امام رضا (ع)، ابوالحسن علي بن موسي (ع) ملقب به «رضا» امام هشتم از ائمه ي اثني عشر (ع) و دهمين معصوم از چهارده معصوم (ع). سال تولد آن حضرت را 148 و 153 ق و ماه تولد ايشان را ذوالحجة يا ذوالقعدة يا ربيع الاول گفته اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت يازدهم ذوالقعده بوده است و البته روزهاي ديگري نيز گفته شده است. كنيه ي آن حضرت ابوالحسن بوده است و چون حضرت امير (ع) نيز مكني به ابوالحسن بوده است حضرت رضا (ع) را ابوالحسن ثاني گفته اند. مشهورترين لقب ايشان «رضا» بوده است كه بنا بر روايتي در عيون اخبار الرضا (13:1) علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» اين بوده است كه «رضي به المخالفون من اعدائه كما رضي به الموافقون من اوليائه و لم يكن ذلك لاحد من آبائه عليهم السلام فلذلك سمي من بينهم بالرضا...» يعني هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به (ولايت عهد او) رضايت دادند و چنين چيزي براي هيچ يك از پدران او دست نداده بود، از اين رو در ميان ايشان تنها او به «رضا» ناميده شد. اما به روايت طبري (وقايع سال 201) مأمون آن حضرت را «الرضي من آل محمد» ناميد و صدوق هم بنا بر روايتي ديگر در عيون اخبار الرضا (147:2) چنين گفته است. بايد متذكر شد كه داعيان و مبلغان بني عباس در اواخر عهد بني اميه مردم را دعوت مي كردند كه به «رضا از آل محمد» بيعت كنند، يعني بي آن كه از كسي نام ببرند مي گفتند: چون خلافت بني اميه درست نيست بايد به كسي از خاندان محمد (ص) كه مورد رضايت همه باشد بيعت كنند.













