آغاز سخن 
حضرت ابا عبد اللّه الحسين‏عليه‏السلام براى قيام جاودانه كربلا، علاوه بر زمينه‏سازى چندين ساله دوران گذشته، از آغاز حركت خويش نيز دست به فعاليتهاى گسترده‏اى زد: وداع جانسوز با قبر پيامبر اكرم‏صلى‏الله‏عليه‏وآله و افراد مختلف، نوشتن وصيّت‏نامه و نيز نگارش نامه‏هاى بسيار براى قبيله‏ها و افراد مختلف، ماندن در مكّه از ماه مبارك شعبان تا هشتم ماه مبارك ذى الحجّه. از ديگر فعاليتهاى حضرت، ملاقاتهايى است كه از زمان آغاز حركت از شهر مدينه تا كربلا داشته. اين مجموعه ملاقاتها، نشان‏دهنده تلاش حضرت براى هدايت انسانها، بيان اهداف بلند قيام، دفاع جانانه از حقيقت اسلام، برخورد شديد با يزيد و يزيديان و اتمام حجّت براى شكّاكان و دو دلان مى‏باشد. 
آنچه پيش‏رو داريد، بيان مهمترين ملاقاتهاى آن حضرت در سه بخش است: 1. ملاقاتهايى كه در مدينه از آغاز حركت داشته‏اند؛ 2. ملاقاتهايى كه در مكّه معظمه با افراد گوناگون داشته‏اند؛ 3. ملاقاتهايى كه در مسير راه كوفه تا كربلا و در خود كربلا با افراد مختلف داشته‏اند. 
الف. ملاقاتهاى مدينه 
1. ملاقات با وليد بن عتبه 
پس از درگذشت معاويه، يزيد طى نامه‏اى به وليد بن عتبه، حاكم مدينه، دستور داد كه حسين بن على‏عليه‏السلام و عبد اللّه بن زبير را احضار كند و از آنها براى خلافتش بيعت بگيرد و اگر از بيعت سرپيچى كردند، سرِ آنها را از بدن جدا كرده، براى او به دمشق بفرستد و از مردم مدينه نيز بيعت بگيرد و اگر كسى نپذيرفت، حكمى را كه بيان شد، درباره آنها اجرا كند. ⁽¹⁾ 
وليد بعد از آگاهى از محتوى نامه، شبانه مروان بن حكم - حاكم پيشين مدينه - را احضار كرد و از او درباره نامه يزيد نظرخواهى كرد. مروان گفت: هم اكنون آنها را احضار كن و از آنها براى يزيد بيعت بگير! اگر پذيرفتند، دست از آنها بردار و اگر خوددارى كردند، سر از بدن آنها جدا كن، قبل از آنكه از مرگ معاويه آگاه شوند و عليه يزيد قيام نمايند. 
وليد فوراً عبد اللّه بن عمرو بن عثمان را به سراغ حسين‏عليه‏السلام و ابن زبير فرستاد و آنها را نزد خود فراخواند. 
در حالى كه امام حسين‏عليه‏السلام و ابن زبير در مسجد نشسته بودند، پيك وليد پيام را ابلاغ نمود. 
امام حسين‏عليه‏السلام فرمود: گمان مى‏كنم كه معاويه رهسپار ديار آخرت شده است [؛ زيرا من در خواب ديدم كه منبر معاويه واژگون و خانه او در آتش مى‏سوزد. ⁽²⁾] و يزيد ما را براى بيعت فرا خوانده است. 
حضرت با جمعى از جوانان هاشمى به سمت دار الاماره مدينه حركت كردند و به آنها فرمودند: من داخل مى‏شوم و هنگامى كه شما را فراخواندم يا صداى فرياد مرا شنيديد، وارد دار الاماره شويد. ⁽³⁾ 
حضرت وارد شدند، در حالى كه مروان بن حكم نيز نزد او بود. وليد نامه يزيد را براى امام حسين‏عليه‏السلام قرائت كرد. 
حضرت فرمودند: «ما كُنْتُ اُبايِعُ لِيَزِيدَ؛ من هرگز با يزيد بيعت نخواهم كرد.» 
مروان گفت: با امير المؤمنين بيعت كن! امام حسين‏عليه‏السلام فرمودند: واى بر تو كه سخن به گزاف گفتى! چه كسى يزيد را بر مؤمنين امير كرده است؟⁽⁴⁾ 

ادامه در ادامه مطلب