سیدحسن آقا سیدرضایی

سیدحسن آقا سیدرضایی

زندگینامه

سیدحسن آقا سیدرضایی اولین فرزند مرحوم سیدمیرزااحمد در اولین روز از آذر ماه سال ۱۳۲۹ در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد. سید حسن تحصیلاتش را تا ششم نظام قدیم ادامه داد و سپس در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرگان به فعالیت پرداخت. 
ایشان در تاریخ ۷ شهریور ماه ۱۳۶۰ توسط منافقین کوردل ترور و جلوی درب منزلش براثر اصابت گلوله به سر در سن 31 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل گردید و پیکر مطهرش در امامزاده عبدالله(ع) گرگان به خاک سپرده شد. 
از این شهید والامقام سه فرزند به یادگار مانده است. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدعباس سید

سیدعباس سید

زندگینامه

سیدعباس در سال 1331 در خانواده ای مذهبی متولد شد و تحصیلات خود را در شهر ری به پایان رساند. بعد از خدمت سربازی در آموزش و پرورش مشغول خدمت شد. او نقش مهمی در پیروزی انقلاب داشت، و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی برای دانش آموزان و نونهالان برنامه های گوناگون به اجراء گذاشت. سید چندی بعد به جهاد مأمور شد و با همکاری جهاد و آموزش و پرورش به تعلیم و تربیت نونهالان پرداخت و با توجه به فعالیت چشمگیر به دست منافقین کوردل با بسته ای کتاب که حاوی مواد منفجره بود در تاریخ 25/6/1360 در سن 29 سالگی به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

سیدمحمد سیدباقری

سیدمحمد سیدباقری

زندگینامه

سیدمحمد فرزند سیدرحیم در سال 1322 دیده به جهان گشود. کودکی او در سایه ی پرمهر پدر و مادر گذشت. سال ها گذشت و او همواره در پی طرفداری از ارزش های اسلامی بود. تا سرانجام در سن 38 سالگی در تاریخ 20 مرداد 1360 توسط منافقین در منطقه فکه ی کاخ به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 حسین سهیلی قهرودی

حسین سهیلی قهرودی

زندگینامه

حسين در دوم فروردين ماه سال 1343 در خانواده‌اي مذهبي و کارگري در روستاي قهرود از توابع شهرستان کاشان به دنيا آمد و در سن سه سالگي به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. 
از ابتداي نوجواني فعاليت‌هاي مذهبي و فرهنگي و هنري خود را در زمينه قرائت قرآن، اصول عقايد اسلامي، نوشتن مقاله و اجراي نمايشنامه آغاز کرد. 
او با ساير دانش‌آموزان پرشور و آگاه در صحنه‌ي مبارزات علني عليه رژيم ددمنش پهلوي حضور يافت و با پخش اعلاميه‌ها و نوارهاي سخنراني حضرت امام خميني و کتب مذهبي و انقلابي در جهت ترويج نهضت اسلامي کوشيد. 
به هنگام ورود امام خميني(ره) به ميهن جزء اعضاء کميته استقبال از معظم‌له بود و پس از پيروزي تمام وجود خود را وقف انقلاب کرد و هم زمان با ادامه تحصيل به پاسداري از خون شهدا پرداخت. 
او مدتي در مدرسه رفاه و مدتي در زندان قصر پاسدار افتخاري بود و همکاري خود را با دادستاني آغاز کرد و هم‌چنين به عضويت حزب جمهوري اسلامي درآمد تا بتواند با نظم و انسجام بخشيدن به فعاليت‌هاي خود، گام‌هاي مؤثري براي اهداف نظام اسلامي بردارد. 
حسين سهيلي نوجواني مؤمن، باهوش، متعهد، خوش‌برخورد و عاشق خدا و شيفته شهادت بود. پيرو امام بود و فعالانه در نمازهاي جمعه و جماعت و مجالس دعا شرکت مي‌کرد. او در کارهاي هنري و اجراي چند نمايشنامه و تئاتر نقش‌هايي را به عهده گرفت که در آن ماهيت سازشکارانه‌ي ليبرال‌ها از جمله بني‌صدر (رئيس‌جمهور مخلوع) و وحدت توطئه‌آميز وي با گروهک‌ها را افشاء مي‌کرد. 
سرانجام در روز بيست و پنجم ماه مبارک رمضان در حالي که با زبان روزه عازم محل کار خود بود در بزرگراه شهيدچمران از پشت سر مورد هجوم ناجوانمردانه‌ي منافقين کوردل قرار گرفت و به شدت مجروح شد و مراقبت‌هاي ويژه پزشکي مؤثر واقع نشد. او در پانزدهم مرداد 1360 با 17 سال سن به شهادت رسيد. 
پيکر پاکش را در گلزار شهداي زادگاهش به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

حسین سهامی مهربان

حسین سهامی مهربان

زندگینامه

حسین سهامی مهربان در روز اول اسفند ماه سال 1321 به دنیا آمد. تا دوره ابتدایی به تحصیل پرداخت و به عنوان راننده به کار مشغول شد. وی در تهران ساکن بود. او در روز سی ام آبان ماه سال 1360 در تهران مورد سوء قصد سازمان مجاهدین خلق (منافقین) قرار گرفت و در سن 39 سالگی به فیض شهادت نائل شد.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

مصطفی سمیعی

مصطفی سمیعی

زندگینامه

مصطفی در روز دوم آذر ماه سال 1340 در شهر دامغان به دنیا آمد. 7 ساله بود که به مدرسه رفت و تا سال سوم دبیرستان درس خواند. 
او از طریق سپاه پاسداران راهی میدان جنگ حق علیه باطل شد و برای دفاع از ایران اسلامی به جبهه رفت. 
بیست و ششم فروردین ماه سال 1361 در گرمسار در سن 21 سالگی به شهادت رسید و در گلزار شهدای فردوس رضای دامغان به خاک سپرده شد. 

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 غلام رضا سمرقندی(حجت الاسلام)

غلام رضا سمرقندی(حجت الاسلام)

زندگینامه

حجت الاسلام غلام رضا سمرقندی فرزند شیخ عباس، در دوم بهمن ماه سال 1308 در خانواده ای متدین و مذهبی در نیشابور متولد شد. 
وی برای آموزش ابتدایی از محضر پدر کسب فیض نمود و سپس در سیزده سالگی در مدرسه عباسقلی خان مشهد به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. 
در سن بیست و دو سالگی همراه خانواده اش عازم تهران شد و در ملارد شهریار به تبلیغ دین و هدایت مردم پرداخت، همچنین محله نظام آباد تهران شاهد حرکت های پرتلاش و خستگی ناپذیر این یار صدیق روح الله بود و سخنرانی های او پرده از چهره رژیم و شاه ملعون برداشت. 
برای خاموش ساختن وی، رژیم پهلوی او را از رفتن به منبر منع نمود و این امر موجب برانگیختن بیشتر او شد. 
سمرقندی از روحی بلند، ایمانی قوی و اخلاقی پسندیده برخوردار و بسیار مهربان و مهمان نواز بود. 
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان رئیس کمیته مناطق مختلف تهران، از جمله کلانتری تهران پارس (قنات کوثر) خدمات ارزنده ای را انجام داد. در سال 1360 و پس از فتح یکی از خانه های تیمی منافقین، آن جا را به صورت درمانگاهی درآورد که به نام ایشان نامگذاری شده است. این حرکت، خشم منافقین کوردل را علیه او برانگیخت. با شروع جنگ تحمیلی به عنوان مبلغ عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در تقویت روحیه رزمندگان اسلام نقش به سزایی داشت. 
سمرقندی چون کوهی استوار در مقابل سنگ اندازی ها و کارشکنی های دشمنان اسلام ایستادگی کرد و در سپیده دم هشتم اردیبهشت ماه سال 1361 هنگامی که عازم جبهه های نور علیه ظلمت بود، در مقابل بیمارستان امام خمینی (ره) با شلیک گلوله های دژخیمان خفاش صفت در سن 53 سالگی به شهادت رسید و به دیدار معبود شتافت و پیکر مطهرش در گلزار بهشت زهرا (س) آرام گرفت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

 علی محمد سلیمانی پری

علی محمد سلیمانی پری

زندگینامه

دهم شهريور ماه سال 1326 به دنيا آمد. کودکي را با شادي سپري کرد. 7 ساله بود که به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک ابتدايي تحصيل نمود. 
در سال‌هاي جواني همراه و همسفر خود را يافت و صاحب 7 فرزند گشت. 
او با پيروزي انقلاب همواره از اين نهضت پرشور مردمي حمايت نمود تا اين که در روز سوم مهر ماه سال 1360 در سن 34 سالگي در شهر ري توسط منافقين کوردل به شهادت رسيد. 
پيکر علي‌محمد را در گلزار شهداي بهشت زهرا(س) به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

اسماعیل سلیمی

اسماعیل سلیمی

زندگینامه

در سال ۱۳۳۰ در خانواده‌ای متوسط و مذهبی دیده به جهان گشود. فرزند جنوب شهر بود و بر اثر تربیت صحیح اسلامی از کودکی علاقه شدیدی به خاندان سیدالشهداء داشت و در خانه‌ای چشم به جهان گشود و رشد کرد که بر سر درش درفش خونین حسین (ع) نصب بود و همه ساله در ماه مبارک رمضان جلسات قرآن در آن برگزار می‌شد. در همین جلسات بود که با دستورات انسان ساز اسلام بیشتر آشنا شد و به محض بلوغ از مقلدین امام خمینی گردید و رساله ایشان را به هر زحمتی که بود فراهم کرد. 
فعالیت‌های مبارزاتی‌اش را از سال‌های آخر دبیرستان آغاز کرد و طی جلساتی به اتفاق دوستانش به بحث و بررسی مسائل مذهبی می‌پرداخت. دوران سربازی را در محروم‌ترین مناطق کشور سپری کرد و سپس به تحصیلات خود در دانشکده مکانیک دانشگاه کار ادامه داد و به فعالیت‌های مبارزاتی‌اش از طریق تشکیل انجمن اسلامی ادامه داد. در این دوران چندین بار توسط ساواک دستگیر و تحت بازجویی قرار گرفت، اما هر بار بی‌آنکه مدرکی به دست آن‌ها بدهد، خلاص شد. 
با اوج گیری مبارزات مردم مسلمان ایران نقش مهمی در راه اندازی تظاهرات دانشگاهی بر عهده گرفت و مسئول تکثیر نوارهای حضرت امام و پخش اعلامیه‌های ایشان بین دانشجویان بود و در شب‌های ماه مبارک رمضان سال ۱۳۵۶ جوانان را به مسجد قبا می‌برد و در مراسم پرشکوه قیطریه مأمور آب رسانی به صفوف تظاهر کنندگان بود. 
پس از پیروزی انقلاب اسلامی فصل جدیدی از زندگی پر بارش آغاز گردید. شب‌ها به پاسداری می‌پرداخت و روز‌ها را در نهادهای انقلابی فعالیت می‌کرد. در دوره دولت موقت حاضر به قبول شغلی دولتی نگشت، اما با انتخاب شهید رجایی به جهادسازندگی مرکز پیوست و مسئولیت گروه آب رسانی جهاد سازندگی را بر عهده گرفت. 
در جهاد فعالیت‌هایش به وظایف محوله‌اش محدود نمی‌شد و به بسیاری دیگر از کار‌ها نیز رسیدگی می‌نمود و به خصوص بیش از هر کس به روستاییان ستمدیده توجه داشت. در همین رابطه پس از مدتی به مأموریت خارج کشور اعزام گردید و به عنوان مأمور خرید وسایل مورد نیاز جهاد به کشورهای کره شمالی، ژاپن و هند سفر کرد. 
در زندگی سادگی را پیشه خود ساخته بود و اکثر روزهای پنجشنبه را روزه می‌گرفت و با آنکه می‌توانست در شرکت‌های خصوصی مبالغ کلانی دستمزد دریافت کند، لیکن علیرغم نیاز مالی شدید به حقوق کم جهادسازندگی راضی بود و کار برای خدا را به هر چیز ترجیح می‌داد. پسری سه ساله به نام احسان داشت و فرزند دیگرش ۵ ماه پس از شهادت به دنیا آمد که به سفارش پدر او را ایمان نامیدند. 
عصر روز یکشنبه اول آذر ماه ۱۳۶۰، اسماعیل سلیمی به اتفاق برادرش و یکی دیگر از اعضاء جهادسازندگی با اتومبیل جهادسازندگی در حال عبور از خیابان پیروزی بودند که دو نفر از منافقین تروریست پس از شناسایی اتومبیل جهاد به آن نزدیک شده و نارنجکی را به درون ماشین پرتاب می‌کنند. اسماعیل در اولین نگاه متوجه خطر می‌شود و در کمال خونسردی به برادرش می‌گوید: «مهدی اشهدت را بگو که نارنجکه». نارنجک را به سرعت بر می‌دارد و می‌خواهد به بیرون پرتاب کند، اما احساس می‌کند که اگر چنین کند ممکن است عابرین بیگناه صدمه ببینند. تصمیم خود را می‌گیرد و خود را روی نارنجک خم می‌کند و در انتظار شهادت اشهدش را می‌گوید. لحظاتی بعد نارنجک منفجر می‌شود و او با مرگی شکوهمند، با پیکری قطعه قطعه شده در سن 30 سالگی به دیدار معبودش می‌شتابد. 
پیکر پاکش را در بهشت زهرا(س) به خاک سپردند.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از 

علی اکبر سلیمی جهرمی

علی اکبر سلیمی جهرمی

زندگینامه

علی اکبر در سال 1317 در شهر جهرم متولد شد، در سن 7 سالگی به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک دیپلم در زادگاهش تحصیل نمود. آن گاه به دانشسرای مقدماتی لار راه یافت. چندی بعد پس از اتمام این دوره تدریس در مدارس را آغاز کرد. علی اکبر به علت علاقه به رشته ی پزشکی در دانشگاه شیراز ثبت نام کرد اما در مصاحبه به علت فعالیت سیاسی پذیرفته نشد. سپس به تهران مهاجرت کرد و در رشته ی زبان انگلیسی در دانشگاه تهران تحصیلاتش را ادامه داد. سلیمی در جریان مبارزات امام(ره) در تظاهرات و اعتصابات معلمان به رهبری شهید دکتر خان علی شرکت نمود. به همین دلیل به دزفول تبعید شد. او در هفته سه بار به تهران می آمد تا در کلاس های درسی اش حاضر شود. در فروردین ماه سال 1352 به مدت سه ماه به زندان افتاد و در همین زمان دوست و همرزمش حسن ابراری را از دست داد. او مبارزاتش را با گروه رجایی، دستغیب و دکتر اسدی لاری ادامه داد. سال 1357 دخترخاله اش در پاریس شهید شد، او برای گرفتن پیکرش به آن جا رفت و ضمن آن توفیق دیدار امام(ره) را پیدا کرد. وی از مؤسسین انجمن اسلامی معلمان بود و در مراسم استقبال از امام در هنگام بازگشت به ایران شرکت فعال داشت، بعد از پیروزی انقلاب مسئولیت های مهمی را پذیرفت و در تاریخ 2/12/1359 به عنوان مشاور وزیر به فعالیت پرداخت. چندی بعد در تاریخ 1360/1/25 طی حکمی از سوی محمدعلی رجایی رئیس جمهور وقت به عنوان دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور به کار پرداخت. سرانجام بعد از 23 سال خدمت در آموزش و پرورش در تاریخ 7/4/1360 در سن 43 سالگی در واقعه ی بمب گذاری در ساختمان حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین به شهادت رسید.

تدوین و تنظیم توسط گروه فرهنگی هاتف (سایت صبح)
برگرفته از