واقعه عاشورا تجلی ظلم ستیزی ، عدالت طلبی و آزادی خواهی عده ای اندک از یک سو و دنیا طلبی ، تجاهل و غفلت جامعه ای از دیگر سو بود که در نهایت ، نهضتی را رقم زد که اینک از پس صده ها و هزاره ها هر سال تازه تر از گذشته مشتاقان بیشماری را گرد هم جمع می کند و هدایت بخش قیام ها و انقلاب های متعددی در دنیای اسلام و حتی غیر اسلامی است .
اگر در سالهای نخست پس از قیام خونین کربلا مراسم های پاسداشت خون به ناحق ریخته شهدا یاران اباعبدالله الحسین(ع) در سرزمین های عراق خلاصه می شد امروز خیل عزادارن حسینی در ایام محرم در اطراف و اکناف کره زمین پراکنده شده و صدای مظلومیت ثار الله و پیام قیام حسینی را با برپایی آئین های عاشورایی به گوش آزادی خواهان و عدالت طلبان جهان می رسانند. 
انتقال پیام نهضت کربلا از همان روز عاشورا توسط امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) با حرکت کاروان اسرا به سمت شام آغاز شد و در حقیقت رسالت اصلی این واقعه بی مثال در پیام پر اهمیتی بود که باید به نسل های بعدی انسانها رسانده می شد تا جریان عاشورا زنده ، پویا و تاثیرگذار باقی بماند . 
خداوند مقدر کرده است تا خون شهدای مظلوم کربلا پیوسته تازه و هدایت بخش باقی بماند و از این روست که همه ساله شور مراسم های حسینی بیشتر و بیشتر می شود و گستره آئین های عزاداری در ابعاد جغرافیایی و محتوایی نیز توسعه می یابد . 
آئین های عاشورایی حالا دیگر فقط در خاورمیانه و کشورهای شیعه یا مسلمان نشین برگزار نمی شود بلکه این آئین ها در قلب دنیای مسیحیت از آمریکا و کانادا در قاره آمریکا گرفته تا انگلیس و آلمان و فرانسه در اروپا و سنگال و ساحل عاج در آفریقا تا اندونزی در جنوب شرق آسیا با شور و شوق تمام برگزار می شود .
دشمنان چه بخواهند و چه نخواهند دامنه نفوذ پیام های کربلا ابعاد جهانی داشته و خواهد داشت چرا که پیام ظلم ستیزی عاشورا مورد استقبال همه مظلومان در هر کیش و آئینی است و از این جهت است که حتی غیر مسلمان ها هم در مراسمات حسینی شرکت جسته و در صدد بهره مندی از فیوضات آن هستند . 
سخن اینجاست وقتی حقیقتی چنین شگرف و تاثیرگذار با چنین پتانسیل الهام بخشی در دستان مسلمین و بویژه شیعیان قرار دارد چرا از وجوه مختلف این حقیقت به شایستگی استفاده نمی شود و عوام در ظاهر آئین ها مانده اند و خواص انگونه که باید به بهره جویی از این امکان نمی پردازند ؟ 
روزی مختار ثقفی به خونخواهی شهدای کربلا فریاد یا لثارات الحسین(ع) سرداد اما کیست که نداند منتقم حقیقی شهدای دشت نینوا و همه ستم دیدگان عالم حضرت حجت ابن الحسن العسگری(عج) است ، پس چرا از حضور آن حضرت در آئین های عاشورایی غفلت می شود ؟ 
حقیقت این است که آنگونه که باید پیوند قیام عدالت گسترانه مهدی موعود(عج) با قیام ظلم ستیزانه امام حسین(ع) مورد تبیین قرار نگرفته و آئین های عاشورایی به ظرفیت فوق العاده خود در این باب دست نیافته اند . 
عاشورا از دلایل غیبت است و انتظار فرج فرصت خود سازی برای انتقام از اشقیای عالم و خون خواهی شهدای مظلوم کربلاست و ظهور تکمیل کننده قیام حسین بن علی(ع) است و برقرار حکومت عدل مهدوی سرانجام عاشورا . 
از این روست که باید آئین های عاشورایی منجر به معرفت افزایی عزاداران نسبت به حقیقت قیام های اسلامی باشد و خط سرخ شهادت را به قیام سبز مهدوی پیوند دهد . 
آئین های عزاداری محرم ، محلی برای اعلان اهداف جهانی و رهایی بخش انتظار و ظهور در ابعاد بین المللی است و در حقیقت رسالت عاشورا پس از وقوع ، انتقال پیام اسلام و حقیقت توحید و خدا پرستی است که امروز باید در قالب مراسمات وابسته امتداد پیدا کند و دقیقا" این همان حلقه مفقوده ای است که امروزه در آئین های عزاداری حسینی کمتر دیده می شود.