احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

هر که در دامن تو آويزد
گرد عصيان ز دامنش ريزد

شهرياران گداي خوان تواند
بنده‏ي پاک آستان تواند

کو اميري که خاک پاي تو نيست؟
کو غريبي که آشناي تو نيست‏

در حريمت ز سفره‏ي لاهوت‏
مي‏رسد هر گرسنه‏اي را قوت‏

تو پناه اميدواراني‏
در کوير نياز، باراني‏

در حريم تو گوش جان فلک‏
مي‏نيوشد صفير بال ملک‏

ما سوا تشنه و تو دريايي‏
همگي بنده و تو مولايي‏

نيست اينجا دري که اهل نياز
رود و نااميد گردد باز

خفته در پاي اين خجسته بنا
پاره‏اي از تن رسول خدا

خفته‏اي کو هميشه بيدار است‏
يار و مشگل‏گشاي زوار است‏

خضر اينجا ز جويبار ثواب‏
مي‏کند کام تشنگان سيراب‏

يوسف مصر اهل بيت اينجاست‏
بنگر از بوي پيرهن پيداست‏

بر در آستانه‏اش از فرش‏
نردبان دعا کشيده به عرش‏

لطف او بر جهانيان شامل‏
چه عجب گر گدا بود کاهل‏

اي سر من تصدق قدمت‏
اي دل من کبوتر حرمت‏

اي نثار تو بهترين جانها
ضامن آهوي بيابانها

من همان آهوي بيابانم‏
از تو اميدوار احسانم‏

نه خطا گفتم اي امام رؤوف‏
اي به اوصاف احمدي موصوف‏

آهوي دشت را گناهي نيست‏
همچون من نامه‏ي سياهي نيست‏

ليک با آن که غرق عصيانم‏
خاري از طرف اين گلستانم‏

نيستم نااميد از کرمت‏
روي حاجت نتابم از حرمت‏

گر خطا کرده‏ام تو چشم بپوش‏
زين غلام غريب حلقه به گوش‏

روز محشر پناه باش مرا
شافع و عذرخواه باش مرا

ذبيح‏الله صاحبکار «سهي»
منبع: كتاب كتيبه خورشيد