
امام هشتم شيعيان(ع) در موارد متعددي به توصيف ويژگيهاي ظاهري و جسمي امام مهدي(ع) پرداخته اند تا باب هرگونه شبهه و اشتباه را بر مردم ببندند.
از جمله آن حضرت در پاسخ «ريان بن صلت» که ميپرسد:
أنت صاحب هذا الأمر؟
آيا صاحب اين امر [حکومت اهل بيت(ع)] شماييد؟
ميفرمايد:
أنا صاحب هذا الأمر ولکنّي لست بالذي أملؤها عدلاً کما ملئت جورا، و کيف أکون ذلک علي ماتري من ضعف بدني و إنّ القائم هوالذي إذا خرج کان من سنّ الشيوخ و منظر الشبّان، قويّا في بدنه حتّي لومدّ يده إلي أعظم شجرة علي وجه الأرض لقلعها ولو صاح بين الجبال لتدکدکت صخورها يکون معه عصا موسي و خاتم سليمان عليهماالسلام، ذاک الرابع من ولدي يغيّبه اللّه في ستره ما شاء، ثم يظهره فيملوء [به] الأرض قسطا و عدلاً. کما ملئت جورا و ظلما.
من صاحب اين امر هستم، اما آنکه زمين را پر از عدل ميکند همچنانکه پر از جور شده بود، من نيستم. و چگونه من با اين ناتواني جسمي که ميبيني ميتوانم او باشم. به درستي که قائم کسي است که به هنگام قيامش در سن پيرمردان و با چهره جوانان ظاهر ميشود. او از چنان قوت بدني برخوردار است که اگر دستش را به سمت بزرگترين درختي که بر وي وجود دارد دراز کند آن را از ريشه برميکند و اگر در بين کوهها فرياد کشد، صخرهها متلاشي ميشوند. عصاي موسي و خاتم سليمان، که بر آنها درود باد، با اوست و او چهارمين فرزند من است. خداوند او را تا زماني که بخواهد در پوشش خود غايب ميسازد، سپس او را آشکار ميسازد تا زمين را به وسيله او از قسط و عدل آکنده سازد آنچنانکه [پيش از آن] از جور و ستم پر شده بود.
همچنين آن حضرت در پاسخ «ابي صلت هروي» که ميپرسد:
ما علامات القائم منکم إذا خرج؟
نشانه هاي قائم شما به هنگام ظهور چيست؟
ميفرمايد:
علامته أن يکون شيخ السنّ، شاب المنظر، حتّي أنّ الناظر إليه ليحسبه ابن أربعين سنة أو دونها و إنّ من علاماته أن لايهرم بمرور الأيّام والليالي، حتّي يأيته أجله.
نشانه او اين است که سن پيران و چهره جوانان دارد، تا آنجا که وقتي کسي او را مشاهده ميکند گمان ميبرد که چهل سال يا کمتر سن دارد. به درستي که از نشانه هاي او اين است که گذر شب و روز او را پير و سالخورده نميسازد تا زماني که اجل او فرا رسد.
آن حضرت در روايت ديگري به توصيف جمال نوراني امام دوازدهم پرداخته، ميفرمايد:
بأبي و أمّي سميّ جدّي، صلياللّه عليه و آله، و شبيهي و شبيه موسي بن عمران، عليهالسلام، عليه جيوب النور يتوقّد من شعاع ضياء القدس.
پدر و مادرم به فداي او که همنام جدّم، شبيه من و شبيه موسي بن عمران است. بر او نوارهاي نوراني است که از پرتو نور قدس روشنايي ميگيرد.
منبع: كتاب باور مهدوي در كلام رضوي













