آیتالله حاج سیدعباس ابوترابی، از علمای بزرگ و مشهور قزوین بود که در سال 1335 ه.ق /1295 هـ. ش در بیت علم و فضیلت، در قزوین به دنیا آمد و پدرش آیتالله سیدابوتراب قزوینی (1309-1393 ق) بود. سیدعباس ابوترابی پس از فراگیری علوم مقدماتی نزد آیات: شیخ محمود رییسی، شیخ یحیی مفیدی و پدر خود با مبانی علوم الهی آشنا شد.
	
	سال 1353 ه.ق به حوزه علمیه قم رفت. در دروس آیات: حجت کوهکمری و بروجردی و پس از وفات ایشان، سر درس امام خمینی (رحمتا... علیه)، آيتالله محقق داماد و علامه طباطبایی حاضر شد. بعد به زادگاهش بازگشت و به تدریس و اقامه جماعت پرداخت. در سال 1377 هـ. ش از سوی مقام معظم رهبری به امامت جماعت مسجد امام حسین (علیهالسلام) تهران منصوب شد. سرانجام آن عالم بزرگوار پس از 84 سال زندگی صبح روز پنجشنبه 27 صفر 1421 قمری/12 خرداد 1379 شمسی در مسیر زیارت حضرت علی بن موسیالرضا (علیهالسلام) همراه فرزندش حاج سیدعلیاکبر ابوترابی در سانحه تصادف درگذشت و پس از تشییع بسیار باشکوه در تهران و قزوین به مشهد انتقال یافت و در صحن عتیق دفن شد.
	
	زبده المقال فی خمس النبی، تقریرات درس فقه آیتالله بروجردی و آیتالله حجت، جهاد نفس، حقیقت در سیمای حق، مباحث توحید، یک دوره فقه و اصول از آثار قلمی ایشان است. 




 
 








