غدیر چیست ؟


1. حضرت علی(ع) به اعتراف خود قرآن و پیامبر(ص) نفس و حقیقت آن حضرت است. آیه مباهله، علی(ع) را نفس پیامبر معرفی فرموده چنان که خود پیامبر احادیث فراوان این واقعیت را بیان می فرماید و روشن است که یک نفس و حقیقت، دارای آثار و احکام یگانه است مگر به دلیل خاصی جدا شده باشد. ولایت، امامت، زعامت، حکومت، عصمت وغیر آن برای پیامبر(ص) ثابت است قهرا برای نفس پیامبر نیز ثابت است و این حقیقت برهانی در قرآن و حدیث غدیر به وسیله پیامبر(ص) بیان شده است. پس من کنت مولاه فعلی مولاه روشن می کند که من ولایت دارم بر شما، و علی چون نفس من است بر شما ولایت دارد، و واژه ولایت دارای مفهومی جامع بین ولی، امام، احکام و قاضی است. و در حدیث ترمذی نیز این حقیقت بیشتر روشن می شود زیرا فرمود: شما حق اعتراض به علی(ع) ندارید چون علی نفس من است و همان گونه که من بر شما ولایت دارم و حق تصرف در اموال شما دارم، در غنایم نیز حق تصرف دارم، علی(ع) نیز چنین ولایتی دارد.
2. نکته دوم از این روایات استفاده می شود که جریان واقعه غدیر و یمن متفاوت بوده است یعنی یک حادثه نبوده است بلکه دو حادثه جداگانه اند، چنان که پاره ای از نویسندگان اهل سنت می گویند: حدیث غدیر برای رفع کدورت صحابه از یکدیگر بوده است، پس آیه دلالت بر محبت و دوستی دارد نه ولایت و امامت. از آنچه گفتیم پاسخ این شبهه روشن می شود، زیرا اولا دو حادثه بوده است و ثانیا پیامبر اکرم حقایق را به گونه ای شفاف بیان فرموده که امامت و ولایت حضرت علی به خوبی استفاده می شود. ثالثا وجوب محبت و دوستی حضرت علی(ع) در آیات و روایات بیان شده است و نیازی به حدیث غدیر نمی باشد. و سزاوار است مومنان یکدیگر را دوست داشته باشند. بنابراین توجیه روایت غدیر به معنای محبت بدون دلیل است و قابل قبول نمی باشد.
3. هرگز عقل، عقلا و عرف نمی پذیرد که پیامبر اکرم(ص) مردم را به خود واگذارد و آنان را مانند گله بی چوپان رها کنند. همان گونه که درباره خلفا نظیر ابوبکر و عمر گفته شده است که به فکر پس از خود بودند. عایشه همسر پیامبر(ص) به عبدالله عمر می گوید: به پدرت بگو به فکر پس از خودش باشد و مردم را مانند گله بی چوپان رها نکند.
چرا عید غدیر خم به این نام خوانده شده است؟
غدیر خُمّ در میان راه دو شهر بزرگ دنیای اسلام، مکه و مدینه، در محلی به نام «جُحفه» وجود دارد که در زمان رسول گرامی اسلام(ص) کاروانیان حج در آنجا از هم جدا میشدند و به طرف دیار خود میرفتند. درباره علت نامگذاری این مکان به غدیر خمّ، احتمالاتی داده شده است؛ مانند اینکه به اعتبار آب و هوای آن منطقه به این نام نامیده شده است.[4]
پيامبر اسلام(ص) به دستور خداوند، در غدیر خم على بن ابیطالب(ع) را امام، وصی و جانشین خود به مردم معرّفى نمود. برای آگاهی بیشتر در این باره نمایههای زیر را مطالعه کنید:
«ابلاغ ولايت در غدير»، سؤال 1955
«اثبات امامت امام علی(ع) از قرآن»، سؤال 324