روایاتى در موضوع تعجیل ظهور امام زمان(عج) وارد شده است که نشانگر اینست که دعا اثر كاملی در امر فرج دارد.
در بعضى روایات تصریح شده است كه دعاى مؤمنین و طلب فرج آن حضرت(علیه‌السلام) موجب تعجیل در فرج مى‌شود، و ترك آن موجب تأخیر در فرج مى‌شود.

از آن جمله روایتى كه در «نجم الثاقب» از شیخ جلیل عیّاشى از فضل بن ابى قره نقل شده، كه گفت: از امام صادق(علیه‌السلام) شنیدم كه مى‌فرمود : خداوند به حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) وحى فرمود كه بزودى براى تو از ساره پسرى متولّد مى‌شود .
ساره گفت: كه من پیره‌زن و عجوزه‌ام.
خداوند فرمود: بزودى فرزندى آورد و فرزندان آن پسر تا چهارصد سال در دست دشمن من معذّب مى‌گردند، به سبب آن كه كلام مرا ردّ نمود.
پس چون بنى اسرائیل در دست فرعون مبتلا شدند تا چهل روز در درگاه خداوند ناله و گریه نمودند.
خداوند به حضرت موسى و هارون(علیهماالسلام) وحى فرمود كه: ایشان را از دست فرعون خلاص گرداند، و صد و هفتاد سال از آن چهار صد سال باقى مانده بود كه آن را از ایشان برداشت.

امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: كه اگر شما نیز چنین تضرّع و زارى مى‌كردید، خداوند فرج ما را مقدّر مى‌كرد، و چون چنین نكنید پس بدرستی كه این امر به نهایت خود خواهد رسید.