يكى از رهنمودهاى امام رضا (عليه السلام ) در رابطه با برخوردارى خانواده از امنيت و آرامش روانى بيشتر و جلوگيرى از بروز آسيبهاى روانى ، اين است كه مرد همانگونه كه از همسر خود انتظار دارد، با شيوه ها و وسايل گوناگونى (همچون زينت و آرايش و...) انگيزهاى رغبت و لذتش به سوى او جذب شو. زن نيز طالب چنين انتظارى است و مرد بايد جنبه هاى روانى و توافق غريزى او را در نظر گيرد و عنايت كافى به آراستگى خود و تلاش در جذب زن و پاسخ به نيازهاى مشروع او به عمل آورد. تخلف از اين موضوع ، علاوه بر اينكه در حق زن جفا و ظلمى به شمار مى رود، گاهى سبب بروز انحرافاتى در زنان خواهد شد.
| زن كز بر مرد بى رضا برخيزد | بس فتنه و جنگ از آن سرا برخيزد | 
	
	امام رضا (عليه السلام ) فرموده است :
	ان التهيئة مما يزيد فى عفة النساء.(1)
	زينت كردن مرد و خود را نظيف و آماده ساختن به پاكى و عفت زن ، كمك زيادى مى كند.
	عن الحسن بن جهم قال : قلت لعلى بن موسى (عليه السلام ) خضبت  ؟ قال : نعم ، بالحناء والكتم ، اما علمت ان فى ذلك لاجرا، انها تحب ان ترى منك مثل  الذى تحب ان ترى منها (يعنى المراءة فى التهيئة ) ولقد خرجن نساء من العفاف الى  الفجور ما اخرجهن الا تهى ء ازواجهن .(2)
	حسن بن جهم گويد: امام رضا (عليه السلام ) را بسيار آراسته ديدم ، پرسيدم : آيا  خضاب (آرايش ) كرده ايد؟ حضرت فرمود: آرى ! با حنا و كتم (نوعى گياهى مخصوص ) خضاب  (آرايش ) نموده ام . آيا نمى دانى اين كار سود فراوانى دارد، زيرا زن دوست دارد در  تو همان زينت را ببيند كه تو دوست دارى در او ببينى . (زن به شوهر آراسته خود نگاه  مى كند و به ديگران چشم نياز نمى دوزد). چه بسا زنهايى كه جاده مستقيم عفت خارج  شدند و فاسد گشتند (و اين نبود مگر) به علت كم توجهى شوهرانشان به نظافت و آرايش   خود.
	از امام رضا (عليه السلام ) سؤ ال شد:
	فما بال الرجل يلتحى دون المرئة ؟
	چه امتياز و ارزشى در ريش هست كه مردان دارند ولى زنان ندارند؟
	امام (عليه السلام ) در پاسخ فرمود:
	زين الله الرجال باللحى وجعلها فضلا يستدل بها على الرجال من  النساء.(3)
	خداوند مردان را به وسيله محاسن زينت داده است و فضيلتى براى مردان است و به وسيله  ريش مردان از زنان شناخته مى شوند.
	داشتن ريش براى مردان ، علاوه بر اينكه يك نوع پاى بندى به ظواهر شرع است ، سبب حسن  و زيبايى مرد، وقار و سنگينى او و همچنين نشانه مردى بودن است . مرد مسلمان جايز  نيست برخلاف نظر مبارك پيشواى خود عمل كند.
	پی نوشت ها:
	1- وسائل الشيعه ، جلد 7، ص 183.
	2- مكارم الاخلاق ، باب 5، فصل 4، روايت ديگرى به همين مضمون در كتاب وسائل الشيعه ، جلد 14، ص 183، باب 141 وارد شده است .
	3- سفينة البحار، جلد 2، ص 508.













