هر غروب که بی تو میگذرد، گویی در باد به انتظارت ایستاده ام...
وقتی عطر تو؛
می پیچد در خزانی برگریز...
من، از این روزگاری که، تُهی از توست،
دوباره دلتنگ می شوم...
اما هرگز باد، #انتظارِ تو را؛ از یادم نخواهد برد...
گاهی می اندیشم، لازم نیست حرفهایم را طولانی و بلند بنویسم تا تو بخوانی...
سکوت و چند کلمه، کافیست برای دلتنگی...
دوباره غروب...
دوباره خزان و باد ...
دوباره انتظار و یاد تو...
چقدر از روزگار بی تو بودن، بنویسم و نباشی؟...
یک کتاب بلند کافیست؟
یا یک مرثیه ی تکراریِ سرشار از تردید؟
نمی دانم به کدامین زبان باید بنویسم تا فرزندان آدم
بتوانند تو را بخوانند ...

باز هم غروب شد،
جمعه انتظار و رنگ غروب گرفت چشمان منتظر...
خورشید غروب انتظار جمعه در پشت کوه گناه دوباره آرام آرام می خزد......
و در دل، احساسی خاص.
احساس بغض آلود انتظار نیمه تمامی که ناتمام تمام شد......
می‌دانی!
به هر چه که نگاه می‌کنی،
هر طور که می‌خواهی خودت را به بیخیالی بزنی،
بازهم.....
غروب جمعه می‌رسد.....
و دستش را در گلویت می اندازد و نفس های انتظارت را به شماره می‌اندازد......
می‌خواهد بگوید که انتظار یعنی به شماره افتادن نفس ....نه نفس کشیدن.......
باز هم غروب جمعه رسید و باز هم به فکر تو افتادیم.
این آداب شده برایمان.
غروب جمعه ها را برای تو کنار گذاشته ایم تا نگویی بی وفایند.......
که تو این را هم نمی‌گویی.
آداب شده که جمعه را که به غروب رساندیم و از تفریح و شادی و خنده فارغ شدیم باتو باشیم.....
گناهان‌مان را که به اتمام رساندیم نوبت به شما میرسد.
اما واقعیت این است که این هم آداب شده، از روی دل نیست...
از عشق نیست...
این روزها چقدر دم میزنیم از تو و باز دممان دیگرانند. دل ما صاف نیست، صاف کن دل مارا......
خودت می دانی چه آشوبی شده در دلمان.......
دلمان انتظارت را میکشد.....
بدون هیچ آدابی.....
درست است که گناه آلودیم..........
اما دیگر تاب و توان انتظار از کفمان رفته.......
مولا......
منتظر هستیم........
اللهم عجل لولیک الفرج

جایی یکی از عزیز سخنران از منبع بحار میگفت : حضرت برای بخشایش گناهان بندگان و خصوص محبان دعا

میکنند ؛ تا بلکم ...

بلکم آمادگی بین مردم بیشتر شود ؛ و سریعتر متوجه حقیقت شوند و خواست ظهور کنند ...

خوب ...

آقاجان شرمنده ایم ؛ ما قدر خودمان و زمانه را نمیدانیم

هنوز نفهمیدیم که بدبختیم ؛ نفهمیم ؛ نادانیم ؛ گمراهیم در تباهی بسر میبریم ...

آقاجان دعایمان کن ؛ تو خود دعایمان کن ...

آقاجان فقط همین در توانمان هست که بگوییم که آقاجان ما خود را به تو سپرده ایم ؛ تو خود بردار تربیت کن و از برای خود سربازی بساز

ما را به خود رها کنی همچنان گمراهیم ...

آقاجان اگر به نمازی ... به رکوعی به سجده ؛ دعایمان کن

دعایمان کن ...

اللهم عجل لولیک الفرج

حضرت امام مهدی علیه السلام می فرمایند :

از خدا بترسيد و تسليم ما شويد و کارها را به ما واگذاريد ، برماست که شما ر از سرچشمه سيراب برگردانيم ، چنان که بردن شما به سرچشمه از ما بود ، در پی کشف آنچه از شما پوشيده شده نرويد و مقصد خود را با دوستی ما بر اساس راهی که روشن است به طرف ما قرار دهيد .

بحار الأنوار ، ج 53، ص 179

امام حسن عسکری (ع) فرمود: فرزندم! سخن بگو! نوزاد پس از گواهی به یگانگی خداوند


 و درود بر پیامبر اکرم و پدران بزرگوارشان علیهم‌السلام آیات پنج و شش سوره قصص را تلاوت فرمود

***************

وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ5

وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِي فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا يَحْذَرُونَ

*

اراده ما بر اين قرار گرفته است كه به مستضعفين نعمت بخشيم، و آنها را پيشوايان و وارثين روي زمين قرار دهيم!5

حكومتشان را پابرجا سازيم و به فرعون و هامان و لشكريان آنها آنچه را بيم داشتند از اين گروه نشان دهيم.6

العبد ورچه