدرش محمود، کشاورزی می کرد و مادرش زینب نام داشت. 
دانشجوی دوره کاردانی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. 
بیست و ششم اسفند 1366، در حلبچه عراق بر اثر اصابت ترکش به پشت در سن 19 سالگی در عملیات والفجر 10 شهید شد. 
مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدعبدالحسین آجودانی

سیدعبدالحسین آجودانی

زندگینامه

سيد عبدالحسين آجوداني در آغازين روز تابستان سال 1347 پا به عرصه هستي نهاد. کودکي را در روستاي چهارطاق سپري کرد و مثل همه کودکان به مدرسه رفت و به تحصيل علم پرداخت. 
آجوداني در حال تحصيل در سال چهارم رشته کشاورزي بود که به عضويت بسيج درآمد و به ياري رزمندگان اسلام شتافت. روز بيست ‌و نهم آبان ماه سال 1366 روز عروج سيد در عمليات نصر 8 در سن 19 سالگي به آسمان بود. 
سرزمين ماووت شاهد پرواز آجوداني بود. او که بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسيده بود در گلزار شهداي روستاي چهارطاق به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی اکبر آجودانی

علی اکبر آجودانی

زندگینامه

علي‌اکبر در بيستم آذر ماه سال 1346 در روستاي چهارطاق ديده به جهان گشود. مثل همه کودکان به مدرسه رفت و تا پايان دوره‌ي ابتدايي به تحصيل پرداخت. 
سال‌ها بعد به فرمان امام (ره) به جمع بسيجان جان بر کف پيوست تا حافظ انقلاب اسلامي باشد. 
علي‌اکبر در زمان جنگ تحميلي مردانه با دشمن بعثي مبارزه کرد و سرانجام در روز بيست و دوم فروردين ماه سال 1366 در خرمشهر در سن 20 سالگي به شهادت رسيد. بمباران شيميايي رژيم بعثي او را به وصال حق رساند. پيکر پاکش را در روستاي چهارطاق به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

محمد آجقلی

محمد آجقلی

زندگینامه

بيست و چهار روز از آذر ماه سال 1335 گذشته بود که محمد به دنيا آمد. روستاي خيج ميزبان روزهاي کودکي‌اش شد. مثل همه کودکان در 7 سالگي به مدرسه رفت و تا پايان سال چهارم ابتدايي تحصيل نمود. 
محمد سال‌ها بعد با فرمان امام(ره) به عضويت بسيج درآمد و همراه رزمندگان اسلام به دفاع از کشور پرداخت. 
آجقلي سرانجام در روز بيست و دوم فروردين ماه سال 1366 در سن 31 سالگي در شلمچه به وصال حق رسيد. 
اصابت ترکش در عمليات کربلاي 10 باعث شد محمد خونين کفن به زيارت حق بشتابد. سرانجام نيز در گلزار شهداي زادگاهش به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

احمد آجرلو

احمد آجرلو

زندگینامه

احمد در بیست و هشتم شهریور ماه سال 1346 به دنیا آمد و با قدوم مبارکش چشم و چراغ خانه شد. علاقه پدر و مادرش به وی بر آن شد تا الفبای کودکی را با محبت به ائمه اطهار (ع) آموخته و درس مردانگی را پیشه راه خویش سازد. با شروع حرکت‌هاي انقلابي مردم غيور ايران به جرگه یاران امام خمینی (ره) پیوست و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشت. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران؛ او نیز به منظور دفاع از کیان ایران اسلامی به دعوت امام امت (ره) لبیک گفته و به میدان رزم شتافت. وی سرانجام در بیست و سوم دی ماه سال 1365 در سن 19 سالگی در خون خود غلطید و به شهادت رسید. پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه در بهشت زهرا(س) واقع در تهران به خاک سپرده شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از