آشنا کردن فرزندان با مکتب اهل بيت، يکي ازوظايف پدران و مادران است که بر آن تأکيد فراواني شده است. فراهم کردن زمينه هاي محبت به اهل بيت که راهکار آشنايي فرزندان با ائمه(ع) است، به شيوه هاي مختلف ممکن است که گريه و عزاداري براي اهل بيت يکي از اين راهها مي باشد.
حضرت ثامن الحجج امام رضا(ع) در اين ارتباط فرموده اند: هر کس که مصيبتهايي را که بر ما وارد شده، به ياد آورد و بر آن گريه کند، در قيامت همراه ما خواهد بود. کسي که به ياد مصيبتهاي ما گريه کند وديگران را بگرياند، چشمان او روزي که همه چشمها گريان هستند، گريان نخواهد بود. وهر کس در جلسه اي بنشيند که درآن جلسه امر ما احيا وزنده وبر پا داشته مي شود، دل او در روزي که دلها مي ميرند، زنده مي شود و نمي ميرد.
( بحارالانوار، ج 44 ، ص 278 )
يکي از مشکلاتي که والدين در تربيت فرزندان خود با آن درگير هستند، مسأله تفاوتهاي نسل امروز با تفکرات آنان است. نسل جديد وتحصيل کرده ما، بيشتر تمايل دارند تا مطا لب براساس استدلال به آنان ارائه شود و اين خواسته آنان شامل مسايل ديني هم مي شود. براي دستيابي به نتيجه مفيد، هرگزنبايد اين گونه سؤالات مطرح شده ازسوي آنها را به ديد منفي بنگريم، يا در جواب آنها با تندي پاسخ دهيم؛ بلکه اين سؤالات آنها نشان ازاهتمامشان به مسائل ديني ومذهبي دارد. درخصوص سوال مرسوم اين ايام که چرايي گريه بر حسين(ع) است، در ابتدا بايد دو چهره از عاشورا که ما با آن رو به رو هستيم را به تصوير بکشيم.
زيبايي هاي عاشورا
منظوراززيبايي ها همان عظمتي است که امام حسين(ع) وياران با وفايش درابعاد مختلف آفريدند وعالي ترين جلوه هاي کمال انساني را با عمل خويش ترسيم نموده وبزرگ ترين درس را به بشريت آموختند. اين بعد از حادثه عاشورا، بسيار غرورانگيز ومايه فخر ومباهات است.
شهادت براي شهيد در حقيقت بزرگ ترين موفقيت محسوب مي شود وامام حسين در کلامي فرمودند:« جدم پيامبر(ص) به من فرمودند: نزد خداي مرتبه اي داري، که جزء با شهادت به آن نائل نمي گردي» بر اساس اين روايت شهادت آن حضرت عالي ترين حد از کمال محسوب مي شود که سرور قلبي را در پي دارد.
چهره غمبار عاشورا
چهره ديگر عاشورا جنبه تراژديک، غمبار واسفبار آن است. تأسف از اينکه چرا امتي حق امام خود را پاس نداشته و ناجوانمردانه ترين برخورد را نسبت به ايشان که برترين و محبوب ترين انسانهاي روي زمين است، روا داشته اند. اگر به ظلم وستمي که آنها بر امام واهل بيت ايشان تحميل کردند، نگاهي انداخته شود، دل هر انسان نيکو سيرتي را به درد آورده و روح آدمي را مي آزارد.
چگونه مي توان در مواجهه با اين چهره از عاشورا متأثر نشد؟ انسان در حال گريه وناراحتي براي محبوب خويش، بيشترين نزديکي را به او مي بيند.
در حالي که خنده وشادي بيشتر جنبه شخصي و در خود فرو رفتن دارد، اما گريه کردن، بيشتر از خود بيرون آمدن وخويش را فراموش کردن وبا محبوب يکي شدن است.
