اين رواق در قسمت جنوبي حرم مطهر امام رضا عليه السلام قرار دارد، از غرب به رواق دارالحفاظ و از شرق به گنبد حاتم خاني و از جنوب به رواق دارالعزه ارتباط دارد، رواق دارالسلام هم طبق نظر مورخان و كارشناسان از آثار گوهرشاد آغا مي باشد كه همزمان با دارالحفاظ ساخته شده است و اكنون يكي از رواق هاي زيباي آستان قدس مي باشد.
اين رواق در گذشته دو طبقه بود، طبقه زيرين آن به صورت انبار فرش درآمده و طبقه بالا در اختيار فراشان بوده و به نام تحويل خانه شهرت داشت، در سال هاي 1338 - 1334 به اهتمام مرحوم دكتر سيد فخرالدين شادمان نيابت توليت وقت به منظور وسعت يافتن محل زائران تغييراتي در آن حاصل گرديد.
آسايشگاه فراشان را به جاي ديگري بردند و سقف مياني را برداشتند و تبديل به يك رواق نمودند، در گزارشهاي آستان قدس آمده پس از اين كه محل تكميل گرديد و به صورت رواقي درآمد آن را دارالسلام ناميدند و بعدها نيز در مجاورت آن تغييرات ديگري روي داد و رواق باز هم بزرگتر شد.
در سال 1346 زمان نيابت توليت باقر پيرنيا از نظر احتياج قسمتهائي از اين محل مرمت شد و از لحاظ فراهم آوردن جاي وسيعتر براي زائران روز افزون تعميرات و تغييرات كلي نوسازي اساسي در اين رواق و گنبد اپك ميرزا (راهرو كشيك خانه) صورت گرفته و مجموعا به صورت رواقي بسيار عالي و باشكوه درآمده است.
طول و عرض رواق 20 ضرب در 10 و ارتفاع آن 5 / 9 متر است، زيربندي پايه ها و تجديد ساختمان طاق با بتون آرمه و آئينه كاري و فرش و ازاره سازي مرمر در اواخر مرداد ماه سال 1346 شمسي شروع و در اسفند ماه همان سال در ظرف مدت هفت ماه خاتمه يافت.
از سمت جنوبي اين رواق دري به شبستان مسجد گوهرشاد - شبستان گرم - باز گرديده و از سمت مغرب در كوچكي به دارالحفاظ دارد، ازاره اطراف از سنگهاي مرمر يشمي رنگ به ارتفاع 65 / 1 متر و بالاي ازاره كتيبه اي است به عرض 30 سانتيمتر كه به خط نستعليق بر آن حجاري شده است و از بالاي ازاره تا سقف به صورت بسيار زيبا آئينه كاري گرديده است.
در ضلع شرقي سه غرفه كه جلوي آنها نرده سنگي نصب شده بين اين رواق و رواق دارالعزه گشوده شده و يك ممر به وسيله نصب در نقره بدار السرور دارد، و در ضلع شمالي ممري كه سابقا بين اين رواق و گنبد حاتم خاني وجود داشت وسعت يافته و يك ممر ديگر هم بر آن افزوده گشته است، كف دارالسلام با سنگ مرمر مفروش مي باشد.
درقسمت جنوب محرابي است كه در حاشيه آن با خط ثلث بسيار زيبائي روي آئينه آيه مباركه «الله نور السماوات و الارض» روي زمينه لاجوردي نوشته شده و تاريخ تحرير آن 1387 مي باشد، و در داخل محراب نيز سوره مباركه توحيد با خط ثلث روي سنگ منبت كاري شده و تاريخ آن 1387 مي باشد.
در قسمت شرقي متصل به گنبد حاتم خاني سوره مباركه انا انزلناه في ليلة القدر با خط ثلث زيبائي نوشته شده است در بالاي ازاره در اطراف رواق قصيده بسيار طولاني در ستايش امام رضا عليه السلام با خط نستعليق روي سنگ حجاري شده است.
در بالاي ازاره متصل به گنبد حاتم خاني نوشته شده: «يا من له ذكر لا ينسي، يا من له نور لا يطفي، يا من له نعم لا تعد، يا من له ملك لا يزول، يا من له ثناء لا تحصي، يا من له جلال لا يكيف، يا اول كل شئي و آخره، يا اله كل شي ء و مليكه، يا رب كل شي ء و صانعه، يا بارئي كل شي ء و خالقه، يا قابض كل شي ء و باسطه، يا مبدأ كل شي ء معيده.»
اي كسي كه يادش از دلها نمي رود و نورش خاموش نمي گردد، و نعمت هايش قابل شمارش نيست، و حكومتش پايان ندارد، اي كسي كه بزرگي و جلالش قابل تعريف نيست، اي آغاز و پايان همه اشياء، اي معبود و صاحب هر چيز اي پرونده ي همه ي اشياء و خالق آنها، اي آفريننده همه چيز، اي گيرنده و دهنده همه ي اشياء اي آغازكننده هر شي ء و برگرداننده ي آن.
تاریخ آستان قدس رضوی ،ج1،ص 172 و 174













