مجاهد شهید سیدعبدالکریم هاشمینژاد که یکی از چهرههای روحانیت مبارز است، در سال 1311 هجری شمسی در بهشهر متولد شد. در اوایل نوجوانی به روستای کوهستان بهشهر رفت و در خدمت حضرت آیتالله کوهستانی به تحصیل پرداخت. در نهضت 15 خرداد، هاشمینژاد به پیام امام لبیک گفت. در شب 15 خرداد، شبی که سپیدهدم آن آغاز حماسه انقلاب اسلامی را رقم زد، او جزو اولین دستگیرشدگان بود.
پس از پایان یافتن دومین دوره دستگیریاش به مبارزات خود بعد تازهای بخشید و همچنین حوزه درس فقه و اصول او مرتبا دایر بود. استاد شهید که در مشهد در هیچ مکانی حق منبر رفتن و سخنرانی نداشت، در این مدت توانست در شهرستانهای مختلف ایران سخنرانیهای تکاندهندهای ترتیب دهد و هیچگاه دست از فعالیت و روشن کردن مردم و برملا ساختن جنایات رژیم شاه برنداشت؛ تا اینکه بار دیگر در سال 1350 پس از ده شب سخنرانی مستمر پیرامون علت عقبماندگی مسلمین، در یکی از مساجد شیراز دستگیر و زندانی شد و سپس برای همیشه در سرتاسر کشور ممنوعالمنبر شد. او در مدتی که نمیتوانست منبر برود، به نشر آثار قلمی پرداخت.
برخی از آثار او عبارتند از: مناظره دکتر و پیر، درسی که حسین به انسانها آموخت، تقریرات اصول آیتالله شیخ علی کاشانی، هستیبخش، رهبران راستین، مسائل عصر ما، قرآن و کتابهای دیگر آسمانی، مشکلات مذهبی روز، راه سوم بین کمونیزم و سرمایهداری، ولایت فقیه، زهرا (علیهالسلام) و مکتب مقاومت.
شهید هاشمینژاد و حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب و حضرت آیتالله طبسی تولیت عظمای آستان قدس رضوی، مثلث مقاومتی را بهوجود آوردند که در اواخر دوران رژیم پهلوی همواره در کنار یکدیگر در شهر مقدس مشهد برای آزادی و رهایی مردم از چنگ استبداد فعالیت داشتند.
شهید هاشمینژاد روز 18 تیر ماه 1354 به اتهام اقدام علیه امنیت کشور، همراه آیتالله واعظ طبسی و تنی چند از مبارزین، دستگیر و روز دوم دیماه 1354 به دو سال زندان محکوم شد. ایشان بدون تردید یکی از گردانندگان اصلی انقلاب اسلامی در مشهد بود تا اینکه روز 7 مهر 1360 بهدست منافقان به شهادت رسید و روز 8 مهر در محل دارالسلام حرم مطهر به خاک سپرده شد.













