در عصر امام رضا(ع) يكي از سنت هاي مرسوم و حسنه؛ سنت مناظره بود. در اين مناظرات دو طرف به بيان عقيده در مورد مسئله اي مي پرداختند و ديدگاه ها و ادله خود را ابراز مي داشتند؛ ريشه هاي اين سنت را مي توان در عصر پيامبر(ص) يافت. هر چند نه به طور رسمي، اما حضرت در مواجهه با مخالفاني كه نسبت به آن چه مطرح مي كردند، دليل مي خواستند، دلايل خود را بيان مي فرمودند. مأمون از كساني بود كه سعي كرد از اين وسيله بهره برداري كند و از اين رو مناظراتي را براي امام رضا(ع) برگزار كرد. موفقيت حضرت در اين زمينه باعث شد كه به طور كلي مناظرات به نفع امام(ع) تمام شود و بر خلاف نيت مأمون وسيله تبليغ انديشه هاي امام رضا(ع) قرار گيرد.














