ـ امـام باقر(ع ) : هيچ انسانى نيست كه پيش روى مؤمنى از او بد گويد و طعنه زند, مگر اين كه به بدترين شكل بميرد و سزاوار است كه روى خير و سعادت را نبيند.
در نقلى ديگر از همين حديث آمده است : و آرزو كند كه به خير و خوبى باز گردد.
ـ پـيامبر خدا(ص ) : خداوند عزوجل , مؤمن را از عظمت جلال و قدرت خويش بيافريد پس ,هر كه بر او طعنه زند يا سخنش را رد كند و نپذيرد, سخن خداى عزوجل را رد كرده است .

قرآن .

((چيزى را دروغ شمردند كه به آن علم نداشتند و هنوز از تاويل آن بى خبر بودند كسانى كه پيش از آنان بودند نيزاينچنين تكذيب مى كردند, پس بنگر كه عاقبت ستمگران چه شد)).
ـ امام على (ع ) : هر كه از شناخت چيزى درماند, بر آن خرده گيرد.
ـ هر كه چيزى را نداند, آن را عيب شمارد.

ـ امام على (ع ) : از به زمين خوردن ديگران شاد مشو, زيرا تو نمى دانى كه زمانه با تو نيز چه خواهد كرد.
ـ از خطاى ديگران هرگز شادمان مشو, زيرا تو نيز براى هميشه از خطا كردن مصون نيستى .

ـ امام صادق (ع ) : دورترين بنده از خدا, آن مردى است كه با مردى طرح دوستى افكند ولغزشهاى او را نگه دارد تا روزى به واسطه آنها او را سرزنش كند.
ـ از امام صادق (ع ), درباره اين سخن مردم كه عورت مؤمن بر مؤمن حرام است , سؤال شدحضرت فـرمـود : معنايش آن نيست كه تو فكر مى كنى , بلكه مراد از عورت مؤمن اين است كه ببيند برادر مؤمنش جمله اى مى گويد كه جاى سرزنش و نكوهش دارد و او آن را پيش خودنگه دارد, تا روزى كه از دست او عصبانى شد, به واسطه آن جمله او را سرزنش كند.
ـ امام على (ع ) : در سالم بودن مرد, همين بس كه عيوب ديگران را كمتر پيش خود نگه دارد.

قرآن .

((واى بر هر غيبت كننده ((7)) عيبجويى )).
((اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از بسيارى گمانها بپرهيزيد, زيرا پاره اى از گمانها گناه است و در كـارهاى پنهانى يكديگر جستجو مكنيد و از همديگر غيبت ننماييد آيا كسى از شما دوست دارد كـه گـوشت برادر مرده خود را بخورد؟
اين كار را خوش نداريد از خدا بترسيد, همانا خداوند توبه پذير و مهربان است )).
ـ امام على (ع ) : آدم عيبگو و غيبت كننده نكوهيده و بى اعتبار است .

ـ عيبجويى , از زشت ترين عيبها و بدترين گناهان است .

ـ كاوش كردن در عيب (ديگران ), خود عيبى است .

ـ هر كه عيبى را بجويد, آن را مى يابد.
ـ بايد منفورترين مردم نزد تو و دورترين آنها از تو كسى باشد, كه بيش از همه عيبجوى مردم است .

ـ هر كه از عيبهاى پنهانى (مردم ) جستجو كند, خداوند او را از دوستى دلها محروم گرداند.
ـ كسى كه در جستجوى عيبهاى مردم است , بايد از خودش شروع كند.
ـ هر كه رازهاى ديگران را جستجو كند, خداوند رازهاى او را فاش سازد.
ـ پيامبر خدا(ص ) : هر كه عيب و زشتى برادر مسلمان خود را برملا كند, خداوند زشتى او راآشكار سازد تا جايى كه او را در درون خانه اش هم رسوا سازد.
ـ امام على (ع ) : هر كه دنبال عيبهاى مردم بگردد,خداوند عيب و زشتيهاى او رابرملا سازد.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ) : عـيـبـهـاى مـؤمنان را جستجو نكنيد, زيرا هر كه دنبال عيبهاى مؤمنان بـگـرددخداوند عيبهاى او را دنبال كند و هر كه خداوند تعالى عيوبش را جستجو كند, او را رسوا سازدگرچه درون خانه اش باشد.
ـ امـام عـلـى (ع ) : از آمـيـزش بـا كـسـانى كه دنبال عيبهاى مردم مى گردند, دورى كنيد, زيرا همنشين آنها نيز از ايشان در امان نيست .

ـ مـسـيـح (ع ) : آيا اگر يكى از شما بر برادر خويش بگذرد و ببيند كه جامه اش از روى شرمگاهش كـنـار رفـته آن را بيشتر كنار مى زند يا به حالت اول بر مى گرداند و عورتش رامى پوشاند؟
عرض كردند : به حالت اول بر مى گرداند و مى پوشاند فرمود: چنين نيست , بلكه اورا عريانتر مى كنيد!.
ـ پيامبر خدا(ص ) : زمامدار هر گاه خواهان تهمت و بد گمانى در ميان مردم باشد آنها را به تباهى كشاند ((8)) .

ـ امام على (ع ) در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر, مى فرمايد : بايد دورترين افراد ملت از تو و دشـمـن تـرين آنها نزد تو, عيبجوترين آنها از مردم باشد, زيرا مردم (خواه ناخواه )عيبهايى دارند و زمـامـدار سزاوارترين كس به پوشاندن آنهاست بنابراين , درباره آن دسته ازعيبهاى مردم كه بر تو پـوشيده است , پى جويى و كنجكاوى مكن , زيرا آنچه بر عهده توست پاك كردن عيبها و زشتيهايى است كه بر تو آشكار مى باشد و قضاوت درباره عيبها و گناهانى كه بر تو پوشيده مى باشد, به عهده خـداسـت پـس , تا مى توانى جرم پوش باش تا خداوند نيز عيب وجرمهاى تو را كه دوست دارى از ملتت پوشيده بماند, بپوشاند.
ـ پـيـامـبـر خـدا(ص ), در وصف بدترين مردمان , فرمود : كسانى كه سخن چينى مى كنند و آنان كه ميان دوستان جدايى مى افكنند و كسانى كه براى بيگناه عيب و گناه مى تراشند.

ـ امام صادق (ع ) : محبوبترين برادرانم نزد من , كسى است كه عيبهايم را به من هديه كند.
ـ امـام عـلـى (ع ) : بـايـد برگزيده ترين مردم نزد تو آن كسى باشد, كه عيبت را به تو هديه كند و درپيكار با نفست تو را يارى رساند.
ـ بـايـد مـحـبـوبـتـريـن مـردم نـزد تـو آن كسى باشد, كه تو را به آنچه مايه اصلاح و سازندگى توست راهنمايى كند و عيبها و كاستيهايت را به تو نشان دهد.
ـ آن كه عيبت را بر تو بنمايد, تو را نصيحت كرده است .

ـ هر كه عيبت را به تو نشان دهد, او دوست صميمى توست هر كه عيبت را از تو مخفى نگه دارد, او دشمن توست .

ـ هر كه عيب تو را از تو مخفى سازد و پشت سرت عيبگويى كند, او دشمن توست , از او برحذر باش .

ـ هر كه عيبت را به تو اظهار كند, پشت سرت آبروى تو را حفظ نمايد هر كه در گفتن عيبت به تو ملاحظه كارى كند, پشت سرت عيب تو را بگويد.
ـ كـسـى كه عيبت را به تو نشان دهد و پشت سر آبرويت را حفظ كند, در خير خواهى ويكرنگى از هيچ كوششى فرو گذار نكرده است .

ـ آنچه مانع هر يك از شما مى شود كه عيب برادرش را پيش روى او بگويد, اين است كه مى ترسد او نيز عيبش را رو به رويش بگويد شما در راه دور افكندن آخرت و دوستى دنيا با هم رفيق شده ايد.

ـ پيامبر خدا(ص ) : هر كس زشتكارى مؤمنى را بپوشاند, چنان است كه دختر زنده به گورشده اى را نجات دهد.
ـ هر كس رسوايى مؤمنى را بپوشاند, چنان است كه دختر زنده به گورى را از گورش نجات دهد.
ـ هـر كـس گـنـاه و كـردار بـد مـؤمـنـى را بپوشاند, اين كار بهتر (و ارزشمندتر) از آن است كه دخترزنده به گور شده اى را نجات دهد.
ـ هر كه از برادر خود گناهى بداند و آن را بپوشاند, خداوند در روز قيامت گناهان او رابپوشاند.
ـ هر كه در دنيا عيب برادر مسلمان خود را بپوشاند, خداوند در روز قيامت بر او عيب پوشى كند.
ـ هـر كـه از بـرادر خود كار زشتى مشاهده كند و آن را پوشيده نگه دارد, خداوند در دنيا وآخرت عيب پوش او باشد.
ـ مـردى بـه پـيامبر خدا(ص ) عرض كرد دوست دارم خداوند عيبهايم را بپوشاند حضرت فرمود : عيبهاى برادرانت را بپوشان , تا خداوند عيبهاى تو را بپوشاند.
ـ در مـدينه مردمانى بودند كه عيبهايى داشتند اما زبان از عيبجويى مردم فرو بستند پس خداوند زبـان مـردم را از عـيبجويى آنان فرو بست در نتيجه , آن عده مردند و مردم از عيبهاى آنان آگاه نـشـدنـد در هـمـيـن شهر مردمانى هم بودند كه عيبى نداشتند, اما درباره عيبهاى مردم سخن مـى گـفـتـنـد پس خداوند در آنان عيبهايى آشكار ساخت كه تا وقتى مردند به آن عيبهاشناخته مى شدند.
ـ امام على (ع ) : گناه و لغزش برادرت را بپوشان , چون آن را در خودت نيز سراغ دارى .

ـ امام باقر(ع ) : مؤمن در برابر مؤمن وظيفه دارد كه هفتاد گناه بزرگ او را بپوشاند.

ـ امـام عـلـى (ع ) : هـر كـس نفس خود را براى عيبهايى كه دارد سرزنش كند, نفسش از بسيارى ازگناهان به لرزه درآيد.
ـ هـر كـه نفس خود را حسابرسى كند, به عيبها و گناهان خويش آگاه شود و گناهان را جبران وعيبها را برطرف سازد.
ـ پيامبر خدا(ص ) : هر كس به جاى خشم گرفتن بر مردم بر نفس خويش خشم گيرد, خداونداو را از وحشت روز قيامت در امان دارد.
ـ امام على (ع ) : پرداختن تو به عيبهاى خودت ننگ و عار را از تو دور مى سازد.

ـ امـام على (ع ) : اگر قصد اصلاح مردم را دارى , از خودت آغاز كن , زيرا پرداختن تو به كاراصلاح ديگران , در حالى كه خودت فاسد هستى , بزرگترين عيب است .

ـ بـزرگـترين (بيشترين ) عيب اين است كه از چيزى خرده گيرى , كه مانند آن در خودت وجود دارد.
ـ يكى از بدترين عيبهاى آدمى , اين است كه عيبهايش بر او پوشيده باشد.
ـ بى خبرى انسان از عيبهايش , از بزرگترين گناهان است .

ـ بدى و شرارت , مجمع همه عيبهاى زشت است .

ـ بـخـل , گـرد آورنـده هـمـه عـيـبـهـاى زشـت است و مهارى است كه انسان را به سوى همه بديهامى كشاند.