خطابه غدير در يک نگاه

 

عید غدیرخم
 
 
سخنرانى تاريخى پيامبر (صلی الله علیه و اله) در غدير -  كه حدود يك ساعت و نیم طول كشيد - در يازده بخش قابل فصل بندي است:



1) حضرت در اولين بخش سخن به حمد و ثناى الهى پرداختند و صفات قدرت و رحمت حق تعالى را ذكر فرمودند، 

و بعد از آن به بندگى خود در مقابل ذات الهى شهادت دادند .



2) در بخش دوم، سخن را متوجه مطلب اصلى نمودند و تصريح كردند كه بايد فرمان مهمى درباره على بن ابى‏طالب (علیه السلام) ابلاغ كنم ،

و اگر اين پيام را نرسانم رسالت الهى را نرسانده‏ ام و ترس از عذاب او دارم.



3) در سومين بخش امامت دوازده امام (علیهم السلام) بعد از خود تا آخرين روز دنيا را اعلام فرمودند تا همه طمع‏ها يك باره قطع شود. 

از نكات مهم در سخنرانى حضرت، اشاره به عموميت ولايت آنان بر همه انسان‏ها، در طول زمان‏ها و در همه مكان‏ها و نفوذ كلماتشان در جميع امور بود،

و نيابت تام ائمه (علیهم السلام) را از خدا و رسول در همه امور و حلال و حرام اعلام فرمودند.

 


4) در  بخش چهارم  خطبه، پيامبر (صلی الله علیه و اله)  با بلند كردن و معرفى اميرالمؤمنين (علیه السلام) فرمودند: 


مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ

سپس كمال دين و تمام نعمت را با ولايت ائمه اطهار (علیهم السلام)  اعلام فرمودند، 

و بعد از آن خدا و ملائكه و مردم را بر ابلاغ اين رسالت شاهد گرفتند.

5) در  بخش پنجم  حضرت صريحاً فرمودند :

»هر كس از ولايت ائمه  سر باز زند اعمال نيكش حبط مى‏شود و در جهنم خواهد بود«


بعد از آن شمه‏اى از فضايل اميرالمؤمنين (علیه السلام) را متذكر شدند.



6) مرحله ششم از سخنان پيامبر(صلی الله علیه و اله) غضب الهى بر دشمنان اهل‏بيت (علیهم السلام) را نمودار كرد.

حضرت با تلاوت آيات عذاب و لعن از قرآن فرمودند: 

منظور از اين آيات عده ‏اى از اصحاب من هستند كه‏ مأمور به چشم پوشى از آنان هستم.

سپس با اشاره به امامانِ گمراهى كه مردم را به جهنم مى‏ كشانند فرمودند: 

»من از همه آنان بيزارم«

همچنين با اشاره رمزى به اصحاب صحيفه ملعونه تصريح كردند كه بعد از من مقام امامت را غصب مى‏كنند و غاصبين را لعنت كردند.



7) در بخش هفتم حضرت تكيه سخن را بر اثراتِ ولايت و محبت اهل‏بيت (علیهم السلام) قرار دادند و فرمودند : 

 

اصحاب صراط مستقيم در سوره حمد شيعيان اهل‏بيت (علیهم السلام) هستند.



سپس آياتى از قرآن درباره اهل بهشت تلاوت فرمودند و آنها را به شيعيان و پيروان آل محمد (صلی الله علیه و اله) تفسير نمودند. 


آياتى هم درباره اهل جهنم تلاوت كردند و آنها را به دشمنان آل‏ محمد (صلی الله علیه و اله) معنى نمودند.



8) در بخش هشتم مطالبى اساسى درباره حضرت بقية اللَّه الاعظم حجة بن الحسن المهدى ارواحنا فداه فرمودند، 

و به اوصاف و شئون خاص حضرتش اشاره كردند؛ 

و آينده‏اى پر از عدل و داد به دست امام زمان عجل اللَّه فرجه را به جهانيان مژده دادند.

9) در بخش نهم فرمودند : 

پس از اتمام خطابه، شما را به بيعت با خودم و سپس بيعت با على بن ابى‏طالب (علیه السلام) دعوت مى‏كنم.

اين بيعت به امر خداوند تعالى است و پشتوانه اين بيعت آن است كه من با خداوند بيعت كرده‏ام.



10) در دهمين بخش حضرت درباره احكام الهى سخن گفتند كه مقصود بيانِ چند پايه مهم عقيدتى بود: 

از جمله اينكه چون بيان همه حلال‏ها و حرام‏ها توسط من امكان ندارد،

با بيعتى كه از شما درباره ائمه(علیهم السلام) مى‏گيرم حلال و حرام را تا روز قيامت بيان كرده ‏ام،  زيرا علم و عمل آنان حجت است. 


 

ديگر اينكه بالاترين امر به معروف و نهى از منكر، 

تبليغ پيام غدير درباره امامان و امر به اطاعت از ايشان و نهى از مخالفتشان است.




11) در آخرين مرحله خطابه، بيعتِ لسانى انجام شد 

و حضرت بيعت با زبان‏ها را مطرح كردند و مطلبى را كه بايد مردم به آن اقرار مى‏كردند تعيين فرمودند، 

كه خلاصه آن اطاعت از دوازده امام و عهد و پيمان بر عدم تغيير و تبديل و بر رساندن پيام غدير به نسل‏هاى آينده و غايبان از غدير بود.

  كلمات نهايى پيامبر دعا براى اقراركنندگان به سخنان حضرت و نفرين بر منكرين اوامرشان بود، 

و با حمد خداوند خطابه حضرت پايان يافت.



[ پنج شنبه 9 مهر 1394  ] [ 1:06 PM ] [ فاطمه رحمانی ]
نظرات ...